Η πτώση του “Ολύμπου”
Γράφει ο Anaconda
Τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησαν σε μια σειρά από εθνικώς επικίνδυνες πολιτικές:
(α) ότι μια χώρα εκτός αυτής πρέπει να επιβραβευτεί με δισεκατομμύρια ευρώ για την παράνομη διακίνηση προσφύγων και μεταναστών προς την Ένωση,
(β) ότι η Ένωση πρέπει να βοηθήσει μια χώρα εκτός αυτής στη θεμελίωση των -παράνομων, σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας- διεκδικήσεών της εις βάρος ενός μέλους της Ένωσης μέσω εμπλοκής διεθνούς οργανισμού σε χώρο εθνικής κυριαρχίας μέλους της, και
(γ) ότι δεν επιβάλλονται κυρώσεις όσες χώρες της Ένωσης παραβιάζουν συμφωνίες της και βοηθούν μια χώρα εκτός αυτής να εγκλωβίσει πρόσφυγες και μετανάστες σε ένα μέλος της Ένωσης.
Η κρασπεδοποίηση στοιχειωδών προϋποθέσεων για την ύπαρξη ενός έθνους-κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι για πρώτη φορά τόσο έκδηλη. Οι αποφάσεις της λαμβάνονται υπέρ των εθνικών συμφερόντων ορισμένων χωρών και γίνονται σεβαστές μόνο για όσο εξυπηρετούν αυτό τον σκοπό. Δεν υπάρχει συναθροιστικός υπολογισμός κόστους-οφέλειας ούτε πρόθεση για αντισταθμιστικές αναδιανομές. Ακριβώς όπως έγινε και στην περίπτωση του ευρώ, τα πλεονάσματα που δημιουργήθηκαν σε ορισμένες χώρες εξαιτίας του κοινού νομίσματος δεν μετακυλίθηκαν, έστω μερικώς, στις υπόλοιπες.
Αντίθετα, η διάλυση παραγωγικών δομών και τα εθνικά χρέη που δημιουργήθηκαν εξ’αυτού χρησιμοποιούνται τώρα ως το μέσο εκβιασμού για την πλήρη δορυφοροποίησή τους, μετατρέποντας το Βερολίνο σε Μόσχα επί ΕΣΣΔ. Η εκχώρηση των προϋπολογισμών σε κεντρικό έλεγχο και η δημιουργία παράλληλων, εξωκρατικών διαχειριστικών δομών τύπου Ανατολικής Γερμανίας, αποτελεί υποσύνολο της κατάλυσης των δημοκρατικών δομών ως αναγκαία προϋπόθεση για τη δημιουργία της Γερμανικής Ομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Χωρών-Εταιριών ως μετεξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αποτίμηση των Ελληνικών και των Κυπριακών υδρογονανθράκων σε ευρώ θα διασώσει τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία της γηραιάς ηπείρου αλλά θα μετατρέψει αυτόματα το ευρώ σε αποθεματικό νόμισμα, προκαλώντας κατάρρευση του δολλαρίου, πτώση τιμών μετοχών και παγίων στις ΗΠΑ, υποκατάσταση της ζήτησης για αμερικανικά ομόλογα, και πλήθος άλλων επιπτώσεων που θυμίζουν τις επιπτώσεις στο χρηματιστήριο του Λονδίνου μετά τη μάχη του Waterloo (1815).
Η αντίδραση των ΗΠΑ για τη διεύρυνσης της νομισματικής βάσης με τον Καναδά και το Μεξικό θα είναι τόσο ετεροχρονισμένη και δομικά αδύναμη που το Amero θα αποτελέσει όχι τη λύση αλλά την ταφόπλακα των σημερινών ομοσπονδιακών εξουσιών.
Αν οι ΗΠΑ δεν βοηθήσουν ενεργά την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της αφενός παρέχοντας πολιτική υποστήριξη σε τραπεζικά προϊόντα που θα διευθετήσουν το χρέος της και αφετέρου με παραγωγικές επενδύσεις, όπως κάποτε την ESSO και την ΕΑΒ, είναι νομοτελειακό ότι θα ακολουθήσουν την πτώση της Ελλάδος υπέρ κάποιου ευρύτερου σχεδίου.
ΥΓ. Το άρθρο αυτό, χωρίς τη φωτογραφία, ήταν προς δημοσίευση σε γνωστή εφημερίδα αλλά η παρέμβαση κάποιων παραγόντων την απέτρεψε.
