Την Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου η πρώτη (ιδρυτική;) συνάντηση στην Νέα Υόρκη.
Από τον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο Τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές, στην Νέα 
Υόρκη, το Σικάγο, την Βοστώνη αλλά και την πολιτεία της Φλόριδας εδώ και περίπου δυο μήνες, ίσως και περισσότερο, εξελίσσονται εντονότατες διεργασίες στο παρασκήνιο κάτω από πρωτοφανείς συνθήκες άκρας μυστικότητας –για τον γράφοντα βεβαίως απολύτως κατανοητό- για την δημιουργία ενός ανεξάρτητου, και κυρίως μη εξαρτώμενου από την Ελληνική κυβέρνηση, φορέα με παναμερικανικό χαρακτήρα. Στόχος του φορέα αυτού, που σε επίπεδο οργάνωσης θα είναι τριτοβάθμιος μεν-κάτι σαν το ΣΑΕ ή σαν το πάλαι ποτέ ισχυρό την 10ετια του 1990 Εθνικό Συμβούλιο το αντί ΣΑΕ δηλ- αλλά σε αυτό τον οργανισμό, σύμφωνα με τους έχουντας την πρωτοβουλία, εξετάζεται το ενδεχόμενο αν θα μπορούν να μετέχουν σε αυτόν αυτόνομοι σύλλογοι αλλά και ενδεχομένως και πρόσωπα, είναι να τεθούν οι βάσεις και τα θεμέλια για την (αυτή την φορά σωστή) αυτοοργάνωση του Ελληνισμού των ΗΠΑ. Τα Επίκαιρα, είναι σε θέση να γνωρίζουν αρκετές λεπτομέρειες αλλά και έχουν στην διάθεση τους όλα εκείνα τα στοιχεία (πρόσωπα κατ αρχήν και διασυλλογικούς φορείς εν συνεχεία ) που μετέχουν αυτής της πρωτοβουλίας. Ωστόσο πρώτον για λόγους αρχής και δεοντολογίας δεν προβαίνουν σε δημοσιοποίηση, πριν οι ίδιοι που μετέχουν της πρωτοβουλίας δεν προβούν επισήμως σε δημόσιες ανακοινώσεις και δεύτερον –και κυριότερο κατά τον γράφοντα – η όλη προσπάθεια μπορεί και να ναυαγήσει πριν ακόμα εκδηλωθεί. Καθόλου απίθανο πράγμα σύνηθες στους κόλπους της λεγόμενης οργανωμένης ομογένειας.
Το «πρωτοφανές» και σημαντικό θα ήταν το ακριβώς αντίθετο. Δηλ η όλη προσπάθεια να πετύχει, τουλάχιστον στην αρχή της ίδρυσης της, να τελεσφορήσει και εν τέλει κάποια στιγμή να αποδώσει καρπούς.
Πριν προχωρήσω, σε μια αναγκαία μικρή αναδρομή, σε γεγονότα και καταστάσεις –όχι σε πρόσωπα αυτά έρχονται και παρέρχονται – για καθαρά λόγους ειδησεογραφικούς αλλά και για λόγους ενημέρωσης, αυτό που μπορεί να δημοσιοποιηθεί μόνον είναι ότι όλοι αυτοί, πρόσωπα μεμονωμένα με ιστορία όμως και αγωνιστικό παρελθόν κυρίως και πρωτίστως αλλά και εκπρόσωποι φορέων της Ομογένειας, θα έχουν την πρώτη επίσημη συνάντηση τους στην Νέα Υόρκη στις 4 Φεβρουαρίου. Έχουν ήδη προηγηθεί, εδώ και υο μήνες περίπου, 10αδες συναντήσεις κατά τόπους ανά πολιτεία, με κέντρο το Σικάγο αλλά και την Νέα Υόρκη προκειμένου να προετοιμαστεί με κάθε λεπτομέρεια αυτή η σύναξη των Ομογενών. Η συνάντηση της 4ης Φεβρουαρίου αρχικά θα είναι κλειστή και για τα ΜΜΕ και ανακοινώσεις θα γίνουν όταν θα είναι έτοιμα όλα σε κάθε δυνατόν επίπεδο. Αυτή η συνάντηση λέγεται από εκείνους που την συγκαλούν που έχει κατ αρχήν διερευνητικό χαρακτήρα και αν υπάρξει συμφωνία σε στόχους αρχές αξίες και καταλήξουν σε μια κοινή διακήρυξη τότε και μόνον τότε θα μπορεί να θεωρηθεί ιδρυτική συνέλευση αυτή η σύναξη.
Το ζητούμενο, όλων όσων ατύπως μετέχουν και φέρονται να απάντησαν θετικά στην πρωτοβουλία αυτή, που είχε μια ολιγομελής ομάδα από το Σικάγο και την Νέα Υόρκη, θα πρέπει να είναι όχι απλά να ιδρυθεί ένας ακόμα φορέας-από τέτοιους έχει χορτάσει ο Ελληνισμός των ΗΠΑ -, όχι απλώς η αυτοοργάνωση του Ελληνισμού και η συνεργασία σε επίπεδο θεσμών ( πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων συλλόγων ενδεχομένως και τριτοβάθμιων οργανισμών) αλλά πρωτίστως και κυρίως η πολιτική και ουσιαστική ενεργοποίηση των Ελλήνων της Αμερικής ώστε να μετέχουν ενεργά και πάλι στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ σε όλα τα επίπεδα.
Δηλαδή να ψηφίζουν! Σε όλες τις εκλογές! Από την ανάδειξη των τοπικών διαμερισματικών και περιφερειακών πολιτειακών συμβουλίων στους δήμους μέχρι την ανάδειξη κυβερνήτη και από την συμμετοχή στην ανά διετία εκλογή πολιτειακών βουλευτών και Γερουσιαστών μέχρι την τελική εκλογή για το αξίωμα του Προέδρου των ΗΠΑ. Δυστυχώς οι Έλληνες της Αμερικής δεν μετέχουν ούτε, τόσο πολύ στα κοινά των ΗΠΑ, όπως άλλες εθνικές κοινότητες, παρά μόνον ελάχιστοι.
Δεν είναι εγγεγραμμένοι δηλαδή στους εκλογικούς καταλόγους είτε των Ρεμπουμπλικάνων είτε των Δημοκρατικών. Σε ένα σύνολο, είτε πρώτης δεύτερης ή και τρίτης γενιάς, περίπου 3.000.000 Ελληνικής καταγωγής, ζήτημα σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ με βάση ανεπίσημους υπολογισμούς –γιατί ως τώρα δεν έχει γίνει κάποια εμπεριστατωμένη μελέτη πολύ περισσότερο καταγραφή – αυτοί που είναι εγγεγραμμένοι σε εκλογικούς καταλόγους και των δυο μεγάλων γνωστών κομμάτων των ΗΠΑ, να πλησιάζουν τους 30.000! Κάποιοι μάλιστα μιλούν για ένα νούμερο αρκετά μικρότερο κι από αυτό. Αυτή αν θέλετε είναι και η γενεσιουργός αλλά και βασική αιτία που στην πραγματικότητα, παρά τον καλά τεχνηέντως κατασκευασμένο, και από μια ανίσχυρη πλέον ομάδα δημοσιογράφων που με το αζημίωτο συντηρούσαν στα ελληνικά ΜΜΕ τον μύθο του «GreekLobby», ουδείς πλέον ούτε για τα τυπικά προσχήματα, φαίνεται να λαμβάνει σοβαρά υπόψη του τώρα πια… Γιατί παλαιότερα μέχρι και την 10ετια του 1990 και όσο είχαμε Ελληνικής καταγωγής Γερουσιαστές, άντε μέχρι και τις απαρχές τις 10ετιας του 2000 που είχαν απομείνει με δυο ελληνικής καταγωγής Γερουσιαστές η Ολυμπία Σνόου και ο Πώλ Σαρμπάνη κάτι κινούνταν . Έστω και αυτή η πολύπαθη ολιγομελής ομάδα, κατά μείζονα λόγο κυπριακής καταγωγής σχεδόν όλοι τους , προώθησης των Ελληνικών ζητημάτων όπως έχει επικρατήσει πλέον να ονομάζεται η τριανδρία (+ 1) των Πανίκου Παπανικολάου, Φίλιππα Κρίστοφερ , Νικόλαου Μούγιαρη και φυσικά του ισχυρού κληρικού πάτερ Αλέξανδρου Καρλούτσου, που αποτελούν τον πυρήνα αυτής της ομάδας, που πράγματι μπορεί έστω και να συνομιλεί και με τον εκάστοτε πρόεδρο των ΗΠΑ. Ευκαιριακά και συγκυριακά, οι άνθρωποι αυτοί όταν συντονίζονται και με τις εθνικές κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου να πετυχαίνουν, αν όχι πολλά και ουσιώδη, όπως αντίστοιχα άλλες εθνικές κοινότητες, με σαφώς λιγότερη όχι μόνον πληθυσμιακά και χρονικά και ιστορικά παρουσία στις ΗΠΑ-ο Ελληνισμός των ΗΠΑ μετρά πια αποδεδειγμένα 200 χρόνια και πλέον ιστορικής παρουσίας στην χώρα του Χριστόφορου Κολόμβου και του Αμέρικο Βεσπούκι- αλλά με πραγματικά οργανωμένο lobby, τουλάχιστον αν μη τι άλλο η φωνή αυτών των ανθρώπων να φτάνει σε ευήκοα ώττα (συχνά όμως δυστυχώς μη ακουώντων)…
Κατά καιρούς σε αυτή την ομάδα των 4 ανθρώπων προστίθενται φορείς που εμφανίζονται να έχουν δυναμική η πλήθος πίσω τους αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μια ιστοσελίδα η οποία πολλές φορές δεν ενημερώνεται κιόλας απλά κάνει ντόρο ως κύμβαλο αλλάζων αλλά πέραν αυτού ουδέν, και άλλα ονόματα που ενίοτε προβάλλονται περιστασιακά και στα Ελληνικά ΜΜΕ όπως ο Αλεξ Σπανός, ο Γιάννης Κατσιματίδης, ο οποίος παρά την εκκεντρικότητα του πολλές φορές βοηθά την Ελλάδα έστω και σιωπηρά, επίσης ο Άγγελος Τσακόπουλος αν και υπέργηρος πια, εν τούτοις προσπαθεί το ίδιο και η κόρη του Ελένη Κουναλάκη – Τσακοπούλου, και φυσικά ο κατάλογος με τους πράγματι πετυχημένους Έλληνες εξ Αμερικής δεν εξαντλείται. Άλλο όμως οι πλούσιοι και εκείνοι που ευημερούν στο όνομα του ameericandreemκαι άλλο lobby.
Φυσικά η ομάδα των ΕλληνοΑμερικανών που κινούνται με στόχο την ίδρυση ενός φορέα που θα ακούγεται όμως όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και στην Ελλάδα δεν φιλοδοξούν να οργανώσουν ένα φορέα που θα κάνει lobbyστο όνομα της Ελλάδος. Κάθε άλλο. Δεν θέλουν όπως μας είπαν άνθρωποι που μετέχουν ενεργά της όλης προσπάθειας «να μπουν στα παπούτσια κανενός», ωστόσο όταν θα έχουν άποψη προτάσεις και αιτήματα θα τα καταθέτουν στις ήδη υπάρχουσες δομές αλλά με απευθείας αναφορά και κοινοποίηση και προς την πλευρά των ΗΠΑ και φυσικά θα τις θέτουν και υπόψη της εκάστοτε ελληνικής κυβερνήσεως.
Στόχος πέρα από τα αυτονόητα θα πρέπει να είναι η εσωτερική αυτοοργάνωση του Ελληνισμού. Ή δυνατόν σε κάθε επίπεδο. Η συνεργασία και η συναλληλία. Η Αλληλοπεριχώριση. Ο συγκερασμός τάσεων και απόψεων. Πέρα και μακριά από κόμματα και πολιτικές ιδεολογίες που κατά το παρελθόν δίχασαν τον Ελληνισμό.
Να πούμε πάντως πως η πρωτοβουλία αυτή εκδηλώνεται σε μια στιγμή που στην Αθήνα κορυφώνονται οι διεργασίες στην κυβέρνηση για την επανίδρυση ενός νέου αυτοδιαχειριζόμενου φορέα που δε θα μοιάζει σε τίποτα με το πάλαι ποτέ ΣΑΕ αφενός και αφετέρου προχωράνε με γοργούς ρυθμούς οι ενέργειες στο Υπ. Εσωτερικών για την ενεργό συμμετοχή στις εθνικές εκλογές με δικαίωμα στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι και από τους τόπους διαμονής τους, των απανταχού Ελλήνων ανά την υφήλιο και με δικαίωμα παροχής επιστολικής ψήφου. Μάλιστα ο κ. Μιχάλης Κόκκινος που είναι επιφορτισμένος από τον αρμόδιο Υφ. Αμανατίδη έχει προχωρήσει της συζητήσεις του σε βάθος με φορείς οργανώσεις αλλά και πρόσωπα που χαίρουν εκτίμησης και απολαμβάνουν του σεβασμού μεγάλης –αν όχι της πλειοψηφίας της Ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ.
Άνθρωπος πάντως που γνωρίζει πολύ καλά τα της πρωτοβουλίας όταν ρωτήθηκε σχετικά μας είπε πως δεν υπάρχει καμία απολύτως επικοινωνία με την Αθήνα (υπονοώντας σαφώς την κυβέρνηση) μας έλεγε επιπροσθέτως πως σκοπεύουν να κινηθούν με γνώμονα και κεντρική πυξίδα την αποφυγή των προηγούμενων πολλών προηγούμενων, ενίοτε και τραγικών, λαθών είτε του ΣΑΕ – που ιδρύθηκε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου το 1985 αλλά δυστυχώς ενώ τα κίνητρα και οι προθέσεις ήταν αγαθές εν τα τούτοις στην συνέχεια οι γνωστοί πολιτικά επιτήδειοι κινήθηκαν με άδολους εξ αρχής στόχους για αυτό και η σφοδρή σύγκρουση με την Εκκλησία –το Οικουμενικό Πατριαρχείο δηλ παρά τις «Ευλογίες» του μακαριστού Πάλαι ποτέ Αρχιεπισκόπου Βορείου και Νοτίου Αμερικής Κυρού Ιακώβου- υπήρξε σφοδρότατη! Είτε πολύ περισσότερο, την αποφυγή των ολέθριων και τραγικών λαθών του πάλαι ποτέ σοβαρού –τουλάχιστον πριν καπελωθεί από τους γνωστούς επιτηδείους οι οποίοι εν τέλει – ΕλληνοΑμεριανικού Εθνικού Συμβουλίου, το οποίο φυσικά σήμερα έχει οδηγηθεί σε μαρασμό και πλήρη απαξίωση. Κοντολογίς. Φυτοζωεί και αποτελεί μια κλειστή παρεούλα κάποιων, ούτε καν 20 ατόμων τον αριθμό που πλέον ουδείς λαμβάνει σοβαρά υπόψη του αφού και όσοι μετέχουν ακόμα σε αυτό-πρόσωπα η φορείς – το έχουν απαξιώσει με την ίδια την συμπεριφορά τους. Οι άνθρωποι, οι οποίοι ιδία βουλήσει επικοινώνησαν μαζί μας, για να πάρουν μια ακόμα γνώμη για το πολιτικό εγχείρημα τους αν μη τι άλλο δείχνουν αρκετά σοβαροί με δυνατά οράματα και αξίες και με βασικό στόχο όχι μόνο την ενότητα και ομοψυχία του Ελληνισμού της Αμερικής αλλά κυρίως την αφύπνιση και κινητοποίηση του. Εμείς ολόψυχα ευχόμεθα κάθε επιτυχία.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΠΙΚΑΙΡΑ
