ΕΙΡΗΣΘΩ
TΟΥ ΛΑΖΑΡΟY Α. ΜΑΥΡΟY
Σ Π Ο Υ Δ Α Ι Α θα μπορούσε να είναι η μελέτη, «γιατί δεν πέτυχε η ΕΟΚΑ την ένωση και γιατί πέτυχε η ΤΜΤ τη διχοτόμηση;». Ακόμα κι η διατύπωση του ερωτήματος προκαλεί για λεπτομερειακή συγκριτική μελέτη. Και προσκαλεί την ένθερμη συμβολή του ψυχρού επιστημονικού μικροσκοπίου για τον εντοπισμό όλων των στοιχείων, που σφαιρικά θα μπορούσαν να συμπληρώσουν τις δύο προς σύγκριση ιστορικές στήλες. Γιατί, λ.χ., η Αθήνα δεν έστειλε ούτε ένα εν ενεργεία αξιωματικό, υπηρεσιακώς στην ΕΟΚΑ, ενώ πλειάδα απέστειλε για την ΤΜΤ η Άγκυρα; Ξεκινώντας, λοιπόν, από το πρωταρχικό και θεμελιώδες, ποιος και γιατί δημιούργησε την καθεμιά, η γνώση της αλήθειας επιτρέπει ορθότερη πολιτική αντίληψη της ιστορίας. Από τότε έως ΚΑΙ σήμερα. Για την αποκρυπτογράφηση του παρόντος και την πρόβλεψη του μέλλοντος.
Τ Η Ν ΤΜΤ τη δημιούργησε το 1958, τη στελέχωσε, την εξόπλισε, την εκπαίδευσε, τη διοικούσε πάντοτε (με τη στρατιωτική έννοια διοίκησης) το τουρκικό κράτος. Η υπέρτατη στο κεμαλικό κράτος εξουσία. Η ηγεσία των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) και το πιο αρμόδιο, υπηρεσιακώς, τμήμα του γενικού επιτελείου, το Γραφείο Ειδικού Πολέμου (ΓΕΠ). Την αρχική απόφαση «συνυπέγραψε» ο τότε πρωθυπουργός Α. Μεντερές κι ο υπ.Εξ. Φ. Ζορλού. Και ΥΠΗΚΟΥΣΑΝ ΟΛΕΣ ανεξαίρετα οι έκτοτε τουρκικές κυβερνήσεις, χουντικές ή εκλελεγμένες, δεξιές ή αριστερές, αυτοδύναμες ή συνασπισμού, αμιγώς κεμαλικές ή κεμαλο-ισλαμικές. Υπό τας διαταγάς και τον έλεγχο των διαδοχικών ηγεσιών των ΤΕΔ, που είχαν την αποκλειστική αρμοδιότητα διαρκούς ενίσχυσης και αξιοποίησης της ΤΜΤ (ως τμήματος των ΤΕΔ), στο πλαίσιο του παγίως ισχύοντος έκτοτε και σθεναρά υλοποιούμενου, με υπομονετική επιμονή, επιτελικού «Σχεδίου Ανάκτησης [της] Κύπρου».
Ο Υ Δ Ε Ν Α απ' αυτά διέθετε στη δημιουργία και στη διάρκεια ζωής και δράσης της η ΕΟΚΑ, δημιούργημα του Εθνάρχη Μακαρίου και του εν αποστρατεία συνταγματάρχη Γρίβα. Η ανάμειξη του ελλαδικού κράτους υπήρξε μηδαμινή. Και του γενικού επιτελείου των ΕΕΔ μηδενική. Εάν, όντως, ο πνέων τα λοίσθια πρωθυπουργός Αλ. Παπάγος συγκατένευσε προσωπικά στην απόφαση του ηγέτη των αγωνιζομένων Κυπρίων, αρχιεπισκόπου Μακαρίου, η κυβέρνηση Καραμανλή που τον διαδέχθηκε, επειγόταν να ξεμπερδεύει με την ΕΟΚΑ. Μ' άλλα λόγια: Ο Ελληνισμός διέθετε, η Αθήνα δεν ήθελε, της επεβλήθη από τους Κυπρίους κι έκανε ό,τι μπορούσε να ξεμπερδεύει, ενώ ο Τουρκισμός δεν διέθετε, η Άγκυρα ήθελε, τ' αποφάσισε, τα επέβαλε, τ' απέκτησε και πέτυχε. Άρα, η σύγκριση των δύο κρατών είναι ο πρώτος αποφασιστικός παράγοντας. Που φτάνει ώς τους S-300 και το ενταφιασθέν «Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου»…
