Όλες οι κατηγορίες:

Φανή Πεταλίδου
Ιδρύτρια της Πρωινής
΄Έτος Ίδρυσης 1977
ΑρχικήΑπόψειςΤραγική ομολογία! Θλιβερή διαπίστωση!

Τραγική ομολογία! Θλιβερή διαπίστωση!

- Advertisement -

Οι Έλληνες της Αμερικής (δυστυχώς)  τρία χρόνια τώρα,  δεν έχουν κάνει ακόμα τίποτα για να συνδράμουν τα αδέλφια μας και τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες -ΠΑΙΔΙΑ & ΓΕΡΟΝΤΕΣ- που πάσχουν καθημερινά  στην Ελλάδα…

Από τον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο, Νέα Υόρκη. 

greek-american_flagsΠολύς  λόγος γίνεται τελευταία, εδικά  στους κόλπους της ΕλληνοΑμερικανικής κοινότητας   για  την  «βοήθεια προς την Ελλάδα» με συνεχείς  «εκκλήσεις»,  10αδες  άρθρα,  1000αδες  γνώμες,  σκόρπιες απόψεις δια επιστολών, παρεμβάσεις και δημόσιες   αναλύσεις επί αναλύσεων για  το «τις  πταίει» για την κατάσταση στην Ελλάδα  μόνο και όχι  με έργα και πράξεις αλλά μόνο με λόγια ευχολόγια και διαπιστωτικά κείμενα. Συχνά δε  με   αφοριστικές απόψεις που  κατατίθενται  δημόσια ή  συζητιούνται ιδιωτικά θα ήθελα  λοιπόν πριν προχωρήσω παρακάτω,  στην ανάγνωση του συγκεκριμένου editorial το οποίο αναλύει και παρουσιάζει  απλές προτάσεις για ένα σχέδιο υποστήριξης των Ελλήνων που πάσχουν κυριολεκτικά, και μιλώ πρώτα για τα παιδιά και τους γέροντες. Σχέδιο  που ήδη έχουμε δημοσιοποιήσει. 

Προτάσεις, για δράση προς υποστήριξη των ευπαθών κοινωνικά ομάδων και ιδέες  που διαπιστωμένα –και παρακάτω το  αποδεικνύω  με στοιχεία που παραθέτω άλλων και  όχι δικά μας   –  όχι απλά  δεν έχει  γίνει τίποτα απολύτως, και από κανέναν  τουλάχιστον σε διασυλλογικό  επίπεδο.   Αλλά  πολύ  περισσότερο δεν έχει γίνει τίποτα -μα τίποτα – απολύτως  σε παναμερικανικό  επίπεδο! Ως προς το μείζον ζήτημα  της βοήθειας προς την Ελλάδα.

- Advertisement -

Παντελής η απουσία στήριξης,   τουλάχιστον προς τα  αδύναμα μέλη της ελληνικής κοινωνίας. Τα παιδιά και τους γέροντες.  Δεν έχει γίνει δυστυχώς  τίποτα απολύτως  όπως ομολογείται πλέον καθαρά και με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο δημόσια. Δεν έχει γίνει τίποτα απολύτως παρά τις συνέχεις εκκλήσεις της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης, όχι μόνον από τους λεγόμενους  τριτοβάθμιους και δευτεροβάθμιους   ή άλλους πνευματικούς και ιστορικούς  θεσμικούς φορείς όπως η Ιερά Αρχ. Αμερικής,   μεταξύ αυτών  και άλλοι μεγάλοι,   γνωστοί  και με μεγάλη περιουσία δευτεροβάθμιοι ή τριτοβάθμιοι οργανισμοί των ΗΠΑ.

Οργανισμοί  όπως η ΑΧΕΠΑ,  το πάλαι ποτέ ισχυρό  ΕλληνοΑμερικανικό Εθνικό συμβούλιο (θεσμός που διαλύθηκε εις τα εξών συνετέθη),  το ΣΑΕ που κόστισε στο ελληνικό δημόσιο επί 15 χρόνια περισσότερα από 70.000.000 euros! Και ακόμα δεν έχουμε μάθει που πήγαν αυτά τα χρήματα ,   και το δυστυχώς  αυτής της θλιβερής υπόθεσης  του ΣΑΕ ειδικά της Αμερικής είναι το γεγονός  πως  κάποιοι επιμένουν να νεκραναστήσουν προς ίδιον όφελος και μόνον… έναν ανύπαρκτο πλέον θεσμό. Έναν πεθαμένο και καταδικασμένο αποσαθρωμένο και αποδιοργανωμένο  θεσμό.

Επί πλέον είναι  εντελώς ανύπαρκτη  και μηδαμινή  η ουσιαστική  προσφορά ακόμα και αυτών των ιδιωτών γνωστών και επιφανών και ιδιαιτέρως δε μερικών εξ αυτών σκανδαλωδώς προβεβλημένων   πετυχημένων ΕλληνοΑμερικανών  ή  Αμερικανό Ελλήνων επιχειρηματιών.  Άλλη νοοτροπία οι μεν και εντελώς  άλλη  οι δε για αυτό και ο διαχωρισμός.

Με  λαμπρή ίσως  και φωτεινή εξαίρεση κάποιες  ειλικρινά φωτισμένες διακριτικές σεμνές   προσωπικότητες,   που ούτε η ώρα  είναι, ούτε η στιγμή  να ακουστούν τα ονόματα τους.

Πολύ δε  περισσότερο να τους αποδοθούν δάφνες και εύσημα για ότι έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν αθόρυβα και προ πάντων  χωρίς πομπώδεις  τυμπανοκρουσίες…. Ιδιωτικώς πάντα. Και εννοείται ότι  ούτε οι ίδιοι θα ήθελαν, στην  παρούσα φάση  να παρουσιαστούν (κατόπιν δικής τους απαιτήσεως την οποία και οφείλουμε να σεβαστούμε πλήρως ) τα ονόματα που είναι σε γνώση μας… έστω αυτοί οι τέσσερις το πολύ  πέντε σε παναμερικανικό επίπεδο, ευτυχώς κάνουν την διαφορά και αποτελούν ακτίνα φωτός.  Για να μη φανταστείτε κάτι άλλο…

- Advertisement -

Ανύπαρκτη λοιπόν,  θα επαναλάβω  παντελώς η υποστήριξη προς τους Έλληνες και τα αδύναμα και ευπαθή κοινωνικά στρώματα της ,  ειδικότερα  από την πλευρά των ΕλληνοΑμερικανών.

Τραγικά ανύπαρκτη σε βαθμό αναισθησίας η μη  βοήθεια προς τους Έλληνες,   ειδικά προς τα αδύναμα μέλη της Ελληνικής κοινωνίας,  παιδιά και γέροντες.

Τόση  η ανυπαρξία και απραξία  ουσιαστικών δράσεων,  αποτελεσματικών πράξεων  και έργων που η λέξη αναλγησία δεν αρκεί για να χαρακτηρίσει  την παντελή, σε βαθμό αναισθησίας και αδιαφορίας… απουσία και ανυπαρξία.  Μη στήριξη και μη υποστήριξη της Ελλάδος  των αδύναμων κοινωνικά και οικονομικά στρωμάτων.

Για να μη προσθέσω,  όπως  άκουσα και διάβασα,   αυτό το φοβερό και φρικτό  ως άποψη,   που ούτε λίγο  ούτε πολύ υπακούει στην αντίληψη  «καλά να πάθουν!  και χειρότερα  τους  αξίζουν…  Στην Κωλό Ελλάδα» και τρελάθηκα μόλις το άκουσα να λέγεται από στόμα ομογενή και μάλιστα  προεδροπαράγοντα…  Γνωστού γνωστότατου… εις τα πέριξ της Νέας Υόρκης… Για να μην τον «φωτογραφίσω» περισσότερο και αρχίσουν και  τον πτύουν δημοσίως όπου τον βλέπουν… εδώ ή στην Ελλάδα οι συμπατριώτες του…  και το παίζει και ευεργέτης  τρομάρα του…

Είναι δε  τέτοια η   έλλειψη  ουσιαστικής  βοήθειας και στήριξης προς την Ελλάδα, ειδικά επαναλαμβάνω,      των αδύναμων ελλήνων! Που μερικοί εδώ στην Νέα Υόρκη,  φτάνουν δημόσια να ελεεινολογούν  με αναλύσεις και προτροπές προς τους δανειστές μας (τρόϊκα,  ΕΕ και ΔΝΤ)   του τύπου «κακώς  δανείσατε στην Ελλάδα  θα χάσετε τα λεφτά σας…(!)  βάλτε  τους (σ.σ. τους Έλληνες)   να δουλέψουν»  και άλλα τέτοια κουλά και ευτράπελα  που εκστομίζει,  καθ’ υπαγόρευση ο κάθε νεόπλουτος  «πετυχημένος» έχοντας πατήσει νωρίτερα  επί (ελληνικών κυρίως)   πτωμάτων,  και σήμερα με μερικούς παράδες εκ παρανομιών και ανομιών  προερχόμενοι  στο σύνολο τους,  τολμά δημοσίως να εκφράζει τέτοιες φρικώδεις  απόψεις!  Πολύ δε περισσότερο όταν ο κόσμος το έχει τύμπανο για τον συγκεκριμένο –που λένε –και αυτός κρυφό καμάρι για το πώς έκανε τους παράδες και σήμερα επί πληρωμή δημοσιοποιεί τέτοιες  μηδενιστικές και αφοριστικές στο πόδι καθ υπαγόρευση  απόψεις… (γιατί ο ίδιος δεν λογά όχι να γράψει αλλά ούτε να μιλήσει  δεν ξέρει, όχι  γιατί είναι άξεστος  αλλά διότι είναι ακαλλιέργητος  και  αμόρφωτος πνευματικά  και  ας είναι απόφοιτος της Θεολογικής σχολής )…   Νυν εσχάτως  αυτοπροβαλλόμενος  και ως  «σωτήρας και εθνάρχης»   παράγοντας της «οργανωμένης  -κατά τα άλλα-   Ομογένειας»…  Ολίγον δε, πάντα μιλώντας για το ίδιο πρόσωπο   και  πλαγίως   εξ υφαρπαγής  έλληνας τραπεζίτης  (γιατί  νόμιμα δεν μπορεί να   φέρεται ως ιδιοκτήτης  ή έστω μεγαλομέτοχος της τράπεζας αν και δική του κατά μείζονα λόγο, εξ αιτίας καταδικών που έχει στην πλάτη του…  (sic)!   Ο συγκεκριμένος είναι από αυτούς που μοιράζουν υποσχέσεις για μεγάλες δωρεές ευεργεσίες  για ιδρύματα και πανεπιστήμια που τάχατες θα φτιάξει… Μακάρι να ιδρώσει το αυτί του μετά από αυτά και να κάνει κάτι… Μακάρι. Αλλά δεν είναι μόνον  ο συγκεκριμένος θρασύτατος και αγενέστατος  με αυτές τις τραγικές απόψεις δυστυχώς αυτό που σήμερα συνάγεται είναι πως εδώ και τρία χρόνια που διαρκεί αυτή η τραγωδία δίχως τέλος, τελικά διαπιστώνεται όχι μόνον από εμάς, η παντελής σε βαθμό αναλγησίας αδιαφορία για την κατάσταση στην Ελλάδα.

 Ανύπαρκτοι  δυστυχώς  για αυτούς,   λοιπόν οι έλληνες της Αμερικής,   ως προς την  ουσιαστική βοήθεια  προς την Ελλάδα  και τα αδύναμα  κοινωνικά στρώματα της. Παιδιά και γέροντες.

Και  όταν λέμε Ελλάδα,   φυσικά   δεν εννοούμε αν και ουδόλως χρειάζεται η διευκρίνιση,  αλλά είναι απαραίτητη  για την ιστορία,  απλώς να πούμε ότι ουδείς εξ υμών και ημών εννοεί  όταν μιλά για βοήθεια και στήριξη προς τους Έλληνες  ή ακόμα περισσότερο  όταν μιλά για Ελλάδα υπαινίσσεται το σημερινό απερχόμενο  διεφθαρμένο και ξεπερασμένο πια,  πολιτικό – οικονομικό -εκδοτικό αποτυχημένο  κατεστημένο  στην  Ελλάδα. Ουδείς! Ωστόσο καλό είναι να υπογραμμίζεται πλέον η διαφοροποίηση άλλο Ελλάδα όπου ταυτίζεται δυστυχώς η λέξη με το υπάρχων σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό καθεστώς  και άλλο Έλληνες! Και ελληνικός λαός!

Τώρα  ενδεχομένως ίσως και να  κατανοήσετε  γιατί καλόπιστα  τα προτείναμε όλα αυτά συνοπτικά νομίζω μπορεί να το εξηγήσει το παρακάτω κείμενο μου ως προς την αφορμή –η αιτία υπάρχει  εδώ και δυο χρόνια από τότε που επεβλήθη το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 1 και πάμε για το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2 . αυτό που θα θάψει εντελώς την Ελλάδα και θα καταπατήσει κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας.  Και όσο η κατάσταση στην Ελλάδα θα προχωρά με όρους ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ (ένα και δυο ) και δανειακών  συμβάσεων που θα  παραδίδουν κομμάτι – κομμάτι και σπιθαμή προς σπιθαμή   την εθνική κυριαρχία και η χώρα θα ζει υπό καθεστώς κατοχής τόσο η Ελλάδα θα έχει ανάγκη από την στήριξη του Ελληνισμού της Διασποράς.  Και ειδικότερα του Ελληνισμού της  Αμερικής και της Αυστραλίας.

Όσο  αφορά ειδικότερα για τον Ελληνισμό της Αμερικής πιστεύω  ότι για πρώτη φορά  βρίσκεται ενώπιον ενός ιστορικού δειλήματος, ιστορικών ευθυνών και  μιας ιστορικής πρόσκλησης και ταυτόχρονα μιας μεγάλης επίσης ιστορικής πρόκλησης.  Ή στηρίζει, χωρίς προφάσεις εν αμαρτίαις,    παντοιοτρόπως τους Έλληνες ειδικά  τα αδύναμα μέλη της ελληνικής κοινωνίας , τα Παιδιά και τους γέροντες,   που έχουν άμεση  ανάγκη, τα παιδιά που πεινάνε στην Ελλάδα  ή δικαίως η ιστορία του παγκόσμιου  Ελληνισμού,  δεν θα βρει ελεύθερες σελίδες για να συμπεριλάβει και την έστω νεότερη αλλά λαμπρή  ιστορία των Ελλήνων της Αμερικής.  Γιατί απλούστατα ενώ έκαναν πολλά ο κάθε ένας ατομικά για τον εαυτό του την  φαμίλια του και το  μικρό εσωτερικό  τους  κλειστό κόσμο αν και τους δόθηκε η ιστορική  αφορμή,  δεν έκαναν  τίποτα –μα τίποτα – απολύτως για το έθνος και την πατρίδα!   Το γιατί ίσως μπορεί να το απαντήσει ο ιστορικός του μέλλοντος.

 

2012_EKSTRATEIA_AGAPHS_GEFYRA_ZWHS_gia_ta_paidia_tis_ellados

Πάντως τώρα  ένα είναι το βέβαιον. Ότι ο Ελληνισμός της Αμερικής   έχει την  μοναδική στα  200 χρόνια σύντομης ιστορίας του   «ευκαιρία» και την ιστορική πρόκληση και πρόσκληση να πράξει το ιερό καθήκον του. Αν δεν το πράξει και κωλυσιεργεί με διάφορες προφάσεις και  δικαιολογίες τότε  δεν μπορεί να  ανταποκρίνεται και να βλέπει στο ιστορικό του μέλλον. Μέχρι τώρα, τρία χρόνια μετά την διαπίστωση του σοβαρότατου προβλήματος που αντιμετωπίζει η Πατρίδα,  η  Ελλάδα  μας,   όπως τουλάχιστον μαρτυρούν η σκληρή πραγματικότητα, αλλά κυρίως  τα εξής δυο κείμενα που παρακάτω παραθέτω, δυο φαινομενικά εκ διεμέτρου αντίθετων, προσωπικοτήτων της Ομογένειας στις Νέα Υόρκη, του κ. Αντώνη Δαιματάρη, εκδότη του Εθνικού Κήρυκα της ΝΥ, και του Απόστολου Ζουπανιώτη, εκδότη της εβδομαδαίας GreekNews, τότε πράγματι  εδικά ο Ελληνισμός της Αμερικής  είναι άξιος της ιστορικής του μοίρας και αυτοκτονικής  δυστυχώς  (θα ήθελα να ελπίζω σε όχι συνειδητή),  επιλογή  του να μην βοηθά την πατρίδα με όποιο προσφορότερο τρόπο μπορεί έστω και με ένα δολάριο. Η αφορμή για όσα προείπα και  τα παρακάτω μου δόθηκε από τα εξής φαινομενικά  διαμετρικά αντίθετα κείμενα αλλά με τον ίδιο κοινό παρανομαστή και την ίδια κοινή τραγική διαπίστωση: Την γύμνια  της δήθεν οργανωμένης ομογένειας των ΗΠΑ  που ανέδειξε το πρόβλημα της Ελλάδος με την παράλληλη παντελή έλλειψη βοήθειας και υποστήριξης προς την  Ελλάδα. Τα κείνενα είναι ενδεικτικά και σας καλώ να τα διαβάσετε προσεχτικά και τα δυο. Το κάθε ένα, από την δική του οπτική γωνιά, εκθέτει και αναλύει ακριβώς το ίδιο μείζον ζήτημα. την Παντελή έλειψη βοήθειας και στήρικης προς την Ελλάδα. Δεν έχει σημασία ούτε πόσοι διαβάζουν τον ένα και πόσοι τον άλλο ή αν επηρεάζουν ή ακόμα περισσότερο αν μπορούν να εκφράσουν το σύνολο της Ελληνικής Κοινότητας των ΗΠΑ. Σίγουρα Όχι! Το κάθε ένα όμως κείμενο, και αντίστοιχα το κάθε έντυπο ΜΜΕ ανεξαρτήτως κυκλοφορίας ή κοινωνικής και πολιτικής επιρροής, ενδεχομένως και να  εκφράζει κάποια μερίδα αναγνωστών από αυτό που λέμε ελληνική κοινότητα ειδικά εκείνη  της Νέας Υόρκης.    Θα δείτε, μέσα από αυτά τα δυο κείμενα  να συγκρούονται και δυο βασικές φιλοσοφίες, τρόποι ζωής αλλά και πρόσληψης των πραγμάτων στους κόλπους και το γίγνεσθαι της Ελληνικής Κοινότητας των ΗΠΑ αλλά συμφωνούν στο δια ταύτα. Ο Ελληνισμός της Αμερικής είναι παντελώς  ανύπαρκτος ως προς την βοήθεια και υποστήριξη των ευπαθών κοινωνικών ομάδων στην Ελλάδα. Τραγική διαπίστωση. Θλιβερή ομολογία!      

Ο λόγος για δυο αρκετά πρόσφατα κείμενα που δημοσιεύθηκαν στον τοπικό ομογενειακό τύπο της Ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ στην Νέα Υόρκη.

  1. ένα πρόσφατο  άρθρο του κ. Απόστολου Ζουπανιώτη της GreekNews το οποίο μάλιστα το αναρτήσαμε προκειμένου να γίνει κτήμα περισσοτέρων αναγνωστών  στον κόσμο στο οποίο συνοπτικά αλλά γλαφυρά περιγράφονται τα εσωτερικά ζητήματα  ως προς την  ανύπαρκτη στήριξη της Ελλάδος συναρτήσει με την επίσης ανύπαρκτη πρόοδο  της υποτιθέμενης «οργανωμένης  ομογένειας».  Το γεγονός ότι διαφωνούμε μαζί του σε πάρα πολλά ζητήματα και  τον έχουμε κριτικάρει,  και έτσι  θα συνεχίσουμε όταν και όποτε χρειασθεί και επιβάλλεται από τις περιστάσεις  δεν σημαίνει,  ότι όταν και όποτε –και από οποιονδήποτε – εκφράζονται  καλές  ειλικρινείς και ανιδιοτελείς σκέψεις  ή  προβληματισμοί που απηχούν και εκφράζουν   ένα  αρκετά μεγάλο μέρος  της ΕλληνοΑμερικανικής κοινότητας και ειδικά αντιπροσωπεύουν  τον απλό ΕλληνοΑμερικανό (και αντίστροφα Αμερικανό Έλληνα)   Πολίτη  δεν θα το προβάλλουμε πολύ περισσότερο θα το επικροτήσουμε και θα το αναδείξουμε.   Έτερον εκάτερον.
  2. Αντίστοιχα προβάλαμε ανάλογο επίσης διαπιστωτικό  πρόσφατο κείμενο, μάλιστα πρωτοσέλιδο  κύριο άρθρο του εκδότη του Εθνικού Κήρυκα  Αντώνη Διαματάρη με τον οποίο επίσης συμφωνούμε κατ αρχήν στην προτροπή και την έκκληση του για βοήθεια προς τους Έλληνες. Άρθρο που επίσης αναδείξαμε, πάλι με το ίδιο σκεπτικό να γίνει δηλαδή κτήμα περισσοτέρων αναγνωστών σε όλο τον κόσμο –εντός και εκτός Αμερικής –

 Ωστόσο, για να μη περάσει απαρατήρητο,   οφείλουμε να επισημάνουμε ότι με το   εν λόγω άρθρο  του κ. Αντώνη Διαματάρη  διαφωνούμε κάθετα και ριζικά ως προς τους υπαινιγμούς  για τα αίτια της κρίσης, για  τα οποία  εν ολίγοις υπάρχει η άποψη και η  επικρατούσα αντίληψη  που καταγράφεται από τον κ. Διαματάρη  η οποία σε μια μόλις γραμμή  επιχειρεί να απαντήσει για την μη μέχρι σήμερα βοήθεια και στήριξη προς την Ελλάδα και λέει ότι  « γιατί πιστεύουμε, όπως σχεδόν όλοι, ότι οι Ελληνες της Ελλάδας φέρουν ακέραια την ευθύνη για αυτά που τραβάνε. Οτι δεν είναι δυνατόν να ζεις υπεράνω των δυνατοτήτων σου και μετά να ζητάς από άλλους να σε βοηθήσουν. Σωστά. Και προσθέτουμε- δικαιολογημένα».  Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο αρθρογράφος εκδότης κ. Διαματάρης.

Λάθος μέγα και εσφαλμένη 1000  τοις 1000 η  συγκεκριμένη τοποθέτηση! Το γιατί δεν είναι  του παρόντος να αναλυθεί επαρκώς αν και μια «πρόγευση»  νομίζω παίρνει ο αναγνώστης μας από την όλη διαμετρικά και φιλοσοφικά αντίθετη άποψη μας ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης σχεδιασμού και υλοποίησης αποτελεσματικής δράσης πχ. Ως προς την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου καυτού και μείζονος προβλήματος της Ελλάδος με τις απόψεις και τις πολύ συγκεκριμένες ιδέες και προτάσεις που μόλις καταθέσαμε ελάχιστη συμβολή στον δημόσιο διάλογο και πόνημα προς ουσιαστικό προβληματισμό αλλά και αντικείμενο μελέτης  του ιστορικού του μέλλοντος μας.    Από την άλλη τα όσα παραθέτει στο άρθρο του ο κ. Διαματάρης και με ένα τμήμα τους διαφωνούμε κάθετα και ριζικά   είναι όμως μια πραγματικότητα στο γίγνεσθαι της ελληνοαμερικάνικης  αντίληψης η οποία καταγράφεται πλέον με απόλυτη σαφήνεια όσο και αν πληγώνει. Όσο και αν πονά ως διαπίστωση αυτή η σκληρή νοοτροπία εναντίον γενικά της Ελλάδος κυρίως από την πρώτη γενιά Ελλήνων μεταναστών οι περισσότεροι εκ των οποίων ενδεχομένως να έχουν και να πάνε στην Ελλάδα 30, 40 ή και 50 χρόνια, ναι κυριολεκτώ είναι γεγονός και όμως έχουν άποψη για τα πάντα αλλά με τα μυαλά που έφυγαν από την Ελλάδα την αντίληψη και την νοοτροπία εκείνης της εποχής που ήρθαν εδώ στην Αμερική την δεύτερη πατρίδας τους όπως λένε…

Προσωπικά αυτή την νοοτροπία και την επικρατούσα αντίληψη  την  βιώνω –μαζί με άλλα τρωτά της ΕλληνοΑμερικανικής κοινότητας- για μια 15εται που ασχολούμαι επισταμένως με την μελέτη του ελληνικού  φαινομένου στις ΗΠΑ.  Νοοτροπία και αντίληψη  την έχουμε δει να παρελαύνει μέσα από τις σελίδες της και της  εν λόγω  ημερήσιας εφημερίδας από συγκεκριμένη αρθρογραφία. Και από πολύ συγκεκριμένα πρόσωπα της οργανωμένης κατά τα άλλα ομογένειας…

Απόψεις   που θέλουν  «για όλα να φταίει ο ελληνικός λαός»  με θέσεις όπως  «Οι έλληνες οι τεμπέληδες… που δεν δουλεύουν, εξαπατούν, ζουν με δανεικά….  δουλεύουν  και παράγουν  λιγότερο  από όλους τους ευρωπαίους …» κτλ απόψεις που ενίοτε φιλοξενεί και ο εθνικός κήρυκας, και συναγωνίζονται με εκείνες των σύγχρονων  γερμανών κατακτητών  και   που  δυστυχώς ακούμε σχεδόν καθημερινά στο διάβα της ημέρας στην συναναστροφή με παράγοντες αλλά και απλούς –κυρίως πρώτης γενιάς Έλληνες μετανάστες.  Μερικοί εκ των οποίων θα έλεγα  προσεγγίζουν το όλο πρόβλημα και με περίσσια χαιρεκακία.  Απόψεις που δυστυχώς   βλέπουμε να επικρατούν  ως κυρίαρχη επικρατούσα νοοτροπία μεγάλου μέρους –αλλά όχι του συνόλου αυτό παρακαλώ σημειώστε  το  –της ΕλληνοΑμερικανικής κοινότητας.

Απόψεις με τις οποίες διαφωνούμε κάθετα και ριζικά. Για εμάς εδώ  είναι, και για επίσης ένα μεγάλο και σκεπτόμενο μέρος ελλήνων που ζουν εκτός Ελλάδος-και φυσικά ζουν και στην Αμερική-   βασικά και ουσιαστικά  τα  αίτια  αυτής της πρωτόγνωρης ανθρωπιστικής  κρίσης άνευ ιστορικού  προηγουμένου, όπως θα αποδειχθεί στην συνέχεια ,   πρωτίστως  αφορούν  μια πολυσύνθετη κρίση. Κρίση   εθνικής και πνευματικής  ταυτότητας του ελληνισμού εν γένει  και εν συνεχεία κρίση οντολογική. Κρίση  υπαρξιακή  και όλα αυτά μαζί που αναμοχλεύονταν στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας μετά την μεταπολίτευση σήμερα 37 χρόνια μετά ήρθε να αναδείξει  η οικονομική δυσπραγία και οι λάθος  χειρισμοί  στην οικονομία της χώρας  από το 1975 και εντεύθεν. Η οικονομική κρίση είναι απλώς  η επίστρωση της καυτής  λάβας στο καζάνι της ελληνικής κοινωνίας  που βράζει –με όλους και με όλα  και κυρίως με τα συντεταγμένα και πλήρως ελεγχόμενα από κρατικά κονδύλια ελληνικά ΜΜΕ εξ ου και η διαπλοκή και διαφθορά  που έφτασε στο ναδίρ –  ήρθε και  ανέδειξε  το βαθύ και τεράστιο  πρόβλημα στην Ελλάδα  η παγκόσμια οικονομική κρίση.  Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσαμε να παραθέσουμε σε πολλά επίπεδα για να απαντήσουμε και να καταρρίψουμε με στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα,   ένα προς ένα όλα αυτά τα αίολα και εντελώς πρόχειρα επιχειρήματα που ακούμε να περιφέρονται εδώ και εκεί ως νοοτροπία και επικρατούσα αντίληψη στους κόλπους της ΕλληνοΑμερικανικής Κοινωνίας.  Δεν είναι όμως η ώρα. Ούτε για τέτοιες αναλύσεις. Ούτε για λόγια. Ούτε για κριτική. Ούτε να αναλύσουμε τα πως ; και τα γιατί ; όσων ορθώς περιγράφει ο Απόστολος Ζουπανιώτης και Αντώνης Διαματάρης  για αυτή την πραγματικά  αδικαιολόγητα αλλά  κυριολεκτικά  ανύπαρκτη στήριξη των Ελλήνων της Αμερικής προς τους συμπατριώτες στην Ελλάδα.   Ούτε επίσης  είναι η ώρα να αναλυθεί η ανυπαρξία πνευματικά  διαχρονικών ιερών θεσμών όπως η Ιερά Αρχ. Αμερικής ή  ιστορικών  θεσμών και φορέων που αν και με το πέρασμα του χρόνου έχουν φθαρεί και φθίνουν έχοντας πάρει την κατιούσα στις συνειδήσεις των Ομογενών,   για την   παντελή και θα έλεγα ας μου επιτραπεί η λέξη, ανάλγητη   απουσία τους από κάθε  (έστω ) ιδιωτική προσπάθεια!   Έστω και αν ακόμα και  αυτές  βρίσκονται σε  μηδαμινές πράξεις,  και μένουν προς το παρόν ακόμα στα λόγια για  πρωτοβουλίες που δειλά προσπαθούν να αναπτυχθούν υπέρ των αδύναμων οικονομικά στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας .  δεν είναι η  στιγμή να αναλυθούν όλα αυτά και ακόμα περισσότερα.   Το γιατί είναι  ίσως μια μεγάλη συζήτηση που κάποτε πρέπει να ανοίξει ένας δημόσιος διάλογος αλλά όχι τώρα. Δεν είναι του παρόντος. Τώρα έφτασε η ώρα για δουλειά! Για έργα και όχι λόγια! Για πράξεις και όχι άλλα άρθρα και αναλύσεις. Για πρωτοβουλίες και όχι άλλες διαπιστώσεις. Φτάνουν πια οι διαπιστώσεις! Έφτασε η στιγμή νομίζουμε  για δράσεις που θα έχουν αποτέλεσμα!   Δράσεις πολυσύνθετες προς κάθε κατεύθυνση  και κυρίως προς τα αδύναμα μέρη της Ελληνικής κοινωνίας.  Καθημερινά, όπως φαντάζομαι όλοι σας, γινόμαστε δέκτες αιτημάτων για βοήθεια. Για στήριξη κάθε είδους από την Ελλάδα. από φίλους ή αγνώστους. Τα αιτήματα για δουλειά πια καθημερινά στα email της εταιρίας και της  δημοσιογραφικής ομάδος μας, καταφθάνουν μόνιμα. Αρκετά δεν αντέχεις πια να τα διαβάσεις…. Παλαιοί συνάδελφοι. Γνώριμοι από παλιά και νεότεροι ζητάνε δουλειά. Ζητάνε την ελπίδα στο όνειρο για μια καλύτερη ζωή. Στην Αμερική έχουν έρθει ήδη κάμποσες χιλιάδες και το μεταναστευτικό κύμα θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο μέσα στην χρονιά.   Έφτασε νομίζουμε η  ώρα και η στιγμή να περάσουμε από τα λόγια στα έργα.   Εμείς εδώ ήδη αθόρυβα εδώ και καιρό κάνουμε αυτό που επιτρέπουν οι δυνάμεις μας… χωρίς ποτέ να ανακοινώσουμε κάτι. Δεν είναι η ώρα ούτε για καυχησιολογίες. Ούτε  για αυτοπροβολή. Ούτε για πρωτιές. Ούτε για άλλα παρόμοια.  Όταν σε παίρνουν τηλέφωνο και με δάκρυα βουρκωμένοι έλληνες –γνωστοί ή άγνωστοι δεν έχει σημασία –σου λένε  νομίζοντας ότι εμείς εδώ στην Αμερική ζούμε καλύτερα …. Ο Θεός μόνο  γνωρίζει…  Παραληρώντας σου λένε  «σας παρακαλώ ντρέπομαι που το κάνω αλλά σας ικετεύω στείλτε κάτι έστω 100$ δεν έχω να πάρω ούτε τα βασικά για το παιδί μου. Δεν έχουμε γάλα εδώ και μια εβδομάδα. Δεν έχουμε να φάμε εδώ και ημέρες… δεν έχουμε να πληρώσουμε το ρεύμα…» και άλλα τόσα πολλά ε ! τότε λες ENOUGH!   Σηκώνεις τα μανίκια και κάνεις αυτό που μπορείς! Αυτό που σου επιτρέπουν οι δυνάμεις και δυνατότητες σου. Έχεις δεν έχεις κάνεις κάτι!  Τι ; πολλά μπορούμε να κάνουμε όλοι μαζί οι έλληνες του κόσμου. Και ακόμα περισσότερα οι Έλληνες της Αμερικής! Το πιο προβεβλημένο κομμάτι –και δικαίως –του Ελληνισμού. Και ιδιαίτερα όλοι εσείς οι εκεί έξω οι αφανείς. Εσείς που κρατάτε σχολειά. Κοινότητες. Εσείς που χτίσατε εκκλησιές. Εσείς  που αθόρυβα εδώ και 200 χρόνια χτίσατε αυτό το μεγάλο  οικοδόμημα που λέγεται ελληνική των ΗΠΑ. Όλοι εσείς που είστε μακριά από τα φώτα και τους προβολείς της δημοσιότητας. Όλοι εσείς που καθημερινά συμβάλετε για να υπάρχουν σύλλογοι. Ομοσπονδίες. Κοινότητες. Εκκλησίες ενορίες και μεγαλοπρεπείς Ιεροί Ορθόδοξοι Ναοί στα πέρατα της Αμερικανικής Ηπείρου. Ναι όλοι εσείς που δεν έχετε να κάνετε τίποτα με όλο αυτό το συνονθύλευμα  συμφερόντων που  «υπακούει» ακολουθεί και πορεύεται με αυτό που ονομάζεται     «οργανωμένη ομογένεια»!  Άλλο ένα καλοφτιαγμένο παραμύθι για να  αυτό προβάλλονται καμιά 100στοι άνθρωποι όλοι και όλοι  –οι ίδιοι και οι ίδιοι  30 χρόνια τώρα- να πλουτίζουν στο όνομα της Ελλάδος –γιατί αυτή είναι η αλήθεια με 100αδες στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα – και από πάνω να έχουν και το θράσος να κάνουν και κριτική στους έλληνες! Όχι δεν είναι αυτή η Ελληνική διασπορά της Αμερικής.  Οι έλληνες της Αμερικής είστε όλοι εσείς που χτίσατε αυτό το λαμπρό οικοδόμημα που λέγεται ελληνισμός της Αμερικής.  Εσείς λοιπόν που είστε μέλη συλλόγων. Μέλη εκκλησιαστικών συμβουλίων. Μέλη  συλλόγων γονέων στα σχολειά. Εσείς που είστε οι δάσκαλοι. Εσείς που είστε οι γονείς που πληρώνετε για αυτά τα σχολειά. Όλοι εσείς που χρηματοδοτείται τους ιερούς ναούς. Εσείς που με την συνδρομή σας ζουν (ή φυτοζωούν ) υπαρκτοί ή ανύπαρκτοι(σφραγίδες δηλαδή)    εθνικοτοπικοί σύλλογοι σε όλη την  επικράτεια. Εσείς που είστε μέλη και αντιπρόσωποι σε δευτεροβάθμια ή και τριτοβάθμια διασυλλογικά  όργανα  της Ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ πάρτε πρωτοβουλίες και κάντε απλά πράγματα για να στηριχθεί  αν μη τι άλλο τα πιο αδύναμα μέρη της Ελληνικής κοινωνίας. Τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι. Πολλά μπορούν να γίνουν.  Καθημερινά κλείνουν ή απειλούνται με λουκέτο ,  ο ένας μετά τον άλλο,  κοινωνικοί  οργανισμοί πρόνοιας,  ορφανοτροφεία,   γεροκομεία, στέγες φιλοξενίας γερόντων και παιδιών,   οργανισμοί όπως το ΠΙΚΠΑ το ΜΗΤΕΡΑ και 100αδες άλλοι κοινωνικοί φορείς του δημοσίου ή του ιδιωτικού τομέα  πρόνοιας  απειλούνται  και μαζί τους απειλούνται 1000αδες παιδιά. 1000αδες γέροντες. Η έρευνα και τα στοιχεία  που αναδείξαμε  στο όνομα της εκστρατείας που αναλάβαμε  « …για τα παιδιά της Ελλάδος…» είναι συγκλονιστικά! Και για να μη χρονοτριβώ και πέφτω και εγώ στον «πειρασμό» και   στην ίδια επικίνδυνη παγίδα της ακατάσχετης αναλυσιολογίας και διαπιστωτικής αμπελοφιλοσοφίας, πότε  για τα αίτια της κρίσης ή για ένα σωρό άλλα πράγματα με ακατάσχετη αμπελοφιλοσοφία και απίστευτα αμετροεπή  «σωτηριολογία» από όψιμους «εθνοπατέρες ή πρώιμους σωτήρες της χώρας» που αναδείχθηκαν μέσα από την κατάσταση και με αρθρογραφία (εδώ και εκεί και όπου λάχει και όποιος λάχει) λένε ένα σωρό αερολογίες και  παπαρολογίες!  Τέτοιες    που εδώ και τρία χρόνια, από το 2008 που ξέσπασε η μεγάλη καταιγίδα στην χώρα μας, αν έμπαινε κανείς στον  κόπο να τις περισυλλέξει και να τις σταχυολογήσει,  απλά θα έβλεπε σε όλο του το «μεγαλείο» από τον κάθε ένα ανύπαρκτο ή υπαρκτό (εννοώ με υπόσταση επιστημονική ή έστω με διαπιστωμένο και εγνωσμένο κοινωνικό και ηθικό κύρος )  διαβάζοντας όλα αυτά –μερικά εκ των οποίων προερχόμενα και εξ Αμερικής – και τα πραγματικά  βαθύτερα αλλά ουσιαστικά αίτια αυτής της πολύπλευρης,  πολυσύνθετης  και πολυδιάστατης ανθρωπιστικής πρωτοφανούς κρίσης  που πλήττει την Ελλάδα για 4η και για πολλά ακόμα χρόνια κρίσης. Μια κρίση,  που  αν ο Έλληνας δεν ξεσηκωθεί και δεν πάρει τις τύχες στα χέρια του αποτινάσσοντας τον ζυγό του βρόμικου και εντελώς διεφθαρμένου πολιτικό οικονομικό εκδοτικού  διαπλεκόμενου συστήματος, θα καταφέρουν αυτό που δεν κατάφεραν 500 χρόνια σκλαβιάς! Την παράδοση άνευ όρων όχι μόνον της εθνικής επικράτειας αλλά και την κατάκτηση και παντελή αλλοτρίωση και αποξένωση της Ελληνικότητας ξεριζώνοντας ότι απόμεινε στο DNA της ελληνικής ψυχής!  Στο χέρι όλων  μας είναι να μην  επιτρέψουμε αυτό το ιστορικό έγκλημα!  Πως ; ήδη το ανέλυσα με συγκεκριμένες προτάσεις στο προοίμιο αυτού του άρθρου. Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας και είμαστε ως ομάδα((GreekAmericanNewsAgency) και ως άτομο στην διάθεση σας για οποιαδήποτε υποστήριξηκαι ανταλλαγή απόψεων προτάσεων και ιδεών πάντα επ ωφελεία του Έθνους κ της Πατρίδος μας που υποφέρει όσο ποτέ άλλοτε.

2012_EKSTRATEIA_AGAPHS_GEFYRA_ZWHS_gia_ta_paidia_tis_ellados

- Advertisement -

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ