Της Δέσποινας Συριοπούλου
Η διαχείριση της κρίσης εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών των τελευταίων ημερών στην Λωρίδα της Γάζας δεν αφήνουν περιθώρια για γενικότερες εκτιμήσεις περί αλλαγής της μέχρι τώρα άσκησης της εξωτερικής πολιτικής από τον Λευκό Οίκο, ακόμα και αν το ζήτημα αφορά στον πιο στενό σύμμαχο των ΗΠΑ, το Ισραήλ. Η ήπια πολιτική, με έμφαση στην διπλωματία και την άσκηση πίεσης στα εκτός συνόρων ζητήματα με παράλληλα την συστράτευση δυνάμεων της διεθνούς κοινότητας απολαμβάνει την στήριξη της πλειοψηφίας των Αμερικανών, στοιχείο που εκ των πραγμάτων δεν είναι στο ελάχιστο αμελητέο από τον Λευκό Οίκο. Η οκταετία Μπους με τους δυο πολέμους σε Αφγανιστάν και Ιράκ, το δόγμα του προληπτικού πολέμου, αλλά και η επιδίωξη της επικράτησης ενός μονοπολικού άξονα έχει εγκαταλειφθεί από τον Μπαράκ Ομπάμα επιδιώκοντας μια τελείως διαφορετική γραμμή, την οποία σκοπεύει, σύμφωνα με αμερικανούς αναλυτές να ακολουθήσει και στην νέα τετραετία του ως πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ίσως με μια μικρή αλλαγή των προτεραιοτήτων.
Ο Μάρτιν Ίντικ, από το ινστιτούτο Μπρούκινκς θεωρεί ότι ο Λευκός Οίκος πρέπει να αφήσει την Ασία και να δώσει έμφαση στα όσα συμβαίνουν τώρα στην Μέση Ανατολή, με την επέμβαση του ίδιου του Μπαράκ Ομπάμα. Μπορεί η Χίλαρι Κλίντον να επισκέφτηκε την περιοχή για τις διαπραγματεύσεις, αλλά "είναι κομβικός ο ρόλος του αμερικανού προέδρου να ξεκαθαρίσει τις επιλογές που έχει το κάθε ένα από τα εμπλεκόμενα μέρη, παρέχοντας τα απαραίτητα κίνητρα, ώστε να ληφθούν οι σωστές επιλογές για το κάθε ένα από αυτά (τα εμπλεκόμενα μέρη)" αναφέρει ο Ίντικ. Ο αμερικανός αναλυτής υποστηρίζει πως μόνο με την προσωπική δέσμευση του Μπαράκ Ομπάμα -αφήνοντας κατά μέρος προς στιγμή τουλάχιστον τις προτεραιότητες στην περιοχή της Ασίας- μπορεί η κρίση να εισέλθει σε διαδικασία επίλυσης, "αποτρέποντας τον καταστροφικό κύκλο που απειλεί να επιδεινώσει δραματικά την κατάσταση στην περιοχή".
Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ο Λευκός Οίκος και προσωπικά ο Μπαράκ Ομπάμα απολαμβάνει την στήριξη των αμερικανών στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Ακόμα και της αμερικανο-εβραϊκής κοινότητας. Ακόμα και η κριτική που έχει ασκηθεί, είτε αυτή αφορά στην αντιμετώπιση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, είτε ακόμα στην διαχείριση των σχέσεων με το Ισραήλ, δεν δείχνει να ανησυχεί τον Λευκό Οίκο. Σύμφωνα με στοιχεία από δημοσκοπήσεις της εταιρία του Τζ. Γκέρντσταϊν, οι εβραϊκής καταγωγής ψηφοφόροι στις πρόσφατες εκλογές στο 53% στήριξαν τον Μπαράκ Ομπάμα για την πολιτική που ακολουθεί με το Ισραήλ, σε σχέση με το 31% που στήριξαν τον Μιτ Ρόμνεϊ. Ακόμα και στο ζήτημα του Ιράν, οι αμερικανο-εβραίοι σε ποσοστό 58% πιστεύουν ότι ο Μπαράκ Ομπάμα χειρίζεται πολύ καλύτερα το θέμα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος, συγκριτικά με το 26%, ποσοστό που αντιστοιχεί στην πολιτική, την οποία ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος σκόπευε να ακολουθήσει άμα τη εκλογή του.
Είναι ξεκάθαρο ότι η αμερικανική, και ιδιαίτερα η αμερικανοεβραϊκή κοινή γνώμη επιδοκιμάζουν την σημερινή εξωτερική πολιτική, γεγονός που, όπως αναφέρει σε άρθρο του ο Τζόελ Ρούμπιν, διευθυντής πολιτικών και κυβερνητικών υποθέσεων του PloughsharesFund, αποτελεί ισχυρό επιχείρημα ώστε ο Μπαράκ Ομπάμα να αγνοήσει την κριτική που του ασκείται. Κριτική που εστιάζει είτε στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται το ζήτημα του Ιράν και του πυρηνικού του προγράμματος, και δη στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν εμπλακεί στρατιωτικά στο να αποτρέψουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, είτε στο ότι πρέπει να εγκαταλειφθεί η ειρηνευτική προσπάθεια στην Μέση Ανατολή, είτε ακόμα στο ότι ο Μπαράκ Ομπάμα όφειλε να απορρίψει τις σαρωτικές αλλαγές που συντελούνται στον αραβικό κόσμο. "Οι αμερικανοί θέλουν ο Μπαράκ Ομπάμα να συνεχίσει αυτό που κάνει. Του έχουν εμπιστοσύνη ότι θα υπάρχει ασφάλεια στις ΗΠΑ. Επιδοκιμάζουν την πραγματιστική, ήπια προσέγγιση που έχει, και συμφωνούν μαζί του στο τρόπο διαχείρισης των θεμάτων της Μέσης Ανατολής, του Ισραήλ, του Ιράν, του Αφγανιστάν και της τρομοκρατίας. Επιθυμούν να δείξουν το καλό πρόσωπο των Ηνωμένων Πολιτειών με τρόπο που θα ενισχύσει την θέση της χώρας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι" λέει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι "ο κάθε πρόεδρος διαθέτει την δύναμη να κινείται στα ζητήματα εξωτερική πολιτικής με λιγότερους περιορισμούς συγκριτικά με τα ζητήματα που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό, ωστόσο χρειάζεται την στήριξη των πολιτών του. Και ο Μπαράκ Ομπάμα, αντίθετα από τον προκάτοχό του, την έχει".
*Δημοσιευτηκε στην εφημερίδα ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ
