Η πολιτική αλλαγή στη Γερμανία ενδέχεται να επηρεάσει τις διαπραγματεύσεις για την ελληνική οικονομία
Σκοτεινή η γερμανική κάλπη για την Ελλάδα
Του Γιάννη Σιδέρη
Είναι παραδειγματική η… ευθυκρισία κύκλων του Μεγάρου Μαξίμου, που πάντα εκλαμβάνουν τις επιθυμίες τους ως πραγματικότητα, και εισηγούνταν στον πρωθυπουργό, να τρενάρουν τη δεύτερη αξιολόγηση έως τις γερμανικές εκλογές, δεδομένου ότι ο φιλικός τους Martin Schulz και το SPD, θα έβγαιναν ενισχυμένοι από την κάλπη, και ως εκ τούτου θα ήταν άσος στο μανίκι της ελληνικής πλευράς, προκειμένου να θέσει όρους και να αλλάξουν επί το ωφελιμότερον για μας, τα δεδομένα της διαπραγμάτευσης. Ο πρωθυπουργός φλέρταρε με την ιδέα, αλλά οι πρώτες δημοσκοπήσεις, οι οποίες έδειχναν ότι ο δυνάμει γερμανός σύμμαχος ξεκινούσε τη διολίσθηση προς την εκλογική κατιούσα, τον προέτρεψαν στην ρεαλιστική απόφαση να κλείσει την αξιολόγηση, με μεγάλο χρονικό και οικονομικό κόστος φυσικά.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Τζανακόπουλος, πριν γίνουν γνωστά τα πρώτα αποτελέσματα των exit polls, επιδόθηκε σε ασκήσεις ψυχραιμίας, δηλώνοντας ότι οι εκλογές στη Γερμανία δεν θα επηρεάσουν την Ελλάδα! Προέβλεψε μάλιστα, στον Αθήνα 9,84 ότι οι εκλογές στη Γερμανία δεν θα προκαλέσουν τέτοια αλλαγή συσχετισμών, ώστε να επηρεάσουν την στρατηγική του πολιτικού συστήματος της Γερμανίας, απέναντι στην Ελλάδα! Άλλωστε, κατ’ αυτόν, η στρατηγική των δύο μεγαλυτέρων γερμανικών κομμάτων κινείται προ της κατεύθυνσης της ολοκλήρωσης του τρίτου προγράμματος.
Εντάξει, εν πολλοίς βρίσκεται στη δυσχερή θέση, λόγω ιδιότητας, να είναι καθησυχαστικός, αλλά η εξέλιξη των πραγμάτων ακύρωσε τις ευοίωνες προβλέψεις του, που σημαίνει ότι το κυβερνητικό επιτελείο δεν είχε ευδιάκριτη αποτύπωση των όσων τεκταίνονταν στην ηγέτιδα (και αυταρχικά ηγεμονική) δύναμη της Ε.Ε.
Το νέο τοπίο που προβάλλει στην Ευρώπη, προδιαγράφει δυσχερέστερη θέση για την κυβέρνηση και τη χώρα μας. Ο Schulz δε θα μετάσχει στην κυβέρνηση αφού «ο μεγάλος συνασπισμός τέλος».
Η ελληνική κυβέρνηση χάνει ένα «συμπαθητικό» στήριγμα («συμπαθητικό» με την έννοια ότι θα έλεγε τον καλό του λόγο αλλά δεν θα πατούσε και πόδι στην κυβέρνησή του για χάρη μας). Τώρα θα βρεθεί αντιμέτωπη με δυνάμεις που αντιτίθενται στη βοήθεια προς τη χώρα, ενώ τάσσονται και υπέρ του Grexit (ο αντιμνημονιακός και αντιευρωπαϊκός οίστρος που μας διακατέχει, μας ωθεί να βλέπουμε μόνο το δικό μας δίκιο, και μας αποτρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν το πρίσμα μέσω του οποίου διαθλούν οι ευρωπαίοι την βοήθεια που μας προσφέρουν! Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι σχεδιασμοί μας παραμένουν ατελείς).
Πέρυσι είχαμε ακόμη την πολυτέλεια να κάνουμε θεατρικά σκέρτσα αντίστασης, καθώς το τοπίο ήταν στατικό. Η Merkel κυρίαρχη, ο Hollande φιλικός αλλά και στα κάτω του ενόψει αποδρομής, και μόνο ο Schaeuble επέμενε στους όρους του. Τώρα εισήλθαμε σε ένα άκρως αφιλόξενο τοπίο, όπου το πιο πιθανό είναι να επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιου Κούλογλου, ότι «μπορεί να νοσταλγήσουμε τον Schaeuble!».
Πρώτιστο χρέος της κυβέρνησης, χρέος προς τον εαυτό της και τη χώρα, είναι να κλείσει την αξιολόγηση… χθες, πριν ακόμη συγκροτηθεί η νέα γερμανική κυβέρνηση, στην οποία θα μετέχουν δυνάμεις που εδώ τις χαρακτηρίζουμε ανθελληνικές, αλλά απλώς συμβαίνει να έχουν μια διαφορετική θέαση για την πορεία και την συγκρότηση της Ευρώπης συνολικώς.
Βέβαια ο πρωθυπουργός στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο κάλεσε τους υπουργούς να επιταχύνουν, προκειμένου η αξιολόγηση να ολοκληρωθεί εντός του Νοεμβρίου ώστε να προλάβουμε το Eurogroup της 4ης Δεκεμβρίου. Φευ, καθόλου καθησυχαστικό δεν είναι αυτό, και καμία εγγύηση δεν αποτελεί. Να θυμίσουμε απλώς ότι τα ίδια έλεγε και πέρυσι, ενόψει της δεύτερης αξιολόγησης, ότι αυτή θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος Οκτωβρίου (συνέντευξη στη Wall Street Journal). Όμως… αισίως παραλίγο να πιάσουμε καλοκαίρι!
Η τωρινή αξιολόγηση υπολείπεται σε αποτελεσματικότητα έργου και είναι απορίας άξιο αν η συγκεκριμένη κυβέρνηση, με τη διαπιστωμένη ραθυμία, ανικανότητα και «αντιστασιακότητα» κάποιων υπουργών, θα μπορέσει να υλοποιήσει 95 προαπαιτούμενα. Ωστόσο η γρήγορη ολοκλήρωση είναι μονόδρομος, πριν συγκροτηθεί η νέα γερμανική κυβέρνηση, που σαφώς θα απαιτήσει κάποιο χρόνο, προκειμένου οι κυβερνητικοί εταίροι να συμφωνήσουν επί ενός προγραμματικού κυβερνητικού πλαισίου (εκεί δεν έχουν Αλέξη και Πάνο να έχουν προσυνενοηθεί κρυφίως, και να συναντώνται απλώς για χειραψίες και αγκαλιές μπροστά στις κάμερες).
Ενδέχεται η νέα γερμανική κυβέρνηση να προβάλει ουσιαστικές απαιτήσεις επί θεμάτων που τέμνουν τον σκληρό ιδεολογικό πυρήνα της ελληνικής, όπως των εργασιακών (και δη τις μαζικές απολύσεις), θέματα του δημόσιου τομέα, όπως ουσιαστική αξιολόγηση και μετατάξεις, πιο νωρίς τις περικοπές συντάξεων, που θα κλονίσουν τα φιλικά της ακροατήρια. Αυτό εν πρώτοις δεν μοιάζει και ως σοβαρό διακύβευμα, και δεν είναι όσον αφορά στη διαρροή ψήφων. Όμως υπάρχει ο κίνδυνος να μπούμε εκ νέου σε μια περιδίνηση, της οποίας η κατάληξη θα είναι άγνωστη.
Γι’ αυτό προβάλει ως ζωτική ανάγκη, η αξιολόγηση να ολοκληρωθεί πριν σχηματιστεί η νέα γερμανική κυβέρνηση.
