ΕΙΡΗΣΘΩ
TΟΥ ΛΑΖΑΡΟY Α. ΜΑΥΡΟY
Ε Ν Α ΜΟΝΑΔΙΚΑ προσωπικό του προσόν, κόμισε ως υπόσχεση αποτελεσματικότερης πολιτικής στο Κυπριακό, διεκδικώντας την προεδρία ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ κ. Χριστόφιας. Παρόμοιο, ουδείς άλλος υποψήφιος προέβαλε. Προβαλλόταν και με απαίτηση καθολικής αναγνωρίσεως, ως αποκλειστικής ακελικής πατρότητας. Υποσχόταν δε, με βεβαιότητα, ότι θα έθετε την επίτευξη λύσης του Κυπριακού, πάνω σε εντελώς νέες ράγες. Η σκέψη ήταν περίπου η εξής απλοϊκή:
1. Τ Ο ΑΚΕΛ, και ο κ. Χριστόφιας ιδιαίτερα, διέθετε πολύ μεγαλύτερες και κατά παρασάγκας αποτελεσματικότερες προσβάσεις ανάμεσα στους Τουρκοκυπρίους, σε σύγκριση με οποιονδήποτε άλλο. Και ότι τον κ. Χριστόφια εμπιστεύονται οι περισσότεροι Τ/κ. Με ενισχυτικό και το επιχείρημα ότι παραδοσιακά το ΑΚΕΛ είχε αδελφικές, αριστερές, «ιδεολογικές» σχέσεις με το, επίσης, αριστερό ΡΤΚ, κόμμα του αριστερού κ. Ταλάτ, που διαδέχθηκε τον Ντενκτάς στην «προεδρία» του κατοχικού καθεστώτος.
2. Τ Ο Υ Τ Ο Υ κατά κόρον προβληθέντος, Χριστόφιας και ΑΚΕΛ υποστήριξαν ενώπιον του εκλογικού σώματος ότι ο ΑΚΡΟΓΩΝΙΑΙΟΣ ΛΙΘΟΣ της νέας πολιτικής στο Κυπριακό θα ήταν η συνεργασία με τους Τ/κ, πρωτίστως με τον φίλο Ταλάτ, σε τέτοιο βαθμό, ώστε «Χριστόφιας και Ταλάτ να απευθυνθούν από κοινού στη διεθνή κοινότητα ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, για να επιδιώξουν τη λύση του Κυπριακού». Καλλιεργήθηκε και με αρθρογραφία, η βεβαιότητα ότι «η Αριστερά στην εξουσία και στις δύο κοινότητες θα οδηγήσει, χωρίς άλλο, στη λύση του Κυπριακού».
3. Π Ρ Ο Σ ενίσχυση της πειστικότητας τού εν λόγω ΑΚΡΟΓΩΝΙΑΙΟΥ ΛΙΘΟΥ, μετά την άνοδό του στην εξουσία ο κ. Χριστόφιας δήλωσε, και δημοσίως μάλιστα, ότι θα βοηθούσε τον κ. Ταλάτ να κάμει την επανάστασή του ενάντια στον τουρκικό στρατό. Έφτιαξαν ομάδες εργασίας και τεχνικές επιτροπές, έκαμαν αλλεπάλληλες συναντήσεις ΑΚΕΛ – ΡΤΚ, προσέφεραν, άνευ ανταλλαγμάτων, τη δίοδο της Λήδρας, διευθέτησαν συναντήσεις για τσάι και καφέ για τις συζύγους Χριστόφια – Ταλάτ, προσέφεραν δήλωση για νομιμοποίηση 50.000 εποίκων, προσέφεραν (δεδηλωμένα για να βοηθήσουν τον φίλο Ταλάτ) τον «Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων Στέιτς».
Π Α Ρ' Ο Λ' Α Υ Τ Α και μετά απ' όλ' αυτά, παραδέχονται ότι ΟΥΤΕ ΚΑΝ την «κοινή γλώσσα» κατόρθωσαν να βρουν με τον αδελφό, φίλο και αριστερό Ταλάτ. Ο οποίος, με τους μόνους που αποδεικνύεται ότι έχει κοινή γλώσσα, είναι με τους δικούς του αδελφούς στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της τουρκικής στρατοκρατίας. Το, επί του παρόντος, σίγουρο είναι ότι ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ κι εκείνος ο μύθος που φωνασκώντας καλλιέργησε το ΑΚΕΛ μετά το 1974 στις πλατείες, ότι «οι Τούρκοι της Κύπρου δεν είν' εχθροί μας, οι Τούρκοι της Κύπρου είν΄αδελφοί μας»…
Σημερινή,29/6/2008
