Περί προθύμων και δήθεν καθωσπρεπιστών
Μια (μη) οφειλόμενη απάντηση στη δημοσιογραφία και τις δημόσιες σχέσεις «από τα Lidl»
Toυ Γιώργου Πλειού
1) Το επίμαχο άρθρο «Ζωή από τα Lidl», για όποιον το διάβασε και δεν έμεινε απλώς στον τίτλο, είχε στο επίκεντρό του την επιδείνωση της ζωής στη χώρα, ως συνέπεια της κρίσης. Όποιος κατάλαβε κάτι διαφορετικό ας αναρωτηθεί γιατί κατάλαβε κάτι διαφορετικό σαν κεντρικό θέμα του άρθρου. Φυσικά το ίδιο δικαίωμα, να αναρωτηθούν γιατί κατάλαβε ή «κατάλαβε» κάτι διαφορετικό, έχουν και όλοι οι άλλοι.
2) Σε ότι αφορά τη σχέση της έκφρασης «από τα Lidl» με την ομότιτλη εταιρεία σουπερμάρκετ και τα προϊόντα της, ήδη από την αρχή ξεκαθαρίζεται ότι η φράση «από τα Lidl» αναφέρεται στη σημασία που αυτή έχει αποκτήσει στην κοινή γνώμη ιδιαίτερα του διαδικτύου και των ΜΚΔ, όχι στην ίδια την εταιρεία ή τα προϊόντα της. Περίπου, όχι ακριβώς, όπως όταν λέμε π.χ. «κονιάκ», «παμπερς», «χάνζαπλαστ» κ.λπ. Τώρα αν κάποιους, συμπεριλαμβανομένης και της εταιρείας, δεν τους αφορά η διαδικτυακή κοινή γνώμη αυτό δικό τους ζήτημα. Εμένα, ως άνθρωπο που ασχολείται με τα ΜΜΕ, με ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Το ίδιο και πολλούς άλλους.
Τα προηγούμενα διαφαίνονται άλλωστε όχι μόνο από την επικέντρωση του άρθρου στη ζωή των Ελλήνων κατά τα χρόνια της κρίσης, αλλά και από το γεγονός ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων η επίμαχη φράση μπαίνει σε εισαγωγικά. Χρησιμοποιείται ως μεταφορική έννοια για να περιγραφεί η επιδείνωση της ποιότητας ζωής της πλειοψηφίας των κατοίκων της χώρας ως συνέπεια της κρίσης αλλά και ως μορφή συντήρησης του καταναλωτισμού με αντίγραφα στο περιβάλλον της κρίσης. Ελπίζω τώρα να έγινε κατανοητό γιατί ορισμένοι θα πρέπει να κοιτάξουν τις επιδόσεις τους στον τομέα της γλώσσας, της κατανόησης κειμένου και της έκφρασης ιδεών, εκτός κι αν δεν πρόκειται για ανεπάρκεια αλλά για κάτι άλλο. Για τις ίδιες τις ιδέες.
Μπορεί βέβαια κάποιοι μεταξύ και αυτών η ίδια η εταιρεία να θέλουν πολύ μετατοπίσουν τη συζήτηση στην ίδια την εταιρεία και τα προϊόντα της, για διαφημιστικούς ή άλλους λόγους και για βελτίωση της εικόνας τους. Άλλωστε αυτή η εικόνα δεν είναι πρόσφατη. Όμως η ενασχόληση με την εταιρεία και τα προϊόντα της δεν απασχολεί το άρθρο και ούτε εμένα γενικότερα. Όποιον τον απασχολεί ας βρει άλλους τρόπους προβολής και διαφήμισης, αναλύσεων, εκτιμήσεων ή τακτικής κ.λπ.
Θα ήταν άλλωστε παράδοξο να ασχοληθώ δηλαδή με την ίδια την εταιρεία και τα προϊόντα της, καθότι η ειδικότητά μου, ως γνωστόν, είναι τα ΜΜΕ και ο πολιτισμός, και όχι ο ποιοτικός έλεγχος των εμπορευμάτων, τα σούπερ μάρκετ ή η αγορά. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων να διευκρινίσω ότι και εγώ ψωνίζω περιστασιακά από το εν λόγω σουπερμάρκετ αλλά μόνο προϊόντα που δεν τρώγονται, δηλαδή δεν εισέρχονται με την μάσηση στον ανθρώπινο οργανισμό.
3) Και κάτι τελευταίο. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Γέρα» στο τεύχος Ιανουαρίου – Μαρτίου. Είχε παραδοθεί στους υπεύθυνους περί τα μέσα Νοεμβρίου, ήτοι πριν γίνω μέλος το ΕΣΡ. Η εταιρεία, και ορισμένοι άλλοι, όμως συνδέουν το άρθρο με αυτήν την ιδιότητα μου, πριν καν αυτή υπάρξει. Αν δεν το έψαξαν είναι δημοσιογραφία «από τα Lidl». Αν το έψαξαν δημοσίευσαν fake news. Είναι ελεύθεροι να επιλέξουν. Δεδομένων λοιπόν όλων των παραπάνω εγείρεται το ερώτημα: ποιος δυσφημεί ποιόν στην προκειμένη περίπτωση? Η δική μου απάντηση είναι ότι η εκπρόσωπος της εταιρείας με την ανακοίνωσή της, όπως και ορισμένα, περιορισμένα στον αριθμό αρνητικά δημοσιογραφικά και διαδικτυακά σχόλια, απλώς επιβεβαιώνουν τη συμβολική σημασία της φράσης «από τα Lid».
