Ποια πρέπει να είναι η απάντηση των ΗΠΑ;
Η Ευρώπη ξεκινάει ένα φιλόδοξο σχέδιο για να καταστήσει τις κεφαλαιαγορές της πιο διαφανείς και φιλικές προς τους επενδυτές.
Οι ΗΠΑ πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή εάν θέλουν να διατηρήσουν τη φήμη τους ως το καλύτερο μέρος στον κόσμο για να συγκεντρώσει και να αξιοποιήσει κανείς χρήματα.
Η νέα οδηγία της Ευρώπης για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων, η MiFID II για συντομία, θα μπορούσε τελικά να μεταμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο δραστηριοποιούνται οι τράπεζες, οι μεσίτες, τα επενδυτικά κεφάλαια και τα χρηματιστήρια της περιοχής. Η εφαρμογή των νέων κανόνων θα μπορούσε να αποτελέσει πρόκληση – και παρά τα χρόνια περιθωρίου, πολλές επιχειρήσεις εξακολουθούν να μην είναι έτοιμες να συμμορφωθούν. Αλλά η προσπάθεια φαίνεται να αξίζει τον κόπο. Επί του παρόντος, οι ΗΠΑ έχουν πιθανώς το πλεονέκτημα έναντι της Ευρώπης όσον αφορά την παροχή πληροφοριών στους επενδυτές, αλλά η MiFID II θα το αλλάξει αυτό.
Από τον Ιανουάριο του 2018, οι χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις θα πρέπει να παρέχουν πολύ ακριβέστερες, έγκαιρες και πλήρεις πληροφορίες σχετικά με τις συναλλαγές τίτλων και παραγώγων τους. Εκείνοι που αγοράζουν και πωλούν για λογαριασμό των πελατών θα πρέπει επίσης να κάνουν περισσότερα για να δείξουν ότι παίρνουν την καλύτερη δυνατή συμφωνία.
Οι επενδυτές θα έχουν καλύτερα στοιχεία σχετικά με τις τιμές πώλησης πολλών ομολόγων και παραγώγων, συμπεριλαμβανομένων των εισαγωγικών τιμών. Οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων θα πρέπει να ενημερώνουν τους πελάτες τους για το πού εκτελούν τις συναλλαγές τους. Οι μεσίτες και οι διαχειριστές κεφαλαίων θα πρέπει να αναλύουν το κόστος της έρευνας, ώστε να μην μπορεί να κρυφτεί στις προμήθειες διαπραγμάτευσης.
Οι ρυθμιστικές αρχές, επίσης, θα μάθουν περισσότερα για το τι συμβαίνει. Θα έχουν μια πλήρη, ακριβή χρονική καταγραφή της εμπορικής δραστηριότητας – τα δεδομένα που μπορούν κατ’ αρχήν να τους επιτρέψουν να κατανοήσουν καλύτερα τις ανωμαλίες όπως τα οι ξαφνικές πτώσεις. Θα έχουν επίσης περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους αλγόριθμους που αντιπροσωπεύουν μια αυξανόμενη μερίδιο των συναλλαγών, έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν γρηγορότερα αν χρειαστεί.
Πολλές επιχειρήσεις διαμαρτύρονται. Οι αλλαγές είναι ευρείας κλίμακας και η μετάβαση θα επιβάλει κόστος. Μερικοί από τους νέους κανόνες μπορεί να αποδειχθούν πολύ περίπλοκοι ή ανέφικτοι ή να έχουν απρόβλεπτες συνέπειες. Οι ρυθμιστικές αρχές θα έχουν αρχικά περισσότερα δεδομένα από ό, τι γνωρίζουν τι να κάνουν με αυτά. Και η αλλαγή συμβαίνει την ίδια στιγμή που οι χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις πρέπει να παλέψουν με τις επιπλοκές που προκαλεί το Brexit. Στο τέλος, όμως, μόλις τα σφάλματα εξαλειφθούν, η Ευρώπη θα είναι σε ισχυρότερη θέση για να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ ως κόμβος για επενδυτική δραστηριότητα.
Πώς πρέπει να απαντήσουν οι ΗΠΑ;
Σε ορισμένους τομείς, όπως η προ-εμπορική διαφάνεια σε ομόλογα και παράγωγα, οι ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ ενδέχεται να θέλουν να περιμένουν και να δουν τις μεταρρυθμίσεις της Ευρώπης. Σε άλλους, θα χρειαστεί να κινηθούν ταχύτερα: οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων των ΗΠΑ, για παράδειγμα, πιέζουν ήδη τους μεσίτες να αποδεσμεύσουν το κόστος της έρευνας.
Γενικά, οι ΗΠΑ πρέπει να διπλασιάσουν τις προσπάθειές τους για τη βελτίωση της πρόσβασης στα δεδομένα – για παράδειγμα, προωθώντας σχέδια για τη δημιουργία ενοποιημένου ιστορικού των συναλλαγών των χρηματιστηριακών εταιρειών και ρίχνοντας περισσότερο φως στην αγορά ομολόγων (αναμφισβήτητα η πιο σημαντική χρηματοπιστωτική αγορά τον πλανήτη, αλλά παράξενα αδιαφανής). Τουλάχιστον δεν θα πρέπει να αποδυναμώσουν την υφιστάμενη προστασία των επενδυτών – για παράδειγμα, καταργώντας έναν κανόνα που απαιτεί από τους παρόχους συμβουλών συνταξιοδότησης να ενεργούν προς το καλύτερο συμφέρον των πελατών τους.
Οι ΗΠΑ έχουν ωφεληθεί πάρα πολύ από τη φιλοξενία των βαθύτερων και πιο ρευστών κεφαλαιαγορών του κόσμου. Δεν πρέπει να θεωρήσουν τη θέση τους δεδομένη.
Περισσότερες δημοσιεύσεις της κατηγορίας Οικονομία ΕΔΩ
