ΠΑΡΑΠΟΛIΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ…
Ο ιδρυτής και παραγωγός…
Έτρεχε ο γνωστός «ιδρυτής παραγωγός και δημοσιογράφος(sic)» ανερυθρίαστος να βγάλει φωτογραφίες με πολιτικούς, προέδρους (σωματείων, συλλόγων, ομοσπονδιών), υπουργούς και όποιον άλλο έβρισκε μπροστά του μπας και βρει στήριγμα…από τις φωτογραφίες που κάθε τόσο πάει και χώνεται απρόσκλητος για να τις παρουσιάζει στους ελάχιστους πια ανυποψίαστους απλούς και αθώους ανθρώπους που απέμειναν -όχι πως τον πιστεύει πια και κανείς- ως ακροατήριο τους οποίους παρακαλώ βρίζει και καθυβρίζει όταν δεν παίρνουν τηλέφωνα στις ελάχιστες πια εκπομπές που του απέμειναν -άκου 20 εκπομπές (!) – αλοίμονο στην φουκαριάρα που μάλλον και αυτή -όπως και οι προηγούμενες Ευγενία, Νίτσα, Μαρίτσα, Γεωργία, και ον ουκ έστι αριθμός – θα του τη κάνει με ελαφρά «πηδηματάκια» σαν αυτά που της κάνει αυτός που την έχει κάνει 4βάλβιδο turbo και της βγαίνει η γλώσσα έξω για να μαζεύει τα δολαρία…καημένη Αγγελικούλα… κρίμα και έχει και τόσα πτυχία και master's…
έλα όμως που πια-ύστερα από 35 χρόνια «προσφοράς» τον έχουν μάθει και μόλις τον βλέπουν όπου φύγει – φύγει! Προσπάθησε και πάλι να πλησιάσει τον Πρωθυπουργό και τη συνοδεία του-με κάθε τρόπο- μόνο τώρα πια έχουν γνώση οι σωματό- φύλακες…
Έβγαλε πάντως αρκετές φωτογραφίες-όπως θα δείτε- εκμεταλλευόμενος πάντα τις συνθήκες της στιγμής και όπου έβρισκε χωνόταν -πάγια τακτική του αυτή- σε ξένα πλάνα άλλων φωτογράφων και φυσικά την πάτησαν όσοι δεν τον ξέρουν…
Μάλιστα κάποιος από τους πολλούς εξ Αμερικής όταν τον πλησίασε σαν να μη συνέβαινε τίποτα και του έδωσε το χέρι του να χαιρετηθούν για να ακολουθήσει και η «καθιερωμένη» φωτογραφία είχε το θάρρος να του θυμίσει κάποια από τα «κατορθώματα» του όταν -τον- γελοιοποιούσε (όπως και εκατοντάδες άλλους όταν δεν ενδίδουν στους εκβιασμούς, τις απειλές και τις συνεχείς εκκλήσεις του για οικονομική στήριξη). Και φυσικά την έκανε ο γερό Θανάσης με ελαφρά πηδηματάκια…
Πάντως έκανε καλή δουλειά όπως θα δείτε προσεχώς και θα τα ακούτε για πολύ καιρό για τις VIP σχέσεις τους με τους υψηλούς της πολιτικής.. ναι αμέ.
Έβγαλε κάτι φωτογραφίες εκμεταλευόμενος όπως πάντα τις συνθήκες… ξέρει ο «ιδρυτής και παραγωγός» καλά το κόλπο με τις φωτό. Τις βλέπει ο λαουτζίκος -που τον δούλευε 35 χρόνια ασύστολα- και θαμπώνεται «είδες ο κυρ Θανάσης μας» λένε μετά και δοξάζουν τον «μεγάλο Καίσαρα» που καθημερινά αυτολιβανίζεται.
Αυτοπροσδιορίζεται ο δυστυχής βασιζόμενος σε ψεύδη…και το κακό είναι ότι τα πιστεύει κιόλας! αχ ρε γερό Θανάση άσπρισες φουκαριάρη και μυαλό δεν έβαλες…
Το ερώτημα που ευλόγως τίθεται αυτή τη φορά είναι αν και αυτή τη φορά θα τη βγάλει καθαρή; ο ιδρυτής και παραγωγός … για να δούμε … τι θα δούμε
Ο ΓΕΡΟ ΘΑΝΑΣΗΣ….
Κοιτιέται στο καθρέφτη θαυμάζει εαυτόν και λέει «γεια σου ρε Θανάση! Το βγάλαμε και σήμερα το ψωμάκι και το παντεσπάνι μας! τους τα πήρες χοντρά! Μεγάλε! Αυτός είσαι!» αυτά και άλλα πολλά λέει ο γερό Θανάσης όταν κοιτιέται στο καθρέφτη καθημερινά αναπολώντας παλιές καλές στιγμές… στο Μαϊάμι… στη Φλόριδα… Στο Καναδά… στη Νέα Υόρκη… Φτύνει και τη φάτσα του να μη τη μασκάνει ο ομορφάντρας και γόης της δεκαετίας του και θυμάται το '80 και το '90 με το στέκι που είχε φτιάξει στο Μαϊάμι…
Από κάτω ταβερνείο και σουβλαντίδικο και από πάνω στα δωματιάκια με χαμηλό φωτισμό και μουσικούλα και τη σπανιολίτσα να περιμένει να χαρίσει τα χάδια και τα φιλία της ηδονής στους σκαστούς 40αρηδες και 50αρηδες καμιά φορά και 65αρηδες της εποχής εκείνης… Γινότανε της τρελής! Το χρήμα κυλούσε άφθονο στη χώρα της αφθονίας… με τις κάμερες και τα video στο full να γράφουν τους ανυποψίαστους που την είχαν κάνει από τη γυναικούλα τους για καμία «αρπαχτή» και μετά πήγαινε ο Θανασάκης και έκανε τη δική του αρπαχτή! «σκάστα μεγάλε, γιατί θα δει η γυναικούλα σου τις επιδόσεις σου και θα τη πιάσει heart attack» και τα έσκαγαν οι φουκαριάρηδες στο φίλο Θανάση… όμως τα χρόνια πέρασαν και κάποιοι- γερόντια πια οι περισσότεροι – που τους έπιασε γερά τα οπίσθια θυμούνται και έχουν ανοίξει τα στόματα και μιλάνε…και καταθέτουν on the record , on camera … υπομονή και ΣΕ ΛΙΓΟ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΑΛΑ… τα καλά είναι αλλού….
Ναι! έχει κάνει όλες τις δουλειές ο άνθρωπος για να ζήσει από ταβερνιάρης και ατζέντης μέχρι Νταβατζής και δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός προαγωγός – αυτά τα τελευταία είναι μάλλον έννοιες μπερδεμένες στο μυαλό του γερό Θανάση – τα έχει κάνει κατά κόρον όταν δεν έκανε το νταβατζή. Αν και, τι Θανάσης, τι Νταβατζής ένα και το αυτό!
Α! ναι, ξέχασα μου είπαν ότι τώρα τελευταία βάφει και το μαλλί … καμουφλάζ για να μη τον γνωρίζουν άραγε; ή δε θέλει να το παραδεχθεί ότι γέρασε… και ξεκούτιανε… ο ταλαίπωρος που άλλα λέει στο μικρόφωνο και άλλα παρακαλάει στα τηλέφωνα στους δικηγόρους και τους ανακριτές που τρέχει… πάντα ο ίδιος!
Και να (!) τα μηνύματα στους τηλεφωνητές σε σταθερά και κινητά…όρεξη να έχεις να ακούς και να καταγράφεις… όρεξη και υπομονή…
Πλησιάζει όμως η ώρα που θα κληθεί ενώπιος – ενωπίω με την ελληνική δικαιοσύνη και σύντομα θα πρέπει να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους. Εκείνος βέβαια μάλλον φαίνεται να τις έχει αναλάβει προ πολλού, αφού γράφει …εκεί που δεν πιάνει μελάνι και νόμους και αστυνόμους αφού πάντα ξέρει να τη σκαπουλάρει όπως κάνει εδώ και 35 χρόνια «προσφοράς» στην ομογένεια… το ξέρει το κόλπο καλά… άλλωστε μια ζωή τα ίδια έκανε από την Ελλάδα στον Καναδά -και αλίμονο αν βγει προς τα έξω για την έκανες και πήγες Καναδά στα χρόνια της νεότητας αλοίμονο- από Καναδά, Νέα Υόρκη, μετά Μαϊάμι… Μετά Νέα Υόρκη, μετά Φλόριδα, μετά επιστροφή στη Νέα Υόρκη για την μεγάλη αρπαχτή -τότε που τον σάπισαν στο ξύλο όσοι τους έφαγε πάνω από 800.000$ στο φοβερό και τρομερό Festival του Brooklyn -και κάνει και τον τιμητή των πάντων τρομάρα του (!) – μετά Φλόριδα και μετά πάλι ΝΥ που τον ξαπόστειλαν οριστικά οι αμερικανικές αρχές που τώρα πότε τις υμνεί μπας και τους καταφέρει να βρει τον τρόπο να επιστρέψει {νικητής και εκδικητής! } και πότε φοβερίζει και γαβγίζει, όπως όταν προ καιρού πήγε στην Αμερικάνικη πρεσβεία και απειλούσε ότι αν δε του δώσουν βίζα θα γράψει και θα πει τι γίνεται… «μη φωνάζετε, κύριε, γιατί θα αναγκαστούμε να φωνάξουμε την ασφάλεια να σας βγάλει έξω και θα τηλεφωνήσουμε και στην αστυνομία» άμα ακούει αστυνομία ο γερο Θανάσης τη κάνει… με ελαφρά πηδηματάκια… «δε λέει να αρχίσουν και εδώ να μας γνωρίζουν στα κρατητήρια αρκετά είδαν τα ματάκια μας τόσα χρόνια στα κρατητήρια της Φλόριδας , του Μαϊάμι και της ΝΥ… Δε λέει!» σκέπτεται ο γερό Θανάσης και μετά πάει στο κλειδαμπαρωμένο σκοτεινό γραφείο- studio – γραφείο πολλαπλών εξυπηρετήσεων και χρήσεων (…) αρπάει το μικρόφωνο και ξεσπά σαν άντρας και πολλά βαρύς… ο γερό Θανάσης… μη γίνει και καμία σύγχυση με άλλα ευυπόληπτα πρόσωπα που δίνουν και τη ζωή τους για την ομογένεια της Αμερικής.
Οποιαδήποτε σύμπτωση ή ταύτιση προσώπων και γεγονότων είναι εντελώς διαβολική και εκ του πονηρού σύμπτωση…. καμία, μα καμία σχέση!
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ : το μυθιστόρημα -χρονογράφημα με το γερό Θανάση συνεχίζεται….
ο Γιώργος είναι πονηρός και αυτά που λέει μη τα τρως…
*Και να ήταν μόνο ο γνωστός «ιδρυτής παραγωγός και δημοσιογράφος» που την έχει δει «σωτήρας» της ομογένειας που δίνει και τη ζωή του κάνοντας αφαίμαξη (ρουφά δηλ. το αίμα της ομογένειας εδώ και 35 χρόνια με το μπουρί της σόμπας ) υπάρχουν και άλλοι που επανέκαμψαν δριμύτεροι από το παρελθόν (1983 αν θυμάμαι καλά έγραφε μια ξεθωριασμένη από τα χρόνια ταυτότητα -και έχει και πολλές τέτοιες ο Γιωργάρας – και αναζητούν ρόλο – που ουδείς τους το αρνείται- μόνο που το κάνουν με έπαρση. Υπεροψία. Ψευδολογίες και λάσπη. Κριτική για την κριτική. Πλάκες και μπουρδολογία ασύστολη. Αντιγραφές επί αντιγραφών και μετά τσουπ σου πετά και ένα «'Οχι, παίζουμε» και βαυκαλίζεται για να υπάρχει και να πείθει -και τον εαυτό του – για την ύπαρξη του ότι ήταν ο πρώτος «που δημοσίευσε τ' αποτελέσματα των εκλογών στην παγκόσμια Συνέλευση του ΣΑΕ, 1ο και 2ο γύρο και μάλιστα με πολύ μεγάλη διαφορά ώρας απ' όλα τα υπόλοιπα» ε! Τώρα τι του λες; Ε;
Έρχονται κι άλλα καλά
*Κάνετε απλά λίγο υπομονή και θα δείτε και θα διαβάσετε πολλά… πάρα πολλά… και για πολλούς… άκρως αποκαλυπτικά για όλους αυτούς τους τιμητές, φωστήρες, ξερόλες λασπολόγους της γύρας και της περιφερόμενης παραδημοσιογραφίας παραβατικού τύπου… τα σαϊνια τύπου «νταβατζή» και «Σωτήρα» που έχουν καβαλήσει το «ΚΑΛΑΜΙ» και βρίζουν απαξιώνουν -εκ του ασφαλούς- παριστάνοντας τους δημοσιογράφους σήμερα (με σκουριασμένες και ξεθωριασμένες ταυτότητες από τον πάλαι ποτέ καλό καιρό που έτυχε να κάνουν και αυτό το επάγγελμα ) και περιφέρονται δεξιά και αριστερά εκμεταλλευόμενοι το ξέφραγον της καταστάσεως…
παίρνουν τηλέφωνο εκείνους που δουλεύουν κάνοντας ρεπορτάζ και έρευνα και είναι πράγματι επαγγελματίες δημοσιογράφοι καριέρας αρχίζουν «έλα μεγάλε λέγε… τι κάνουν οι προεδροπαράγοντες… τι γίνεται στην Αστόρια… τι κάνει ο λευκός πύργος… τι γίνεται ο τάδε και ο δείνα… λέγε πέστα όλα» και το κάνεις μια, το κάνεις δυο , τρεις , αλλά όταν βλέπεις ότι την πληροφόρηση , την είδηση και το γεγονός «αυτός» το προσπερνά για να βρίζει, να υποτιμά και να ειρωνεύεται, να πετά λάσπη και κυρίως να κάνει ανούσια κρητική εκ του ασφαλούς και όλοι πλην «εκείνου» οι μισοί είναι λαμόγια και οι άλλοι μισοί πράκτορες ε τότε ..άντε να μη πω…τίποτα άλλο…
*Βρίζουν τους πάντες και τα πάντα ενίοτε εκβιάζουν με κανένα «δημοσιευματάκι» και μόλις πέσει η ταρίφα -από κάτω- του style «έχω να πληρώσω μωρέ κάτι μπίλια …. σε παρακαλώ…. και θα τα βρούμε…. don't worry» μετά εξαφανίζεται το κακόβουλο δημοσίευμα -με αυτό το διαβολεμένο διαδίκτυο όλα μπουν να συμβούν και έτσι – ως δια μαγείας και όλως περιέργως και τυχαίως εξαφανίζεται το «δημοσιευματάκι» και το «καρφάκι» πάει το πήρε ο άνεμος. Το φάγανε τα virus… και έτσι ο μοναχικός καβαλάρης έμεινε μόνος σα τη ΚΑΛΑΜΙ(α) στο κάμπο….μέχρι να έρθει η επόμενη ευκαιρία… για καμιά καλή αρπαχτή…
*ας είναι καλά – όμως – το αρχείο και οι «καλοθελητές» που την έχουν πατήσει από παρόμοιες συμπεριφορές κατά το παρελθόν … και μόλις βρουν ευκαιρία παίρνουν το αίμα τους πίσω με στοιχεία και ντοκουμέντα που σου τα φέρνουν και στην πόρτα με delivery. Δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Έρχονται έτοιμα…
*και μετά μπαίνει το δίλημμα τα βγάζεις ή δε τα βγάζεις στη φόρα όταν σου πετούν λάσπη; ιδίως όταν τους έχεις φερθεί και καλά ανοίγοντας το σπίτι σου -μη γνωρίζοντας τους κιόλας καν τι καπνό φουμάρουν και από κρατά η σκούφια τους – παρέχοντας φιλοξενία, γιατί τότε δεν είχαν τα μούτρα ή το θάρρος να πάνε να ζητήσουν φιλοξενία σε τόοοσο κόσμο και κοσμάκι -30 χρόνια γαρ- και δεν υπήρχε ούτε ένας φίλος να εξυπηρετήσει τον παλιό καλό φίλο που μετοίκησε; … όχι τα βγάζεις η δε τα βγάζεις ; για να μάθει να το παίζει και τιμητής των πάντων και από πάνω να χασκογελά και χαίρεται που την «έφερε» στους δημοσιογράφους της Ελλάδας που τον έχουν κατακλέψει… κι ύστερα σου λέει ότι δεν έχει καβαλήσει το ΚΑΛΑΜΙ… εμ! Ο σίγουρος, ασφαλείς και δοκιμασμένος τρόπος για να σε προσέξουν είναι ή να βρίζεις ή να πετάς λάσπη. Πέτα -πέτα κάτι θα μείνει που έλεγε και Μπέρια της πάλαι ποτέ υπουργός της ισχυρής σοβιετικής προπαγάνδας… αμ αλλάξαν οι καιροί…
η Αρκουδίτσα που ταξίδεψε ως τη Θεσσαλονίκη για χάρη της ομογένειας….
αμ! Η άλλη … η μεγάλη και ευτραφής κυρία που αλωνίζει τους συλλόγους, τις ομοσπονδίες… τα προξενεία απρόσκλητη και επιθετική έτοιμη να σε καταπνίξει με τον όγκο και τα πλούσια προσόντα της… που ευκαιρίας δοθείσης ενίοτε
αυτή μωρέ που έχει πάρει υπεύθυνη της τα εθνικά συμβούλια κάθε λογής και συλλογής… η εκπρόσωπος πάντων και α-πάντων….Αυτή λοιπόν μια και δυο βουτάει το αεροπλάνο -συνοδός και προσωπική εκπρόσωπος και γραμματέας… βλέπεις του νέου μεγάλου προέδρου… αυτού καλέ ντε(!) που πήγε και έγλειψε εκεί που έφτυνε 11 χρόνια….
τέλος πάντων άλλο είναι το θέμα μας τώρα… τσάμπα εισιτήρια (πληρώνει ο μεγάλος πρόεδρος. Ο Πρόεδρος των προέδρων το κορόιδο δηλ. που πεθαίνει για αυτοπροβολή και προεδριλίκια ) και πάει Θεσσαλονίκη. Μιας και είπα για τον πρόεδρο των προέδρων να το θυμάστε! αυτός πήρε φόρα και ποιος τον πιάνε τώρα! Θα δείτε λίαν συντόμως πόσα προβλήματα θα δημιουργηθούν με αυτά που κάνει και λέει για το ΣΑΕ και τις αρμοδιότητες -περι ασάφειας άρχισε να κάνει λόγο και τον λοξοκοιτούσαν όλοι στην Ελλάδα τον Πρόεδρο! Περιμένετε και θα δείτε! τι έχει να γίνει σε λίγο…
Πάμε πίσω πάλι στην ευτραφή Κυρία. Λείπει η αλεπού από το παζάρι;… δε λείπει! Αν και για αλεπού είναι λίγο απίθανο κάτι αρκούδα μοιάζει, που τρέχει όπου υπάρχει "μέλι"… αλλά τέλος πάντων…
και αρχίζει τα γλειψίματα και τα κολλητιλίκια με τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο.
Και να οι αυτοσυστάσεις. Και να τα χαμόγελα. Ποτέ δε ξέρεις τι γίνεται… στο μέλλον. αυτή η φιλοσοφία και η νοοτροπία «του σήμερα εδώ και αύριο, αλλού και ό,τι ποιούμε και ό,τι αρπάξουμε» έτσι είναι.
Και να οι φωτογραφίες με τους διάσημους (ευτυχώς που πρόλαβε και μέσα τρία -τέσσερα χρόνια έχει δώσει κι αυτή τα «διαπιστευτήρια» της και την ξέρουν κάποιοι από την καλή και την ανάποδη… βλέπεις ταξιδεύουν γρήγορα τα νέα. Εποχή της ταχύτητας γαρ…) και να οι business cart «με λένε Πόπη από το παππού μου το προκόπη» και να τάνε μόνο αυτά. Αμ δε!
Βουτάει το κινητό-κι αυτό ο πρόεδρος το πληρώνει– και αρχίζει τις «ανταποκρίσεις» σε ένα τοπικό ομογενειακό πρόγραμμα – μπας και δώσει καλές εξετάσεις στο αφεντικό του σταθμού και πάρει καμία εκπομπούλα και ξαναθυμηθεί κι αυτή την ξεχασμένη της «δημοσιογραφική» ιδιότητα, την οποία θυσίασε για χάρη του προέδρου και της ιστορίας (αχ αυτή η ματαιοδοξία θα μας φάει εμάς τα παλιόπαιδα!) – και να οι τηλεφωνικές αναμεταδώσεις…
«είμαστε πληγωμένοι που δεν βγήκε κάποιος από τις ΗΠΑ… η ομογένεια της Αμερικής λαβώθηκε…» και άλλα τέτοια συναισθηματικά και υποκριτικά που υποβολιμιαία σχεδόν υφάρπαζε από τους σύνεδρους ως περιφερόμενη όρθια αρκουδίτσα που τρέχει όπου μυρίζει το μέλι… ναι …
και να, βόλτες από τραπέζι σε τραπέζι (το βράδυ της δεξίωσης του δημάρχου της Θεσσαλονίκης Β. Παπαγεωργόπουλου) «μήπως θέλετε να κάνετε καμία δήλωση στο ραδιόφωνο της Αμερικής σας ακούει όλη ομογένεια» έλεγε και ξανά έλεγε. Γύριζε από τραπέζι σε τραπέζι μπας και σταυρώσει κανένα «πελάτη» να βγει στο μικρόφωνο αλλά της έκατσαν οι ίδιοι… οι γνωστοί προεδροπαράγοντες και φυσικά ο πάντα χαμογελαστός που δεν χαλά χατίρι κανενός ισόβιος επίτιμος πρόεδρος του ΣΑΕ… (όχι που θα το γλιτώναμε) μόνο που δεν άκουγε καλά και έκανε πάσα το κινητό σε όποιον βρήκε δίπλα του και εκείνος στο διπλανό του και πάει λέγοντας και εν τω μεταξύ από το studio να έχουν φρίκαρει και να λένε «εντάξει σας ευχαριστούμε» «μα να σας δώσω λίγο ακόμα από το κλίμα που επικρατεί εδώ αλλά που η αρκουδίτσα μας… δεν άκουγε… πήρε όλα τα τραπέζια αμπάριζα μπας και κάτσει κάτι καλό.
Κανένας υπουργός. Κανένας μεγαλοπαράγοντας με λεφτά. Είπα λεφτά και θυμήθηκα το μέλι… τέλος πάντων αυτά και άλλα πολλά με τη μεγαλό Κυρία που έκανε και χρέη τηλεφωνοανταποκρίτριας. Ε ρε τι τραβάμε για χάρη σου ομογένεια! Τι τραβάμε!!
αυτά και άλλα πολλά γίνανε τούτες τις μέρες εκεί στην όμορφη Θεσσαλονίκη την Νύμφη του Θερμαϊκού που γέμισε από προέδρους και μεγαλοπρόεδρους…
ο απόηχος από τις αποκαλύψεις (follow up) για την υπόθεση του Αρχιμανδρίτη Κύριλου Μαρκόπουλου
και τι δεν είπαν οι τα πάντα καλώς διεταξάμενοι «φίλοι» και εκλεκτοί «συνάδελφοι» για το άκρως αποκαλυπτικό δημοσίευμα -(follow up ) το ονόμασαν – για τον Αρχιμανδρίτη Κύριλλο Μαρκόπουλο… τι ότι «έκανες τη πάπια» πι -πι το παπί ! τι ότι «εσιώπησες μεγάλε επί 18 ολόκληρους μήνες» τι ότι «γεννιούνται ερωτηματικά σε φίλους και αναγνώστες» … και το καλύτερο ( το κερασάκι που λέμε το άφηναν για το τέλος) ότι « η αχαριστία τους (σ.σ. για τη σιωπή ) σε οδήγησε στο να κάνεις αυτό το follow up» και τι δεν είπαν… και τι δεν διέσπειραν στα καφενεία…στα diners … στις ρούγες και τα ζαχαροπλαστεία με τους περιφερόμενους «δορυφόρους» με τις ξεθωριασμένες δημοσιογραφικές ταυτότητες… και τι δεν ειπώθηκε από τους γνωστούς που ψοφάνε για πλάκα αλλά πολύ τους αρέσει που σιγά -σιγά αρχίζουν και βγαίνουν στη φόρα πολλά άπλυτα… γιατί ο τοπικός ομογενειακός Τύπος μάλλον περί άλλων μεριμνά και τυρβάζει εδώ και χρόνια… δεν προλάβαιναν οι διαδόσεις και οι ατάκες να διαδέχονται η μια την άλλη…
τα καρφιά και οι σπόντες να έχουν ανάψει… τα τηλέφωνα το ίδιο… στις εκκλησίες και τα μοναστήρια… σε Αθήνα και ΝΥ.. στα πηγαδάκια οι απλοί άνθρωποι που άκουσαν, αλλά δε διάβασαν και τρέχαν στα internet café να τυπώσουν κρυφά ο ένας από τον άλλο -αυτό γίνεται καιρό τώρα είμαστε και αυτόπτες μάρτυρες τουλάχιστον δυο εως τρεις φορές το τελευταίο διάστημα- «όχι ξέρει τι λέει… περιμένετε θα δείτε… δε ξέρετε… θα γίνει χαμός», «ο ασβός σκάβει και θα βρομίσουν όλα…», «είναι επικίνδυνος αυτός μακριά …» «θα έχουμε κι άλλα θα δείτε…» παιδιά θα έχει πλάκα… μεγάλη πλάκα… η συνέχεια … γιατί θα υπάρξει και συνέχεια… και τότε θα γελάσει ο κάθε πικραμένος…
Πάντως ένας καλός -δεν μπορώ να ξέρω αν είναι φίλος αλλά είναι σίγουρα- εξαίρετος και επί μακρόν διαπρέψας στα κοινά της ομογένειας και στον τοπικό ομογενειακό Τύπο- από τα χρόνια που πήγε στην ιστορική εφημερίδα ΠΡΩΙΝΗ όταν άλλαξε επάγγελμα και σταδιοδρόμησε ως – συνάδελφος, ο οποίος είχε την ευγενή καλοσύνη να μου γράψει {ευγενική τη πρόθεση υποθέτω} προσφωνώντας με «Αγαπητέ Αλέξανδρε» για να σπεύσει να διαχωρίσει εαυτόν από εκείνους που τα πιάναν και σιωπούσαν και από το γνωστό ρυπαρογόνο… αυτά όχι τίποτα άλλο… προς Θεού μη γίνονται αυθαίρετοι συσχετισμοί και συνειρμοί… Α! και να μου πει για ένα ορθογραφικό που μας ξέφυγε ως συνήθως εκ παραδρομής… νάσαι καλά Αγαπητέ Συνάδελφε… ευχαριστούμε… για τις πάντα καλές προθέσεις σου… καλές γιορτές.
Αλλά και άλλοι –εκλεκτοί- συνάδελφοι που έσπευσαν να τηλεφωνήσουν από Ελλάδα και ΝΥ- σχολίαζαν «μα γιατί ανοίγεις ιστορίες… τι θες… αυτοί είναι δύσκολες καταστάσεις… με την Εκκλησία δεν τα βάζουν εύκολα… εσύ έπρεπε να το ξέρεις με τόσα που πέρασες τόσα χρόνια με την υπόθεση Γιοσάκη… του Χριστόδουλου… με την υπόθεση των σκανδάλων στην Εκκλησία της Ελλάδος… με το βρόμικο παιχνίδι εναντίον του Μητροπολίτη Ιερωνύμου Θηβών…του Κύριλου Σταυρόπουλου από τα Κύθηρα…του Μουλατσιώτη… Βορινιώτη… και άλλων εκλεκτών και επίλεκτων στελεχών της εκκοσμικευμένης Εκκλησίας» αυτά και άλλα πολλά λέγανε στα τηλέφωνα.
Συγκράτησα όμως το τηλεφώνημα ενός γηραιού Επισκόπου από την Ελλάδα που με πήρε να μου πει πολλά και ενδυναμωτικά για το ήθος, την πίστη στις αξίες, την Αλήθεια, το χρέος και τις επιλογές της ζωής μας καταλήγοντας « παιδί μου να θυμάσαι ένα πράγμα το ράσο είναι όπως το κάρβουνο όταν είναι σβηστό το πιάνεις και λερώνεσαι όταν ανάβει το πιάνεις και καίγεσαι… πρόσεχε. Και έχε την ευχή μου» αυτά είπε ο γέροντας και έκλεισε το τηλέφωνο… και έμεινα να σκέπτομαι και αν συλλογίζομαι… αυτά που έρχονται… έχει ο Θεός για όλους. Άλλωστε εδώ και αιώνες ανατέλλει το ζωηφόρο και ζωογόνο Ήλιο Του επί δικαίων και αδίκων…
Βέβαια η διαφορά με όσους πήραν από Αθήνα, Κωνσταντινούπολη και ΝΥ μεγάλη!
Είναι βλέπεις που το δημοσιογραφικό γίγνεσθαι στην Ελλάδα και αλλού σε ξέρει… Γνωρίζει τους αγώνες και τις δικαστικές διαμάχες… γνωρίζει τις επιτυχίες… ξέρει λοιπόν και μιλά αλλιώς ή παίρνει για να δει αν «υπάρχει θέμα» γιατί γνωρίζει τα πεπραγμένα σου. Από τη ΝΥ -πλην ελαχίστων- μόνο υπονοούμενα…δηλητήριο… καρφιά… και άλλα καλά…
όχι πως δε συμβαίνουν αυτά και στο επαγγελματικό μικρόκοσμο στην Ελλάδα όπου ο κάθε ένας γνωρίζει καλά το who is who του αλλουνού και είτε θέλει είτε όχι, είτε ξεροκαταπίνει, είτε κακίζει θα σου πει και «έβγαλες θέμα» και ας την πληρώνουν όλοι μετά γιατί πολύ απλά υπάρχει ο ευγενής ανταγωνισμός των ΜΜΕ και τρέχουν και λίγο ο ένας λίγο ο άλλος βγαίνει η αλήθεια σε εκατοντάδες θέματα και υποθέσεις σε όλα τα ρεπορτάζ…
εδώ η κατάσταση στο μικρό Ελληνικό χωριό είναι αλλιώς…όταν έρχεσαι νομίζεις ότι θα είναι καλύτερα… είμαστε σε ξένη πατρίδα και ίσως να είμαστε αγαπημένοι… μια οικογένεια… δηλ. όπως αισθάνθηκα στη Ρώμη-όντας φοιτητής και ασκούμενος δημοσιογράφος – τόσο καιρό και στο Παρίσι όταν μας καλούσε ο Πρέσβης ο κ. Κλής και πότε σα φίλος και πότε σα πατέρας μας έλεγε τα καλά και ζεστά του λόγια είτε στη πρεσβευτική κατοικία είτε την Κυριακή μετά το καφέ στην ενορία του Αγίου Στεφάνου…
Υστερόγραφο : πίσω έχει η αχλάδα την ουρά… λένε οι σοφοί του χωριού… οπότε κάνε(τε) λίγο υπομονή… ή δε ξέρετε τα πεπραγμένα μας εν Ελλάδι…
« όπου και αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει…»
Εδώ πάλι άλλος κόσμος…άλλος πολιτισμός… παρεούλες… καχυποψία και ρουφιανιά… αποκλεισμοί, κλειστά club και ιδιότυπα trast…λάσπη και βρομιά…. δηλητήριο και αμφισβήτηση και ας ξέρουν πολύ καλά ποιος είσαι και την πορεία σου στο χώρο… κάνουν πως δε ξέρουν και δε θυμούνται όταν πρόκειται ηθελημένα να σε μειώσουν… ο ένας να σου βγάλει το μάτι… πρώτοι στο ψέμα! Και την υποκρισία. Πώς θα σε αποκλείσουν και πώς θα σου τη πουν…
Να στήνουν αυτί μπας και ακούσουν να πάνε να το πούνε και να πουλήσουν εκδούλευση όπου και όπως… προστυχιά και κακός ανταγωνισμός… ειρωνεία… κακία… άλλος κόσμος πράγματι… δε λέω όπως λέει και ένας καλός φίλος με τον απλό αλλά σοφό Λόγο του
«και τι περίμενες να σου στρώσουν το χαλί; Ήρθες εδώ να τους πάρεις τη δουλειά; Τι ήθελες ; Να σε υποδεχτούν με δάφνες ; ή είσαι καλύτερος εσύ; Αγγούρια! εδώ είναι όποιος πρόλαβε το Κύριο είδε. Η δουλειά είναι μια. Έχει τα κότσια ; συνέχισε! Δεν τα έχεις. Λούφαξε και μη μιλάς! Έτσι είναι οι δικές σας business. Ο ένας να βγάζει το μάτι του άλλου. Εγώ 30 χρόνια στην Αμερική δεν είδα κάτι άλλο. Ας τους να λένε. Εσύ κάνε τη δουλειά σου και μη μιλάς.» αυτά λέει ο καλός μας φίλος που είναι ο μόνος στα πέντε χρόνια που λέει κ ένα καλό λόγο χωρίς να χαρίζεται…
καμία φορά θυμάμαι με πόνο και δακρύζω το μεγάλο μας Γιώργο Σεφέρη που είπε μια μεγάλη αλήθεια « όπου και αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει…» ίσως γιατί έζησε σε ξένες πατρίδες τους Έλληνες πολύ διαφορετικά από αυτό που είναι όταν ενωμένοι μεγαλουργούν ένα πράγμα. Νιώθεις και πνίγεσαι .. και αναρωτιέσαι αξίζει τον κόπο; Ποιος ξέρει… μόνο η ιστορία και ο ιστορικός του μέλλοντος που θα κάνει αναδίφηση σε κείμενα, έρευνες και γραπτά και να ανασυνθέτει την ιστορία του Ελληνισμού γράφοντας μια ακόμα σελίδα στο κεφάλαιο που λέγεται Οικουμενικό Ελληνισμός.
Και προσοχή . Κανένας συσχετισμός με πρόσωπα… γεγονότα και καταστάσεις… είναι που όλα βασίζονται στη θεωρία του Χάους και των -σατανικών- συμπτώσεων… αυτό είναι! Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις είναι απλά μια -σατανική μεν αλλά απλή – σύμπτωση….
Μη τρελαθούμε κιόλας. Εδώ στο Ελληνικό Χωριό της Astorias είναι μια χαρά είναι τα πράγματα! Όλα καλά και όλα ωραία…Περνάμε καλά. Πολύ καλά! Φιλικά! Αδελφικά! Μια οικογένεια είμαστε…μη τερλαθούμε κιόλας!
Και την επόμενη φορά η λάσπη όχι με παιδικά κουβαδάκια! υπάρχουν και κάδοι των απορριμάτων!
