του Ας πούμε ότι μια ελληνική κυβέρνηση που έχει εκλεγεί προσφάτως, αποφασίσει “να σκίσει” τα μνημόνια. Η αλήθεια είναι ότι έχει κάθε δικαίωμα. Επίσης να πούμε ότι μονομερώς κάποια μελλοντική κυβέρνηση αποφασίσει να διαγράψει το 50% του χρέους μας. Άντε να ρίξω και το ότι θα συμφωνήσουν οι ομολογιούχοι και μελλοντικοί μας δανειστές, σε ρήτρα ανάπτυξης, διότι μας λυπούνται.
Το ερώτημα είναι το εξής: Με τι χρήματα θα χρηματοδοτήσει κάποια μελλοντική ελληνική κυβέρνηση την λεγόμενη ανάπτυξη; Διότι για να μας δανείσει κάποιος λεφτά για να αναπτυχθούμε, και στη συνέχεια να τους τα φάμε (ξανά), αποκλείεται.
Όπως επίσης και αποκλείεται, να δει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα κάποιου είδους επιεική μεταχείριση από την ΕΚΤ. Ναι μεν μείωσαν το κούρεμα χτες στα ομόλογα των τραπεζών, αλλά ποιος σας είπε ότι αυτό είναι πανάκεια;
Για να μπορεί κάποια μελλοντική κυβέρνηση να σκίσει τα μνημόνια, θα πρέπει να έχει βρει κάπου αλλού μια καλύτερη προσφορά από αυτή που έχουμε σήμερα. Με λίγα λόγια, θα πρέπει να βρει κάποιους να μας δανείσουν με λιγότερο από το 2% που μας κοστίζει σήμερα ο δανεισμός μας.
Με το συμπάθειο, αλλά αμφιβάλω πολύ αν βρεθεί κάποιος άλλος που να είναι τόσο γενναιόδωρος μαζί μας.
‘Αρα λοιπόν, αν δεν βρεθεί κάποια άλλη πηγή χρημάτων που να συμφέρει καλύτερα από το σημερινό καθεστώς (των κακών μνημονίων), για ποιο λόγο να θέλω να πάω κάπου αλλού (στις αγορές για παράδειγμα) και να δανειστώ από εκεί, αντί να μείνω με την σημερινή πηγή ρευστότητας που έχω (την τρόικα);
Διότι στο κάτω κάτω, με την τρόικα τουλάχιστον δεν έχω να ανησυχώ μήπως ανέβουν τα spreads ή μήπως αλλάξει ξαφνικά γνώμη η κάτι άλλο. Ξέρω πως, ότι και να γίνει θα είναι δίπλα μου, και ας μην το αξίζω.
Βέβαια θα μου πείτε, πολιτικά το να πεις ότι σκίζεις τα μνημόνια και σύντομα θα είσαι ελεύθερος να κανείς ό,τι θέλεις, σίγουρα θα προσελκύσει παραπάνω ψήφους, αν υποθέσουμε ότι γίνουν εκλογές σύντομα (λέμε τώρα).
Ναι αλλά, αυτό με την προϋπόθεση ότι δεν θα καταστροφούν παντελώς οι ψηφοφόροι σου στο ενδιάμεσο. Διότι ναι μεν δεν βλέπω και πολλά που θα μπορούσε να κάνει μια αριστερή κυβέρνηση για να κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα από ό,τι ήδη είναι, αλλά ένα παλιό αραβικό ρητό λέει ότι “καλύτερα ο διάολος που ξέρεις, πάρα ο διάολος που δεν ξέρεις”.
Η σημερινή και οι μελλοντικές ελληνικές κυβερνήσεις της επόμενης εικοσαετίας (τουλάχιστον), όχι μόνο θα είναι υπό καθεστώς μνημονίου, αλλά να παρακαλάνε να είναι διότι η εναλλακτική δεν είναι επιλογή, όσο άσχημα και να νομίζουμε ότι είναι τα πράγματα (και τα πράγματα είναι πολύ άσχημα).
Διότι όχι μόνο η εναλλακτική επιλογή θα μας κοστίσει πολύ περισσότερο, είναι και το ότι υπό καθεστώς μνημονίου, έχουμε και την σιγουριά της Ευρώπης.
Και πιστέψτε το ή όχι, όσο και άσχημα να νομίζετε ότι είναι τα πράγματα, θα μπορούσαν να γίνουν πολλές φορές χειρότερα, χωρίς την σιγουριά της Ευρώπης.
