Η Σοφία Βούλτεψη γράφει για τη σχέση του πατέρα της με τον εκλιπόντα πολιτικό
«ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΤΕΨΗ;»
Αρθρο της Σοφίας Βούλτεψη- Αναδημοσίευση από Τα Νέα
Εκείνη την ημέρα, ημέρα της εκλογής του στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, πολλοί παραξενεύτηκαν όταν άκουσαν τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να ρωτά: «Μήπως έχει κανείς το τηλέφωνο του Γιάννη του Βούλτεψη;». Η συνέχεια είναι γνωστή.
Διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας από το 1984 ώς το 1993, ο πατέρας μου, δημοσιογράφος Γιάννης Βούλτεψης, υπήρξε από την πρώτη στιγμή προσωπική επιλογή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Είχαν γνωριστεί στην υπερορία, αυτοεξόριστοι και οι δύο στην Ευρώπη στα χρόνια της δικτατορίας, και παρέμειναν αχώριστοι μέχρι την ημέρα που τους χώρισε ο θάνατος, εκείνο τον Ιανουάριο του 2010, που ο Γιάννης Βούλτεψης έφυγε από τη ζωή.
Αναρίθμητες οι καλές και δύσκολες στιγμές αυτής της μακράς πορείας που συμπίπτει με μία από τις πιο κρίσιμες περιόδους της Μεταπολίτευσης. Η κοινή πορεία τους έχει καταγραφεί σε σειρά βιβλίων, άρθρων και αναμνήσεων. Προτιμώ, όμως, να διηγηθώ μία από αυτές τις ιστορίες, όπως ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τη διηγήθηκε κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννη Βούλτεψη «Δέκα σκληρά χρόνια στη Νέα Δημοκρατία», το 2005.
Ανεβασμένος στο βήμα της Ενωσης Συντακτών, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θυμάται: «Είχαμε πάει ένα ταξίδι στο Βερολίνο. Εκεί έκαμα μια δήλωση και την έστειλα στο Γραφείο Τύπου του κόμματος, δηλαδή στον Γιάννη (σ.σ.: “κύριε Γιαννάκη” τον αποκαλούσε χαϊδευτικά), προκειμένου να διανεμηθεί. Επιστρέφοντας, διαπίστωσα ότι η δήλωση δεν είχε δημοσιευθεί πουθενά. Ηταν προφανές ότι… δεν άρεσε στον Γιάννη. Του τηλεφώνησα για να μάθω τι συνέβη και ανάμεσά μας διημείφθη ο ακόλουθος διάλογος:
– Εκανα μια δήλωση στο Βερολίνο και δεν την είδα πουθενά, του είπα.
– Ούτε θα τη δεις, μου απάντησε.
– Γιατί; – Δεν περνάνε αυτά από εδώ, μου είπε.
– Μα, κύριε Γιαννάκη, δεν την κάνεις εσύ τη δήλωση. Την κάνω εγώ, ο πρωθυπουργός. – Ε, σαν την κάνεις εσύ, έλα εδώ, έχει γραφομηχανές, φαξ, τη γράφεις και τη στέλνεις, μου απάντησε».