Πραγματοποιήθηκε στο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλλας στη Λευκωσία, με απόλυτη επιτυχία, το συλλαλητήριο για τον εορτασμό των 5 χρόνων από το ιστορικό ΟΧΙ των Κυπρίων κατά του απαράδεκτου σχεδίου Αννάν.
Η παρουσία 2000 -τουλάχιστον- ατόμων με μέγα πάθος αποδεικνύει το σθένος για συνέχιση του αγώνα για πλήρη απελευθέρωση. Χαιρέτισαν, τα Σωματεία της Κύπρου και Ελλάδας, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος διά του Μητροπολίτου Πάφου, τα Κυπριακά κόμματα [πλην ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, πολιτευτές και πρώην Υπουργοί των οποίων ήσαν παρόντες] και διαβάστηκε από τον Γιάννη Γεωργίου Μαύρο ο χαιρετισμός του Μίκη Θεοδωράκη.
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2004: ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ
24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2009: ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΝ
Συμπληρώνονται 5 χρόνια από την αναμέτρηση του Κυπριακού Ελληνισμού με την τρισχιλιετή και πλέον Ιστορία του, αναμέτρηση κατά την οποία το 76% απέρριψε το ξένης έμπνευσης και εν μέρει ελληνικής αποδοχής διχοτομικό σχέδιο Ανάν, διασώζοντας με την ψήφο του την Κυπριακή Δημοκρατία και αρνούμενο να προσυπογράψει την καταδίκη του, να υποθηκεύσει το μέλλον του και το μέλλον των επόμενων γενεών.
Με το ιστορικό του ΟΧΙ ο Κυπριακός Ελληνισμός αρνήθηκε το αδιανόητο τερατούργημα για τα δεδομένα που ισχύουν σε όλα τα ελεύθερα, δημοκρατικά και ευνομούμενα κράτη του 21ου αιώνα, και το οποίο σχέδιο:
-
Βρισκόταν σε πλήρη αντίθεση με τις αρχές, τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις του ΟΗΕ όσον αφορά την εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή της βόρειας Κύπρου από τον τουρκικό στρατό.
-
Περιφρονούσε τις Διεθνείς Συμβάσεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παρέκαμπτε τις καταδικαστικές για την Τουρκία αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
-
Επιχειρούσε τεχνηέντως την αποδοχή αποστέρησης του ευρωπαϊκού κεκτημένου από τους πολίτες χώρας η οποία πληρούσε όλα τα κριτήρια ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση ακριβώς τις παραμονές της πλήρους ένταξής της στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
-
Επιχειρούσε την κατάλυση της κυπριακής Δημοκρατίας.
Σήμερα, 5η επέτειο του Δημοψηφίσματος
ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΟΥΜΕ ότι ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ ΛΥΣΗ η οποία:
-
Θα επαναφέρει τροποποιημένο το σχέδιο Ανάν, οποιαδήποτε ονομασία και αν του προσδώσουν.
-
Θα διαχωρίζει τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας με κριτήρια φυλετικά, θρησκευτικά, γλωσσικά ή άλλα.
-
Θα αποδέχεται το μη παραγραφόμενο έγκλημα του εποικισμού και θα νομιμοποιεί τους εποίκους.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΛΥΣΗ
η οποία:
1. Θα προβλέπει την αποχώρηση του τουρκικού κατοχικού στρατού από την Κύπρο.
2. Θα αναγνωρίζει και θα εγγυάται τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα όλων ανεξαιρέτως των ΝΟΜΙΜΩΝ υπηκόων της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς φυλετικές, θρησκευτικές ή άλλες διακρίσεις.
3. Δεν θα αποκλείει από κανέναν ΝΟΜΙΜΟ Κύπριο πολίτη το διακαίωμα ελεύθερης διακίνησης και ασφαλούς απόλαυσης της περιουσίας του.
3.Δεν θα παρέχει δικαίωμα επέμβασης σε τρίτους καθώς και διαιτητικές, επιδιαιτητικές, δικαστικές ή άλλες αρμοδιότητες στη λειτουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
4.Δεν θα παραβιάζει την ανεξαρτησία κράτους-μέλους του ΟΗΕ και της Ε.Ε. και δεν θα αποδυναμώνει με οποιονδήποτε τρόπο, άμεσο ή έμμεσο, τις εξουσίες του.
ΖΗΤΟΥΜΕ
από την Κυπριακή πολιτική ηγεσία και την Κυπριακή κυβέρνηση;
-
Να σεβαστούν την ετυμηγορία του 76% και να απορρίψουν προτεινόμενες λύσεις που επαναφέρουν το σχέδιο Ανάν με άλλο ένδυμα.
-
Να επιδιώξουν λύση σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο και συνάδουσα προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο, αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματα που παρέχει στην Κύπρο η ιδιότητα του πλήρους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
-
Να μην παραγνωρίζουν ότι η ακλόνητη πίστη στις αρχές, τις αξίες και το δίκαιο του Αγώνα μας έκαναν δυνατή την αποτίναξη του ζυγού 400 χρόνων τουρκικής σκλαβιάς.
Ομιλία Γεράσιμου Δ. Αρσένη
Αδέλφια της Κύπρου,
Με ιδιαίτερη συγκίνηση χαιρετίζω αυτή τη μεγάλη και ενθουσιώδη συγκέντρωση. Είμαστε όλοι εδώ για να διατρανώσουμε την αμετακίνητη απόφασή μας να δώσουμε τη μάχη για να σταματήσουμε τον κατήφορο που έχουμε πάρει, για να ακυρώσουμε τα δόλια σχέδια επιστροφής του Σχεδίου Ανάν, με νέα μεταμφίεση.
Ως Έλληνας πολίτης, βρίσκομαι για μια ακόμη φορά μαζί σας και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι εμείς οι Ελλαδίτες θεωρούμε το δικό σας αγώνα δικό μας αγώνα. Δεν πρέπει να έχετε καμία αμφιβολία ότι στις δύσκολες στιγμές που διαφαίνονται δεν θα είσαστε μόνοι, θα είμαστε μαζί. Στις δύσκολες στιγμές θα είμαστε όλοι Κύπριοι.
Σίγουρα η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία είναι δύο ανεξάρτητα κράτη αλλά, ταυτόχρονα, είναι τμήματα ενός αδιάσπαστου στρατηγικού συνόλου. Οι Ελλαδίτες και οι Έλληνες της Κύπρου δεν είναι δύο λαοί ξεχωριστοί, είναι ένας λαός.
Ελλάδα και Κύπρος, φορείς της μακραίωνης και ένδοξης πορείας του Ελληνισμού, μοιραζόμαστε την ίδια μοίρα και γι΄ αυτό πορευόμαστε μαζί. Ο Ελληνισμός δεν τεμαχίζεται, είναι ενιαίος, ο Ελληνισμός κτυπάει με μια καρδιά.
Ας το καταλάβουν, επιτέλους, οι άπιστοι Θωμάδες ότι η Κύπρος χωρίς την αμέριστη στήριξη της Ελλάδας θα αντιμετωπίσει δυσμενείς συνθήκες επιβίωσης και η Ελλάδα χωρίς την Κύπρο και την παρουσία του Ελληνισμού στην νοτιοανατολική Μεσόγειο θα είναι μια ακρωτηριασμένη πολιτική οντότητα.
Παρατηρώ με λύπη ότι τον τελευταίο καιρό έχει δημιουργηθεί μια κάποια ψυχική απόσταση ανάμεσά μας. Να αντιστρέψουμε αυτό το κλίμα και να θυμηθούμε τα λόγια ενός αριστερού πατριώτη, του Μίκη Θεοδωράκη: «Όποτε υπονομεύθηκε η αλληλεγγύη των Ελλήνων της Ελλάδας και των Ελλήνων της Κύπρου, στην ιστορία μας ακολούθησαν αιματηρές τραγωδίες.»
Ο Ελληνισμός αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρές πιέσεις και ορατές απειλές από την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας. Θράκη, Αιγαίο, Κύπρος είναι το τόξο όπου βιώνουμε τη συστηματική καταστρατήγηση θεμελιωδών αρχών και κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γι΄ αυτό, η καθιέρωση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας – Κύπρου, ή πιο συγκεκριμένα, Θράκης – Αιγαίου – Κύπρου, ήταν μια τολμηρή και αποτελεσματική τομή στην Εθνική Στρατηγική του Ελληνισμού που εξασφάλισε όχι μόνον μια αξιόπιστη αποτρεπτική δύναμη αλλά εμπέδωσε ένα αίσθημα αυτοπεποίθησης σ΄ ολόκληρο των Ελληνισμό και έβαλε τις βάσεις για ένα νέο Εθνικό Προορισμό, για μια ισχυρή πολιτιστική, πολιτική και οικονομική παρουσία στην Ν.Α. Ευρώπη και στη Ν.Α. Μεσόγειο.
Είναι λυπηρό ότι το φοβικό σύνδρομο που, κατά καιρούς, μας κυριεύει, καθώς και η λαθεμένη αντίληψη ότι ο κατευνασμός και η λεγόμενη Ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας θα άλλαζαν την πάγια επεκτατική της πολιτική, οδήγησαν μετά το 2000 στην ουσιαστική εγκατάλειψη του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου.
Θεωρώ όμως ότι οι διεθνείς διαπραγματεύσεις είναι ατελέσφορες όταν δεν συνοδεύονται από αξιόπιστη αποτρεπτική στρατιωτική δύναμη. Γι΄ αυτό πιστεύω ότι προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην αναζωογόνηση του Δόγματος και την επαναφορά των κοινών αερο-ναυτικών ασκήσεων στην Κύπρο και την ευρύτερη περιοχή.
Σήμερα, είμαστε εδώ για να γιορτάσουμε την επέτειο του μεγαλειώδους ΟΧΙ στο καταχθόνιο Σχέδιο Ανάν. Η 24η Απριλίου 2004 έχει ήδη καταγραφεί ως κορυφαία πράξη στην νεώτερη Ελληνική ιστορία. Απέναντι στις αφόρητες πιέσεις και τους εκβιασμούς – που η σημερινή υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ ομολογεί – ο λαός αντιστάθηκε και με υπερηφάνεια που ταιριάζει σε ελεύθερους πολίτες, με αίσθημα ευθύνης και ελεύθερης κρίσης, είπε το μεγάλο ΟΧΙ.
Η ιστορία θα γράψει ότι την 24/4/2004 μια χώρα ελεύθερων ανθρώπων τόλμησε να ανατρέψει τα σχέδια των Αγγλο-Αμερικάνων και του Γ.Γ. του ΟΗΕ.
-
Ø διέσωσε την Κυπριακή Δημοκρατία από την προβλεπόμενη αυτοκατάργησή της
-
Ø έδωσε μάθημα τόλμης και ήθους σε όλον τον κόσμο και
-
Ø έσωσε την τιμή και την υπόληψη της ίδιας της Ε.Ε.
Γιατί η υπερψήφιση του Σχεδίου Ανάν δεν θα κατέστρεφε μόνον την Κύπρο και τον Ελληνισμό αλλά θα δημιουργούσε ένα ανελεύθερο, ρατσιστικό καρκίνωμα στην καρδιά της Ε.Ε. Αυτό που έπρεπε να αναγνωρίσουν από μόνες τους οι πολιτικές ηγεσίες της Ε.Ε. ότι δηλαδή το Σχέδιο Ανάν θα κατέλυε βασικούς θεσμούς και αξίες του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, το ανέδειξαν οι Ελληνοκύπριοι.
Αδέλφια της Κύπρου,
Ολόκληρη η Ευρώπη οφείλει να σας αποτίσει φόρο τιμής για την ηρωική σας στάση. Ένα μεγάλο εύγε από όλους όσους παλεύουμε για τις πανανθρώπινες αξίες της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας και για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Μιλάω για το λαό γιατί ο λαός ήταν μπροστά από τα κόμματα. Θυμάμαι τις δύο μεγάλες εκδηλώσεις, εδώ στη Λευκωσία, πριν από το Δημοψήφισμα. Τα πολιτικά κόμματα, με λίγες εξαιρέσεις, και εδώ και στον Ελλαδικό χώρο, είτε στήριξαν ανοικτά το Σχέδιο Ανάν είτε βρέθηκαν σε αμηχανία. Ήταν η κινητοποίηση του λαού που άλλαξε το πολιτικό σκηνικό. Αυτό το αγωνιστικό πάθος το ερμήνευσε με τον πιο δραματικό τρόπο ο μεγάλος πατριώτης, ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος στο ιστορικό διάγγελμα που θα παραμείνει στην ιστορία ως κορυφαίο δείγμα αγνού πατριωτισμού, ελεύθερης σκέψης και πολιτικής τόλμης.
Αλλά, η ετυμηγορία της 24ης Απριλίου 2004 δεν είχε μόνον την απορριπτική του πλευρά, τον ενταφιασμό του Σχεδίου Ανάν. Είχε και τη θετική του πλευρά, που εμπεριείχε στοιχεία μιας άλλης προσέγγισης στην επίλυση του Κυπριακού, με βάση τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Ας είμαστε ειλικρινείς: Δεν αξιοποιήσαμε τις μεγάλες διαπραγματευτικές δυνατότητες που μας προσφέρει η ιδιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ισότιμου μέλους της Ε.Ε. Παρασυρθήκαμε σε ατέρμονες και αδιέξοδες δικοινοτικές συνομιλίες μέσα στο παλαιό πλαίσιο. Και ήταν αναπόφευκτο να παγιδευτούμε – για μια ακόμη φορά – σε συμβιβασμούς με κριτήρια που πηγάζουν από την ιδιοτέλεια των διεθνών πολιτικών ισορροπιών και να υποβαθμίσουμε έτσι το μέγιστο διεθνές ζήτημα εισβολής, κατοχής, εθνοκάθαρσης και παράνομου εποικισμού σε μια απλή δικοινοτική διαφορά.
Φίλοι και φίλες,
Το Σχέδιο Ανάν δεν απειλεί να επιστρέψει. Έχει επιστρέψει με άλλο μανδύα. Και πολύ φοβάμαι ότι αν συνεχίσουμε αυτό τον ολισθηρό δρόμο, θα θέσουμε τον Ελληνισμό της Κύπρου στο δίλημμα ή να δεχθεί ένα νέο Σχέδιο, ίσως χειρότερο και απ΄ αυτό το Σχέδιο Ανάν, ή να αντιμετωπίσει την ουσιαστική διχοτόμηση του νησιού. Να επιλέξει δηλαδή ανάμεσα στην αυτοκτονία και τον ακρωτηριασμό. Δεν είναι ο ρόλος των πολιτικών ηγεσιών να οδηγούν το λαό σε τέτοια τραγικά διλήμματα. Ευθύνη τους είναι να δείξουν το δρόμο για μια άλλη στρατηγική, μιας στρατηγική που εμπεριέχει τα συστατικά στοιχεία μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης.
Και η νέα προοπτική μας προσφέρεται μετά την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα πρέπει να ξαναπιάσουμε το νήμα εκεί που το αφήσαμε 5 χρόνια πριν. Σήμερα μπορούμε και πρέπει να επανατοποθετήσουμε το Κυπριακό και να προτάξουμε το διεθνές ζήτημα εισβολής, κατοχής, εθνοκάθαρσης, παράνομου εποικισμού και να απαιτήσουμε από τα Ευρωπαϊκά όργανα κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας για τη συστηματική παραβίαση θεμελιωδών διατάξεων του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Η ένταξη μας προσφέρει μια κυρωτική δυνατότητα που ήταν σχεδόν ανύπαρκτη πριν.
Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση άλλαξε δραματικά το πλαίσιο μέσα στο οποίο είναι εφικτό να αναζητηθεί μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Πριν από την ένταξη στην Ε.Ε., η ανάδειξη του πραγματικού προβλήματος, η διεθνής διάσταση του Κυπριακού, εξαντλούνταν σε αποφάσεις του ΟΗΕ που δεν είχαν όμως κυρωτικές συνέπειες. Σήμερα, με την ένταξη στην Ε.Ε., η παραβίαση διεθνών κανόνων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπόκειται σε κυρώσεις από τα πολιτικά και θεσμικά όργανα της Ε.Ε. και από τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια. Και αυτή είναι η μεγάλη αλλαγή που, όλως παραδόξως, δεν έχουμε αξιοποιήσει.
Και εδώ υπάρχει μια σύγχυση που πρέπει να ξεκαθαρισθεί : Η τήρηση των κανόνων της Διεθνούς Νομιμότητας και η επιβολή κυρώσεων στον παραβάτη, δεν ακολουθούν τη λύση αλλά προηγούνται της όποιας λύσης. Ή να το πω αλλιώς, οι κανόνες εφαρμόζονται ακόμη κι όταν δεν υπάρχει λύση. Εμείς δεν ακολουθήσαμε αυτή τη σειρά. Βάλαμε το κάρο πριν από το άλογο.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, έχουν ήδη αποφανθεί ότι «οι δικοινοτικές συνομιλίες δεν είναι δικαιολογία για να συνεχίζονται παραβιάσεις των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τη μη εφαρμογή των αποφάσεων των δικαστηρίων». Και πιο συγκεκριμένα: «διακοινοτικές συζητήσεις δεν νομιμοποιούν παραβίαση των Συνθηκών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Υπάρχει βέβαια το θέμα συνεννόησης και συμφωνίας για την οργάνωση και διακυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό όμως είναι ένα εσωτερικό ζήτημα, ρυθμίσεων του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας που δεν αυτοκαταργείται αλλά παραμένει ανεξάρτητη και ενιαία. Ο συμβιβασμός του ΄77 για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία δεν μπορεί πια να ερμηνευθεί με τη στενή έννοια και, εν πάση περιπτώσει, θα πρέπει να ανταποκρίνεται όχι στις συνθήκες του ΄77 αλλά στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται μετά την ένταξη στην Ε.Ε. όπου το Ευρωπαϊκό κεκτημένο υπερισχύει και απαιτεί λύση που πρέπει να είναι δημοκρατική, λειτουργική, δίκαια, με σεβασμό και χωρίς παρεκκλίσεις των βασικών ελευθεριών εγκατάστασης, προστασίας και απόκτησης περιουσίας και, φυσικά, χωρίς Εγγυήτριες Δυνάμεις.
Με άλλα λόγια, επανατοποθέτηση του Κυπριακού, μετά την ένταξη, υποδεικνύει ένα άλλο δρόμο: προτεραιότητα στη διεκδίκηση κυρώσεων για την παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας από τα όργανα της Ευρώπης Αυτή η διαδικασία, θα αλλάξει το σημερινό σκηνικό και θα δημιουργήσει στη συνέχεια το κατάλληλο πλαίσιο για την επίλυση του εσωτερικού πολιτικού προβλήματος σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Συνθήκη, τις Ευρωπαϊκές Συμβάσεις και το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο.
Η πρόταση δεν είναι ούτε αφηρημένη ούτε ουτοπική. Αντίθετα, είναι η μόνη που δίνει προοπτική. Ας αναφέρω μερικά παραδείγματα:
Αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία:
Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Η άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία ισοδυναμεί με άρνησή της να αποδεχθεί την ταυτότητα αυτής της ίδιας της Ε.Ε. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν η Τουρκία, μια υποψήφια για ένταξη χώρα, να μην αποδέχεται την πολιτική φυσιογνωμία της Ε.Ε, που περιλαμβάνει ως αναπόσπαστο κομμάτι της την Κυπριακή Δημοκρατία; Και πώς είναι δυνατόν η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση να αποδέχεται την ταπείνωση να διαπραγματεύεται την ένταξη μιας χώρας που ουσιαστικά αμφισβητεί την ενιαία και αδιαίρετη πολιτική της φυσιογνωμία;
Το 2009 είναι ένα κρίσιμο έτος γιατί το Δεκέμβριο θα γίνει η αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας. Μια αξιολόγηση που με κανένα τρόπο δεν πρέπει να αναβληθεί. Το Δεκέμβριο η Ε.Ε. πρέπει να προστατεύσει τον εαυτό της. Δεν πρέπει να δεχθεί συνέχιση των διαπραγματεύσεων είτε για πλήρη ένταξη είτε για ειδική σχέση, εάν η Τουρκία δεν δώσει απλά δείγματα αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Κύπρος και η Ελλάδα έχουν το χρέος να ηγηθούν αυτής της κίνησης, να δείξουν το δρόμο στην Ε.Ε. Είναι βέβαιο ότι και άλλες χώρες θα ακολουθήσουν. Αλλά τη στάση αυτή πρέπει να την καταστήσουμε σαφή τώρα, όχι την τελευταία στιγμή, ούτως ώστε να διαμορφωθεί το κατάλληλο κλίμα και να καλλιεργηθούν συμμαχίες μέσα στην Ε.Ε.
Ας σημειώσω ότι το βέτο ασκήθηκε στο παρελθόν από άλλες χώρες για σχετικά ελάσσονα οικονομικά ζητήματα. Ασκήθηκε πρόσφατα από μια μικρή χώρα, τη Σλοβενία, λόγω των συνοριακών διαφορών της με την Κροατία. Το βέτο είναι το μόνο όπλο προστασίας των μικρών κρατών, όταν τα θεμελιώδη δικαιώματά τους απειλούνται.
Όπως ήδη σας είπα, η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε. της δίνει τα εργαλεία να επιβάλει κυρώσεις στον παραβάτη. Δεν αρκεί όμως αυτό. Χρειάζεται και η βούληση να κάνει χρήση των εργαλείων που οι θεσμοί της Ε.Ε. σου παρέχουν. Ας υπερβούμε το φοβικό σύνδρομο, ας εμπνευστούμε από την αγέρωχη στάση του Κυπριακού λαού την 24η Απριλίου 2004 και ας προχωρήσουμε, με αυτοπεποίθηση στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας.
Στρατιωτική Κατοχή:
Η παράνομη στρατιωτική κατοχή μέρους του Ευρωπαϊκού εδάφους αποτελεί παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας και της ασφάλειας της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που οφείλει να απαιτήσει από την Τουρκία συμμόρφωση στην Ευρωπαϊκή Συνθήκη και στις διεθνείς της υποχρεώσεις. Είναι λάθος να συσχετίζουμε την αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων με την επίλυση του Κυπριακού. Η αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων επιβάλλεται από τους διεθνείς και Ευρωπαϊκούς κανόνες, ανεξάρτητα από την πολιτική λύση του Κυπριακού. Δεν έχουμε προσεγγίσει το ζήτημα από αυτήν την οπτική γωνία. Οφείλουμε να πιέσουμε τώρα μέσα στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ή, ας το πούμε κι αλλιώς, η αδράνειά μας απενοχοποιεί την Τουρκία και δημιουργεί κλίμα τετελεσμένου γεγονότος.
Παράνομος εποικισμός:
Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, ο εποικισμός σε κατεχόμενη περιοχή είναι παράνομος και αποτελεί διεθνές έγκλημα. Αυτό αναφέρεται σαφώς στο άρθρο 46 παρ. 6 στης 4ης Συνθήκης της Γενεύης που και η ίδια η Τουρκία έχει υπογράψει. Ο παράνομος εποικισμός στα κατεχόμενα καταδικάστηκε από αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Όμως, όπως έχω ήδη τονίσει, οι αποφάσεις αυτές δεν συνεπάγονται κυρώσεις. Σήμερα όμως, μέσα στα όργανα και τους θεσμούς της Ε.Ε. η διάπραξη αυτού του εγκλήματος μπορεί να επιφέρει κυρώσεις. Πρέπει λοιπόν να πάρουμε πρωτοβουλίες.
Εθνοκάθαρση:
Με την εισβολή, περίπου 170.000 Ελληνοκύπριοι, δηλαδή περίπου το 28% του πληθυσμού, κατέστησαν θύματα εθνοκάθαρσης με βίαιη μετακίνησή τους από τις πατρογονικές τους εστίες, με βάση την εθνότητα, τη γλώσσα και τη θρησκεία τους. Αυτή η εθνοκάθαρση είναι κατάφορη παραβίαση του άρθρου 14 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης. Τόσο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα όσο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, δικαίωσαν τις κυπριακές προσφυγές και απεδέχθησαν ότι η Τουρκία με την επιχείρηση εθνοκάθαρσης παραβίασε το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης και τα άρθρα 49 και 147 της Συνθήκης της Γενεύης. Ακόμη, η άρνησή της να επιτρέψει την επιστροφή των πολιτών στις εστίες τους, αποτελεί μια ιδιαίτερα σοβαρή παραβίαση της Συνθήκης που απαιτεί κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας σύμφωνα με το άρθρο 146. Βέβαια, οι κυρώσεις απαιτούν λήψη μέτρων από τα πολιτικά όργανα της Ε.Ε., όπως το Συμβούλιο των Υπουργών, τα οποία όμως δεν έχουν αισθανθεί ιδιαίτερη πίεση να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι αναμενόμενο ότι τα πολιτικά όργανα, χωρίς πίεση, τείνουν να υποτάσσουν τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σε πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες. Δεν πιέσαμε αλλά μπορούμε. Και ας θυμηθούμε ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έχει αποφανθεί ότι «τα πολιτικά όργανα πρέπει να λειτουργούν σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης και όχι με πολιτικές σκοπιμότητες.»
Προστασία της Εστίας και της περιουσίας:
Το δικαίωμα στην περιουσία ορίζεται ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και έχει καθιερωθεί από πολλές Διεθνείς Συνθήκες. Πριν από την Τουρκική εισβολή, 82,5% της ιδιωτικής γης που έπεσε στην τουρκική κατοχή ανήκε σε ελληνοκύπριους πολίτες. Η αρπαγή των περιουσιών αποτελεί σοβαρή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Ρώμης. Οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τονίζουν ότι πράξεις από μη αναγνωρισμένες πολιτικές οντότητες, όπως είναι το ψευδοκράτος στα κατεχόμενα, είναι άκυρες και παραβιάζουν θεμελιώδη άρθρα της Ευρωπαϊκής Συνθήκης. Οι αποφάσεις αυτές είναι εκτελεστέες, ανεξάρτητα από την πολιτική λύση του Κυπριακού.
Οι επιτυχίες που έχουν ήδη σημειωθεί στο πλαίσιο των Δικαστικών αποφάσεων των Ευρωπαϊκών θεσμών, είναι πράγματι ενθαρρυντικές. Όχι μόνο δεν πρέπει να παγώσουμε αυτή τη διαδικασία αλλά αντίθετα πρέπει να την εντείνουμε. Πρέπει επίσης να απαιτήσουμε την πλήρη αξιοποίηση της απόφασης του ΕΔΑΔ για την 4η Διακρατική της 10-5-2009.
Αλλά, πέρα από τη νομική πλευρά του ζητήματος, η κουλτούρα των Κυπρίων αποδίδει ιδιαίτερη αξία στην ακίνητη περιουσία και τη γη. Θεωρεί την περιουσία αυτή αναπόσπαστο κομμάτι της προσωπικότητά του, της ταυτότητάς του, της οικογενειακής και εθνικής του κληρονομιάς. Γι΄ αυτό, προσπάθειες που γίνονται για να λυθεί το πρόβλημα των περιουσιών, κυρίως μέσω αποζημιώσεων ή αναγκαστικών ανταλλαγών περιουσιών και όχι μέσω αποκατάστασης των περιουσιακών δικαιωμάτων δεν μπορούν να τελεσφορήσουν.
Σας ανέφερα επιλεκτικά και πολύ συνοπτικά μερικές από τις πρωτοβουλίες που μπορούν να παρθούν μέσα στους θεσμούς της Ευρώπης που θα ταράξουν τα λιμνάζοντα ύδατα, θα υποχρεώσουν την Τουρκία ή να συμμορφωθεί ή να υποστεί τις συνέπειες της παραβατικής της πολιτικής. Πιστεύω ότι αν ακολουθήσουμε αυτή τη γραμμή με τόλμη, συνέπεια και επιμονή, θα διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού.
Δεν είμαι ούτε αιθεροβάμων ούτε αφελής. Γνωρίζω τις δυσκολίες. Αλλά μόνο έτσι βλέπω φως στο βάθος του τούνελ.
Μπορούμε να πετύχουμε το στόχο. Αρκεί να είμαστε μαζί, ενωμένοι και αποφασισμένοι. Σε ομαλές περιόδους, οι πολιτικές ηγεσίες στην κορυφή αποφασίζουν και στη βάση οι λαοί εγκρίνουν, ελέγχουν και ακολουθούν. Όμως, σε στιγμές κρίσης, πολλές φορές, η πυραμίδα ανατρέπεται. Είναι οι λαοί που παίρνουν την τύχη τους στα δικά τους τα χέρια και οι πολιτικοί ακολουθούν.
Αυτό είναι το μάθημα της επετείου που γιορτάζουμε σήμερα. Σήμερα, για μια ακόμη φορά, χρειάζεται να συγκροτηθεί ένα αρραγές πατριωτικό μέτωπο του Ελληνισμού να δείξει το δρόμο στις πολιτικές ηγεσίες, να ενημερώσει τη διεθνή κοινότητα και να αναπτύξει δίκτυα στήριξης του αγώνα σε όλον τον κόσμο.
Πιστεύω ότι η σημερινή εκδήλωση είναι η απαρχή μιας τέτοιας πορείας. Μιας δύσκολης πορείας. Μιας πορείας που ταιριάζει στους ελεύθερους και τους θαρραλέους. Μιας πορείας που θα μας δώσει προοπτική νίκης.
Θα παλέψουμε μαζί και θα νικήσουμε.
Κι ας ευχηθούμε σύντομα, σε μια άλλη επέτειο, να γιορτάσουμε τη δικαίωση των αγώνων για μια ανεξάρτητη, περήφανη και δημοκρατική Κύπρο που από θύμα θα γίνει σεβαστός παίκτης στην Ε.Ε. και στην ευρύτερη περιοχή.
Ζήτω η ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία.
Ομιλία του Δρα Βάσου Λυσσαρίδη
Στώμεν Καλώς.
Ο Πενταδάκτυλος δεν ανασηκώνει, αλλά γυρίζει την πλάτη
Περιφρονεί τη σκλαβιά και τους προσκυνημένους.
Ο Απόστολος Ανδρέας αιχμάλωτος βιώνει μια αλλιώτικη σταύρωση και αναμένει Ανάσταση.
Η Κερύνεια αλυσοδεμένη, οργισμένη μας διαμηνύει πως δεν τους έφερε η αγαπημένη θάλασσα της Κερύνειας.
Ο Μούσκος στον αφανισμένο τάφο απαιτεί τρισάγιο. Ο Μάτσης αναρωτιέται αν ξεχάστηκε το δικό του μολών λαβέ.
Στην Αίπεια οι πέτρες ουρλιάζουν στην αρχαία Ελληνική, Μητέρα της Κυπριακής.
Το συρματόπλεγμα διάτρητο πληγώνει πιο βαθιά από το αδιαπέραστο.
Ο Ρε Αλέξης διαμηνύει.
Τον τάφο μου μην αναζητάτε
Εγώ θέλω λεύτερη γη για να ταφώ.
Στα μαγειρεία ετοιμάζονται νεοανανικά σχέδια.
Με το ίδιο υλικό με ψευδεπίγραφα καρυκεύματα.
Κι εσύ λαέ βασανισμένε
Μην ξεχνάς τον Ωροπό.
Στα χέρια σου θα πάρεις την τύχη σου. Εσύ διαφεντεύεις τις προοπτικές.
Δεν υπάρχουν εν λευκώ εξουσιοδοτήσεις.
Αυτή τη γη την κρατάει σε στέρεη άγκυρα μια ιστορία χιλιάδων χρόνων, μια πανάρχαια γλώσσα που μιλιέται ακόμα με τα ώδε τα χαμαί, τα διπλά σύμφωνα και τα περισπώμενα.
Αυτή τη γη κανείς δεν θα μας την πάρει.
Μας πληγώνουν.
Μα το νιν ανταν να τρώει την γην,
τρώει την γην θαρκέται,
μα πάντα τζείνον τρώεται τζιαι τζείνον
καταλιέται.
Γιατί σαφής η μοίρα.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθεί
όντας ο κόσμος λείψει.
24 Απριλίου 2004. Τα σχέδια καλώς προετοιμασμένα. Με αξιοποίηση του αναξιόπιστου εκπροσώπου του ΟΗΕ του Ανάν για να δώσουν δικαιοφάνεια στις προτάσεις.
Με εκβιασμούς, πιέσεις, απειλές και εξαγορές στο μητροπολιτικό και στον κυπριακό χώρο.
Με Εφιάλτες έτοιμους και με αφελείς να συστρατρεύονται.
Κι εσύ λαέ, με το αλάθητο κριτήριο, παραμερίζοντας έντεχνες εποικοδομητικές ασάφειες, έθεσες τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων και αντελήφθης του λόγου το αληθές.
Ανέτρεψες σχέδια, δολοπλοκίες και επιτήδειους δολοπλόκους. Και είπες Όχι. Ένα Όχι που ακούεται ακόμη και που το ακούει στον τάφο ο Πρόεδρος που με τόση συναισθηματική φόρτιση έδωσε αυτή την απάντηση, ο παρών απών Τάσσος Παπαδόπουλος.
Και το Όχι βαρυσήμαντο. Και ασφαλώς δεν είπες όχι σε επί μ΄ρους πρόνοιες, αλλά στη φιλοσοφία του σχεδίου. Όταν πλανητάρχες δια πυρός και σιδήρου επέβαλλαν απόψεις, σε κάθε λαό που δεν ανεχόταν την υποταγή, κάποιοι πληρεξούσιοι και εντολοδόχοι πιστοί υπηρέτες σε προειδοποιούσαν ότι το Όχι σου θα ήταν καταστροφικό, γιατί πλανητάρχες και σία δεν θα αποδεχόντουσαν από ένα λιλιπούτειο λαό αντίσταση στα σχέδια και τις επιδιώξεις τους.
Σου ΄παν.
Είσαι μικρός. Αν κάνεις ένα ακόμα βήμα
θα σε αφανίσουν.
Είπες. Αν δεν το κάνω θα
είμαι ακόμα πιο μικρός.
Και έφυγες από τα μαρμαρένια αλώνια με σημάδια πληγών, μα περήφανος, αγονάτιστος και έτοιμος να συνεχίσεις τη λογική άρνηση υπογραφής καταστροφικών σχεδίων. Και τώρα, ας μας μετρήσουν καλύτερα.
Και τότε οι ξένοι ήσαν βέβαιοι για το αποτέλεσμα. Και προσωπικά με προειδοποίησαν ότι εμμονή σε απόρριψη ισοδυναμούσε με δονκιχωτισμό.
Και πιστός στη δική σας εντολή, διερμηνεύοντας τις δικές σας αποφάσεις, έδωσα τη δική σας απάντηση.
Ότι όταν υπάρχουν ανεμόμυλοι επικίνδυνοι σαν κι αυτούς χρειαζόντουσαν Δόν Κιχώτες σαν κι εμάς για να τους ανατρέψουν.
Και ο λαός έσπασε τα ιδεολογικά σύνορα, αγνόησε προτροπές και απειλές και είπε Όχι σε ένα σχέδιο που στην ουσία θα τερμάτιζε τη νόμιμη του κρατική οντότητα και στη συνέχεια θα οδηγούσε σε εθνικό αφανισμό.
Το σχέδιο Ανάν ενταφιάσθηκε τον Απρίλη του 2004.
Και οι νεκροί δυνάμει λαϊκής απόφασης δεν αναστήνονται. Όμως κάποιοι προσπαθούν να τους αναβιώσουν ως βρικόλακες που και πάλιν μαίνονται και απειλούν.
Σχέδια βρικόλακες που πλαστογραφούν την ουσία του Κυπριακού. Παραμερίζουν την κατοχή και την ένοχη Τουρκία και προσπαθούν να προβάλουν το Κυπριακό ως διακοινοτική διαμάχη, προσφέροντας άλλοθι στην Τουρκία που κατηγορούμενη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας καταφέρνει να εκλεγεί μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, να είναι υποψήφια για ένταξη στην Ε.Ε. και να οδηγεί το θύμα στο εδώλιο του κατηγορούμενου. Εμείς όμως θα ανατρέψουμε την πλαστογραφία.
Ποια είναι η υφή του Κυπριακού. Εισβολή, κατοχή, εθνοκάθαρση, γενοκτονία, διχοτόμηση από τον Τουρκικό στρατό, εποικισμός και μία κατά συνέχεια παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Κυπριακού λαού.
Εδώ έπρεπε να επικεντρώνεται ο διάλογος με την Τουρκία ως αντίπαλη πλευρά όχι το έτερο θύμα του τουρκικού επεκτατισμού τους Τουρκοκύπριους.
Και οι δηλώσεις για λύση από τους Κυπρίους αποτελούν φενάκη. Ο Ταλάτ είναι πιστός γκαουλάϊτερ της Άγκυρας και όχι εκπρόσωπος των συμφερόντων των Τουρκοκυπρίων.
Στην προεκλογική περίοδο όλες οι πλευρές δεσμεύθηκαν ενώπιον του λαού για λύση που να διασφαλίζει την ενότητα του χώρου, του κράτους, των θεσμών, της οικονομίας, τις βασικές ελευθερίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και θα τερματίζει κηδεμονίες, εγγυήσεις και ξένη στρατιωτική παρουσία.
Η λαϊκή εντολή δόθηκε πάνω σε αυτή τη βάση. Περαιτέρω ότι οι συνομιλίες θα άρχιζαν μόνο εφόσον είχε εξευρεθεί ένα αδρό πλαίσιο για λύση. Βρέθηκε; Το πρώτο κοινό ανακοινωθέν Χριστόφια – Ταλάτ δημιούργησε εύλογες ανησυχίες. Αδιανόητη η αποδοχή δύο κρατών, συνεταιρισμού, που η ανυπαρξία του επισημοποιήθηκε το 1964, εκ περιτροπής προεδρία νομιμοποίηση του εποικισμού, εκχώρηση του κατάλοιπου εξουσίας και συνομοσπονδιακή διάρθρωση με εκ περιτροπής χειρισμό θεμάτων, με ουσιαστική εξίσωση του 82 με το 18, με κατά καιρούς πρόεδρο εκ Τουρκίας να λύει αδιέξοδα, με τους έποικους να αποτελούν την πλειοψηφία στα κατεχόμενα και να καθορίζουν την Τ/Κ ηγεσία με συμφωνίες (κρατικές στην ουσία) μεταξύ ομοσπονδιακής κυβέρνησης και περιφερειών. Αυτές οι προτάσεις δεν ανταποκρίνονται προς τη λαϊκή εντολή.
Αδιανόητη η άποψη ότι αυτή πρέπει να είναι η βάση των συνομιλιών. Λαϊκή απαίτηση και εντολή είναι η αναίρεση κάθε παρέκκλισης και επάνοδος και εμμονή στις προεκλογικές δεσμεύσεις. Κάποιοι θεωρούν τη μάχη χαμένη και ότι πρέπει να συμπεριφερθούμε σαν ηττημένοι και να δεχθούμε τους όρους του κατακτητή.
Σου ΄παν. – Γιατί συνεχίζεις αφού η μάχη έχει χαθεί;
Είπες: – Αν δεν συνεχίσω δεν θα υπάρξει άλλη μάχη.
Και προσθέτω:
Αν αντικρίζεις την κατοχική σημαία
στον Πενταδάκτυλο
και δεν σε πνίγει η οργή
αν προσκυνάς τα φυλακισμένα
μνήματα
και γυρνάς στο σπιτικό με ήρεμη
συνείδηση
αν προσπερνάς
τον Μαχαιρά του Αυξεντίου
ως ένα απλό αξιοθέατο
αν νυχτοβραδιάζεις στο αλυσοδεμένο
λιμανάκι της Κερύνειας
παρέα με το δεσμοφύλακα
του κάστρου που φιλοξενεί
το αίμα μαρτύρων αιώνων
με την κατοχική
σημαία θεματοφύλακα της
πλαστογραφίας
αν έχεις διαγράψει τα αχνάρια
του Κανάρη από την
πονεμένη ακτή της Λαπήθου
αν έχεις ξεγράψει το πατρικό σου για μερικά
αργύρια
τότε όσο κι αν αγαπώ
όλους τους ανθρώπους
όσο κι αν συγχωρώ, εγκλήματα
και δειλίες
όσο κι αν αντικρίζω το βορρά
αδιόρθωτος
τότε ταπεινά σου λέω
δεν σε θέλω στην παρέα μου
εγώ θέλω τον τούρκο λεύτερο
σε λεύτερη Τουρκία
και λεύτερο το γέρο – Μίχαλο
σε λεύτερη πατρίδα
Ναι. Υπάρχουν αρνητικές εξελίξεις. Οι ΗΠΑ συνεχίζουν την ίδια πολιτική στην περιοχή με την Τουρκία ως υπέρτατο πληρεξουσιακό περιφερειάρχη. Η επίσκεψη Ομπάμα καταδεικνύει τη συνέχιση της ίδιας Αμερικανικής πολιτικής.
Και η Μ. Βρετανία ακολουθεί ή καλύτερα υποβάλλει αυτή τη γραμμή ενώ εμείς εμμέσως νομιμοποιούμε κυριαρχία επί εδαφών μας. Όμως υπάρχουν και θετικές εξελίξεις. Η Ε.Ε. αρχίζει να απορρίπτει αμερικανικές κηδεμονικές τάσεις ιδιαίτερα αναφορικά με την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. αναζητεί ανεξάρτητο ρόλο και αυτό οδηγεί στην αναζήτηση γέφυρας επικοινωνίας στη Μέση Ανατολή μέσω Κύπρου, ενώ η Τουρκία αποτελεί καθαρό πληρεξουσιακό παράγοντα των ΗΠΑ.
Επιβάλλεται μια διεκδικητική πολιτική και προσφυγή σε όλα τα διεθνή πολιτικά και νομικά βήματα.
Ασφαλώς είναι ανεπίτρεπτο να επιτραπεί η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας A la carte όταν αρνείται να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις της.
Το Βέτο είναι το όπλο των μικρών χωρών για προάσπιση των εθνικών συμφερόντων τους.
Στο κουρδικό ίσως δεν υπάρχει σύμπτωση θεωρήσεων μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας. Όμως συν Αθηνά και χείρα κίνει. Οι σχέσεις μας με την περιοχή πρέπει να αναβαθμισθούν ιδιαίτερα με τις παραδοσιακές φιλικές Αραβικές χώρες. Πρέπει να αναβαθμίσουμε τις σχέσεις μας με τη Ρωσία και άλλες εν δυνάμει συμμαχικές χώρες (Κίνα, Γαλλία, Αυστρία) και η Ελλάδα να εμμείνει στην υλοποίηση άλλων ενεργειακών οδών που τώρα μονοπωλούνται σχεδόν από την Τουρκία.
Μπορεί το αριθμητικό ισοζύγιο να είναι αρνητικό. Όμως η αξιοποίηση των εμπλεκομένων συμφερόντων θα αναβαθμίσει τη γεωστρατηγική μας σημασία. Περαιτέρω. Σε κάθε αναμέτρηση υπάρχει μια σημαντική διάσταση. Η αποφασιστικότητα ενός λαού να υπερασπίσει τα δικαιώματά του.
Τα μολών λαβέ οδήγησαν αγωνιστές στο θάνατο και έθνη στην αθανασία. Το μολών λαβέ του Αυξεντίου γέννησε την Κυπριακή Δημοκρατία. Το δικό σας μολών λαβέ θα διασφαλίσει τη δικαίωση..
Σήμερα δεν χρειαζόμαστε ολοκαυτώματα. Αλλά σταθερή αντίσταση σε πιέσεις, εκβιασμούς και εξαγορές. Και αυτή είναι το ίδιο σημαντική. Οι πολιτικές Θερμοπύλες είναι εξ ίσου ηρωικές.
Ναι. Η ενότητα αποτελεί κλειδί στην επιτυχία. Όμως η ενότητα στηρίζεται στην κοινότητα στόχων.
Και ο λαός είναι έτοιμος να στηρίζει, χωρίς υπολογισμό θυσιών, ενότητα που βασίζεται στις προεκλογικές υποσχέσεις. Σιωπή όταν υπάρχουν παρεκκλίσεις ισοδυναμεί με συνενοχή.
Και η κριτική δεν έχει στόχο να τσιμεντώσει τυχόν σφάλματα, αλλά να τα ανατρέψει. Θέλουμε μια Ευρωπαϊκή Κύπρο για όλους. Ελληνοκύπριους, Τουρκοκύπριους, Μαρωνίτες, Αρμένιους, Λατίνους σε μια ειρηνική συμπόρευση προόδου και ευημερίας.
Θέλουμε μια πολυπολιτισμική Κύπρο. Αυτό σημαίνει περηφάνια για την εθνική ταυτότητα όλων.
Ναι. Είμαστε περήφανοι για την καταγωγή μας και θέλουμε το ίδιο για τους Τουρκοκύπριους.
Θέλουμε επαναπροσέγγιση. Αλλά η επαναπροσέγγιση δεν σημαίνει ούτε διαγραφή εγκλημάτων ούτε πλαστογραφία της ιστορίας, ούτε της υφής του Κυπριακού.
Επαναπροσέγγιση σε κοινή πορεία ενάντια σε ξένες κηδεμονίες, ξένους στρατούς και ενάντια στην επιβολή ενός πολυκηδεμονευόμενου συνομοσπονδιακού μεταποικιοκρατικού μορφώματος.
Επειγόμεθα για λύση. Όχι για διάλυση. Έντεχνα επισείουν τον κίνδυνο διχοτόμησης που είναι υπαρκτός. Όμως τα υπό εκκόλαψη νεο – ανανικά σχέδια ισοδυναμούν με διχοτόμηση και τουρκική επικυριαρχία στις τώρα ελεύθερες περιοχές που τελικά θα οδηγήσει με τον εποικισμό σε αλεξανδρετοποίηση .
Ο θάνατος είναι μεγαλύτερη καταδίκη από τον ακρωτηριασμό. Όμως με σωστή διεκδικητική πολιτική μπορούμε να αποφύγουμε και τον ακρωτηριασμό. Και αυτό θα πράξουμε.
Οι ξένοι γνωρίζουν ότι για να γίνουν δεκτά σχέδια εθνοκτόνα πρέπει να υποσκάψουν το αίσθημα εθνικής ταυτότητας. Η προσπάθεια είναι σαφής. Κάθε αναφορά σε ελληνικότητα χαρακτηρίζεται ως σοβινισμός. Όμως η εθνική ταυτότητα δεν είναι επιλογή. Είναι αυτονόητη. Και σε πολυεθνικές κρατικές οντότητες δεν υπονομεύεται η εθνική ταυτότητα της μειοψηφίας, αλλά ασφαλώς όχι και της πλειοψηφίας. Δεν θα ανεχθούμε πλαστογράφηση της ιστορίας της οποίας φρουροί είναι οι Αυξεντίου οι Μάτσηδες, οι Παλληκαρίδηδες.
Και η ελληνική φιλοσοφική θεώρηση είναι αναγνώριση και αλληλεγγύη προς κάθε λαό.
Θα επαναλάβω στίχους από το ποίημα για την Ελλάδα.
Ελλάδα των Αρκαδίων και της
Αλαμάνας
του κρυφού σχολιού μα και
της ανοιχτής αντίστασης
οι αναλύμπιοι άρχοντες
μου διαμυνούν πως
αν σε πω μάνα Ελλάδα
με μαύρο χρώμα θα
με βάψουν αναχρονιστή κι
Εθνικιστή,
Ελλάδα που με δίδαξες
αληθινά να αγαπώ και τον Ανδρεα
τον Αράμ και του
γειτονικού χωριού τον
φίλο τον Ομέρη
εγώ Ελλάδα μου δεν
σε κρατάω μητριά
και τώρα στο στερνό
το μονοπάτι
μάνα Ελλάδα θα σε πω
κι όταν ακόμα
κάποιοι νεοέλληνες εδώ κι εκεί
μου γύρισαν την πλάτη
Και ας μη συγχύζουν την αναγκαία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση με την κακόγουστη προσπάθεια επαναγραφής της ιστορίας με στενά αλλότρια ελατήρια.
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές.
Στώμεν καλώς.
Όλοι εμείς εδώ, με τα αγκάθια του συρματοπλέγματος να πληγώνουν τις σάρκες μας, χωρίς μισαλλοδοξία, δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση πως χωρίς υπολογισμό θυσίας θα υπερασπίσουμε την επιβίωση μας σε ολόκληρη την Κυπριακή επικράτεια από τον Απ. Ανδρέα, την Κερύνεια, του Μόρφου ως την Πάφο και το δικαίωμα όλων των Κυπρίων (Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμενίων και Λατίνων) να είναι περήφανοι πολίτες της συνολικής κυπριακής επικράτειας.
Θα υπερασπίσουμε για όλους αυτό το δικαίωμα.
Στον Πενταδάκτυλο στασίασε ένας νεκρός
Δεν τον χωρούσε ο Άδης
Μα τα σύνορα φρουρούσαν Κέρβεροι
Και Πραιτωριανοί
Ξέφυγε μα δεν έφυγε
Απόμεινε μισοστρατίς στον
Ανύπαρκτο χώρο
Κι από τότε παράμεινε
Ανύπαρκτος στην υπαρκτή
Αδιέξοδη στράτα.
Ζητείται λύτης
Και λύτης ο λαός
Που γκρεμίζει αλυσίδες
Και Πραιτωριανούς
Και κάνει τη ζωή, ζωή
Και την ελευθερία, ελευθερία.
Και εμείς δεν θα εξαντληθούμε σε εκκλήσεις προς τον Πενταδάκτυλο τον άψυχο ψυχωμένο βράχο. Εμείς θα δανείσουμε χέρια και δόντια και ψυχή στον αιωνόβιο αδούλωτο γίγαντα.
Αυτά τα χώματα είναι δικά μας
Και δικά τους
Και κανείς δεν θα μας τα πάρει
Ο αγώνας θα έχει μόνο
Μια κατάληξη.
Λεύτερη Κύπρος για όλους.
Σε αυτό τον αγώνα θάμαστε στρατευμένοι ζωντανοί ή νεκροί.
Όσοι πιστοί.
Χαιρετισμός του Δημήτρη Αλευρομάγειρου,
Αντιστράτηγου ε.α. Επίτιμου Γενικού Επιθεωρητή Στρατού
Πανιερώτατε,
Σεβαστή Κυρία Φωτεινη Παπαδοπούλου,
Πατριώτισσες Πατριώτες ,
Πολίτες της Κύπρου και της Ελλάδας,
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, δίπλα στο αιματωβαμμένο τείχος του Αίσχους που αντέχει ακόμη στον 21ο αιώνα και που χάραξε ο Αγγλικός ιμπεριαλισμός με αφορμή τα γεγονότα-προβοκάτσια της τουρκανταρσίας των Χριστουγέννων του 1963.
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ,όπου το 1974 μία χούφτα εθελοντών Κυπρίων Πατριωτών δίνοντας μεγάλο φόρο αίματος, αντιστάθηκε στον βάρβαρο εισβολέα, με αποτέλεσμα , μαζυ με την αντίσταση και άλλων γειτονικών Ε/Κ και Ελλήνων μαχητών εθελοντών, η Λευκωσία να παραμείνει Ελληνική και να συνεχίσει να αποτελεί την πρωτεύουσα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ πολύ κοντά στα Φυλακισμένα Μνήματα, τον άλλον Ιερό χώρο και σύμβολο του ηρωικού απελευθερωτικού-αντιαποικιακου αγώνα των Κυπρίων, ισουψή με την Επανάσταση του 1821,του αγωνα της ΕΟΚΑ 1955-1959.
Οι ψυχές των ηρωικών αυτών αγωνιστών μαζύ με τις ψυχές όλων των πατριωτών που κατά καιρούς θυσιάστηκαν,του Κιμωνα του Αθηναιου και της Μαριας Συγκλιτικης είναι μαζύ μας και μας ατενίζουν αυστηρά.
Βρισκόμαστε εδώ σήμερα , 5 χρόνια μετά την σύγχρονη μεγαλειωδη αντιστασιακή πράξη του Κυπριακού Λαού, να απορρίψει το απαράδεκτο και προσβλητικό – όχι μόνο για την Κύπρο και την Ελλάδα , αλλα και για τη Διεθνή κοινότητα – σχεδιο Ανναν. Βρισκόμαστε εδώ για να σας τιμήσουμε και να δηλώσουμε ότι ειμαστε μαζύ σας έμπρακτα , στον σημερινόν επίσης σκληρόν αγώνα σας για την Ελευθερία η οποία δεν έχει ακόμη κατακτηθεί, μαζύ σας ενάντια στις ίδιες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που, παρά την εκφρασμένη βουληση του Κυπριακού Λαου, εξακολουθούν να τον πιέζουν. Εργαλεία τους γιά την άσκηση αυτής της πίεσης είναι: η διαστροφή και διαστρέβλωση της πραγματικότητας ˙ η αθώωση της βαρβαρότητας της εισβολής, των δολοφονιών αθώων αμάχων πολιτών αλλά και αιχμαλώτων, του εκτοπισμου και της προσφυγοποίησης πολιτών˙η διατήρηση στο σκοτάδι της τύχης των αγνοουμένων και της εξαφάνισης των εγκλωβισμένων˙η σκόπιμη αγνόηση του τεράστιου ανθρωπιστικού εγκληματος του επικοισμού του κατεχομένου εδάφους καθως και της παρουσίας 40.000 τούρκων στρατιωτών πάνω στο 37% του πατρογονικού εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, που ήδη από το 2004 αποτελεί χώρα-μέλος της Ευρωπαικής Ένωσης.
Είμαστε μαζύ σας για να στηριξουμε τον αγώνα για μια Ελεύθερη, ενιαία ανεξάρτητη Κύπρο με ευτυχισμένους όλους τους πολίτες της, χωρίς την παρουσία στρατευμάτων κατοχής και εποίκων και εγγυητριες ανοησίες.. και γιά δημοκρατικές λειτουργίες που απολαμβάνουν σήμερα όλοι οι Ελεύθεροι Λαοί της Γης.
Στηρίζουμε τον σκληρόν αγώνα σας και σας καλούμε να ενισχύσετε το ηθικό των πολιτικων ηγεσιών μας, οι οποίες δέχονται αφόρητες πιέσεις αριβώς γιατί κατά καιρούς έδειξαν σημεία -καλοπροαίρετου έστω- συμβιβασμού ,αλλά κατ' ουσίαν ενδοτισμού .
Δεν πρέπει να λησμονούμεν ότι με το ΟΧΙ του 2004, το οποίο ο Κυπριακός Λαός και η τότε ηγεσια τού Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου βροντοφώνησαν, είστε σήμερα πιο ισχυροί από τότε και επομένως ο όποιος σημερινός ενδοτισμός θα ισοδυναμεί με εθνική αυτοκτονια.
Ο Αγώνας για την Ελευθερία είναι σκληρός αλλά ενωμένοι όλοι στην μάχη της αντίστασης κατά του σημερινού-ήδη παραπαίοντος παγκοσμίως- ιμπεριαλισμού, θα νικήσουμε.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ -ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ -ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
