Εξασφαλίζει η Κυβέρνηση την ελευθερία του Τύπου; Η ενημέρωση σε καλούπι
Γράφει ο Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος
Ο Αμερικανός παιδαγωγός Άμπρααμ Φλέξνερ (1866-1959) έγραψε πως ο πραγματικός εχθρός του ανθρωπίνου γένους δεν είναι ο ακέραιος και άφοβος σκεπτόμενος άνθρωπος, αλλά όποιος προσπαθεί να περιορίσει το ανθρώπινο πνεύμα σε ένα καλούπι. Αυτό υπάρχει βάσιμος λόγος να φοβάται ο σκεπτόμενος Έλληνας, ότι θα επιχειρηθεί να μπει η σκέψη του σε καλούπι, με τις ενέργειες της κυβέρνησης στα ΜΜΕ. Ως γνωστόν σήμερα διεξάγεται ο διαγωνισμός για την παροχή τεσσάρων αδειών τηλεοπτικών σταθμών πανελλήνιας εμβέλειας…
Είναι γεγονός ότι κυρίως στους ηλικιωμένους η τηλεόραση ασκεί μια γοητεία περίπου ακαταμάχητη. Μένει συνέχεια ανοικτή, γιατί αισθάνονται ότι τους κάνει παρέα… Είναι λοιπόν πειρασμός για την κρατική εξουσία να θέλει να βάλει στο «καλούπι» της αυτό το σημαντικό σε ποσοστό μέρος της κοινής γνώμης…
Η κυβέρνηση περηφανεύεται ότι η διαδικασία είναι άψογη. Όταν, με τη δική της λογική, καθορίζει τους όρους του διαγωνισμού και είναι κυρίαρχος του παιχνιδιού μπορεί στη συνέχεια να υποστηρίζει ότι όλα γίνονται όπως πρέπει…
Η καθορισμένη παροχή τεσσάρων μόνο αδειών περιορίζει την ελευθεροτυπία. Όσο περισσότεροι είναι οι τηλεοπτικοί σταθμοί τόσο και ευρύτερη η ενημέρωση. Νοθεύει επίσης τους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας. Είναι απαράδεκτο το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι εκτιμά πως τόσοι μπορεί να είναι οι βιώσιμοι τηλεοπτικοί σταθμοί. Σε μια ελεύθερη δημοκρατία αυτό δεν το ρυθμίζει κάποια κρατική διαταγή, αλλά μόνο η αγορά.
Η κάθε δημοκρατική κυβέρνηση πρέπει να διαθέτει μηχανισμούς, ώστε να ελέγχει στους τηλεοπτικούς σταθμούς τυχόν παρανομίες, καταστάσεις καρτέλ, ασυμβίβαστο των μετόχων, διαπλοκές. Τίποτε άλλο. Αν σήμερα η κυβέρνηση επιτύχει του σκοπού της, γιατί αύριο να μην διατάξει, ότι, για λόγους βιωσιμότητας, τόσοι πρέπει να είναι οι κινηματογράφοι, τόσες οι εφημερίδες, τόσα τα ιδιωτικά σχολεία, τόσες οι ενορίες;…
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι με τον συγκεκριμένο διαγωνισμό κτυπά τη διαπλοκή και τους «βαρόνους» των ΜΜΕ. Σε μια δημοκρατία λειτουργεί η ανεξάρτητη δικαιοσύνη, η οποία οφείλει να επιλαμβάνεται κάθε καταγγελλόμενης παρανομίας. Η γιατρειά αρρωστημένων καταστάσεων, αληθινών ή κατασκευασμένων, δεν γίνεται με το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», αλλά με δίκαιη δίκη.
Ελπίζουμε ότι δεν θα ζήσουμε τα τραγικά γεγονότα, που πέρασαν λαοί, όταν πείσθηκαν πως τα επερχόμενα καθεστώτα λένε αλήθειες για τις προηγούμενες καταστάσεις και πως θα τους σώσουν από την παρακμή… Θυμίζουμε τους ρώσους με τους μπολσεβίκους, τους γερμανούς με τους ναζιστές, τους ιταλούς με τους φασίστες. Τώρα ο Ερντογάν επιβάλλει «δημοκρατικά» καθεστώς αυστηρού περιορισμού της ενημέρωσης από τα ανεξάρτητα ΜΜΕ, «για το καλό των Τούρκων», όπως υποστηρίζει, που μπορεί να μην έχουν τουαλέτες στα σπίτια τους, διαθέτουν όμως δορυφορική τηλεόραση…
Ελπίζουμε να μην φτάσουμε να ακούμε πάλι «Ντόιτσε Βέλε» και να βλέπουμε δορυφορική τηλεόραση…… Ελπίζουμε να μην υπάρχει συνδυασμός γεγονότων, ανάπτυξης των κρατικών καναλιών και κλείσιμου ιδιωτικών…Ελπίζουμε να μην υποβαθμιστεί και άλλο η δημοκρατία στην Πατρίδα μας.
