ΕΘΝΙΚΟΛΟΓΙΚΟΝ
Του Βάσου Φτωχόπουλου
Μια εκδήλωση στην Αθήνα με θέμα τον κίνδυνο επιστροφής ενός νέου τύπου σχεδίου Ανάν, με κύριο ομιλητή τον Βάσο Λυσσαρίδη, ήταν αρκετό για να χάσει την ψυχραιμία του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και να αρχίσει να βρίζει τους «συνωμότες», οι οποίοι δειλοί και αχρείοι, αντί να τον κατηγορήσουν στη Λευκωσία το κάνουν στην Αθήνα. Στην εκδήλωση στην Αθήνα μίλησαν επίσης ο Γεράσιμος Αρσένης, ο Α. Αγγελίδης του ΔΗΚΟ και ο Άριστος Μιχαηλίδης του Φιλελεύθερου. Προφανώς αυτό που πείραξε ιδιαιτέρως τον Χριστόφια και το ΑΚΕΛ ήταν η τεράστια επιτυχία της εκδήλωσης, όχι μόνο από πλευράς προσελεύσεως -έχει δεκαετίες να γίνει τέτοια μαζική εκδήλωση για το κυπριακό – αλλά και από την έκδηλη αγωνία όλων για την πορεία πλεύσης της σημερινής ηγεσίας μας. Πρέπει να ειπωθεί ότι την εκδήλωση δεν την οργάνωσε το ΠΑΣΟΚ ή κανένα άλλο κόμμα, αλλά μια επιτροπή για την Κύπρο, η οποία απαρτίζεται από μη κομματικές προσωπικότητες και άτομα του λεγόμενου πολιτικού περιθωρίου. Τότε, εύλογα, διερωτάται κανείς γιατί τόση αγωνία στο ΑΚΕΛ; Μα ακριβώς γι' αυτό το λόγο. Το ΑΚΕΛ δεν φοβάται τα κόμματα. Στην Ελλάδα έχει την σύσσωμη συμπαράσταση όλων των κομμάτων ακόμη και του ΛΑΟΣ.
Στην Κύπρο ο ΔΗΣΥ στο Κυπριακό είναι η αριστερή πτέρυγα του ΑΚΕΛ και την ΕΔΕΚ και το ΔΗΚΟ τα έχει εξευτελίσει ενσωματώνοντάς τα στην εξουσία. Το ΑΚΕΛ, ως φορέας της προδοσίας και της αμαρτίας, φοβάται την κάθε κριτική όσο ήπια και αν είναι, διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι παραπλάνησε τον κόσμο, για να ανεβάσει τον Χριστόφια στην εξουσία. Το ΑΚΕΛ τρέμει την οργή του κόσμου, διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι τέτοιες είναι πια οι συμφωνηθείσες υποχωρήσεις, που σήμερα στην Κύπρο πράγματι ισχύει το ρητό του Μάο «μια σπιθαμή μπορεί να βάλει φωτιά σ' ολόκληρο τον κάμπο.»
Όσοι νομίζουν ότι υπερβάλλω, ας δώσουν άλλη ερμηνεία και στα γεγονότα που ακολούθησαν την εκδήλωση των Αθηνών, όπου ελάχιστοι μαθητές και νέοι κατά τις εκδηλώσεις καταδίκης του ψευδοκράτους, έκαναν τον Χριστόφια και όλο το συνονθύλευμα της υποτέλειας να μασάνε σίδερα. Οι αυτόνομοι μαθητές -τυγχάνουν ενωτικοί και αντικατοχικοί- κατάφεραν να οργανώσουν μια μεγαλειώδη πορεία προς το οδόφραγμα της Λήδρας, με αποτέλεσμα να συγκρουστούν με την ΜΜΑΔ, ενώ ΟΛΑ τα κόμματα μαζί με τη Φαραντούρη, ως κράχτη, δεν κατάφεραν να μαντρώσουν παρά ελάχιστο από τον μαθητόκοσμο της Λευκωσίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο «αντικατοχικό συλλαλητήριο » των κομμάτων τα κομματόσκυλα του ΑΚΕΛ έβαλαν φωτιά σε Ελληνική – όχι Τουρκική – σημαία, με αποτέλεσμα ακόμη και η εθνικά υπνώττουσα νεολαία του Συναγερμού να μην αντέξει αυτόν τον εξευτελισμό και να διαμαρτυρηθεί έντονα.
Νοείται ότι η συσπείρωση των ενωτικών νέων τρομοκράτησε την κυπριακή εξουσία. Προσπαθούν απεγνωσμένα να καταλάβουν πώς είναι δυνατόν να μη σβήνει η φλόγα της ΕΝΩΣΙΣ, όταν κανένα κόμμα ή οργάνωση δεν την έχει για παντιέρα. Προσπαθούν να καταλάβουν από πού φυτρώνουν αυτοί οι νέοι και, ακόμα πιο δύσκολα, γιατί φυτρώνουν και μάλιστα φτάνουν σε σημείο να χαλούν το παιχνίδι των κομματικών νεολαίων. Ποια δύναμη αναπαράγει αυτό το φαινόμενο; Οι ηλίθιοι, όπως πάντα, ΔΕΝ ανατρέχουν στους ΠΟΙΗΤΕΣ μας, διότι αν το έκαναν θα πάθαιναν και άλλες ζημιές. Ο Βασίλης Μιχαηλίδης είναι σαφέστατος: «Σφάξε μας ούλλους τζι' ας γενεί το γαίμαν μας αυλάτζιν, κάμε τον κόσμο ματζιελειόν τζιαι τους Ρωμιούς τραούλλια, αμμά 'ξερε πως ίλαντρον όντας κοπεί καβάτζιν τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια».
Σαφέστατος είναι και ο Αγιαναπίτης Χατζηνικόλας: «Ούλλους τζι' αν μας θανατώσει των Αγάδων η κατζιά τζι' ένας Έλληνας να ζήσει πάλε εννά τους πολεμήσει τζιαι Ένωση εννά ζητήσει, γιατί η μάνα εν γλυτζιά».
Αναφέρω μία άλλη αντίσταση μεμονωμένων ατόμων, που τρομοκρατεί το κυπριακό συγκρότημα εξουσίας. Η αντίσταση κατά της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, που θέλει την αποεθνικοποίηση των σχολικών μας βιβλίων, παρ' ότι υπόγεια πολλές φορές, έχει πάρει για το κράτος ανησυχητικές διαστάσεις. Ολόκληρη κυβέρνηση με συμπαραστάτες όλους και τα βρίσκουν σκούρα, διότι ελάχιστοι καθηγητές και μαθητές αρνούνται να υιοθετήσουν τα σχεδία τους.
Αυτή την αυτονόμηση των πολιτών βλέπει το ΑΚΕΛ και τρέμει μάλιστα σε βαθμό που χάνει την ψυχραιμία του και λέει αρλούμπες, γενόμενο ταυτόχρονα ως και πολύ πιο αυταρχικό. Αυτά βλέπει και ο ΔΗΣΥ και ανησυχεί σε βαθμό μάλιστα, που άρχισαν δειλά δειλά να κάνουν και κάποιες ανώδυνες κριτικές προς την κυβέρνηση. Αυτά βλέπει ο μάγος Χριστόφιας και αναγκάζεται να παίξει το χαρτί της δημοφιλούς στην Κυπρο Ρωσσίας. Στην Ρωσσία ο Χριστόφιας αφ' ενός παραπλανεί τον κόσμο ότι έχει ΚΑΙ εναλλακτικές προτάσεις κι αφ' ετέρου υπεράσπισε τα οικονομικά συμφέροντα των Ακελιστών, που διαδέχτηκαν τα προνόμια της Ρωσσίας μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Τίποτα άλλο. Στις ενδοκυπριακές συνομιλίες όλοι δείχνουν το αισιόδοξο πρόσωπό τους και η Κύπρος οδεύει προς την εξαφάνιση. Μόνο που ο Χριστόφιας άρχισε και φοβάται, ακόμη και τη σκιά του.
Εμείς τα λεγόμενα μεμονωμένα άτομα, κάποιοι μεμονωμένοι πολιτικοί, οι πρόσφυγες, οι ελάχιστοι διανοούμενοι, οι αγροτόφατσες και οι εργατόφατσες, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές και κάτι ατίθασα νιάτα με την ελληνική σημαία στο χέρι, τον εθνικό μας πολιτισμό στην κάρδια και με τη βοήθεια της Παναγίας θα είμαστε ΕΔΩ για να του «φκάλουμεν τον φόον του». Ακόμη είμαστε στην αρχή. Τώρα είναι δεκάδες οι ελληνικές σημαίες στις διαδηλώσεις, αύριο θα είναι εκατονταδες και πού είστε να δείτε ακόμη πιο πολλές, όταν επιτέλους αυτός ο χώρος θα αυτοοργανωθεί, για να δείξει τα πραγματικά του δόντια.
