Όλες οι κατηγορίες:

Φανή Πεταλίδου
Ιδρύτρια της Πρωινής
΄Έτος Ίδρυσης 1977
ΑρχικήΕιδήσειςΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ: Η ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ: Η ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ

- Advertisement -

ΣΤΙΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ

Η Σοφία Βέμπο γεννήθηκε στην Καλλίπολη της  Ανατολικής Θράκης το 1910. Το πραγματικό της όνομα ήταν Έφη Μπέμπο, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή βρέθηκε στην Τσαριτσάνη, όπου ο πατέρας της δούλευε ως καπνεργάτης, και κατόπιν στο Βόλο.

Ξεκίνησε την καλλιτεχνική της πορεία σε ζαχαροπλαστείο της Θεσσαλονίκης τη δεκαετία του '30. Το χειμώνα του 1933 προσελήφθη από το θεατρικό επιχειρηματία Φώτη Σαμαρτζή στο θέατρο "Κεντρικόν" προκειμένου να συμμετάσχει στην επιθεώρηση "Παπαγάλος 1933″. Άρχισε να ηχογραφεί στη δισκογραφική εταιρεία "Κολούμπια" ερωτικά τραγούδια της εποχής και γρήγορα καταξιώθηκε λόγω της ιδιαίτερης μπάσας φωνής της. Συμμετέχει επίσης σε ελληνικές ταινίες όπως η "Προσφυγοπούλα" το 1938.

Η έκρηξη στην καριέρα της ήρθε με την κήρυξη του πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940. Με την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, όλα τα μουσικά θέατρα της Αθήνας και αργότερα πολλά απ' τα θέατρα και της πρόζας ανεβάζουν πολεμικές επιθεωρήσεις. Το ελληνικό θέατρο επιστρατεύτηκε στην υπηρεσία της μαχόμενης πατρίδας. Οι πρώτες παρωδίες ξεκινάνε από τις σκηνές των θεάτρων, τραγουδημένες από τα πρώτα ονόματα καλλιτεχνών εκείνης της εποχής. Στον αγώνα μπαίνουν και θίασοι πρόζας, όπως της μεγάλης Μαρίκας Κοτοπούλη και του Κώστα Μουσούρη, ανεβάζοντας πολεμικές σάτιρες. Τότε όλες οι επιθεωρήσεις προσαρμόζουν το θέμα τους στην πολεμική επικαιρότητα και τα τραγούδια επανεγράφονται με πατριωτικούς στίχους. Η Βέμπο τραγουδά σατιρικά και πολεμικά τραγούδια και η φωνή της γίνεται η εθνική φωνή που εμψυχώνει τους Έλληνες στρατιώτες στο μέτωπο και συγκλονίζει το πανελλήνιο.

- Advertisement -

Στο θέατρο «Μοντιάλ», που παίζει την «Πολεμική Επιθεώρηση», η Σοφία Βέμπο τραγουδά τις πολεμικές παρωδίες «Στον πόλεμο βγαίν' ο Ιταλός» και «Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του». Η φωνή της γεμάτη παλμό και ειρωνεία συγκλονίζει το πανελλήνιο και ξευτελίζει τον «φοβερό» Μουσολίνι. Ο τρανός Douche της φασιστικής Ιταλίας, με τα οκτώ εκατομμύρια λόγχες, γίνεται με το τραγούδι της Βέμπο ένα γελοίο ανδρείκελο στα μάτια των Ελλήνων. Κι εδώ έγκειται η προσφορά της στον ελληνοϊταλικό πόλεμο.

Η σάτυρα λοιπόν στάθηκε το πρώτο μεγάλο όπλο του Έλληνα κατά της φασιστικής Ιταλίας. Τα τραγούδια γραμμοφωνούνται αμέσως και φτάνουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Στέλνονται σ' όλες τις στρατιωτικές μονάδες και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί τα μεταδίδουν συνεχώς. Οι Έλληνες φαντάροι μάχονται τραγουδώντας. Την ίδια εποχή σε μία συμβολική πράξη προσφέρει στο Ελληνικό Ναυτικό 2000 χρυσές λίρες.

Αργότερα, η γερμανική κατοχή απαγορεύει στη Βέμπο, εξ' αιτίας της καλλιτεχνικής πατριωτικής της δραστηριότητας, να τραγουδάει. Κι έτσι καταφεύγει στη Μέση Ανατολή, για να συνεχίσει εκεί την καριέρα και τη δράση της. Με το τέλος του πολέμου, η Βέμπο, ξαναγυρίζει στην Αθήνα και τραγουδώντας ασταμάτητα χαρίζει αξέχαστες στιγμές στο ελληνικό τραγούδι.

 

 

Ήταν κορυφαία Ελληνίδα ερμηνεύτρια και ηθοποιός της οποίας η καλλιτεχνική πορεία εκτείνεται από το Μεσοπόλεμο έως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια και τη δεκαετία του '50. Χαρακτηρίστηκε "Τραγουδίστρια της Νίκης" εξ αιτίας των εθνικών τραγουδιών που ερμήνευσε κατά τη διάρκεια του Ελληνο-ιταλικού πολέμου του 1940.

- Advertisement -

Να σημειωθεί πως, εκτός από τα τραγούδια για τον Πόλεμο της Αλβανίας, οι δημιουργοί του ελαφρού τραγουδιού έγραψαν και μερικά που αναφέρονται σε συγκεκριμένα γεγονότα, μετακατοχικά, όπως για παράδειγμα, η κατοχή από τους «προστάτες» μας Εγγλέζους και το «ρίξιμο» της Ελλάδας από τους συμμάχους στη μοιρασιά, η Κατοχή, οι μαυραγορίτες, η κατοχική πείνα, ο Εμφύλιος, το Παιδομάζωμα, κλπ.

Αναμφισβήτητα, το ελαφρό τραγούδι -όπως εξ' άλλου και το λαϊκό- καθώς επίσης και το μουσικό θέατρο, έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο, την δύσκολη για την Πατρίδα μας εκείνη περίοδο.

Το 1949 απόκτησε δική της θεατρική στέγη στο Μεταξουργείο ,το "Θέατρον Βέμπο". Μετά από μακροχρόνιο δεσμό με το Μίμη Τραϊφόρο παντρεύτηκαν τελικά το 1957, ένας δεσμός πολυκύμαντος που διήρκεσε μέχρι το θάνατό της και υπήρξε καταλυτικός για την μεγάλη ερμηνεύτρια. Στα μέσα της δεκαετίας του '60 αραιώνει τις θεατρικές εμφανίσεις της, τις οποίες σταματά οριστικά στις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Τη βραδιά του "Πολυτεχνείου" η Βέμπο ανοίγει το σπίτι της και κρύβει φοιτητές τους οποίους αρνείται να παραδώσει όταν η ασφάλεια χτυπά την πόρτα της. Τελικά πεθαίνει στις 11 Μαρτίου του 1978 και η κηδεία της μετατρέπεται σε ένα πάνδημο συλλαλητήριο. Η "Τραγουδίστρια της Νίκης" αποθεώνεται εκείνη τη μέρα από τον ελληνικό λαό που τη θεωρούσε ηρωίδα του. Από την πατρίδα τιμήθηκε  με πλήθος παράσημα και διακρίσεις για την συμβολή της.

ΤΙ ΕΙΠΕ

«Τα πολεμικά μου τραγούδια δεν είναι κοινά, καθημερινά τραγούδια. Είναι κραυγές λευτεριάς, σπίθες υπερηφάνειας. Δεν τραγουδάω εγώ σ' αυτά, τραγουδάει η ψυχή της Πατρίδας, η ψυχή της ράτσας, η ψυχή του αδούλωτου λαού μας. Είναι τραγούδια που η δόξα τούς έχει βάλει μουσική σε στίχους, που τους έχει γράψει η λεβεντιά η Ελληνική. Με τα τραγούδια μου αυτά, θαρρώ πως αφήνω στις καινούργιες γενιές μια κληρονομιά Ελληνικού θάρρους, Ελληνικής λεβεντιάς και Ελληνικής …αποκοτιάς» -1974

«Μα σ' εκείνο τον πόλεμο όλοι έδωσαν τη ζωή τους. Τα πόδια τους, τα μάτια τους, τα χέρια τους, την υγειά τους. Εγώ τι έδωσα; Τη φωνή μου, που καλή ή κακή, την έχω ακόμα ακέραιη και ζωντανή. Δεν μου χρωστάει λοιπόν τίποτα ούτε το ελαφρό τραγούδι, ούτε η Ελλάδα. Εγώ τους χρωστάω τα πάντα, γιατί αυτά με κάνανε Βέμπο».

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

"ΣΤΗ ΡΩΜΗ (ΚΟΡΟΪΔΟ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ)" [ELDO DI LAZZARO – ΓΙΩΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ – ΠΩΛ ΜΕΝΕΣΤΡΕΛ] (Νίκος Γούναρης – Χορωδία) (1940, COLUMBIA 7220F).

«Με το χαμόγελο στα χείλη,
πάν' οι φαντάροι μας μπροστά
και γίνανε οι Ιταλοί ρεζίλι,
γιατ' η καρδιά τους δεν βαστά.

Κορόϊδο Μουσολίνι,
κανείς σας δεν θα μείνει,
εσύ και η Ιταλία,
η πατρίδα σου η γελοία,
τρέμετε όλοι το χακί.

Δεν έχει διόλου μπέσα
κι όταν θα μπούμε μέσα,
ακόμη και στη Ρώμη γαλανόλευκη
θα υψώσουμε σημαία ελληνική.

Βρέχει και κάτω από την τέντα,
δεν κάνουν βήμα προς τα μπρος
και γράφουν τ' ανακοινωθέντα,
φταίει ο κακός καιρός.

Κορόϊδο Μουσολίνι,
κανείς σας δεν θα μείνει,
εσύ και η Ιταλία,
η πατρίδα σου η γελοία,
τρέμετε όλοι το χακί.

Δεν έχει διόλου μπέσα
κι όταν θα μπούμε μέσα,
ακόμη και στη Ρώμη γαλανόλευκη
θα υψώσουμε σημαία ελληνική»

"ΑΡΧΙΣΕ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ" [Μ. ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ – Μ. ΣΟΥΓΙΟΥΛ] (Σοφία Βέμπο) (1941, δείγμα COLUMBIA DG).

«Άρχισε ο χειμώνας πάλι
και στη σόμπα ή στο μαγκάλι
ζεσταινόμαστε,
και ενώ μέσ' στα παλτά μας
και στα ρούχα τα ζεστά μας
τυλιγόμαστε.

Τα ατρόμητα παιδιά μας
που φρουροί στα σύνορά μας
πάλι μένουνε,
η στοργή της ζεστασιάς μας
απ' τα χέρια τα δικά μας
περιμένουνε.

Γριές, κοπελιές και παιδιά
κι όλοι οι Έλληνες που έχουν
μέσα τους καρδιά,
γι' αυτούς που πεθαίνουν σκληρά,
όλοι ας δώσουμε, όλοι,
γι' άλλη μια φορά.

Κάθε βράχος και ποτάμι
και τα Βίτσια και οι Γράμμοι
το προστάζουνε,
να ντυθούν οι αντριωμένοι
που η Ελλάδα δεν πεθαίνει
πάντα κράζουνε:

Όλοι αυτοί που ‘βάψαν μ' αίμα
κάθε βράχο, κάθε ρέμα
και κοιλάδα μας,
πρέπει να ντυθούν και πάλι
για να κάνουν πιο μεγάλη,
την Ελλάδα μας.

Γριές, κοπελιές και παιδιά
κι όλοι οι Έλληνες που έχουν
μέσα τους καρδιά,
γι' αυτούς που πεθαίνουν σκληρά,
όλοι ας δώσουμε, όλοι,
γι' άλλη μια φορά.

Όλοι ας μείνουμε γδυτοί,
για να ζεσταθούν αυτοί»

"ΧΩΡΙΑΤΑ" [ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΤΕΡΗ – ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ] (Σοφία Βέμπο) (1941, DT 412).

«Στο χωριό παλιά γενιά μου
ξύπνησες μεσ' στην καρδιά μου,
μια καινούργια ανατριχίλα
με τα δέντρα με τα φύλλα.

Κι όπου να σταθώ να γύρω
νοιώθω το δικό σου μύρο
και τα μάτια όπου γυρίσω
ξένα(νε) θε ν' αντικρύσω.

Χωριάτα είμαι όλο γειά
και σαν τη γριούλα τη γιαγιά,
τώρα το λαό το βαραίνει,
γενιά σε νοιώθω σαν πιοτό,
σαν το κρασί το δυνατό
και σαν το πετιμέζι.

Κι αν είναι δύσκολες χρονιές,
τα παλικάρια με τις νιές
θα ζευγαρώσουν πάλι,
άλλα θε να ‘ρθουνε παιδιά
καινούργιους κλώνους και κλαδιά
το δέντρο μας θα βγάλει. (δις)

Εδώ ράτσα αγαπημένη,
είσαι σ' όλα σκορπισμένη.

Στο νερό με το κανάτι,
στη βελέντζα τη φλοκάτη,
στο τραγούδι, στο τροπάρι
στο καντήλι, στο λυχνάρι,
στα δρεπάνια όπου θερίζουν,
όλα ράτσα σου θυμίζουν.

Χωριάτα είμαι όλο γειά
και σαν τη γριούλα τη γιαγιά,
τώρα το λαό το βαραίνει,
γενιά σε νοιώθω σαν πιοτό,
σαν το κρασί το δυνατό
και σαν το πετιμέζι.

Κι αν είναι δύσκολες χρονιές,
τα παλικάρια με τις νιές
θα ζευγαρώσουν πάλι,
άλλα θε να ‘ρθουνε παιδιά
καινούργιους κλώνους και κλαδιά
το δέντρο μας θα βγάλει (δις)»

"ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΜΩΡΗΑ" [Μ. ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ – Θ. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ] (Σ. Βέμπο) (1947, COLUMBIA DG …).

«Ένα τραγούδι θα σας πω για τον λεβέντη,
τον ασπρομάλλη μου το γέρο τον Μωρηά
και βάλτε αδέρφια μου για να στηθεί το γλέντι
Τριπολιτσιώτικο κρασί και ψησταριά.

Στήσε χορό ξενητεμένε Μωραΐτη,
απόψε ας παίξουνε λαγούτα και βιολιά
και πες πως γύρισες στο πατρικό σου σπίτι
και πως σε πήρανε οι γέροι σου αγκαλιά.

Γειά και χαρά σας Μωραΐτες αδερφοί
και σεις κοπέλες γειά σας,
τη λευτεριά η Ελλάδα μας
χρωστάει στη λεβεντιά σας.

Τώρα που αίμα αδερφικό το χώμα ιδρώνει
κι η Ελλάδα πνίγει την Ελλάδα στα βουνά,
έβγα απ' τον τάφο Θοδωρή Κολοκοτρώνη
κι αδέρφια κάνε όλους τους Έλληνες ξανά.

Τα όμορφα χρόνια τα παλιά να ξαναζήσουν
και στου Ταΰγετου την πιο ψηλή κορφή,
των πρόγονών μας οι σκιές χορό να στήσουν
και να τους λέει τ' αγέρι ετούτη τη στροφή.

Γειά και χαρά σας Μωραΐτες αδερφοί
και σεις κοπέλες γειά σας,
τη λευτεριά η Ελλάδα μας
χρωστάει στη λεβεντιά σας.

Γειά και χαρά σας Μωραΐτες αδερφοί,
που η μάνα αν δεν σας γέννα,
ούτ' Άγια Λαύρα θα ‘χαμε, ουτέ Εικοσιένα»
  

 

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ

– ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ Η ΩΡΑ ΦΤΑΝΕΙ.
– Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ
– ΑΠΟΨΕ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ
– ΑΣ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ
– ΑΦΗΣΕ ΜΕ ΝΑ ΠΙΩ
– ΑΧ ΝΑ ΓΥΡΙΖΑΝΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ
ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΙΔΙΑ [Μ. ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ – Μ. ΣΟΥΓΙΟΥΛ] (Σ. Βέμπο) (1941, COLUMBIA DG 6575)
1. Τραγουδιέται πάνω στο σκοπό του ανατολίτικου «Ζεχρά», των ιδίων δημιουργών.
2. Πρωτοτραγουδήθηκε από τη Βέμπο, από τη σκηνή του θεάτρου και μάλιστα από το χαρτί (!), το ίδιο βράδυ που γράφτηκε, μπροστά σ' ένα κοινό που παραληρούσε από ενθουσιασμό και συγκίνηση, και που το μεγαλύτερο μέρος αποτελούνταν από τους πρώτους τραυματίες που είχαν έρθει από το μέτωπο.
ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΒΓΑΙΝ' Ο ΙΤΑΛΟΣ [Γ. ΘΙΣΒΙΟΥ – Σ. ΒΕΜΠΟ] (Σ. Βέμπο) (1940, COLUMBIA 7216F Πρόκειται για παρωδία του Γιώργου Θίσβιου πάνω στη μεγάλη τραγουδιστική επιτυχία εκείνης της εποχής «Στη Λάρισα βγαίν' ο Αυγερινός» των Α. Μοσχούτη και Σ. Βέμπο, δημοτικοφανές, πάλι με ερμηνεύτρια τη Βέμπο.
ΒΑΖΕΙ Ο ΝΤΟΥΤΣΕ ΤΗ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥ [Γ. ΘΙΣΒΙΟΥ – Θ. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ] (Σ. Βέμπο) (1940, COLUMBIA 7216F). Πρόκειται για παρωδία του Γιώργου Θίσβιου πάνω στη μεγάλη τραγουδιστική επιτυχία εκείνης της εποχής «Βάσω», δημοτικοφανές του Θ. Σακελλαρίδη, με ερμηνευτές τους Νίκο Γούναρη και Ρένο Τάλμας.
ΠΩ, ΠΩ, ΤΙ ΕΠΑΘΕ Ο ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ [Παρωδία ΠΩΛ ΜΕΝΕΣΤΡΕΛ] (Σ. Βέμπο) (1941, COLUMBIA DG 6582).
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ Τ' ΑΡΠΑΞΑΝ [ΜΙΜΗ ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ – ΜΙΧΑΛΗ ΣΟΥΓΙΟΥΛ] (Σοφία Βέμπο) (1947;). Συγκλονιστικό, πικρό και λυπημένο τραγούδι για το επαχθές Παιδομάζωμα.
ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ [Κ. ΚΟΦΙΝΙΩΤΗ – Μ. ΣΟΥΓΙΟΥΛ] (Σ. Βέμπο) (1941, COLUMBIA DG 6575). Το τραγούδι ο Μιχάλης Σουγιούλ το συνέθεσε στο φυλάκιο που υπηρετούσε την εποχή εκείνη και το μαθαίνει στη Βέμπο απ' το τηλέφωνο, με το ακορντεόν του!
ΚΑΝΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ [Μ. ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ – Μ. ΣΟΥΓΙΟΥΛ] (Σ. Βέμπο) (1946, HMV AO 2731).
1. Το τραγούδι αποτυπώνει ανάγλυφα τη δόλια στάση των συμμάχων κατά της Ελλάδας. Για μια ακόμα φορά στην Ιστορία φάνηκε περίτρανα πως όλοι αυτοί οι ξένοι (κυρίως οι Αγγλοσάξωνες) είναι όλο υποσχέσεις και μάθανε μόνο να παίρνουν και όχι να δίνουν.
2. Τραγουδήθηκε μετά την απελευθέρωση στο θέατρο «ΚΕΝΤΡΙΚΟ», στην ομώνυμη επιθεώρηση.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ [ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ – ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΥΚΑ – ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΘΕΟΦΑΝΙΔΗ] (Σ. Βέμπο) (1947, COLUMBIA DG 8230;). πρωτακούστηκε στο θέατρο «ΚΕΝΤΡΙΚΟ» στο έργο «Καπετάνισσα Μυρτώ», όπου η Βέμπο κρατούσε τον πρώτο ρόλο.
– ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΜΩΡΗΑ [Μ. ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ – Θ. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ] (Σ. Βέμπο) (1947, COLUMBIA DG …).
1. Το τραγούδι αναφέρεται απ' ευθείας – χωρίς υπονοούμενα και αλληγορίες – στον Εμφύλιο πόλεμο, που οδήγησε τη χώρα στον αδελφικό αλληλοσπαραγμό.
2. Κατόπιν τούτου, είναι πραγματικά πολύ περίεργο πως τα κατάφερε και πέρασε από την επιτροπή λογοκρισίας. (Αν ήταν λαϊκό τραγούδι, είναι βέβαιο πως θα ήταν κομμένο!).
3. Είναι η τελευταία σύνθεση του Θεόφραστου Σακελλαρίδη και μάλιστα το συνέθεσε άρρωστος στο κρεββάτι.
4. Τραγουδήθηκε από τη Σοφία Βέμπο το 1948 στην Αμερική.
– ΒΙΟΛΙΣΤΗ ΤΣΙΓΓΑΝΕ
– ΑΓΓΛΟ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ [Διασκευή ΠΩΛ ΜΕΝΕΣΤΡΕΛ – ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ] (Σ. Βέμπο) (1941, COLUMBIA DG 6582). Στο ελαφρό αυτό τραγούδι η βασιλοφροσύνη και η αγγλοφιλία συμβαδίζουν σε μεγάλο βαθμό
– ΣΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ [ΜΙΜΗ ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ] (Σοφία Βέμπο) (1974).
1. Πρόκειται για ποίημα επετειακό, για το Αλβανικό Έπος του ‘40, του Τραϊφόρου. Γράφτηκε το 1974.
2. Το εκφωνεί ωραία η Βέμπο, με μουσική υπόκρουση τη μελωδία του τραγουδιού "ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΠΑΙΔΙΑ".
– ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
– ΜΑΚΡΥΑ ΣΟΥ [ΣΠ. ΠΑΠΑΔΟΥΚΑ – Β. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ – Ι. ΡΙΤΣΙΑΡΔΗ] (Σ. Βέμπο) (1941, COLUMBIA 7222F). Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα τρυφερό, ερωτικό τραγούδι του ελληνο-ιταλικού πολέμου.
1. Πρόκειται για διασκευή-παρωδία του ιταλικού τραγουδιού της εποχής "La Campanella ή Reginella Campagnola", του Ιταλού συνθέτη Eldo (Eduardo) Di Lazzaro. Προηγήθηκε (με τον Φώτη Πολυμέρη) η «Μικρή Χωριατοπούλα», με την ίδια μελωδία, σε διασκευή κι αυτό των ίδιων συνθετών.
2. Ο κονφερασιέ και στιχουργός Γιώργος Οικονομίδης, που εκείνη την εποχή υπηρετεί σε κάποιο Φρουραρχείο, παρωδεί έξυπνα το «La Campagnola» και μας χαρίζει το θρυλικό «Κοροΐδο Μουσολίνι». Κυκλοφορεί σε δυο εκτελέσεις, με τη Βέμπο και τον Γούναρη. Πολύ γρήγορα το τραγουδά ολόκληρη η Ελλάδα.
– ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΜΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ
– ΝΤΟΥΤΣΕ, ΝΤΟΥΤΣΕ [Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ – Θ. ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ] (Νίκος Γούναρης – Χορωδία) (1940, COLUMBIA 7220F).
1. Το τραγούδι το λανσάρισε, στο θέατρο "Μοντιάλ", η νεαρή τότε Ρένα Βλαχοπούλου.
2. Η Βέμπο το πέρασε στη δισκογραφία συγχρόνως με τα "ΑΓΩΝΙΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΕΧΩ", "ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ" και "ΜΑΚΡΥΑ ΣΟΥ".
– ΔΕΝ ΚΛΑΙΩ ΠΙΑ
– ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ [ΜΙΜΗ ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ – ΛΕΟ ΡΑΠΙΤΗ] (Σοφία Βέμπο) (1941, CE 2147).
– ΑΡΧΙΣΕ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ [Μ. ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ – Μ. ΣΟΥΓΙΟΥΛ] (Σοφία Βέμπο) (1941, δείγμα COLUMBIA DG).
1. Είναι μια δεύτερη παρωδία, μετά το "ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΙΔΙΑ", που έγραψε ο Τραϊφόρος πάνω στη "ΖΕΧΡΑ" του Σουγιούλ.
2. Με το τραγούδι αυτό η Βέμπο, γύριζε όλα τα θέατρα της Αθήνας και το τραγουδούσε, διακόπτοντας την παιζόμενη παράσταση, με σκοπό να συγκεντρωθούν χρήματα για την οργάνωση «Η φανέλλα του στρατιώτη». Στη δράση αυτή της Βέμπο συμμετείχαν η Μαρίκα Κοτοπούλη, που την προλόγιζε και ο Μένιος Μανωλιτσάκης, που τη συνόδευε με το ακκορντεόν.
– ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΚΡΥΒΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ
– ΜΑΡΙΩ [Μ. ΛΑΟΥΤΑΡΗ – Σ. ΧΑΡΙΤΟΥ – Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ] (Σοφία Βέμπο) (1941, COLUMBIA 7218F). Η παρωδία αυτή πρωτοτραγουδήθηκε από τη Βέμπο στο θέατρο "Μοντιάλ", με μαέστρο του θεάτρου τον συνθέτη της Θόδωρο Παπαδόπουλο.
– ΔΥΟ ΑΓΑΠΕΣ [ΚΩΣΤΑ ΚΟΦΙΝΙΩΤΗ – ΜΙΧΑΛΗ ΣΟΥΓΙΟΥΛ] (Σοφία Βέμπο) (1941, COLUMBIA 7218F).
– ΧΩΡΙΑΤΑ [ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΤΕΡΗ – ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗ] (Σοφία Βέμπο) (1941, DT 412).
1. Ήταν ένα τραγούδι σύνθημα που ενόχλησε πολύ τους Γερμανούς κατακτητές, και έτσι απαγόρευσαν στη Βέμπο να εμφανίζεται στο θέατρο.
2. Το γεγονός αυτό στάθηκε αφορμή να φύγει η τραγουδίστρια της Νίκης στη Μέση Ανατολή, όπου συνέχισε να τραγουδά ψυχαγωγόντας τα εκεί μεταφερθέντα -μετά την εισβολή των Γερμανών- ελληνικά στρατεύματα.
– ΕΙΡΗΝΗ
– ΤΑ ΚΟΜΜΕΝΑ ΣΟΥ ΤΑ ΠΟΔΙΑ, ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ (ΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΗΡΩΑ ΤΟΥ ‘40) [Γιώργου Φτέρη] (Σοφία Βέμπο) 
1. Πρόκειται για συγκλονιστικό ποίημα-παρλάτα του Γιώργου Φτέρη για τους βαριά ανάπηρους πολέμου.
2. Η Βέμπο το απαγγέλει υπέροχα, με μια φωνή γεμάτη συγκίνηση και παλμό, συνοδευόμενη από διακριτικούς ήχους πιάνου.
3. Άγνωστο πότε ακριβώς γράφτηκε. Παραμένει αμελοποίητο.
ΖΕΧΡΑ
– ΝΙΚΗ [Μ. ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ – ΖΕΡΒΟΥ] (Σοφία Βέμπο) (1940 – 41)
– Η ΓΑΛΑΝΗ ΜΑΣ ΧΩΡΑ [Μ. ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ – Λ. ΡΑΠΙΤΗ] (Σοφία Βέμπο) (1941).
– ΚΑΙ ΝΙΚΗΣΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ [Μ. ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ] (Σ. Βέμπο – Α. Βέμπο) (παρλάτα).
ΟΧΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΠΟΛΕΜΟ [ΜΙΜΗ ΤΡΑΪΦΟΡΟΥ – ΖΑΚ ΙΑΚΩΒΙΔΗ] (Σ. Βέμπο) (1974). Άκρως αντιπολεμικό τραγούδι της μεγάλης μας Σοφίας Βέμπο. Το τραγούδι αυτό είναι νεώτερο (μάλλον του 1974).

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ
ΘΑ ΚΑΘΟΜΟΥΝΑ ΠΛΑΙ ΣΟΥ
– ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.
ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΖΩΗ .
– ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ.
– ΚΑΠΟΙΟ ΜΥΣΤΙΚΟ.
– ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ.
– ΚΑΤΙ ΜΕ ΤΡΑΒΑ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ.
– ΚΙ ΑΝ Μ ΑΓΑΠΑΣ ΜΗ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙΣ
– ΚΛΑΙΣ
– ΚΟΡΟΪΔΟ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ.
– ΚΡΑΣΙ
ΛΟΝΤΡΑ ΠΑΡΙΣΙ ΝΙΟΥ ΓΙΟΡΚ .
– Μ ΑΡΕΣΕΙ
– ΜΑΡΙΤΑΝΑ
– ΜΑΡΩ, ΜΑΡΩ
– ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ ΞΑΝΑ.
– ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΑ Σ ΑΓΑΠΩ.
ΝΑ Η ΑΘΗΝΑ.
ΝΑ ΜΕ ΠΑΙΡΝΑΒΕ ΤΑ ΣΥΝΕΦΑ .
– ΝΑ ΜΗ ΕΦΕΥΓΑ ΞΑΝΑ.
– ΝΑΝΙ ΝΑΝΙ
Ο ΓΙΑΝΝΟΣ ΚΑΙ ΠΑΓΩΝΑ .
– ΟΜΟΝΟΙΑ ΠΛΑΣ.
– ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΣ ΘΑ ΘΥΜΑΣΑΙ.
ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ .
ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ .
– ΠΑΡΕΛΘΟΝ.

ΠΑΙΞΕ ΤΣΙΓΓΑΝΕ

ΠΟΣΟ ΛΥΠΑΜΑΙ

ΠΑΤΡΙΔΑ,ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ  

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ
– ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΟ ΠΩ.
– ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.

ΡΑΜΟΝΑ

Σ ΑΓΑΠΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ .
Σ ΑΓΑΠΩ ΓΙΑΤΙ ΜΑΡΕΣΕΙ Η ΖΩΗ
ΣΒΗΣΕ ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΓΑΛΗΝΗ .
– ΣΟΥΒΕΝΙΡ ΝΤ ΑΤΕΝ.
– ΣΠΑΝΙΟΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ.

ΣΑΝ ΚΙ ΑΠΟΨΕ
– ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ.
– ΣΥΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΖΗΤΩ.
– ΤΑΜΠΑΚΕΡΑ
– ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΦΕΓΓΑΡΙ.

ΤΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ
ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΕ ΞΥΠΝΑΣ ΜΕ ΦΙΛΙΑ.
ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΕΙΝΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟ

Ο ΜΗΝΑΣ ΕΧΕΙ 13.

ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ

ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ

Η ΩΡΑ ΦΤΑΝΕΙ

– ΦΕΡΙΧΑ
– ΧΕΙΜΩΝΑΣ
ΧΩΡΙΑΤΑ

ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ ΧΩΡΙΟΥΔΑΚΙ ΜΟΥ

ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
– ΨΕΥΤΙΚΑ ΒΓΗΚΑΝ ΟΣΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑ κ.ά.

- Advertisement -

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ