ΣΗΜΕΡΑ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ (2013) ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
«Για να αλλάξει η Ομοσπονδία και κατ επέκταση η Ελληνική κοινότητα(σ.σ. στις ΗΠΑ) και να προαχθεί στο ύψος της ιστορίας της πρέπει να αλλάξουμε όλοι Έλληνες και εδώ στην Αμερική αλλά και στην Ελλάδα, νοοτροπία… Οφείλουμε να είμαστε ενωμένοι ως κοινότητα. Ως ελληνισμός. Έχουμε να δώσουμε ακόμα πολλά ως Ελληνισμός Αμερικής αρκεί να είμαστε ενωμένοι. Πρέπει να ενωθούμε. Να μονιάσουμε. Το οφείλουμε στην Πατρίδα μας. Ενωμένοι οι Έλληνες της Αμερικής και οι απανταχού Έλληνες κάνουμε δυνατότερη και ισχυρότερη την γενέτειρα». Δημήτρης Δημητρίου 31 Μαϊου 2012.(GreekAmericanNewsAgency.com)
{youtube}63VjhDx_kkM{/youtube}
Ο Δημήτρης Δημητρίου γεννήθηκε στο Μυριόφυτο της Ανατολικής Θράκης στις 20 Αυγούστου του 1954 Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε στην αγαπημένη του Ποτιδέα Χαλκιδικής όπου διέμενε σχεδόν όλα τα καλοκαίρια. Κατάγονταν από οικογένεια που έδωσε πολλά στον αγώνα για την Μακεδονία. Ο Πατέρας του Κρύωνας, σε ηλικία 18 ετών ζητά να καταταγεί ως εθελοντής στο στρατό του Παύλου Μελά στα χρόνια του Μακεδονικού αγώνα και εν συνεχεία μετά αρχίζει ως ναυτικός να ταξιδεύει σε μεγάλα πλοία για να ζήσει την οικογένεια του. Η μητέρα του κυρά Παναγιώτα ήταν από τις πρώτες εθελόντριες που εντάχθηκαν στον Ερυθρό Σταυρό στα χρόνια του Β Π Πολέμου και γυρίζει όλες τις βουνοκορφές της Πίνδου και της Μακεδονίας.
Τα πρώτα του χρόνια τα έζησε στην Χαλκιδική ήταν λάτρης της ιστορίας της ελληνικής γλώσσας για την οποία έδιδε μάχη για την επικράτηση της στην Ελληνική κοινότητα ενώ ήταν επίσης και άνθρωπος των αρχαίων Ελληνικών. Δεινός συλλέκτης αρχαίων νομισμάτων και μεγάλων έργων τέχνης. Επίσης πολύ ικανός ερευνητής αρχαίων ευρημάτων τα οποία παρέδιδε στην αρχαιολογική υπηρεσία γιατί πίστευε ότι πρέπει «όλος αυτός ο θησαυρός να γίνεται κτήμα όλων των ελλήνων» όπως χαρακτηριστικά έλεγε συχνά πυκνά όταν τον επαινούσαν για τα ευρήματα του για τα οποία σχεδόν κάθε καλοκαίρι είχε να διηγηθεί και μια ιστορία στα ατέλειωτα βράδια στον Λευκό Πύργο στο κέντρο της Αστόριας όπου σύχναζε. Ως δύτης πολλές φορές ανέσυρε διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα -κάποια εξ αυτών μεγάλης ιστορικής αξίας- τα οποία πάντα παρέδιδε με δέος στις αρμόδιες αρχαιολογικές υπηρεσίες "…για να υπάρχουν στην πατρίδα και για τις επόμενες γενιές" όπως χαρακτηριστικά έλεγε με χαμόγελο και υπερηφάνεια. Υπήρξε αγωνιστής και γνήσιος πατριώτης και το τελευταίο διάστημα αγωνιούσε για τα συμβαίνοντα στην πατρίδα. Δραστηριοποιήθηκε έντονα και με πάθος αλλά και πλούσια δράση στον οργανισμό της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Νέας Υόρκης από τα πρώτα χρόνια που βρέθηκε στις ΗΠΑ ως μετανάστης στις αρχές της 10ετιας του 1970. Υπήρξε επίσης μαχητικό μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Φοιτητών την δεκαετία του 1970 και η "ψυχή" πολλών από τις δραστηριότητες που κάποτε παρουσίαζε ο συγκεκριμένος ελληνικός φοιτητικός σύλλογος ειδικά την 10ετια του 1970. Σπούδασε μαθηματικά και διοίκηση επιχειρήσεων στο Queens College ενώ το master του έκανε στο HOFSTRA.
Ο Δημήτρης Δημητρίου ήταν παντρεμένος και ακόμα ερωτευμένος με την σύζυγο και σύντροφο της Ζωής του Αθηνά το γένος Λαζαρίδη. Είχε μια κόρη την Ελισάβετ 25 ετών σήμερα. Τα αίτια του ξαφνικού θανάτου θα ερευνηθούν τα προσεχή 24ωρα ενώ εικάζεται ότι έφυγε μάλλον από καθολική καρδιακή ανακοπή.
Για περισσότερο από τέσσερις 10ετιες υπήρξε μαχητικό και δραστήριο μέλος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Νέας Υόρκης. Του οργανισμού που οργανώνει την μεγαλειώδη παρέλαση στην 5η λεωφόρο της Νέας Υόρκης εδώ και τρεις τουλάχιστον δεκαετίες.
Το κενό που αφήνει πίσω του μένει δυσαναπλήρωτο ειδικά στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Νέας Υόρκης της οποίας υπήρξε έντονα δραστήριο μέλος με συνείδηση και πάθος.
Υπηρέτησε πιστά και με πάθος επί πολλά έτη τον Ελληνισμό, παρά τον ύπουλο και λυσσαλέο πόλεμο που δέχθηκε αρχικά, την δεκαετία του 1980 που ήταν έντονα κομματικοποιημένος και ζωσμένος από ισχυρά κομματικά στελέχη του όλων των κομματικών και ιδεολογικών παρατάξεων που είχαν εισχωρήσει στον οργανισμό, μέσα από τον θεσμό της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων από πολλές θέσεις με τελευταία αυτή του αντιπροέδρου της Ομοσπονδίας το διάστημα 2010 -2012.
Ο Δημήτρης Δημητρίου υπήρξε επίσης έντονα δραστήριο μέλος της Ελληνικής κοινότητας στην πολιτεία της Νέας Υόρκης και για αρκετά χρόνια εκπρόσωπος της Ελληνικής κοινότητας της ΝΥ στα τοπικά διαμερισματικά συμβούλια της πολιτείας της ΝΥ. Επί μακρό χρονικό διάστημα την 10ετια του 1990 υπήρξε μέλος των οργανώσεων της Νέας Δημοκρατίας στην Νέα Υόρκη και συγκαταλέγεται στα ιστορικά και ιδρυτικά στελέχη της συντηρητικής παράταξης. Το τελευταίο διάστημα αφανώς ήταν ο άνθρωπος μαζί με τους επίσης δραστήριους ομογενείς Γιώργο Αλμυρούδη, Γιώργο Γεωργόπουλο, Βασίλειο Σταθάκο και τον Κώστα Μάστορα που βοήθησε στην εσωτερική κάθαρση των οργανώσεων της Νέας Δημοκρατίας στις ΗΠΑ.
Το 2007 ο Δημήτρης Δημητρίου ως μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων από την θέση του Γενικού Γραμματέα υπήρξε από τους πρωτεργάτες εμπνευστές αλλά και έντονα δραστηριοποιημένος της διοργάνωσης του πρώτου ιστορικά αποδεκτού και πολύ καλά οργανωμένου συνεδρίου για "το μέλλον του Ελληνισμού στις ΗΠΑ τον 21ο αιώνα". Συνέδριο, το οποίο όπως μαρτυρούν τα ανέκδοτα (ακόμα) ιστορικά αρχεία και αλληλογραφία της διοργάνωσης αυτής, έγινε αποδεκτή ως διοργάνωση καθολικά από την Ελληνική και Κυπριακή ηγεσία αλλά και από όλες τις πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες οργανώσεις στις ΗΠΑ.
Κύριο χαρακτηριστικό του Δημήτρη Δημητρίου και αυτό που τον έκανε ακόμα πιο αγαπητό και προσιτό ήταν το πλούσιο χαμόγελο του ενώ για κάθε περίσταση όπου και με όποιον και αν βρισκόταν πάντα είχε για κάθε περίσταση να πει και από ένα ανέκδοτο. Τα ανέκδοτα ήταν το "όπλο" πολλές φορές για να σπάει την αμηχανία ή να προσφέρει κέφι στην παρέα.
Προσωπικότητα ογκώδης και εφάμιλλη της ιδιοσυστασίας και της έντονης προσωπικότητας του πάντα πήγαινε μπροστά σε κάθε ζήτημα λάμβανε τον λόγο και με δυνατή στεντόρεια φωνή χωρίς να σκέφτεται αν θα πληγεί ο ίδιος ή δικά του προσωπικά συμφέροντα, έθετε τα ζητήματα αλλά και τις λύσεις που εκείνος πίστευε ότι μπορούσαν να προκριθούν. Εργαζόταν πολλές φορές αθόρυβα σε πολλά ζητήματα χωρίς τυμπανοκρουσίες και αυτοπροβολή.
Προσέφερε πολλά στην Ελληνική κοινότητα της Νέας Υόρκης και ειδικά στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων από όλες τις θέσεις που υπηρέτησε. Το έργο του και η προσφορά του θα καταδειχθεί καθώς και η αισθητή απουσία του θα φανεί άμεσα στο προσεχές διάστημα εντός και εκτός οργανισμού.
Ήταν άνθρωπος των ήπιων και χαμηλών τόνων ενώ επέλεγε ακόμα και όταν είχε δίκιο σε κάθε εσωτερική προστριβή, είτε στα ομογενειακά δρώμενα, είτε σε άλλα ζητήματα της ελληνικής κοινότητας στις ΗΠΑ την οδό της ισορροπίας και της καταλλαγής. Οι ιστορίες για τα ανέκδοτα αλλά και τις όμορφες χαριτωμένες φάρσες είναι δεκάδες και η κάθε μια –για όσους τον έζησαν- έχει μεγάλη συναισθηματική αξία.
Ήταν από τους πρώτους αγωνιστές και μαχητές του Κυπριακού αγώνα ενώ ήταν πρώτος αυτός που έδινε το αγωνιστικό παρών σε διαδηλώσεις για τα μεγάλα εθνικά θέματα. Ήταν ο άνθρωπος που το 1992 μαζί με τον Χρύσανθο Λαζαρίδη πρωτοστάτησαν ως μέλη και οι δυο του ΔΣ της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων ΝΥ στα μεγάλα συλλαλητήρια για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων και κατά της υφαρπαγής του ονόματος της Μακεδονίας. Μακεδόνας ο ίδιος δεν έλειπε ποτέ από καμία πρωτοβουλία που αφορούσε την έκβαση του ζητήματος των Σκοπίων όχι μόνο τότε που ανέκυψε το ζήτημα το 1992 αλλά και πολλά χρόνια νωρίτερα. Ανάλογη μαχητικότητα στις γενικές συνελεύσεις αλλά και στις κρίσιμες για τον θεσμό αποφάσεις είχε επιδείξει και τον Ιανουάριο του 1996 όταν οι Τούρκοι έκαναν την γνωστή απόβαση στα Ίμια.
Ο Δημήτρης Δημητρίου υπήρξε ως το τέλος μαχητής και αγωνιστής. Τον Δεκέμβριο του 2012 όταν κατέβηκε στην Ελλάδα είχε συνάντηση με τον στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά Χρύσανθο Λαζαρίδη στον οποίο μετέφερε τις αγωνίες των Ελλήνων αλλά και τις προσωπικές του απόψεις για την συνεχιζόμενη οικονομική και ανθρωπιστική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα από το 2009. Είχε άποψη και τεκμηριωμένη θέση για πολλά ζητήματα μέσα από την εμπειρία στα κοινωνικά δρώμενα αλλά την πλούσια επιχειρηματική του δράση.
Υπήρξε γενικός διευθυντής με πολυετή και εγχώρια και διεθνή εμπειρία σε όλες τις φάσεις των διοικητικών καθηκόντων, από την αρχική παραγωγή, το κόστος, τον ποιοτικό έλεγχο, μέχρι και την παράδοση στον πελάτη. Είχε εξαιρετικές διοικητικές ικανότητες, άριστος στην επικοινωνία και την επιλογή προσωπικού για την καλύτερη και αποδοτικότερη παραγωγή. Καθολική γνώση των πωλήσεων, των οικονομικών και της διοίκησης. Ικανότητα αντίληψης και διάγνωσης των προβλημάτων, νέων concepts, ιδεών και πρακτικών.
Από το 1998 ως το τέλος της ζωής του ασχολήθηκε με τις εξής επιχειρηματικές δράσεις
GAMHI GROUP OF Companies
Διευθυντής παραγωγής υλικών. Είχε την ευθύνη ολόκληρου του κύκλου παραγωγής με συνεχή επικοινωνία με όλα τα αρμόδια τμήματα. Επίλυση προβλημάτων, επίβλεψη όλης της διαδικασίας παραγωγής μέχρι το τελικό προϊόν. Καθορισμός της τιμολογιακής πολιτικής σε συνεργασία με εγχώριους και διεθνείς κατασκευαστές. Επίβλεψη της παραγωγής στον Καναδά. Διασφάλιση της ότι η αποστολή και η παράδοση των προϊοντών είναι εντός του προκαθορισμένου χρονοδιαγράμματος.
1990-1998
Interglobal MFG Enterprises (Εισαγωγές-Εξαγωγές)
Συμβόλαια με την πρώην Σοβιετική Ένωση για εισαγωγές, εξαγωγές και κατασκευές. Δυνατότητα εφαρμογής διάφόρων ειδών προγραμμάτων εισαγωγών-εξαγωγών. Πολλά ταξίδια στην Ρωσία, Ρουμανία, Ουζμπεκιστάν για έρευνα, αναζήτηση και ανάπτυξη και διαπραγμάτευση συμφωνιών με πελάτες για διάφορα προϊόντα.
Δημιουργία γραφείου εισαγωγών-εξαγωγών στην Μόσχα με προμηθευτικές αποθήκες, εφαρμόζοντας το cash and carry. Συμμετοχή σε εμπορικά shows. Διαφήμιση σε τοπικά Media, συλλογή και ανάλυση πληροφοριών της αγοράς και των επιλογών των πελατών. Ανάλυση κόστους μεταφορών, τους φόρους του τελωνείου. Ανάπτυξης στρατηγικών Marketing. Άμεση επίβλεψη και καθοδήγηση του προσωπικού
1983-1990
VI-Jack Fashion Inc
Διευθυντής παραγωγής όλου του κύκλου του προϊόντος. Από την παραγγελία υφασμάτων, τον σχεδιασμό, τον ποιοτικό έλεγχο, την επίβλεψη παραγωγής, την τιμολογιακή πολιτική, και την παράδοση.
1977-1989
D. Square Dressmakers Inc.
Γενικόςδιευθυντής
κατασκευαστής γυναικείων ενδυμάτων. Διαπραγμάτευση τιμών και υφασμάτων. καθορισμός τιμολογιακής πολιτικής. Εισαγωγή πλεκτών από την Ελλάδα
Σπούδασε στο Hofstra University και έλαβε Μάστερ στο τμήμα διοίκησης επιχειρήσεων
Επίσης από το Queens College έλαβε πτυχίο στα μαθηματικά.
Μιλούσε Αγγλικά, Ισπανικά, Ιταλικά και λίγα ρώσικά
Ο Δημήτρης Δημητρίου δεν χαριζόταν σε κανέναν ακόμα και σε πολύ στενούς φίλους και συνεργάτες του. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα λέει στην τελευταία μεγάλη συνέντευξη στο στον δημοσιογράφο Αλέξανδρο Στεφανόπουλο στην οποία μεταξύ άλλων στην 55λεπτη συνέντευξη τονίζει ότι «ένας από τους λόγους που στην Ελλάδα και εδώ στην Ομογένεια έχουν καταρρεύσει τα πάντα. Αξίες. Οράματα. Ηθική. Ιδανικά. Είναι οι δημοσιογράφοι δυστυχώς. Είστε καταπληκτικοί στο να διαλύεται ενώ θα μπορούσατε να συνθέτετε» ο Δημήτρης Δημητρίου έδωσε πολλές μάχες για την ανεξαρτησία τουλάχιστον των Ομογενειακών ΜΜΕ αλλά πολεμήθηκε όσο κανένας άλλος.
Τον Δημήτρη Δημητρίου, γνωστό ως J.J. και πολύ αγαπητό σε όλους στην Ομογένεια και την κοινότητα της Νέας Υόρκης βρήκε αργά το βράδυ (της Τετάρτης 20.02.13) καθώς γύρισε από το πανεπιστήμιο που διδάσκει, να έχει εκπνεύσει στο σπίτι τους η αγαπημένη του σύζυγος Αθηνά.
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ. ΘΑ ΖΕΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ
Η επιμνημόσυνη δέηση έγινε στον Ιερό Ναό της Αγίας Ειρήνης Χρυσβαλλάντου και μετά η μακαρία στο Κελάρη.
Διαβάστε επίσης :
Ο Δημήτρης Δημητρίου ήταν αυτό που έδειχνε. Απλός. Λιτός. Σεμνός. Γνήσιος Πατριώτης
Μερικές σκέψεις ως κατευόδιο στον φίλο Δημήτρη Δημητρίου για άγνωστες πτυχές ως σήμερα…
Εφυγε" ξαφνικά για το μεγάλο ταξίδι της Ζωής ο αγωνιστής και πατριώτης Δημήτρης Δημητρίου
