Του«ὁ δὲ εἶπεν· ὁ ποιήσας τὸἔλεος μετ᾿ αὐτοῦ. εἶπεν οὖν αὐτῷὁἸησοῦς· πορεύου καὶ σὺποίει ὁμοίως».
Με ενδιαφέρον είδα τις προτάσεις Σαμαρά και γιατί θεσμικά η ΝΔ θα έπρεπε να έχει εναλλακτική κυβερνητική πρόταση, αλλά και γιατί ο Αντώνης έχει εμπειρία προϋπολογισμών, οπότε αποστασιοποιημένος από την πρόσφατη (στο Ζαπειο Ι) κυβερνητική θητεία της ΝΔ, θα παρέδιδε προτάσεις ρεαλιστικές και πραγματικές.
Περίμενα τοποθέτηση διαφοροποιημένη όχι ποσοτικά, αλλά ποιοτικά από την υπάρχουσα κυβερνητική πολιτική. Πολλώ μάλλον που απέχουμε(;) και από τις εκλογές.
Αντ΄αυτών, είδα έναν Σαμαρά περισσότερο συσπειρωτικό για τη βάση του και λιγότερο εξωστρεφή από το απαιτούμενο.
Ζητούμενα Ζάπειου ΙΙ: Ένα νέο ξεκίνημα, η Συσπείρωση της ΝΔ και το άνοιγμα στην κοινωνία.
Δεδομένα:
Η πραγματική οικονομία αποτυπώνεται με τους δείκτες ανεργίας, ενεργού πληθυσμού,χρεών, εξαγωγών, παραγωγικότητας και διαφάνειας. Για να προέλθει λύση, θα έπρεπε πρώτα να αποτυπωθεί το πρόβλημα.
Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι το χρέος της. Είναι ότι τα δάνεια κατευθύνθηκαν στην κατανάλωση – ιδιωτική και κρατική. Είναι η παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα. Η γραφειοκρατία. Η διαφθορά. Η παραβατικότητα. Όλα αυτά μαζί μας οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση. Ήλπιζα λοιπόν ότι θα δινόντουσαν προτάσεις για τα ανωτέρω.
Τί είδαμε λοιπόν;
Στα θετικά, ήταν οι απόψεις για τη φορολόγηση, τις αποκρατικοποιήσεις και τα συνδικάτα τα οποία λειτουργούν με νοοτροπία ιδιοκτήτη. Στα θετικά, οι απόψεις για τη φορολογία. Φθάνει; Μόνο αν συνδυαστεί με κοστολογική ανάλυση και συγκεκριμένη στρατηγική κάλυψης διαφυγόντων. Είδαμε όμως και απουσία απόψεων μείωσης των δημόσιων φορέων. Κόκκινη γραμμή η μείωση των δημοσίων υπαλλήλων – δεν μιλάω για τους κακομοίριδες συμβασιούχους, που είναι οι μόνοι που παράγουν. Φθάσαμε να χρωστάμε το 150% του ΑΕΠ μας, λόγω του δημόσιου τομέα. Καμμία αναφορά σε αυτό. Η ανεργία έφθασε στο 16% – η καταγεγραμένη – με τους οικονομικά ανενεργούς να είναι περισσότεροι από τους ενεργούς και δεν έγινε καμμία πραγματική πρόταση. Τέλος, θεωρώ κατάπτυστη την πρόταση για τα αυθαίρετα.
Ακολουθία της γραμμής ΠΑΣΟΚ. Απλά με περισσότερο μάρκετινγκ. Αυτά που δεν τολμά να ακουμπίσει η κυβέρνηση αποτελούν μάλλον ταμπού και για τη ΝΔ. Και ο κόσμος ψηφίζει μυρίως με βάση τη συνήθεια. Οπότε, πάλι ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς.
