Όλες οι κατηγορίες:

Φανή Πεταλίδου
Ιδρύτρια της Πρωινής
΄Έτος Ίδρυσης 1977
ΑρχικήΑναλύσειςΗ χημεία Χριστόφια-Ταλάτ, και η νέα μεγάλη ευκαιρία για ξεπούλημα στο Κυπριακό

Η χημεία Χριστόφια-Ταλάτ, και η νέα μεγάλη ευκαιρία για ξεπούλημα στο Κυπριακό

- Advertisement -

 

Παρακολουθώντας τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό, νιώθουμε ήδη ότι η θερμοκρασία έχει αρχίσει να ανεβαίνει.  Αιτία βέβαια, η νέα μεγάλη εργολαβία που έχει αναληφθεί, από ημεδαπούς και αλλοδαπούς, πολιτικούς και μη, για να πεισθούν οι πάντες, εντός και εκτός Κύπρου, για την ‘σπουδαία συγκυρία στο Κυπριακό'.  Όλοι μιλούν, για τη ‘νέα μεγάλη ευκαιρία που προέκυψε, για επίλυση του χρόνιου προβλήματος της Κύπρου'.  Φύσηξε, λένε, νέος άνεμος στο Κυπριακό, και ο εκ των προξενητών της λύσης, Βοηθός Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Λιν Πάσκο, έμεινε εντυπωσιασμένος από την ‘χημεία' που υπάρχει μεταξύ του Χριστόφια και του Ταλάτ. 

Όσοι πάντως, βλέπουν πέρα από ένα έντεχνα στημένο επικοινωνιακό παιγνίδι, άρχισαν πλέον να ανησυχούν έντονα.  Οι συνθήκες θυμίζουν ατμόσφαιρα της περιόδου 2002-2004, με τη διαφορά ότι οι ‘Ανανιστές' (οι της πλατφόρμας του ‘ΝΑΙ', φανατικοί υποστηρικτές του καταστροφικού σχεδίου Ανάν), έχουν μάθει από τα λάθη τους, και έχουν τώρα, με την αναρρίχηση Χριστόφια στην εξουσία, το επάνω χέρι.  Όσοι, όπως είπαμε, δεν ξεγελιούνται από την προπαγάνδα που εκπέμπουν τα κανάλια, τρέμουν γιατί γνωρίζουν ότι η πιθανολογούμενη ‘χημεία Χριστόφια-Ταλάτ', είναι επικίνδυνη για την Κύπρο.  Είναι μια χημεία , η οποία αν λειτουργήσει, είναι ικανή να οδηγήσει σε μια νέα καταστροφική κατρακύλα στο Κυπριακό.  Κι αν ακόμα δεν επιτευχθεί λύση (αν και πολλοί διαβλέπουν ότι ο Χριστόφιας είναι τελικά, ο ‘εκλεκτός', ο οποίος αν διαπραγματευόμενος, πάρει αυτά που ζητούσε το Α.Κ.Ε.Λ. το 2004, θα ‘τσιμεντώσει' τελικά το ‘ΝΑΙ'), η ζημιά θα είναι αυτή τη φορά ανεπανόρθωτη.  Γιατί, ενώ το 2003 πανηγυρίζαμε ότι πετύχαμε την ένταξη ολόκληρης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πιστεύοντας ότι το γεγονός αυτό από μόνο του, θωράκιζε την Κύπρο, τώρα, ενταγμένοι στην Ε.Ε., βλέπουμε να κυριαρχεί μια ‘νοοτροπία χαμηλών προσδοκιών', που δυστυχώς εναρμονίζεται περισσότερο με την κατοχή, παρά με το νέο Ευρωπαϊκό περιβάλλον.  Πράγματι, αν γινόταν σωστή εκμετάλλευση της επιτυχίας αυτής, με σωστή διαφώτιση, εντός της Ε.Ε., θα άνοιγαν νέες προοπτικές στο Κυπριακό.  Αντί αυτού, συνέχισε το ‘πιπίλισμα' της ‘Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας'.  Αντί δηλαδή, να ζητούμε λύση εναρμονισμένη με το Ευρωπαικό Κεκτημένο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, συνεχίζουμε να επιδιώκουμε λύση που έχει ως βάση τα δεδομένα της εισβολής, μια λύση που εξυπηρετεί τα σχέδια των Αγγλοαμερικανών και της Τουρκίας. 

- Advertisement -

Η επιδίωξη για διζωνική, παραμένει δυστυχώς, ακόμα και μετά την ένταξη μας, προμετωπίδα της πολιτικής της πλευράς μας, και πατριωτική θέση για τους ηγέτες μας, σε σημείο που μας κάνει να αναρωτιόμαστε: Γιατί ενταχθήκαμε στην Ε.Ε; Μήπως για να πληρώνουμε φόρους; Για να επιβαρυνθούμε για την εξύψωση του βιοτικού επιπέδου των τουρκοκυπρίων (να τους συντηρούμε οικονομικά για να μπορούν πιο άνετα να μας βγάλουν τα μάτια, με τη βοήθεια της Ε.Ε., έχοντας τις δικές μας ευλογίες); Ή για να εξευτελιζόμαστε από τον κάθε άσχετο ή τουρκόφιλο Ευρωπαίο Πρωθυπουργό (αυτή τη φορά ήταν ο Τσέχος, δεν ξέρουμε ποιος θα είναι ο επόμενος), που θα μας λέει κατάμουτρα ότι «η διένεξη στην Κύπρο οφείλεται στα ψυχολογικά μας, θα αναφέρεται σε ‘σύνορα', και σε ‘Κυπριακή Δημοκρατία της Νότιας Κύπρου';

Γιατί όμως να τα έχουμε με τους ξένους, όταν αυτοί που έπεισαν για τις θέσεις της πλευράς μας στην Ευρώπη, είναι οι ίδιοι οι ηγέτες μας; Γιατί αναζητούμε ευθύνες στους ξένους, και μας ενοχλούν οι μηχανισμοί που προωθεί η Ε.Ε., για την αναβάθμιση του ψευδοκράτους, όταν η Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος-μέλος της Ε.Ε., υπό κατοχή, δεν προσπαθεί καν να θέσει τέρμα στα ‘Ευρωπαϊκά ατοπήματα'; Ανεξάρτητα από ότι θα μας πουν οι διάφοροι ‘ρεαλιστές', ‘ευρωλιγούρηδες', θα μπορούσε κάλλιστα να το κάνει, τηρώντας μία σθεναρή στάση, έχοντας σαφείς επιδιώξεις.  Θα μπορούσε να υποδείξει με πειστικότητα, ότι η Τουρκία κατέχει Ευρωπαϊκό έδαφος, και ότι μέχρι να αρθεί η κατοχή, δεν μπορεί να έχει οποιεσδήποτε Ευρωπαϊκές φιλοδοξίες.  Μόνο με σταθερές, και άκαμπτες θέσεις, σαν κι αυτές, θα ενίσχυε την μέχρι σήμερα διάτρητη αξιοπιστία της, και θα δημιουργούσε κόστος στην Τουρκία, για την κατοχή της Κύπρου.  Μόνο μια τέτοια πολιτική θα έδινε μια ώθηση προς τα εμπρός στο Κυπριακό (για σωστή λύση, και όχι για αυτά που συζητούνται μέχρι σήμερα).  Όσο για τον θαυμασμό που εκφράζουν κάποιοι για τη νέα κινητικότητα που παρατηρείται στο Κυπριακό, να πούμε μόνο ότι μας θυμίζει αυτήν που υπήρχε στις επί προεδρίας Κληρίδη (αλλά και Βασιλείου).  Και τότε οι ξένοι είχαν ‘μυριστεί' την δεκτικότητα της πλευράς μας, σε κάποιες… ‘νέες ιδέες'.  Σήμερα, τα πρώτα αποτελέσματα της νέας κινητικότητας (του ‘νέου αέρα' που φύσηξε με την εκλογή Χριστόφια) είναι, να ακούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αντί να μιλά για κατοχή ευρωπαϊκού εδάφους, να αναφέρεται σε «σύγκρουση επί ευρωπαϊκού εδάφους».

Βλέπουμε, ότι τα σωστά που θα έπρεπε να γίνουν, καμία ομοιότητα δεν έχουν με τα απαράδεκτα που βλέπουμε να συμβαίνουν.  Εκτός από τους εξευτελισμούς που βιώνουμε συνεχώς με την ουτοπική πολιτική των οδοφραγμάτων, και των εναγκαλισμών με τους εγκάθετους της Τουρκίας στο ψευδοκράτος, υπάρχουν δυστυχώς και τα επί της ουσίας, στις διαπραγματεύσεις.  Στις λεγόμενες επιτροπές εργασίας για τη λύση του Κυπριακού, έχουν τοποθετηθεί οι κατ' εξοχήν εκπρόσωποι της πλατφόρμας του ‘ΝΑΙ'.  Συνεπώς, μάταια, και μάλλον κωμικοτραγική, η προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση Χριστόφια, για να μας πείσει ότι δεν δέχεται την συζήτηση  του σχεδίου Ανάν.

Το συμπέρασμα που εξάγεται, είναι ότι πρέπει να φυλαγόμαστε από «το νέο άνεμο που φύσηξε στο Κυπριακό».  Ναι, η ‘χημεία' μεταξύ Χριστόφια-Ταλάτ, αν τελικά είναι πραγματική, μπορεί να καταφέρει αυτό που ήταν ακατόρθωτο για 34 χρόνια.  Την λύση του Κυπριακού.  Ποια λύση όμως; Θα πρέπει όλοι, να διερωτηθούν.  Εμείς οι ‘κινδυνολόγοι', με τα δεδομένα που έχουμε μπροστά μας, δεν βλέπουμε τίποτε άλλο από μια νέα μεγάλη ευκαιρία για ξεπούλημα στο Κυπριακό.  Γι αυτό, οι πατριώτες αυτού του τόπου, οφείλουν να λύσουν τα οποιαδήποτε δεσμά που έχουν με τα παραδομένα στη ‘Διζωνική παραφροσύνη κόμματα', και να σκεφτούν την πατρίδα, πριν αυτή ξεπουληθεί στον βωμό των ξένων συμφερόντων.  Ο αγώνας που ξεκινήσαμε με το περήφανο ‘ΟΧΙ' το 2004, συνεχίζεται.

Παρακαλώ όπως συμπεριλάβετε το πιο πάνω άρθρο στην εφημερίδα σας.  Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Πανίκος Ελευθερίου

- Advertisement -

Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος, Κύπρος

- Advertisement -

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ