Όλες οι κατηγορίες:

Φανή Πεταλίδου
Ιδρύτρια της Πρωινής
΄Έτος Ίδρυσης 1977

Zombies

- Advertisement -

Του Άρη Τερζόπουλου

 

Έστριψα δεξιά από το φανάρι και9 πήρα την οδό Τατοϊου. Λϊγο πιο πάνω στη διασταύρωση με την Χαριλάου Τρικούπη έστριψα αριστερά. Όλα φαίνονται κανονικά. Αυτοκίνητα ανεβαίνουν και κατεβαίνουν, οι πεζοί πηγαίνουν από δω κι από κει. Δεν ξέρω που πηγαίνουν. Όλα φαίνονται κανονικά. Αλλά δεν είναι. Λίγο πιο πάνω, το φανάρι για να διασχίσω τη Κηφισίας είναι κόκκινο, οπότε σταματάω περιμένοντας να ανάψει το πράσινο. Μια καλοφτιαγμένη κοπέλα, περνάει από μπροστά μου και στέκεται στη νησίδα πριν περάσει απέναντι. Την κοιτάζω. Φαίνεται να προέρχεται από μεσοαστική οικογένεια. 

- Advertisement -

Τα ρούχα της δεν είναι ούτε φτωχικά, ούτε πλούσια. Τα μαλλιά της είναι περιποιημένα και το πρόσωπό της σοβαρό. Τι να σκέφτεται άραγε; Έχει δουλειά ή είναι άνεργη; ΟΙ γονείς της που μάλλον την μεγάλωσαν σε συνθήκες καλύτερες από τις σημερινές, σε τι κατάσταση να βρίσκονται τώρα; Έχουν τις δουλειές τους ή τις έχουν χάσει. Τα βγάζουν πέρα ή οι λογαριασμοί και τα χαράτσια, έχουν βυθίσει τα οικονομικά της οικογένειας στο κόκκινο; Αυτή η κοπέλα ζει μια κανονική ζωή ή έχει αρχίσει κι αυτή να μετατρέπεται σε οικονομικό ζόμπι , όπως και χιλιάδες άλλοι ανάμεσά μας; Οι άνθρωποι που πηγαίνουν πάνω κάτω δεν φοράνε ταμπέλες, ούτε τα πρόσωπά τους σου λένε με την πρώτη ματιά τι μπορεί να περνάνε. Μόνο αν μιλήσεις, έστω και για λίγο μαζί τους μπορείς να καταλάβεις σε τι κατάσταση βρίσκονται. Μέχρι και πριν από λίγο εκεί που πήγαινα συχνά τα απογεύματα να πιω ένα καφέ, οι περισσότεροι έμοιαζαν ακόμη ανέμελοι. Η κρίση ίσως να τους είχε αγγίξει, αλλά όχι ακόμη σε σημείο που να τους χαλάει το κέφι. Τον τελευταίο μήνα οι περισσότεροι έχουν αλλάξει. Τα καινούργια μέτρα που έφερε η κρίση τους αγγίζουν πια κι αυτούς. Ένας φίλος που μέχρι πριν λίγα χρόνια ζούσε μια πολύ καλή ζωή, αυτή τη ζωή που ζούσαν οι πετυχημένοι της μεσαίας τάξης βρίσκεται σε απελπισία. Τα περισσότερα από τα κέρδη που είχε βγάλει μετά από μια έντιμη επιχειρηματική πορεία τα είχε επενδύσει σε ακίνητα, που είχε γίνει με τα χρόνια μια παράπλευρη δραστηριότητα πέρα από την κανονική του επιχείρηση. Η βασική επιχείρησή του που κάποτε ανθούσε, τώρα δεν έχει παρά ελάχιστες παραγγελίες, εδώ και δυο χρόνια είναι στο κόκκινο, παράγει ζημιές. Το ίδιο και τα ακίνητα που είχε επενδύσει. Έμειναν ξενοίκιαστα και τώρα παράγουν κι αυτά χαράτσια. Ένα συγκρότημα εξοχικών κατοικιών, που είχε χτίσει σ’ ένα νησί, τέλειωσε όταν ήδη είχε ξεσπάσει η κρίση. Δεν έχει πουλήσει ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο, ενώ πρέπει σε συνεχή βάση να κάνει εργασίες συντήρησης, που κοστίζουν χωρίς κανένα έσοδο. Το τείχος προστασίας που είχε χτίσει για τον ίδιο και για τα παιδιά του, δεν έχει απλώς καταρρεύσει, έχει γίνει θηλιά στο λαιμό του. Όλα αυτά παράγουν φόρους για εισοδήματα που δεν έχει. Η κόρη του κι ο γιός του, παντρεμένοι με παιδιά και οι δυο, έχουν μείνει κι αυτοί χωρίς δουλειά. Πολιτικοί μηχανικοί και οι δυο, εδώ και δυο χρόνια δεν έχουν αναλάβει καμιά δουλειά. Δεν υπάρχουν πελάτες. Σιγα σιγά μια κάποτε ευτυχισμένη οικογένεια, μετατρέπεται σε μια οικογένεια από οικονομικά ζόμπι. Ένα αδιέξοδο χωρίς λύση.

Όταν τα καινούργια μέτρα ψηφίστηκαν στη Βουλή, οι 153 βουλευτές της συμπολίτευσης που τα είχαν ψηφίσει, σηκώθηκαν και τα χειροκρότησαν, σαν να είχαν πετύχει καμιά μεγάλη νίκη. Ξέρω δεν υπάρχει άλλη λύση. Για να πάρουμε τα λεφτά της επόμενης δόσης και να διασωθούν τουλάχιστον οι Τράπεζες, αλλά και να πληρωθεί το τοκοχρεολύσιο κάποιου προηγούμενου δανείου, πρέπει να πάρουμε τη δόση και για να γίνει αυτό έπρεπε να ψηφιστούν τα μέτρα. Αλλά όταν γνωρίζεις και το τίμημα που θα έχουν όλα αυτά τότε δεν σηκώνεσαι όρθιος και χειροκροτείς. Θα ήταν καλύτερα να κάνεις ενός λεπτού σιγή.

Ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει το χαζοχαρούμενο ύφος που είχε ο Γιώργος Παπανδρέου, κάθε φορά που τέλειωνε ένα γιούρογκρουπ ή κάποια σύνοδος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναγγέλοντας ότι μας είχε σώσει ακόμη μια φορά. Αλλά και γιατί να μην έχει αυτό το ύφος; Τη νύφη δεν την πλήρωσε ποτέ αυτός. Όπως είδατε μετά τη λήξη της θητείας του, επιδίδεται σε ταξίδια και ομιλίες, αναλύοντας δεν ξέρω και γω τι. Καλοπληρωμένες ομιλίες. Ο Αντώνης Σαμαράς ,σε αντίθεση με τον Γιώργο Παπανδρέου έχει ύφος χαζοσοβαρό. Όταν τέλειωσε ένα πρόσφατο γιούρογκρουπ δήλωσε ότι τώρα είναι ακόμη πιο αισιόδοξος. Γιατί να μην είναι άλλωστε. Όταν τελειώσει και η δική του θητεία, θα μπορεί κι αυτός να γυρίζει τον κόσμο και να κάνει καλοπληρωμένες ομιλίες. Κι εγώ στη θέση του θα ήμουν ακόμη πιο αισιόδοξος.

Όπως ασφαλώς θα ξέρετε και αυτά τα μέτρα δεν οδηγούν πουθενά. Ή μάλλον οδηγούν κάπου. Σε μια κοινωνία με αμέτρητα οικονομικά ζόμπι. Η λύση είναι πια γνωστή. Για να μπορέσει να διασωθεί δημοσιονομικά η Ελλάδα, το οποίον είναι το προαπαιτούμενο για να μπορέσουν να πάρουν οι δανειστές πίσω τα λεφτά τους, πρέπει να εξοντωθεί οικονομικά ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Μας έχουν αφήσει ακόμη χωρίς κανέναν όρο, τον τρόπο που ο καθ’ ένας απελπισμένος θα επιλέξει τον τρόπο που θα αυτοκτονήσει. Πόσες άραγε ακόμα αυτοκτονίες χρειάζεται για να ξυπνήσει αυτό το ανίκανο πολιτικό σύστημα. Γιατί αυτό που επειγόντως χρειάζεται η Ελλάδα, είναι ένας μηχανισμός αντιμετώπισης της βαρειάς ανθρωπιστικής κρίσης. Αυτό ως τώρα έχει αφεθεί στα χέρια της εκκλησίας, της Χρυσής Αυγής και στις καμπάνιες που κάνει ο Σκάι. Αντί οι διάφοροι άχρηστοι, που ξημεροβραδιάζονται κάθε μέρα στα κανάλια, για να λένε τις προκατασκευασμένες απόψεις τους, που τις έχουμε μάθει πια απ’ έξω, θα μπορούσαν για μια φορά στη ζωή τους να κάνουν και κάτι χρήσιμο. Να επεξεργαστούν ένα κρατικό σχέδιο αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης. Να βρουν καταλύματα για τους αστέγους και τροφή και ρούχα γι αυτούς που δεν έχουν. Στην Ισπανία δυο αυτοκτονίες ανθρώπων που έχαναν τα σπίτια τους, έκαναν το κράτος να αντιδράσει άμεσα, παγώνοντας τις εξώσεις. Εδώ που μετράμε ήδη 3.000 αυτοκτονίες, τα γαϊδούρια που βρίσκονται συγκεντρωμένα στη Βουλή, δεν κουνάνε ούτε το δάχτυλό τους. Είναι αισιόδοξοι βλέπεις. Οι δικές τους αμοιβές δεν έχουν περικοπές.

Όπως είπαμε και πιο πάνω και αυτό το πρόγραμμα δεν βγαίνει. Οι καινούργιες περικοπές μισθών, συντάξεων, εφ΄άπαξ, αποζημιώσεων και κάθε άλλου ποσού στο οποίο μπορούσαν να απλώσουν το χέρι τους, ενώ από τη άλλη μεριά οι φόροι αυξάνονται και για εισοδήματα που δεν υπάρχουν θα εξοντώσουν οικονομικά και πολλούς από αυτούς που άντεχαν ακόμα. Η ανεργία μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχει φτάσει το 27% σε επίσημους αριθμούς, ενώ στο πρώτο εξάμηνο του 2013 θα έχει φτάσει το 30%. Τον Οκτώβριο μόνο η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα σε 30.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις και κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί και τους προηγούμενους μήνες. Στο διάστημα που έρχεται τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα μια και ολοένα περισσότεροι δεν θα έχουν τα λεφτά ούτε για να πληρώσουν το ρεύμα τους. Άσε τα χαράτσια. Τα νέα αυτά μέτρα σου δίνουν την εντύπωση πως η κυβέρνηση έχει πάρει ένα οικονομικό μυδράλιο και βαράει στο ψαχνό, όποιον βρεθεί στο δρόμο της.. Η καταστροφή της οικονομίας έχει φτάσει με τα ειδικά μισθολόγια εκτός από τον κοινωνικό ιστό, να διαλύει το στράτευμα, τα σώματα ασφαλείας και τον θεσμό της δικαιοσύνης. Δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος για να ξέρεις ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι αναστρέψιμη. Όσες επενδύσεις και να γίνουν δεν μπορούν να αντισταθμίσουν το γεγονός ότι κάθε μέρα χάνουν τη δουλειά τους χίλιοι εργαζόμενοι. Και αυτό από ένα σημείο και πέρα παίρνει τη μορφή χιονοστιβάδας. Το χρέος από την άλλη μεριά γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο μη βιώσιμο. Αν δεν γίνει τίποτα, πράγμα στο οποίο επιμένει το ΔΝΤ και η Λαγκάρντ, σε μερικούς μήνες θα έχει ξεπεράσει το 200%, το οποίο δεν πρόκειται να αποπληρωθεί ποτέ από μια οικονομία που καταρρέει. Αλλά και να κουρευτεί ή ακόμη και διαγραφεί ολόκληρο το χρέος, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει στην πραγματική καθημερινή ζωή μας. Η Ελλάδα μπαίνει στον πιο μακρύ χειμώνα της ιστορίας της σε καιρό ειρήνης, που θα κρατήσει πολλά πολλά χρόνια. Πολύ σύντομα ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας θα έχε μεταβληθεί σε οικονομικά ζόμπι. Αυτά που βλέπαμε κάποτε σε ταινίες τρόμου δευτέρας κατηγορίας, γίνονται μέρα με την ημέρα η καθημερινή μας πραγματικότητα.

- Advertisement -

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ