ΕΡΕΥΝΑ: ΠΕΠΤΩΚΩΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
από τον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Το ηχητικό ντοκουμέντο που ακολουθεί, και σας έχουμε προαναγγείλει εδώ και μέρες,{ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ LIVE ΚΑΝΟΝΤΑΣ KLIK ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ}δεν είναι απλά συγκλονιστικό είναι σοκαριστικό!Γροθιά στο στομάχι! Οι περιγραφές που κάνει ο 48χρονος σήμερα Ανδρέας Γεωργίου κακοποιημένος από τα 11 χρόνια του από τον Παϊσιο είναι συγκλονιστικές.Απερίγραπτα γεγονότα Ζητούμε συγνώμη για την κυνικότητα των περιγραφών και των ερωτήσεων μας αλλά όσο πιο ομή βγαίνει η αλήθεια προς την δημοσιότητα τόσο πιο γρήγορα κινούνται οι διαδικασίες. Τόσο πιο γρήγορα κινούνται οι νόμιμες διαδικασίες προς κάθε κατεύθυνση. Ανοίγουν στόματα ερμητικά κλειστά εδώ και πολλά χρόνια. Η αλήθεια ελευθερώνει. Καθήστε και ακούστε, και παρακαλούμε χωρίς τα παιδιά σας δίπλα σας, εσείς όλοι σε Ελλάδα και Αμερική. Γονείς, μανάδες, νέοι και ηλικιωμένοι.Πιστοί και αδιάφοροι. Ακούστε όλοι σας με μεγάλη προσοχή, όσα φρικτά διηγείται σήμερα ο 48χρονος Ανδρέας Γεωργίου. Περιγράφοντας πως και με ποιές σατανικές μεθόδους πρέσυρε το ανήλικο τότε 11χρονο αγόρι σε μέρη μέσα στον ναόο φτάνοντας να ασελγεί κατά συρροή πάνω στο ανήλικο τότε παιδάκι ακόμα και μέσα στο Ιερό. Η μητέρα του να καθαρίζει την Εκκλησία και εκείνος ο Παίσιος να απομονώνεται με πρόσχημα την εξομολήγηση και την “πνευματική καθόδηγηση” του παιδού να ικανοποιεί τις αρρωστημένες ανώμαλες ορέξεις του! Σε αυτή την πρώτη συνομιλία μας, που ηχογραφήσαμε όπως θα ακούστε όχι απλά με την θέληση αλλά και την παρότρυνση του παθόντα και θύματος του Παϊσίου, έχουμε αφήσει για ευνόητους λόγους τα πάντα να ακουστούν. Για να μαθαίνετε όλοι εσείς εκεί έξω την αλήθεια σε όλες της, τις διαστάσεις. Για να καταλάβετε-ΕΣΕΙΣ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΆ ΤΗΝ ΑΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ- όλα όσα σας κρύβουν όλοι άλλοι υποτιμώντας την νοημοσύνη σας. Ακούγοντας ολόκληρη την συνομιλία μας μέχρι τέλους θα δείτε την πλήρη αλήθεια σε όλες της πτυχές αυτής της υπόθεσης. Δεν το κάνουμε τυχαία. Υπάρχει λόγος που σας προτρέπουμε να ακούσετε μέχρι τέλους αυτή την συγκλονιστική συνομιλία μας με τον Ανδρέα Γεωργίου θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από τον Παϊσιο από το 1973 μέχρι και το 1977 που για τους λόγους που θα ακούσετε και πολλά άλλα που εντός των ημερών θα αποκαλύψουμε σε προσεχές αποκαλυπτικό ρεπορτάζ… θα καταλάβετε. Ακούστε λοιπόν μέχρι τέλους όλη αυτή την πρώτη συγκλονιστική κατάθεση ψυχής και πρώτη δημόσια μαρτυρία σεξουαλικής κακοποίσης ανηλίκου, που βγαίνει για πρώτη φορά μετά από 37 χρόνια ένα κρυμένο μυστικό. Μια μαρτυρία που βγαίνει σε πανελλήνια πρώτη μέσω διαδικτύου για κακοποίηση ανηλίκου από Ορθόδοξο κληρικό και μάλιστα ανώτερο σε βαθμό Ιερωσύνης με το αξίωμα του Επισκόπου. Προς ενημέρωση σας ήδη και ο 48χρονος σήμερα Ανδρέας Γεωργίου έχει ετοιμάσει την κατάθεση του προς τις αρμόδιες αρχές και προς την Πατριαρχική Εξαρχία την οποία θα συναντήσει κάτω από απόλυτη μιστικότητα και διακριτικότητα… Σε επόμενες συνδέσεις θα σας δώσουμε το πλήρες ρεπορτάζ και με συγκλονιστικές λεπτομέριες για το πως φτάσαμε μετά από οκτώ χρόνια να δεχθεί να αποκαλύψει δημόσια ένα τόσο συγκλονιστικό καλά κρυμένο μυστικό. Ένα μυστικό που του κατέστρεψε την ζωή…Μια ζωή που σήμερα προσπαθεί να ξανά φτιάξει και θα χρειασθεί την βοήθεια και την στήριξη όλων μας όχι μόνον ο Ανδρέας γεωργίου αλλά και άλλα άτομα που δειλά δειλά εμφανίζονται και αποδέχονται να αποκαλύψουν όσα έζησαν κοντά και υπό τον Παϊσιο…
Κάντε ΚΛΙΚ στην διπλανή φωτογραφία και σε αυτή του Παϊσίου και ακούστε Live την συγκλονιστική κατάθεση του 48χρονου σήμερα Ανδρέα Γεωργίου ο οποίος κακοποιήθηκε κατά σύστημα όταν ήταν 11 ετών από το 1973 μέχρι και το 1977 που οι γονείς και η οικογένεια του τον πήρανε λόγω και αυτή της υπόθεσης και φύγανε μακριά…Τα προσεχή 24ωρα πλήρες και αποκλεισιτκό ρεπορτάζ και όσα άλλα μας αποκάλυψε ο Ανδρέας Γεωργίου και άλλα θύματα κακοποίησης του Παϊσίου.
Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Αλέξανδρος Στεφανόπουλος: Ανδρέα, μιλούσα πριν από λίγο από την μητέρα σου. Μου είπε τη συγκλονιστική υπόθεση τη δική σου και μάλιστα μου τόνισε ότι από χρόνια ήθελες αυτό το πράγμα να τα καταγγείλεις, να το πεις.
Ανδρέας Γεωργίου: Μάλιστα…
Α.Σ. Οκ. Είμαι στην διάθεσή σου να μου πεις ακριβώς τι γινόταν, τι είχε συμβεί, τι θυμάσαι, γιατί όλα αυτά, από ό,τι μου είπε η μητέρα σου, γινόντουσαν όταν εσύ ήσουν 11 ετών;
Α.Γ. Δώδεκα, μόλις είχαμε γυρίσει από την Ελλάδα σε ταξίδι. Πηγαίναμε πρώτα στην Αγ. Μαρκέλλα. Ήμουν παπαδάκι όλα τα χρόνια και ήμουν πολύ ευχαριστημένος που ήμουν μέρος της εκκλησίας. Μετά από το καλοκαίρι που γυρίσαμε από την Ελλάδα που μας είχε στείλει η μητέρα μου, δεν καταλάβαινα γιατί είχαν αλλάξει εκκλησία. Είχαν πάει να βοηθήσουν να αρχίσει μια νέα εκκλησία, η Αγ. Ειρήνη. Και από τότε όλα μου ήρθαν άνω-κάτω. Ήμουν παραδάκι, και ήθελε η μάνα μου να πάω για εξομολόγηση στο Παΐσιο να με δει, και άρχισε να με πιάνει και με ρώταγε…
Α.Σ. Μισό λεπτό, Ανδρέα, καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο για σένα, καταλαβαίνω ότι έχεις περάσει πολλά, δεν θέλω να μου λες you know κλπ, θέλω να μου πεις όλα, ό,τι ακριβώς συνέβαινε τότε για να μπορέσει να πάρει η υπόθεση το δρόμο της δικαιοσύνης. Θα μου τα διηγηθείς, ξέρω ότι σε πονάει, ξέρω ότι έχεις περάσει πάρα πολλά, αυτά που μου είπε η μητέρα σου με έκαναν και δάκρυσα και –αλίμονο ποιος δεν θα δάκρυζε και ποιος δεν θα πόναγε όταν ακούει μια τέτοια μάνα να εξομολογείται έναν σταυρό που έφερνε μέσα της. Δεν θα μου λες you know, θα μου πεις ακριβώς τα γεγονότα, τι συνέβη, πού συνέβη, ό,τι θυμάσαι. Ξέρω ότι σε πονάει, αλλά όσο και να πονάει εσένα, αν δεν βγει η αλήθεια στην επιφάνεια…
Α.Γ. θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε και άλλους…
Α.Σ. Έτσι ακριβώς… πες μου, λοιπόν, ακριβώς τι συνέβαινε…
Α.Γ. Καταλαβαίνετε και αγγλικά… ναι;
Α.Σ.Βεβαίως… θα μου τα πεις όπως νομίζεις…
Α.Γ. Όταν ήμουν μικρός, πήγαινα για εξομολόγηση και έβαζε τα χέρια του στο παντελόνι μου και αυτοϊκανοποιόταν την ίδια στιγμή, έλεγε «πόσο μεγάλωσες», γιατί με «κρατούσε». Αισθανόμουν αηδιασμένος, ντρεπόμουν τόσο πολύ. Τότε μέναμε στο Brooklyn και ερχόμασταν από εκεί, και αυτό συνέβαινε σχεδόν κάθε φορά που ερχόμαστε στην Αστόρια να πάμε στην εκκλησία. Αυτό με φόβιζε πολύ, γιατί η γιαγιά μου και οι άλλοι έλεγαν πόσο καλοί οι άνθρωποι αυτοί ήταν και πόσο σωστοί, εντυπωσιασμένοι από τον παπά, και ήξερα τι άνθρωποι ήταν. Την πρώτη φορά που θέλησα να πω κάτι ήταν όταν επιστρέφαμε στο Brooklyn από Queens. Ήμουν τρομοκρατημένος, γιατί μου συμβεί κάτι. Προφανώς το παιδί που ζούμε με την μητέρα του στον πάνω όροφο, το μόνο που θυμάμαι είναι ότι το όνομά του ήταν Γιάννης και ότι ήταν παπαδάκι, όπως εγώ, είχε πει κάτι και έλεγαν «πώς μπορείς να πιστέψεις αυτό που είπε για τον Παΐσιο αυτό το παιδί;», όταν το αγόρι προφανώς είχε πει κάτι (για τον Παΐσιο). Φοβήθηκα και δεν είπα τίποτε και τα χρόνια περνούσαν και συνέβαινε το ίδιο κάθε φορά που πηγαίναμε στην εκκλησία, κατά την διάρκεια της εξομολόγησης, με έβαζε κάτω από το πετραχήλι, αυνανιζόταν, ενώ «με κρατούσε». Ένιωθα αηδιασμένος, φοβόμουν. Αυτός έκανε και τον γάμο της αδελφής μου, τους γάμους των θείων μου, όλοι στην οικογένειά μου είχαν καλή γνώμη και δεν μπορούσα να καταστρέψω, κάνοντάς τους γνωστό τι μου έκανε και μου κατέστρεψε τη ζωή. Κλείστηκα στον εαυτό μου, έπεσα στα ναρκωτικά, είμαι μόνος τώρα, αυτή είναι η ζωή μου, εξαιτίας αυτού. Με σόκαρε…
Α.Σ. Ανδρέα, μου είπε η μητέρα σου ότι όλες αυτές οι πράξεις που σου έκανε ο Παΐσιος γινόντουσαν στο υπόγειο εκεί που είναι το boiler…
Α.Γ. Στο σπίτι πρώτα, πριν γίνει η εκκλησία, στο υπόγειο έκαναν κεράκια. Είχε γίνει μέσα στο ιερό, είχε γίνει στο Brooklyn…
Α.Σ.Μισό λεπτό Ανδρέα, μέσα στο ιερό ακριβώς πες μου τι είχε γίνει. Ξέρω ότι είναι δύσκολο…
Α.Γ. Είχε βγάλει το πετραχήλι για να μου κάνει εξομολόγηση, έπαιζε με τον εαυτό του από κάτω από το πετραχήλι και με το δικό μου (μου τραβούσε μαλακία).
Α.Σ. Έπαιζε, δηλαδή, με το πέος του;
Α.Γ.Μάλιστα, με το ίδιο… μου βάσταγε το χέρι μου στο πουλί του απάνω και έπαιζε τον εαυτό του. Και με έπιανε.
Α.Σ. Εσύ όταν το έβλεπες αυτό τι έκανες;
Α.Γ. Σιχάθηκα. Φοβήθηκα. Σοκαρίστηκα. Βγήκα από τον εαυτό μου. Ήμουν τόσο ευτυχισμένος, έλεγα το «πάτερ ημών» ως παπαδάκι στην Αγία Μαρκέλλα, ήταν το καλύτερο πράγμα που είχα μέσα μου μικρός και έγινε το πιο τρομακτικό… φοβόμουν…
Α.Σ. Κατάλαβα… κατάλαβα…
Α.Γ. Ήμουν σοκαρισμένος. Δεν μπορούσα να προχωρήσω…
Α.Σ. Κατάλαβα… θέλω να μου πεις…
Α.Γ.Που δεν το καταλάβαινε η μητέρα μου… και να έλεγα «όχι δεν θέλω να πάω κοντά, να μην το έβλεπε…
Α.Σ. Κατάλαβα τι λες… Θέλω να μου πεις πόσες φορές έγινε αυτό και σε ποια σημεία;
Α.Γ. Είχε γίνει σχεδόν πέντε φορές στην Αγ. Ειρήνη πίσω…
Α.Σ. Αυτά, Ανδρέα, γινόντουσαν μέσα στο ιερό;
Α.Γ. Όποτε είχε ευκαιρία, όπου και αν ήταν. Είχε έρθει μια φορά upstate στην Νέα Υόρκη, που κάναμε ένα εκκλησάκι, και μες το lobby πήγε να βάλει το χέρι του και έφυγα και εξαφανίστηκα να μην είναι κοντά μου. «πόσο μεγάλωσα» και πήγε να με πιάσει και έφυγα, γιατί είχα την ευκαιρία να φύγω.
Α.Σ. Πήγε να σε πιάσει; Πού πήγε να σε πιάσει;
Α.Γ. Ναι, πήγαινε για να με πιάσει, μάλιστα… είχε γίνει επίσης και, πριν καεί, στην εκκλησία που είχαν στο Brooklyn. Εγώ έλεγα στον εαυτό μου τότε ότι κάποιος τον είδε και την έκαψαν, αλλά ποιος ξέρει γιατί την κάψανε. Από εκείνη την ημέρα…, την επομένη κάηκε εκείνη η εκκλησία στο Brooklyn.
Α.Σ. Δηλαδή, Ανδρέα, ο Παΐσιος αυτό που έκανε ήταν κάθε φορά που σε έβλεπε, προσπαθούσε να…
Α.Γ. Ναι…
Α.Σ. Σε αγγίξει σε διάφορα σημεία…;
Α.Γ. Μάλιστα, μάλιστα…
Α.Σ. Το δεύτερο είναι ότι πόσες φορές σου έκανε αυτή την περίεργη, βρώμικη εξομολόγηση, βγάζοντας το πέος σου και ασελγώντας απάνω σου; Θυμάσαι;
Α.Γ. Κάθε φορά που με έπιανε, έβγαζε το πουλί του, και έπαιρνε το χέρι μου και το έβαζε επάνω του, και το βάσταγε εκεί… ήμουν σοκαρισμένος. Και αυνανιζόταν μέχρι να τελειώσει.
Α.Σ. Εσύ όλα αυτά τα είπες στην μητέρα σου;
Α.Γ. Μετά από τόσα χρόνια, γιατί δεν ήξερα τι να πω, πώς να το πω. Όλο «ω τι καλό, έγινε αρχιεπίσκοπος», μετά έγινε μεγαλύτερος… ήταν η γιαγιά μου… δεν ήξερα πώς να το πω… τι να πω… έτσι, απομακρύνθηκα από την οικογένειά μου, έφυγα μακριά…
Α.Σ. Κατάλαβα… η μητέρα σου μου είπε ότι αυτή η υπόθεση σε σόκαρε και σε τραυμάτισε τόσο πολύ, ώστε όντως απομακρύνθηκες από την οικογένεια. Η ιστορία μετά είναι ακόμα πιο συγκλονιστική, διότι έπεσες και στα ναρκωτικά…
Α.Γ. Μάλιστα…
Α.Σ. Ο λόγος δηλαδή…
Α.Γ. Δεν ήθελε κανείς να με ακούσει, δεν ήθελε κανείς να μιλήσω, δεν ήθελε κανείς λόγω του «ποιος θα σε πιστεύει»… μετά… μου χάλασε όλη την ζωή βασικά… Της το είχα πει όταν ήμουν 20κάτι ετών, γιατί η αδερφή μου είχε πει που της το είπα, γιατί το είχα μεγάλο βάρος πάνω μου και δεν μπορούσα να το βαστήξω άλλο, έμενα στο Massachusetts τότε, και μου είχε τηλεφωνήσει μια φορά η μητέρα μου ότι θα ήταν τόσο περήφανη ότι της αδερφής μου ο μεγάλος γιος, τότε ήταν… δεν θυμάμαι πόσο, ότι για την πρώτη εξομολόγηση ήθελε να τον πάει στον Παΐσιο. Και μόλις μου το είπε, δεν μπορούσα να βαστήξω. Κλείσαμε το τηλέφωνο, είχαμε μιλήσει και δεν μπορούσα να το βαστήξω.
Α.Σ. Μου είπε η μητέρα σου στο τηλέφωνο, ότι τότε αναγκάστηκε και της είπες την αλήθεια και της ζήτησες, μακριά όλοι από τον Παΐσιο, από αυτόν τον άνθρωπο.
Α.Σ. Μάλιστα. Έτσι μου είχαν πει. Αλλά κάθε τόσο… η γιαγιά μου πριν πάθει το εγκεφαλικό… την αγάπαγα… ξέρω ότι ήταν της εκκλησίας, ότι η αγάπη της ήταν η εκκλησία και η Αγ. Ειρήνη, ήξερα ότι… μου έλεγε «θα πάω-θα πάμε», μόλις με έβλεπε όταν είχε πάει στην εκκλησία στην Νέα Υόρκη, από το Upstate, μου έλεγε «δεν πήγα στην Αγ. Ειρήνη». Ήξερα ότι μπορεί να είχε πάει… αλλά με πόναγε…
Α.Σ. Καταλαβαίνω… δηλαδή μου λες ότι όλα αυτά τα χρόνια, ενώ ήθελες να μιλήσεις, όσο έβλεπες την οικογένειά σου να είναι κοντά στην εκκλησία του Παΐσιου, εσύ απομακρυνόσουν πιο πολύ.
Α.Σ. Μάλιστα, μάλιστα. Αυτός είχε κάνει και το γάμο της αδερφής μου. Έκαναν τον γάμο upstate. Έπρεπε να την συνοδεύσω μπροστά στον Παΐσιο. Δεν ήξερα πώς να χαλάσω της αδερφής μου το γάμο, ή τι να κάνω, αλλά μετά εξαφανίστηκα. Δεν ήξερε κανείς. Ακόμα και στου θείου μου το γάμο, εγώ ήμουν έξω από όλους. Δεν το έβλεπαν;
Αλλά τόσα χρόνια, ούτε να μιλήσω. Και μετά που μίλαγα, είχα πέσει… στα χρόνια μετά, όλοι έλεγαν «ω ξέρεις, μπορείς να πάρεις λεφτά να μιλήσεις για κάτι τέτοιο»… και σιχάθηκα. Γιατί παρά να ξέρουν τι έγινε από αυτή την υπόθεση και τι μπορεί να σταματήσουν και όλη τη ζωή μου εμένα με πείραζε γιατί δεν είναι σωστό… και μετά μου έλεγαν, μετά που το έμαθε η μάνα μου «ας το στο θεό». Λέω «Μα δεν είναι σωστό», πρέπει κάτι να γίνει. Παραλίγο να αυτοκτονήσω…
Α.Σ. Δηλαδή Ανδρέα, καταλαβαίνω. Θέλω λίγο να γυρίσουμε. Ξέρω ότι σε πονάει. Είναι σαν να σου γυρίσω το μαχαίρι μέσα στην πληγή, όμως θέλω να γυρίσεις πίσω στα χρόνια εκείνα, στην πρώτη στιγμή και να μου πεις ακριβώς πώς έγινε το πρώτο περιστατικό και πώς έγιναν όλα τα υπόλοιπα. Πες τα μου στα ελληνικά, γιατί όλα αυτά που μου λες θα τα ακούσουν στην Ελλάδα, ώστε να μάθουν όλοι τι ακριβώς έχει κάνει ο Παΐσιος. Θέλω, λοιπόν, να πάμε πίσω και να μου πεις όταν ήσουν 11 χρονών, όπως μου είπες πριν και η μητέρα σου επίσης, τι ακριβώς έγινε και πώς ακριβώς έγινε το πρώτο περιστατικό που ασέλγησε επάνω σου. Και όταν λέω ασέλγησε, είναι αυτό που μου είπες. Σε έβαλε κάτω από το πετραχήλι, έβγαλε έξω το πέος του και άρχισε να αυνανίζεται. Θέλω, λοιπόν, να μου τα διηγηθείς όλα αυτά για τον κόσμο που θα τα ακούσει, ώστε να μάθουν όλοι ποιος είναι ο Παΐσιος.
Α.Δ. Ήταν που μου έλεγε η μητέρα μου να πάω να εξομολογηθώ. Θυμάμαι με είχε αφήσει και είχε πάει στης αδερφής, της θείας μου της Καλλιόπης και με είχε αφήσει για να εξομολογηθώ, για να πάω να κοινωνήσω. Και άρχισε συζήτηση αν είναι κομμένο το πουλί μου, και με σόκαρε. Μετά είχε βάλει το χέρι του μέσα στο παντελόνι του, άρχισε να παίζει με το πουλί μου, έπαιζε με τον εαυτό του. Άλλες φορές ήμουν, με είχε φέρει η μάνα μου απέναντι να με εξομολογήσει ο Παΐσιος, όλο έλεγε στη μάνα μου «φέρτο παιδί επάνω να το δω, να του μιλήσω» και της έλεγα «όχι, μητέρα, όχι δεν θέλω να πάω» και με κοιτούσε σαν να είχα κάνει την μεγαλύτερη αμαρτία, και με έφερνε επάνω ότι θα κάνει εξομολόγηση και πάλι το ίδιο έκανε. Μόλις με φώναζε κοντά του, να βγάλει το πουλί μου και να παίζει με τον εαυτό του και να βαστάει το χέρι μου στο πουλί του ώσπου να τελειώσει.
Α.Σ. Εννοείς δηλαδή βάσταγε το κεφάλι σου πάνω στο πουλί του, μέχρι να τελειώσει… μέχρι να εκσπερματώσει…
Α.Σ. Σωστά, βάσταγε το χέρι μου εκεί μέχρι να εκσπερματώσει. Ήθελα να τραβήξω το χέρι μου πίσω αλλά ήμουν σοκαρισμένος.
Α.Σ. Ανδρέα, όταν έγινε για πρώτη φορά, πόσο χρονών ήσουν;
Α.Γ. 11 με 12, μόλις είχαμε γυρίσει… το 73 ήταν. Ήταν σπιτάκι πρώτα, δεν ήταν εκκλησία η Αγ. Ειρήνη.
Α.Σ. Ναι αυτό είναι γνωστό. Πρώτα ήταν ένα σπιτάκι και μετά χτίσανε την εκκλησία. Αυτή η πράξη που μου περιέγραψες, πόσες φορές έγινε;
Α.Γ. Έξι με δέκα φορές.
Α.Σ. Σε τι διάστημα; Ένα χρόνο, δυο… ;
Α.Γ. Όχι, ώσπου… Μέναμε στο Brooklyn πρώτα, όποτε ήταν για να πάμε να κοινωνήσω ή ό,τι να’ταν ή και που ήμουν παπαδάκι, όλο… δεν ήθελα να μπω πάλι στο ιερό. Όποια ευκαιρία έβρισκε να με πάρει μόνος του… Και στο Brooklyn που άνοιξαν την εκκλησία στο υπόγειο της εκκλησίας.
Α.Σ. Και στο υπόγειο, τι έκανε; Πάλι τα ίδια;
Α.Γ. Πάλι τα ίδια. Και όποτε με έβλεπε, «ω πόσο μεγάλωσες…». Μπροστά στην μητέρα μου να λέει «ω πόσο μεγάλωσε ο Ανδρέας», και μόλις γυρνούσε, έβαζε το χέρι του μέσα. Κατάλαβες τι πάει να πει το «πόσο μεγάλωσες».
Α.Σ. Κατάλαβα… Ανδρέα, όλα αυτά… εγώ είμαι δημοσιογράφος και καταλαβαίνεις όλα αυτά όταν βγουν προς τα έξω ο κόσμος σοκάρεται γιατί όλοι νόμιζαν ότι ο Παΐσιος είναι ένας καλός άνθρωπος, ένας άνθρωπος που αγαπάει την εκκλησία, που κάνει το καλό. Εσύ τι πιστεύεις για τον Παΐσιο;
Α.Γ. Δεν είναι σωστό αυτό. Εγώ είχα κλείσει (κλειστεί στον εαυτό μου) και γύρισα (την πλάτη στην )από την εκκλησία, παρά να γυρίσω στον άνθρωπο αυτό. Κλείστηκα στον εαυτό μου. Δεν κάνω κακά πράγματα, είχα πέσει στα ναρκωτικά γιατί δεν υπήρχε κάποιος να με ακούσει. Ήθελα να αυτοκτονήσω. Ήρθα εδώ και δεν είχα σκοπό στη ζωή μου.
Α.Σ. Πες μου κάτι άλλο Ανδρέα… εσύ μου δίνεις την άδεια να τα δώσω, να τα μάθει ο κόσμος, να πληροφορηθεί όλα αυτά που μου είπες για τον Παΐσιο; Μου δίνεις δηλαδή το οκ να προχωρήσω, να τα βγάλω προς τα έξω όλα αυτά για να μάθει ο κόσμος ποιος είναι ο Παΐσιος;
Α.Γ. Αυτά έπρεπε να έχουν γίνου χρόνια πριν. Αλλά ναι, μάλιστα.
Α.Σ.Οκ.
Α.Γ. Εγώ πίστευα με την καρδιά μου, γι’ αυτό και όταν ήρθα εδώ κοίταξα τι μπορώ να κάνω, γιατί μου έλεγαν «άστο στο θεό». Και έλεγα στον εαυτό μου, δεν είναι σωστό. Ξέρεις τι ενοχές ένιωθα όλα αυτά τα χρόνια, με τη σκέψη ότι όλα αυτά που πέρασα εγώ, γίνονταν και σε άλλους; Δεν είναι δίκαιο. Και αυτός είναι ακόμα εκεί και δεν τον κουνάει κανείς. Σιχάθηκα. Αλλά να φύγω και να κλείσω τα μάτια μου, δεν είναι ούτε και αυτό σωστό.
Α.Σ. Έχεις δίκιο. Γι’ αυτό το θάρρος που βρήκες να μου τα πεις και να μου καταθέσεις την ομολογία σου… είναι συγκλονιστικά όλα όσα είπες. Όλα αυτά θα τα βγάλω στην δημοσιότητα. Όμως εσύ, είσαι διατεθειμένος να τα γράψεις σε ένα χαρτί, να τα στείλεις στο Πατριαρχείο, και να πας και στην αστυνομία να τα καταθέσεις;
Α.Γ. Ξέρεις πριν χρόνια, είχα πάρει την διεύθυνση στο πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη. Είχε έρθει τότε, πριν από μερικά χρόνια στο Tarpon Springs για να πετάξουν το σταυρό ο …
Α.Σ. Δημήτριος;
Α.Γ. Όχι, από την Τουρκία. Και μέσα μου έκλαιγα. Με πείραζε πάρα πολύ. Ο κόσμος να είναι όλος μαζί και εγώ να είμαι έξω… Τι θέλετε να γράψω;
Α.Σ. Αυτή τη στιγμή, όλα αυτά που λες θα τα ακούσει ο Πατριάρχης, θα τα ακούσουν οι Μητροπολίτες παντού, θα τα ακούσουν στην Ελλάδα, θα τα ακούσουν στην Αμερική. Αυτό που θέλω: μπορείς όλα αυτά να τα γράψεις σε ένα χαρτί; Έχεις το χρόνο. Μια μέρα, δυο. Αν γράφεις σε Laptop, ακόμα καλύτερα, αλλά είναι καλύτερα να τα γράψεις σε ένα χαρτί. Όπως μου τα είπες να τα γράψεις και σε ένα χαρτί, για να τα στείλεις στο Πατριαρχείο και όπου αλλού χρειαστεί, προκειμένου αυτός ο άνθρωπος να οδηγηθεί στην δικαιοσύνη.
Α.Γ. Πριν από μερικά χρόνια, πριν 8-10 χρόνια που ήρθα εδώ και έλεγα ότι δεν είναι σωστό να μου πει η οικογένεια «άστο στο θεό», εγώ είχα στείλει e-mail –δεν ξέρω που έφτασε- στον εισαγγελέα στο Queens να τον προσέχουν αυτό τον άνθρωπο, και αλλού, αλλά δεν ξέρω αν έχει γίνει τίποτε από τότε…
Α.Σ. Όχι. Η διαδικασία είναι ότι θα πρέπει να εμφανιστείς σε ένα αστυνομικό τμήμα, να έρθεις εδώ στην ΝΥ που υπάρχει ήδη έρευνα για τον Μητροπολίτη Παΐσιο και όλα αυτά να τα καταθέσεις. Μόνο έτσι θα αρχίσει να ξετυλίγεται αυτό το μαύρο κουβάρι με όλα αυτά που διηγείσαι. Γιατί δεν είσαι μονάχα εσύ. Υπάρχουν και άλλοι. Και από την στιγμή που βγαίνεις και τα λες, δεν θα πρέπει να τα πεις μόνο σε έναν δημοσιογράφο, πρέπει να υπογράψεις πάνω σε ένα χαρτί, να τα πας στην αστυνομία και στον εισαγγελέα, και από εκεί και πέρα η δικαιοσύνη να είσαι σίγουρος ότι θα κάνει το καθήκον της. Ελπίζω ότι ακούγοντας σε το ίδιο θα κάνει και το Πατριαρχείο. Διότι αυτά που λες εσύ σήμερα, θα τα ακούσει ο Πατριάρχης. Αυτός ο Πατριάρχης που τον έβλεπες και έκλαιγες, όταν είχε έρθει στην Φλόριδα, αυτός ο πατριάρχης όλα αυτά θα τα ακούσει, γιατί είναι σπουδαίος άνθρωπος, είναι καλός, είναι τίμιος, είναι ηθικός, αλλά δεν τα γνώριζε όλα αυτά, Ανδρέα. Ο Πατριάρχης, αν γνώριζε όλη αυτή την ιστορία, να είσαι σίγουρος ότι θα είχε κάνει αυτό που πρέπει. Τώρα που θα μάθει ο Πατριάρχης θα κάνει ό,τι λέει το καθήκον του και ως αρχιερέας και ως άνθρωπος. Γιατί είναι τίμιος και σπουδαίος άνθρωπος. Αρκεί και εσύ να τα βάλεις σε ένα χαρτί και να τα στείλεις στο Πατριαρχείο. Θα το κάνεις;
Α.Γ. Εγώ θέλω Μάλιστα, ναι.
Α.Σ. από την δική μου την πλευρά, καταλαβαίνω ότι αυτά που μου είπες σε αυτή την ομολογία, ότι σε πόνεσαν. Ξέρω ότι είναι μια πληγή, αλλά θέλω να μου δώσεις το οκ, θέλω να μου δώσεις την άδεια να μπορέσω να τα μάθει όλος ο κόσμος, να τα πληροφορηθεί, όπως τα είπες με την φωνή σου. Όπως τα καταγγέλλεις με την φωνή σου, να τα μάθει ο κόσμος.
Α.Γ. Ναι.
Α.Σ. Μου δίνεις δηλαδή το οκ.
Α.Γ.Μάλιστα
Α.Σ.Ανδρέα θα είμαι δίπλα σου, μπορείς να καθίσεις να γράψεις σε ένα χαρτί, όλη αυτή την ιστορία την φρικτή, όλη αυτή την ιστορία που πόνεσες και όσα πέρασες με λεπτομέρειες, όπως τα είπες σε μένα, για να μπορέσει να τα πάρει στα χέρια του ο Πατριάρχης και να κάνει αυτό που πρέπει. Και να είσαι σίγουρος ότι ο θεός ξέρει τι θα κάνει. Ακόμα και αν οι άνθρωποι κάνουν και τον καλύψουν, να ξέρεις ότι τον τελικό λόγο έχει ο Θεός. Εσύ έκανες αυτό που έπρεπε. Θέλω επίσης να σου πω και το εξής: ότι, επειδή μου είπες για την οικογένειά σου, και άκουσα πριν από λίγο την μάνα σου να κλαίει, να στεναχωριέται. Η οικογένειά σου δεν ήθελε απλά να δημιουργήσει σκάνδαλο στην εκκλησία. Γι’ αυτό και σου έλεγε να μην μιλήσεις και ότι θα τον κρίνει ο θεός. Προφανώς για να βγαίνουν όλα αυτά στην επιφάνεια, ήρθε η ώρα ο Θεός μέσω των ανθρώπων να κάνει αυτό που πρέπει. Εσύ πάντως δεν πρέπει να είσαι απομακρυσμένος από την οικογένειά σου. Πρέπει να είσαι κοντά στην μάνα σου. Η μάνα σου σε έχει ανάγκη.
Α.Γ. Ναι το καταλαβαίνω αυτό.
Α.Σ. Θα ξαναμιλήσουμε και νομίζω όλα αυτά που μας είπες σήμερα είναι πολύ συγκλονιστικά. Θέλω να ξέρεις ότι έτσι, όπως μου τα είπες, θα τα μεταδώσω στο διαδίκτυο και θα τα μάθουν παντού. Και στην Ελλάδα και στην Αμερική και όπου υπάρχουν ορθόδοξοι χριστιανοί, θα πληροφορηθούν αυτή την ιστορία, όπως μας την είπες απόψε. Οκ;
Α.Γ. Οκ. Σας ευχαριστώ. Αν είναι να το γράψω, πού θα το στείλω;…
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΝ
