Όλες οι κατηγορίες:

Φανή Πεταλίδου
Ιδρύτρια της Πρωινής
΄Έτος Ίδρυσης 1977
ΑρχικήΑπόψειςΓιατί μουντζουρωμένη η ‘νέα’ ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά;

Γιατί μουντζουρωμένη η ‘νέα’ ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά;

- Advertisement -

 

Γειά σας πέρα για πέρα κομματόσκυλα. Ναι, σε σας τα λέω. Ξυπνήστε κομματόσκυλα και μυρίστε τον καφέ!

Ίσως ο Umberto Eco, ως καθηγητής σημειωτικής (semiology ή semiotics), θα μπορούσε να μας κάνει μία εις βάθος ανάλυση του νέου σήματος της ‘νέας’ ΝΔ. Σε φόντο μπλε, η ‘νέα’ ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά, στο νέο της λογότυπο φέρει, όχι μία, αλλά δύο μουντζαλιές, πινελιές δηλαδή πράσινες (ΠΑΣΟΚ;) και πορτοκαλί.

Ο πυρσός βγήκε από το σήμα, μετά από 37 ολόκληρα χρόνια. Παραμένει όμως ο πυρσός στα ψηφοδέλτια της ‘νέας’ ΝΔ, μάλλον προς αποφυγή λαθών στις επερχόμενες εκλογές, ίσως και μέσα στον Απρίλιο του 2011.

Μπορεί άραγε να είναι όλα τα λεφτά οι χρωματιστές μουντζαλιές τούτες; Μήπως τελικά σημαίνουν πως ο Αντώνης Σαμαράς θέλει την κάθε Ελληνίδα και τον κάθε Έλληνα να τολμά να συλλογιέται ‘στραβοδίβολα’; Ναι, στραβοδίβολα, δηλαδή ‘out of the box’, όπως τόσο συχνά μας έλεγε ο Tony Blair, ένας τέως πρωθυπουργός της Αγγλίας.

Όποια η σημασιοδότηση των πρασίνων και πορτοκαλί μουντζαλιών, το ‘στραβοδίβολα’ αποκλείεται! Το ‘out of the box’ όμως, ίσως και να το καταλαβαίνουν ο νυν πρωθυπουργός μας, ο Geoffrey δηλαδή, και οι οπαδοί του.

Δεν μας αφορά εδώ η αειφορία ή η βιωσιμότητα ούτε της ΝΔ του Σαμαρά ούτε του ΠΑΣΟΚ του Geoffrey. Διότι εάν ένα από τα δύο τούτα κόμματα κερδίσει πάλι τις επερχόμενες εκλογές, τότε η Ελλάδα μας θα είναι πλέον νεκρή από χέρι. Θα είναι νεκρή και ως έθνος και ως κράτος-χώρα, αλλά και ως χώρος ακόμα.

Και με τον Αντώνη ή τον Geoffrey στο τιμόνι, η απόπτωσή της θα είναι θέμα χρόνου. Πάρα πολύ σύντομου χρόνου.

Ούτε μας αφορά η αειφορία ή βιωσιμότητα του όλου πολιτικού συστήματος της Ελλάδος. Το υπάρχον πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, αυτό δηλαδή της δεσποτικής κομματοκρατίας, είναι ήδη σε κατάσταση απόπτωσης και πρέπει να το βοηθήσουμε να πεθάνει.

Ελάτε κομματόσκυλα. Βάλτε ένα χεράκι.

Και είναι εύκολο τούτο. Μιάς και το υπάρχον πολιτικό σύστημα της δεσποτικής κομματοκρατίας στην Ελλάδα ήδη παραπαίει, κλονίζεται και τρεκλίζει σαν μία ή ένας μέθυσος στο χείλος του γκρεμού.

Εκείνο που μας αφορά εδώ και τώρα είναι η αειφορία ή βιωσιμότητα της ίδιας της πατρίδος μας, της Ελλάδος. Της Ελλάδος, όχι ως κράτος-χώρα και ως τόπος, αλλά της Ελλάδος ως συλλογικότητα, ως έθος και ως έθνος Ελληνίδων και Ελλήνων στον πλανήτη Γη.

Ειδικά μας αφορά η ευδαιμονία της συλλογικότητας, της κοινωνίας δηλαδή των Ελληνίδων και Ελλήνων. Και η ζητούμενη ευδαιμονία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς προσωπική, κοινωνική και πολιτική ελευθερία.

Αυτό είναι το τρίπτυχο της ελευθερίας στην αυθεντική δημοκρατία. Η οποία όμως λειτουργεί αποτελεσματικά μόνον μέσα σε ένα πλαίσιο εθνικής ανεξαρτησίας, κοινωνικο-πολιτικής αυτοθέσμισης και ανεξαρτησίας από τα κόμματα.

Διότι ενώ στις άλλες χώρες, όπου πολλές Ελληνίδες και πολλοί Έλληνες ζούμε, όπως, π.χ., Αυστραλία, Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ κ.λ.π., η παγκόσμια οικονομική κρίση συνδέεται με την ανατροπή της ισορροπίας στο παγκόσμιο σύστημα μεταξύ κοινωνίας, χώρας-κράτους και αγοράς, στην ελληνική περίπτωση, η ελληνική ιδιαιτερότητα είναι πως το ίδιο το κράτος είναι η πρωτογενής αιτία της κρίσεως (βλ. Κοντογιώργη, «Το ελληνικό πρόβλημα: το κράτος κατοχής και η έξοδος από την κρίση»: http://contogeorgis.blogspot.com/2011/01/blog-post_20.html).

Και ενώ ο Geoffrey ορίζει το ‘δημόσιο συμφέρον’ ως μία ακόμη ‘κόκκινη γραμμή’, ο Σαμαράς γνωρίζει πάρα πολύ καλά πως η έξοδος από την κρίση προϋποθέτει μία ολική ανασυγκρότηση του κράτους. Με έναν αναπροσανατολισμό του όλου σκοπού της πολιτικής, ώστε να αναφέρεται τούτη στο ‘κοινό συμφέρον’· όχι γενικά και αόριστα στο ‘δημόσιο συμφέρον’, που με τόσο τυφλη πίστη μας κηρύσσει ο Geoffrey μας.

Δεν είναι βλάκες ο Αντώνης και ο Geoffrey. Έχουν και οι δυό τους και πλήρη γνώση και επίγνωση του ελληνικού πολιτικού μας συστήματος. Είναι πιστά προϊόντα του και οι δυό τους.

Γνωρίζουν δηλαδή πάρα πολύ καλά την τόσο βαθειά ριζωμένη ιδιοποίησή του από την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Γνωρίζουν ακόμη γιά τον εκφαυλισμό του κρατικού μηχανισμού από το ίδιο τους το πολιτικό προσωπικό, όπως επίσης και γιά τις δυνάμεις της διαμεσολάβησης και της διαπλοκής. Ναι, και τα κομματόσκυλα των ελληνικών ΜΜΕ μέσα είστε.

Όλα αυτά και πολλά άλλα τα γνωρίζουν όλα τέλεια, εκ των έσω όλα, μέσα από την δεσποτική μας κομματοκρατία. Ναι, αυτήν την ίδια δεσποτική κομματοκρατία της Ελλάδος, που εμείς οι ίδιοι νομιμοποιούμε με την ψήφο μας στις κάθε εκλογές.

Λίγη ετυμολογία βοηθά να κατανοήσουμε τις έννοιες του εκφαυλισμού και της διαμεσολάβησης της κοινωνίας με την δεσποτική κομματοκρατία. Στην αγγλική γλώσσα, η λέξη ‘κόμμα’ μεταφράζεται ως ‘party’, από την γαλλική λέξη ‘partie’, που προέρχεται από το λατινικό ‘partiri’, που σημαίνει ‘divide into parts’.

Με την δεσποτική κομματοκρατία δηλαδή, η κοινωνία διαιρείται σε μέρη, π.χ., ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Έτσι γίνεται μία διαμεσολαβημένη κοινωνία-ιδιώτης.

Η διαίρεση τούτη βοηθά και στον εκφαυλισμό της κοινωνίας, από κοινωνία-εντολέας –που θα έπρεπε να είναι– σε κοινωνία-ιδιώτη. Είναι μήπως σύμπτωση που στην Αγγλία, το ρήμα ‘divide’ (διαιρώ), ιδιωματικά σημαίνει ‘ψηφίζω σε κοινοβούλιο’;

Και μετά; Πόσο σκληρά δουλεύουν οι τιμονιέρηδες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αφού βέβαια πρώτα τους νομιμοποιούμε με την ψήφο μας;

Πράγματι. Δουλεύουν τόσο σκληρά οι … ‘καϋμένοι’. 

Δουλεύουν πάντα γιά την εγκατάσταση μίας σχέσης μεταξύ της ελληνικής μας κοινωνίας και πολιτικής, που διέρχεται από την διαδικασία απο-συλλογικοποίησης του κοινωνικού μας ιστού. Δουλεύουν τόσο σκληρά, και στην Ελλαδα και στην παγκόσμια ομογένεια, γιά την προσωπική πάντα εξάρτηση κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα από την ή τον πολιτικό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Το συγκεκριμένο κόμμα δεν έχει σημασία. Αρκεί προσωπική μας εξάρτηση από την όποια ή τον όποιο πολιτικό να υπάρχει πάντα και στην Ελλαδα και στην ομογένεια παγκοσμίως.

Η προσωπική εξάρτηση τούτη από την ή τον κάθε πολιτικό είναι βέβαια μέσα στην αιτιολογία της δυσπλασίας του νεοελληνικού κράτους, καθώς και των στρεβλώσεων που συνεπάγονται στην λειτουργία μας ως έθνος. Ένα απτό παράδειγμα είναι το κωμικο-τραγικό φαινόμενο των ελληνικών κομματικών οργανώσεων των ομογενών στις ΗΠΑ.

Ναι, εδώ και κάτι χρόνια, «αναδιοργάνωση» σκούζει ο επίτιμος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης. Πράγματι, είναι τούτη η αναδιοργάνωση το αναγκαίο και άμεσο δέον γενέσθαι της ελληνο-αμερικανικής κοινότητας (http://www.greekamericannewsagency.com/main/index.php?option=com_content&view=article&id=10548:r———&catid=48:2010-02-21-14-52-18&Itemid=81).

Ποιός όμως τον ακούει; Έχουν άραγε αφτιά τα κωμικο-τραγικά κομματόσκυλα της ελληνο-αμερικανικής μας κοινότητας της Νέας Υόρκης;

Φταίνε όμως οι τιμονιέρηδες και οι καπετάνιοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ; Εδώ πρέπει να πούμε όχι.

Όχι, διότι όποιος πει ναι, αυτομάτως μπαίνει στο στόχαστρο της Yad Vashem. Ξανά όμως, ο σκοπός μας εδώ δεν είναι να μπούμε στο σταυρόνημα της διόπτρας της όποιας Yad Vashem· στόχος μας είναι η αειφορία ή βιωσιμότητα της ίδιας της πατρίδος μας, της Ελλάδος, της πατρίδος μας ως συλλογικότητα, ως έθος και ως έθνος Ελληνίδων και Ελλήνων.

Πάνω λοιπόν από τον τιμονιέρη και τον καπετάνιο της κάθε ΝΔ και του κάθε ΠΑΣΟΚ, υπάρχει εκείνη ή εκείνος που πραγματικά φταίει. Και δεν είναι άλλος ο φταίχτης τούτος από την ή τον σχεδιαστή του πολιτικού συστήματος της Ελλάδος.

Μία ή ένας ναυπηγός μηχανολόγος μηχανικός (naval architect) έχει πάντα σχεδίασει κάποιο πλοίο, όπου εργάζονται μέσα του τιμονιέρηδες και καπεταναίοι. Έτσι ακριβώς κάποια ή κάποιος σχεδιαστής έχει σχεδιάσει και το πολιτικό σύστημα της δεσποτικής μας κομματοκρατίας, που τόσο βλάπτει την πατρίδα μας την Ελλάδα.

Ανεξάρτητα όμως από τα κόμματα ή την χώρα, όπως ακριβώς η κομματαρχία, έτσι και η κομματοκρατία, κάνουν τεράστια ζημιά στα πολιτικά συστήματα των κρατών που ενσαρκώνουν. Διότι όπως στην δεσποτική κομματαρχία, έτσι και στην δεσποτική κομματοκρατία, δεν συνεκτιμάται η ευδαιμονία της κοινωνίας και του κοινού εθνικού συμφέροντος στον σκοπό της πολιτικής ενός κράτους.

Βέβαια, το καθεστώς της φαυλοκρατίας και της κλεπτοκρατίας δεν επιδιορθώνεται. Ανατρέπεται!

Ούτε εξωθούμε όμως, ούτε υποκινούμε κάποιο άλλο είδος επανάστασης εδώ, πλην της γνωσιολογικής. Διότι χρειάζεται πρώτα, πριν την ανατροπή, μία μεγάλη γνωσιολογική επανάσταση.

Σκιαγραφούμε απλά ένα μέρος της προβληματικής μας, που οδηγεί συστηματικά σε καταιγιστικές επιπτώσεις στην διαχρονική σχέση μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής. Και πριν αρχίσουμε να μελετάμε τους μεγάλους εκείνους διανοητές, που ασχολούνται με τον σχεδιασμό πολιτικών συστημάτων, ας κάνουμε ένα πρώτο μικρό βηματάκι προς την μετάπλαση του πολιτικού μας συστήματος προς μία κοινωνία-εντολέα, ιδιοκτήτη του νέου πολιτικού μας συστήματος.*

————————————————————————
Διαχρονικές επιπτώσεις της δεσποτικής μας κομματοκρατίας, υπό μορφήν ‘προφητείας’ του Χάρρυ Κλυν, απομαγνητοφωνημένη από την παράστασή του to 1983 «ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ», στην Μπουάτ «ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ» της Πλάκας:

«Εδώ και δύο χρόνια έχει αρχίσει το μεγάλο κακό που θα μετατρέψει σιγά-σιγά τους Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και συνδικαλισταράδων. Σε είκοσι-τριάντα χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει. Θα υπάρχει όμως μια Ελλάδα πτωχευμένη κι ένας λαός στα όρια της οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης.»
————————————————————————

Ως το κοινωνικό φαινόμενο που ήταν, η αυθεντική ελληνική δημοκρατία δεν σχεδιάστηκε μέσα σε μία μέρα (ή νύχτα). Πέρασε η δημιουργία της από τους νόμους του Δράκοντα (–621) και του Σόλωνα (–594), την τυρρανίδα του Πεισίστρατου (–561 έως –527) και τις μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη (–508 ή –507).

Ναι, πρίν κάνουμε εκ’ νέου βουτιά με το κεφάλι στην Πολιτεία και στους Νόμους του Πλάτωνα, στα Πολιτικά του Αριστοτέλη, στον Montesquieu, στον Samuel P. Huntington και στον Robert A. Dahl, ας πάψουμε πρώτα να είμαστε κομματόσκυλα.

Η αποχώρηση ή αποσκίρτηση από το κόμμα μας είναι το πρώτο μικρό βηματάκι που πρέπει να κάνουμε. Είναι δε τούτο μία ‘μεταπήδηση’ προς την ελευθερία από τον ζυγό ή την στυγνή κατοχή της δεσποτικής, κρατικής μας κομματοκρατίας.

Αυτή είναι ίσως μία ανάλυση σημειωτικής γιά τις πράσινες και πορτοκαλί μουντζαλιές, πινελιές δηλαδή, στο νέο της λογότυπο της ‘νέας’ ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά. Και αν δεν τον πάτε τον Umberto Eco, τότε συμβουλευθείτε τον Jacques Lacan.

 

 

* Εξηγώ αλλού πως η Ελλάδα σήμερα δεν έχει ανάγκη απλά από μία νέα ή έναν νέο πρωθυπουργό. Όπως ακριβώς και οι ΗΠΑ, έτσι ακριβώς και η Ελλάδα, όπως και όλες οι χώρες της ΕΕ, αυτό που έχουμε ανάγκη σήμερα είναι ένα νέο πολιτικό σύστημα. Μία αλλαγή, π.χ., από τον Barack Hussein Obama στην Sarah Louise Palin, δεν σημαίνει αλλαγή στο πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ. Παράλληλα, μία αλλαγή από τον Geoffrey Παπανδρέου στον Αντώνιο Σαμαρά, δεν σημαίνει αλλαγή στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδος.
Πηγή: Η κατσίκα του διπλανού: άρχοντας θεσμοφύλακας

 

- Advertisement -

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ