- Advertisement -
του Μιχαήλ Πατσίκα*
Σε μια Βουλή που εκπροσωπείται μόνο το 55% του Ελληνικού Λαού, η Τροϊκανική Συγκυβέρνηση προσπαθεί να διασφαλίσει την αυριανή της ύπαρξη, ενώ κάποιοι ποντάρουν στην κεφαλαιοποίηση της κοινωνικής εξαθλίωσης και κάποιοι άλλοι αφού αποτέλεσαν “ανάχωμα της ανεξέλεγκτης Λαϊκής Οργής”, κλείνουν πλέον το μάτι στο Σύστημα, προσπαθώντας να εδραιωθούν ώστε να είναι μια ακόμη εφεδρεία του.
Αφού τρομοκράτησαν και εξαπάτησαν τους Έλληνες με την αμέριστη συνδρομή των καναλαρχών-μεγαλοεκδοτών και των υποτακτικών τους, ντόπιων και ξένων, κατασκεύασαν μια νέα συναίνεση και νομιμοποιήθηκαν ως Κυβερνητική πλειοψηφία ώστε να συνεχίσουν το ξεπούλημα της Πατρίδας μας.
Κατάφεραν να ανατρέψουν το ΟΧΙ της 6ης Μαϊου σε ΝΑΙ στις 17 Ιουνίου.
Οι μάσκες πλέον έπεσαν. Είναι προφανές ότι για αυτούς η Εθνική Κυριαρχία δεν έχει καμία αξία, αφού έχουν ήδη υποκλιθεί στην κυριαρχία της Ευρώπης των Τραπεζών και των control freaks.
Έτσι, με μπαμπούλα την οικονομική κατάρρευση τρέχουν να προλάβουν να ξεπουλήσουν, γιατί ξέρουν ότι οι μέρες τους είναι μετρημένες.
Πρέπει άλλωστε να ξεπληρώσουν τις επιταγές στο Σύστημα, που κίνησε “γη και ουρανό” προκειμένου να τους κρατήσει στην ζωή, ώστε να αποκομίσει τα μέγιστα οφέλη πριν τους εξαφανίσει ενεργοποιώντας τις νέες εφεδρείες.
Τα γεγονότα που ακολούθησαν τον σχηματισμό της Κυβέρνησης παρωδίας επιβεβαιώνουν τα παραπάνω.
Ζήσαμε το φιάσκο της Συνόδου κορυφής, με την εκπροσώπηση από τον Παπούλια, όπου η ουσιαστική απουσία της Ελληνικής Κυβέρνησης, μας στέρησε την δυνατότητα κάθε διαπραγμάτευσης.
Μία εκπροσώπηση που δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα για την χώρα μας, γιατί πολύ απλά δεν πήγαμε για να ζητήσουμε τίποτε.
Σε αντίθεση με τους άλλους ηγέτες, που έστω και επικοινωνιακά απαίτησαν κάτι για την χώρα τους και δεν έφυγαν με “άδεια χέρια”.
Είχε προνοήσει ο Πρωθυπουργός βέβαια και είχε στείλει επιστολή όπου διαβεβαίωνε τους δανειστές μας ή εταίρους όπως του αρέσει να τους λέει, ότι θα τηρήσει τις δεσμεύσεις που υπαγορεύει το Μνημόνιο και η υπογραφή του.
Εδώ να τονίσουμε ότι τα Μνημόνια και οι Δανειακές συμβάσεις που υπέγραψαν για την Ελλάδα δεν διαπραγματεύονται αλλά καταργούνται και καταγγέλλονται ως άκυρα και αντίθετα με το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Τα εξοντωτικά μέτρα που πρέπει να παρθούν ήδη οδήγησαν σε αρκετές παραιτήσεις υπουργών πριν ακόμη αυτοί προλάβουν να παραγάγουν έργο και στην σκληρή ενδοκυβερνητική κριτική.
Είναι φανερό ότι οι αρχηγοί των κομμάτων της συγκυβέρνησης δεν θα αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη, “τραβώντας το χαλί” κάτω από τα πόδια του Πρωθυπουργού.
Από την άλλη ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κυνικά πλέον ισχυρίστηκε ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε το ανάχωμα της ανεξέλεγκτης οργής του λαϊκού κινήματος”.
Ένα λαϊκό Κίνημα που δημιουργήθηκε τα τελευταία 2 χρόνια, ξεκινώντας από την Ιδρυτική Διακήρυξη του Κ.Α.Π.-Σπίθα την 1/12/2010 από τον Μίκη Θεοδωράκη και συνεχίστηκε στις πλατείες όλης της Ελλάδος και στην δημιουργία δεκάδων κινημάτων.
Ένα λαϊκό κίνημα που θα μπορούσε και μπορεί ακόμη να μετεξελιχθεί σε ένα νέο Ε.Α.Μ. στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ενάντια στην νέα κατοχή, κάτι που οραματίσθηκε ο Μίκης Θεοδωράκης, όταν πρότεινε την δημιουργία του μετώπου ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α., όπου θα μπορούσαν να συνυπάρξουν και να συσπειρωθούν όλες οι Πατριωτικές δυνάμεις, από την Πατριωτική δεξιά έως την Πατριωτική αριστερά σε ένα Παλλαϊκό Μέτωπο πέρα και πάνω από την κομματοκρατία.
Τελικά, από ό,τι φάνηκε λίγες μέρες πριν τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε να κυβερνήσει, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις και το κάλεσμα στον Ελληνικό λαό να τον στηρίξει.
Κάλεσμα στο οποίο ο λαός ανταποκρίθηκε οδηγώντας τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4,5% στο 27%.
Παρά τις δηλώσεις για άνοιγμα στην λαϊκή βάση, ποτέ δεν το έκανε πράξη.
Είναι κάτι που το λένε ανοιχτά πλέον τα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις συνελεύσεις που διοργανώνουν στις γειτονιές, «καλύτερα που δεν κερδίσαμε τις εκλογές γιατί δεν ήμασταν έτοιμοι να κυβερνήσουμε».
Από την ελάσσονα αντιπολίτευση, το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων μπορεί να έχει αμείωτη την πατριωτική ρητορική του και να προκαλεί το σύστημα με προτάσεις νόμου για άμεση ανακήρυξη της Α.Ο.Ζ., όμως το κοινοβουλευτικό του μέγεθος του επιτρέπει προς το παρόν να λειτουργεί σαν ασφαλιστική δικλείδα εκτόνωσης της λαϊκής – πατριωτικής δυσαρέσκειας.
Αν και ο πρόεδρός του Πάνος Καμμένος ήταν από τους πρώτους που επισκέφθηκαν τον Μίκη Θεοδωράκη, ζητώντας του να ηγηθεί μιας ενωτικής προσπάθειας όλου του αντιμνημονιακού χώρου, ωστόσο το ξέχασε γρήγορα όταν κατάφερε να δημιουργήσει κοινοβουλευτική ομάδα στην προηγούμενη βουλή, με τους βουλευτές που αποχωρούσαν από την Ν.Δ.
Περιορίστηκε μόνο στο να πάρει κομμάτια της Ιδρυτικής Διακήρυξης του Κ.Α.Π.-Σπίθα και ορισμένα μέλη του Κινήματος μας.
Το ΚΚΕ, με την “ταξική εμμονή” αλλά κυρίως εγκλωβισμένο στον Κομματικό Δογματισμό, αδυνατεί να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει το λαϊκό-πατριωτικό κίνημα το οποίο και πολλάκις λοιδορεί (όπως έκανε πρόσφατα με το Κίνημα της πατάτας).
Έτσι, η «λάθος ψήφος» του Ελληνικού λαού το έστειλε σχεδόν στα όρια της εισόδου στην Βουλή.
Η Χρυσή Αυγή, γνήσιο τέκνο της Προδοτικής Κομματοκρατίας, με την πατριωτική προβιά που φορά, προσπαθεί να πείσει ότι είναι αντισυστημική, καταφέρνοντας να υφαρπάξει την ψήφο αρκετών χιλιάδων Ελλήνων, οι οποίοι μέσα στην σύγχυση, από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα του Συστήματος έψαχναν να βρουν έναν «τιμωρό» του συστήματος εξουσίας.
Είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς ότι ξαφνικά οι χιλιάδες ψηφοφόροι της Χ.Α. έγιναν Φασίστες και Νεοναζί.
Τελικά, στο επικοινωνιακό παιχνίδι των αριστερών κομμάτων αλλά και του κόμματος των Αν.Ελ. συμμετέχουν και οι βουλευτές της Χ.Α., όπου τα μεν αποχωρούν από την Βουλή όταν ανεβαίνει στο βήμα ο Μιχαλολιάκος, οι δε, αποχωρούν όταν ανεβαίνει ο Τσίπρας, η Παπαρήγα ή ο Κουβέλης.
Να θυμίσουμε όμως ότι όλοι αυτοί οι αρχηγοί κομμάτων και οι βουλευτές τους, δεν αποχώρησαν από την Βουλή όταν εκατοντάδες χιλιάδες λαού είχαν συγκεντρωθεί έξω από το Κοινοβούλιο πλημμυρίζοντας την πλατεία Συντάγματος και τους γύρω δρόμους, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α., στις 12 Φεβρουαρίου, στο κάλεσμα του Μίκη Θεοδωράκη, του Μανώλη Γλέζου και του Γιώργου Κασσιμάτη.
– Δεν επέλεξαν να φύγουν από την Βουλή και να ενωθούν με τον λαό στην κορύφωση του αγώνα ενάντια στα Μνημόνια και στην υποδούλωση, ενάντια στην παραχώρηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
– Δεν επέλεξαν την λύση που προτείναμε για την έξοδο από την κρίση, δηλαδή την Αντίσταση στους Ξένους και το Σύστημα, αλλά επέλεξαν να παραμείνουν στο τραίνο του Συστήματος της Εξάρτησης, απλά αλλάζοντας θέσεις στα βαγόνια.
Τώρα μπήκαμε σε πιο ανηφορικό δρόμο και γι’αυτό χρειάζεται μεγαλύτερη πίστη, αυταπάρνηση, υπομονή, επιμονή και προ παντός Σιδερένια Βούληση.
Το Κ.Α.Π. που έγκαιρα ανίχνευσε τα πραγματικά διακυβεύματα της «οικονομικής κρίσης» θα συνεχίσει να αγωνίζεται για Εθνική Ανεξαρτησία – Λαϊκή Κυριαρχία -Πατριωτική Αναγέννηση με Αντίσταση και Ανυπακοή στην κομματοκρατία και το Παγκόσμιο Σύστημα Εξουσίας και με Αλληλεγγύη μέσα στον λαό μας.
Η μόνη Εθνική, Πατριωτική, Λαϊκή, Ριζοσπαστική, Δημοκρατική λύση έξω από συστημικούς συσχετισμούς και εξαρτήσεις που θα μετουσιώσει την δύναμη του Λαού σε μια καθαρτήρια φωτιά, είναι εδώ.
Η φλόγα που ανάψαμε δυναμώνει.
Έχουμε να επιλέξουμε ή να είμαστε ήσυχοι ή Ελεύθεροι.
Πατσίκας Μιχαήλ, Γ.Γραμματέας Κ.Α.Π.-Σπίθα
- Advertisement -
