Όλες οι κατηγορίες:

Φανή Πεταλίδου
Ιδρύτρια της Πρωινής
΄Έτος Ίδρυσης 1977
ΑρχικήΑναλύσειςΓ. Καλλινίκου: Η αυτοκαταστροφική πορεία του ΕΥΡΩΚΟ

Γ. Καλλινίκου: Η αυτοκαταστροφική πορεία του ΕΥΡΩΚΟ

- Advertisement -

Έχει χιλιοειπωθεί ότι σε όλα σχεδόν τα κόμματα, οι διαδικασίες που ακολουθούνται σε σχέση με τις προεδρικές εκλογές, ουδόλως χαρακτηρίζονται από δημοκρατικές διαδικασίες και συχνότατα προκαλούν για την ασυνέπεια που επιδεικνύουν. Στην προκειμένη περίπτωση των επόμενων προεδρικών εκλογών μπορεί το ΔΗΚΟ και ο Καρογιάν να διεκδικούν τον πρωταγωνιστικό ρόλο, μπορεί το ΑΚΕΛ να έκανε την πιο απίστευτη επιλογή υποψηφίου, αλλά ένα μικρό κόμμα παλεύει με όλες του τις δυνάμεις να κερδίσει το βραβείο της πολιτικής ασυνέπειας. Ο λόγος για το ΕΥΡΩΚΟ, το οποίο από την αρχή που άρχισε η φάρσα της σύμπλευσης του ενδιάμεσου χώρου, κινήθηκε με τρόπο που τείνει να χαρακτηριστεί αυτοκαταστροφικός. Δεν χρειάζεται να γίνει αναφορά στις εκπληκτικές προτάσεις υποψηφίων που έκανε η ηγεσία του.

Αρκεί να επικεντρωθεί κάποιος μόνο στις θέσεις των εν δυνάμει υποψηφίων για τις προεδρικές εκλογές, για να διαπιστώσει ότι το ΕΥΡΩΚΟ είναι το πλέον εκτεθειμένο κόμμα, περισσότερο ακόμη και από το ΔΗΚΟ. Το ΕΥΡΩΚΟ από της ιδρύσεως του στήριξε την ύπαρξη του στη διαφορετική πολιτική πρόταση του στο κυπριακό. Εάν ερωτηθούν οι πολίτες τι χαρακτηρίζει το ΕΥΡΩΚΟ, πολύ δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να απαντήσει οτιδήποτε άλλο από το προαναφερόμενο. Η διαφορετική θέση του έναντι της λύσης διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας ήταν αυτό που έδωσε ταυτότητα στο εν λόγω κόμμα. Ήταν αυτό που του επέτρεψε να επιβιώσει, αφού όσοι απορρίπτουν τη λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, δεν είχαν άλλη επιλογή από το ΕΥΡΩΚΟ. 

Τουλάχιστον, τόσο ξεκάθαρη, διότι τόσο η ΕΔΕΚ όσο και το ΔΗΚΟ (ακόμη και ο ΔΗΣΥ) στεγάζουν στους κόλπους τους αρκετούς αντιομοσπονδιακούς. Αυτοί όμως, δεν βρίσκουν ελεύθερη έκφραση, αφού οι ηγεσίες των δύο κεντρώων κομμάτων, ακόμη και αν δεν πιστεύουν σ’ αυτή τη λύση, δεν τόλμησαν ποτέ να πάρουν ξεκάθαρη θέση δημόσια και προτιμούν το κρυφτούλι είτε προβάλλοντας θέσεις περί δήθεν «ορθού περιεχομένου» είτε περί διαφορετικού περιεχομένου που είχε αποδεχθεί ο Μακάριος. Το ΕΥΡΩΚΟ τόλμησε να πάρει τέτοια αντιομοσπονδιακή τοποθέτηση από της ιδρύσεως του και έστω και αν κάποιος θεωρεί λανθασμένη ή ανέφικτη αυτή την πρόταση, δεν μπορεί παρά να σεβαστεί την τόλμη του εν λόγω κόμματος να πάρει μια τόσο ξεκάθαρη θέση.

- Advertisement -

Τι πιο φυσιολογικό λοιπόν, για ένα κόμμα όπως αυτό, να αποφασίσει τι θα πράξει στις προεδρικές εκλογές στη βάση αυτής της διαφορετικότητας που προτάσσει και που αντιπροσωπεύει. Στο πεδίο της μάχης βρίσκονται τρεις υποψήφιοι: Αναστασιάδης, Λιλλήκας, Μαλάς. Από τους τρεις, ο Λιλλήκας είναι αυτός που κατεβαίνει με πρόταση εγκατάλειψης της ομοσπονδίας και διαχείριση του κυπριακού από μηδενική βάση. Τι πιο απλό και εύκολο θα ήταν για το ΕΥΡΩΚΟ να επέλεγε αυτή την υποψηφιότητα; Η μόνη διαφορετική οδός που θα μπορούσε να ακολουθήσει θα ήταν εάν επέλεγε την αυτόνομη κάθοδο, κάτι ωστόσο, που φαίνεται να αποκλείεται. Αντ’ αυτού, η ηγεσία του ΕΥΡΩΚΟ δημιούργησε επιτροπές που μπήκαν σε διάλογο με τον ΔΗΣΥ για να καταλήξουν σε συμφωνία συνεργασίας. Εάν αυτό δεν είναι  αυτοκατάργηση του κόμματος τότε τι είναι; Εάν αυτός δεν είναι λόγος για εμφύλιο πόλεμο εντός του κόμματος (διότι απ’ ότι φαίνεται στις δημοσκοπήσεις μεγάλο ποσοστό μελών και ψηφοφόρων δεν συμφωνεί με την κατεύθυνση της ηγεσίας) τότε ποιος είναι; Ο εκπρόσωπος τύπου του κόμματος υποδεικνύει ότι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν σε έκτακτο συνέδριο στο τέλος Σεπτεμβρίου και παρουσιάζει αυτό τον ισχυρισμό για να αντικρούσει τις αντιδράσεις που εκδηλώνονται γιατί δεν ζητείται η άποψη της βάσης. Πρόκειται ωστόσο, για επιχείρημα που μόνο κάποιους αφελείς μπορεί να πείσει διότι όταν στο τέλος Σεπτεμβρίου θα έχουν καταλήξει οι διαβουλεύσεις με τον ΔΗΣΥ, τότε αυτό θα τεθεί ενώπιον των μελών και μάλιστα με εκβιαστικό τρόπο.

Θα ήταν πολύ πιο έντιμο πολιτικά για κάποια ηγετικά στελέχη να αποχωρήσουν και να ακολουθήσουν την επιλογή που για δικούς τους λόγους προκρίνουν και να αφήσουν τα μέλη του κόμματος ελεύθερα να κάνουν τη δική τους επιλογή. Ή στη χειρότερη περίπτωση, να συγκαλούσαν συνέδριο και να αποφασιστεί εκεί η πορεία που θα ακολουθηθεί πριν αρχίσουν διαβουλεύσεις με οποιονδήποτε. Οι δημοκρατικές διαδικασίες όμως, φαίνεται ότι πήγαν κι αυτές διακοπές…

- Advertisement -

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ