Το πέμπτο άρθρο της σειράς Οι «έντιμοι» συκοφάντες της Ελλάδας του Σωκράτη Σίσκου
Και άλλοι πρώην επίτροποι
Οι «έντιμοι» συκοφάντες της Ελλάδας:
ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΛΙΤ
Η νοσηρή πολιτική ζωή ηγετικών προσωπικοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Μια σειρά άρθρων της ίδιας θεματολογίας
——————————————————————————————————————–
Και άλλοι πρώην επίτροποι
Άρθρο Νο 5, του Σωκράτη Β. Σίσκου
Αλλά και άλλοι πρώην επίτροποι, όπως π.χ. ο Γάλλος Ιβ ντε Σιλγκί, ο Βέλγος Κάρελ βαν Μιρτ, ο Ισπανός Μ. Ορτέγκα, ο Ολλανδός Φριτς Μπολκενστάιν, ο Ιρλανδός Τσάρλι Μακ Κρίβι, η Βουλγάρα Μεγκλένα Κούνεβα, ο Μαλτέζος Τζο Μπορτζ, ο Βέλγος Λουί Μισέλ, η Δανέζα Μαριάν Φίσερ Μπελ, η Ολλανδέζα Νίλι Κρους κ.ά., κατέλαβαν αμειβόμενες με αστρονομικά ποσά θέσεις σε μεγάλες εταιρείες. Σε τέτοιες πολυεθνικές, όπως η Λιονέζ Ντεζ Ο, η Φίλιπς, η Σουίσερ, η Σελ, η Ριανέρ, η τράπεζα ΒΝΡ, η Κρεντίμο, η Nortal, η γνωστή τράπεζα Merryll Lynch που ευθύνεται κι’ αυτή, μαζί με τη Lehman Brothers, για τη σημερινή μεγάλη οικονομική κρίση κ.ά., τοποθετούνται ως πρόεδροι, ως διευθύνοντες σύμβουλοι ή μέλη διοικητικών συμβουλίων. Όμως οι περισσότεροι προσλαμβάνονται από εταιρείες/λόμπι παροχής συμβουλών, διότι η εμπειρία τους στην Κομισιόν τους καθιστά χρήσιμους στην παροχή πληροφοριών, σε μια προσπάθεια καταστρατήγησης της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Μόνο στις Βρυξέλλες υπάρχουν γύρω στις τριάντα χιλιάδες{1} τέτοιες εταιρείες συμβούλων για να επεμβαίνουν «πελατειακά» στο νομοθετικό έργο του Ευρωκοινοβουλίου και στις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Φυσικά, από αυτό το παζάρι των πελατειακών σχέσεων θα ήταν αδύνατον να απουσιάζει και η πρώτη διδάξασα Goldman Sachs, η οποία και πρόσφατα έδειξε, με την πρόσληψη και τοποθέτηση του Ζ. Μ. Μπαρόζο (με τον οποίο θα ασχοληθούμε εκτενέστερα σε άλλο σημείο της έρευνάς μας) σε ανώτατη διευθυντική θέση, ό,τι γνωρίζει την τέχνη να απλώνει με μαεστρία τα πλοκάμια της. Εκτός από τις ΗΠΑ, όπου η ηγετική της θέση στον τομέα των τραπεζικών συναλλαγών είναι αναμφισβήτητη, έχει διεισδύσει και στα ευρωπαϊκά κέντρα πολιτικής εξουσίας, είτε με την τοποθέτηση πρώην διευθυντικών στελεχών της σε ηγετικές θέσεις της ΕΕ, είτε με στελέχωση των υπηρεσιών της από ανώτερους ευρωπαίους αξιωματούχους και πρώην επιτρόπους. Ένας τέτοιος ήταν και ο άλλοτε (1985–89) Ιρλανδός επίτροπος ανταγωνισμού Πίτερ Σάδερλαντ, ο οποίος διεύθυνε τον ευρωπαϊκό τομέα της εταιρείας, με έδρα το Λονδίνο, από το 1995 και ως το 2015. Ταυτόχρονα όμως είχε και άλλες υψηλά αμειβόμενες δραστηριότητες. Υπήρξε ανώτατο στέλεχος της βρετανικής πετρελαϊκής εταιρείας ΒΡ, της Βασιλικής Τράπεζας της Σκωτίας, κάποιων διευθυντικών τομέων των Ηνωμένων Εθνών και όπως ήταν επόμενο (ως γνωστός με το προσωνύμιο «ο πατέρας της παγκοσμιοποίησης»), είναι βασικό στέλεχος της Λέσχης Bilderberg και από το 2010 επίτιμος πρόεδρος της Trilateral Commission{2}, στην οποία υπήρξε εκτελεστικός πρόεδρος του ευρωπαϊκού τομέα της από το 2001 και ως το 2010.
Θα ήταν παράλειψη να μην ασχοληθούμε και με τη δική μας πρώην επίτροπο Θαλάσσιας Πολιτικής (Ναυτιλίας) και Αλιείας Μαρία Δαμανάκη. Το «Εδώ Πολυτεχνείο» την ανάδειξε ως ακατάβλητη κι’ άφοβη ηρωίδα της κομμουνιστικής Αριστεράς, που αντιμετώπισε τα τανκς της δικτατορίας εμψυχώνοντας το λαό. Ήταν η μοναδική που, ως εκφωνήτρια του μικρού και παράνομου φοιτητικού ραδιοφωνικού σταθμού, έγινε γνωστή στο πανελλήνιο και έδρεψε τις δάφνες μιας προπαγανδιστικής μιντιακής προβολής, όπως γίνεται σήμερα με τις όμορφες τηλεοπτικές παρουσιάστριες. Από την πολυπληθή ομάδα των φοιτητών που «έστησε» το σταθμό, πολλοί από τους οποίους υπέστησαν ταπεινώσεις και ανελέητους ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια στα κρατητήρια της Ασφάλειας, ήταν η μοναδική «ηρωίδα» που αναδείχτηκε σε τόσο προβεβλημένο και διακεκριμένο στέλεχος της κομμουνιστικής Αριστεράς, για να μεταπηδήσει αργότερα και να χρηματίσει πρόεδρος του Συνασπισμού. Μεταγενέστερα, η «επαναστατική της ιδεολογία» την οδήγησε στο ΠΑΣΟΚ και στο τέλος, το 2009, επιλέχθηκε ως επίτροπος σε μια μεταλλαγμένη Ευρωπαϊκή Ένωση των τραπεζιτών και των κερδοσκόπων. Ήταν πλέον επόμενο, με τέτοια «προοδευτική» ιδεολογική και πολιτική εξέλιξη, να βρεθεί σε μια από τις λυκοφωλιές του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Μετά τη λήξη της θητείας της στην Κομισιόν, προσλήφθηκε και διορίστηκε γενική διευθύντρια του παγκόσμιου περιβαλλοντικού οργανισμού The Nature Conservancy (TNC) με έδρα το Λονδίνο. Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του TNC Mark Tercek δήλωσε πως οι εργασίες του Οργανισμού θα επωφεληθούν από την «πλούσια εμπειρία της Μαρίας» στη Ναυτιλία και την Αλιεία. Θα έπρεπε να συμπληρώσει πως θα υπήρχαν, κυρίως, ωφέλειες από τις γνωριμίες και τις εμπειρίες της στην ΕΕ και τις νομοθετικές διαδικασίες του Ευρωκοινοβουλίου.
Όμως, ποιος είναι ο TNC;
Στα χαρτιά, επίσημα και νομότυπα, ο Οργανισμός έχει ως στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, κυρίως στις ΗΠΑ όπου και ιδρύθηκε το 1951, αλλά οι δραστηριότητές του επεκτάθηκαν σε περισσότερες από τριάντα χώρες. Βασική του επιδίωξη, λένε, πως είναι η προστασία των φυτών, των ζώων, της βιοποικιλότητας, των υδάτων, του αέρα και της ατμόσφαιρας, των άγριων και φυσικών τοπίων, του υποθαλάσσιου φυσικού πλούτου (π.χ. κοράλλια, στρείδια κλπ) κ.ά. Με μια πρώτη ματιά και ο πλέον δύσπιστος θα πρέπει να αναγνωρίσει πως οι στόχοι του TNC είναι μη κερδοσκοπικοί κι’ αποβλέπουν στη σωτηρία του πλανήτη μας από την ανθρώπινη ανευθυνότητα, την προστασία της φύσης από την απληστία κάποιων πολυεθνικών εταιρειών ή κρατών και γενικά την προστασία των ανθρώπων από την καταστροφή του περιβάλλοντος. Με λίγα λόγια πως πρόκειται για έναν Οργανισμό φιλανθρωπίας, δικαιοσύνης, αγαθοεργίας και αγάπης για τον άνθρωπο και τη φύση, σύμφωνα με τους κανόνες της ηθικής και των αξιών που βρίσκουμε στα ιερά κείμενα των Ευαγγελίων. Από την άποψη αυτή η Μαρία Δαμανάκη θα πρέπει να έχει ήσυχη τη συνείδησή της, αφού αυτές οι ηθικές αξίες συμπίπτουν απόλυτα με τα «σοσιαλιστικά της οράματα». Όμως ας δούμε τι λένε και κάποιοι που δεν συμφωνούν με την τόσο ανθρώπινη και φιλανθρωπική εικόνα του TNC.
Σε πολλά διαφημιστικά ή ενημερωτικά κείμενα βρίσκει κάποιος γενικής φύσεως πληροφορίες για τις δραστηριότητες του Οργανισμού. Σε ορισμένα γίνεται, με ασαφείς υπαινιγμούς, αναφορά στις συγκαλυμμένες εμπορικές επιδιώξεις του και σε άλλα εμπαθείς χαρακτηρισμοί και προσωπικές λεκτικές επιθέσεις στα ανώτατα και ανώτερα στελέχη του. Ο αμερόληπτος αναγνώστης ή ερευνητής, θα πρέπει με υπομονή να ψάξει προς όλες τις κατευθύνσεις, να συγκρίνει κείμενα και να συσχετίσει γεγονότα, για να μπορέσει να οδηγηθεί σε ασφαλή συμπεράσματα. Σε ένα τέτοιο κείμενο, στο οποίο γίνεται παράθεση των δραστηριοτήτων του TNC, σύμφωνα με τα λεγόμενα των στελεχών του, υπάρχει και ένας υπαινιγμός που δίνει το κίνητρο για λεπτομερέστερη έρευνα. Παρά τις διατυμπανιζόμενες καλές προθέσεις και τα πετυχημένα σλόγκαν σαν το « Protecting Nature, Preserving Life » (προστατεύοντας τη φύση, προστατεύεις τη ζωή), υπάρχουν και δραστηριότητες για εμπορική εκμετάλλευση αυτών των «φυσικών αγαθών», με αποτέλεσμα την καταστροφή{3} του φυσικού περιβάλλοντος κάποιων ειδών αλλά και των αυτόχθονων (ιθαγενών) προς τους οποίους δεν επιδεικνύεται ανάλογος σεβασμός. Ας δούμε λοιπόν ποιες είναι αυτές οι εμπορικές δραστηριότητες από ανθρώπους που έχουν, ως μοναδικό σκοπό στη ζωή τους, να «προστατεύουν τη φύση».
Ο Μαρκ Τέρκελ, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του TNC από το 2008, ήταν επί 24 χρόνια διευθυντής και εμπορικός συνεργάτης (partner) της Γκόλντμαν Σακς, μιας εταιρείας «που κυβερνά τον κόσμο»{4}. Άλλο ανώτατο στέλεχος του TNC, το οποίο κατηγορήθηκε για τις ανύπαρκτες φιλοπεριβαλλοντικές απόψεις του, ήταν ο απόστρατος στρατηγός Νόρμαν Σβάρτσκοπφ. Ως επικεφαλής της εκστρατείας της διεθνούς συμμαχίας στην έρημο του Κουβέιτ και του Ιράκ κατά του Σαντάμ Χουσεΐν, στον πρώτο πόλεμο του Περσικού Κόλπου επί προεδρίας του Τζορτζ Μπους (του πρεσβύτερου), θα μπορούσε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία να επιβεβαιώσει τη ρήση του Τάκιτου «όπου δημιουργούν έρημο, το αποκαλούν ειρήνη»{5 }.
Πάντως, σε καμιά περίπτωση οι πολλοί εμπορικοί συνεργάτες (partners) της εταιρείας Nature Conservancy, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθούν ως προστάτες της φύσης και της ανθρώπινης ζωής. Ανάμεσά τους διακρίνουμε την περιβόητη Duke Energy Corporation (για την οποία ο οικολόγος και ακτιβιστής J. T. Taber κάνει ειδική αναφορά στις καταστροφικές για τους αυτόχθονες δραστηριότητές της στη Νότια Αμερική), τις πετρελαϊκές Exxon Mobil, BP και Chevron, την Barrick Gold Corporation (η οποία «ρήμαξε» χρυσοφόρες περιοχές στο Περού, στη Ζάμπια, στους Παπούα της Νέας Γουϊνέας, στους αυτόχθονες της Αυστραλίας κλπ), την Boeing, την Coca-Cola, την Johnson & Son, την Bank of America, την Delta Air Lines, την Xerox, τον χημικοβιομηχανικό γίγαντα Dow Chemical Company (με κατασκευαστικές και πληροφοριακές δραστηριότητες και στην Ελλάδα), την Monsanto Company (πασίγνωστη για τις εγκληματικές δραστηριότητές της στο περιβάλλον με τα μεταλλαγμένα γεωργικά προϊόντα και τα τοξικά{6} φάρμακα) κ.ά.
Σε έναν τέτοιο παραδεισένιο κήπο με πολυεθνικά αρωματικά λουλούδια, θα κάνει τον περίπατό της η παγκόσμια διευθύντρια της Γκόλντμαν Σακς Μαρία Δαμανάκη, περήφανη που, πιστή στη σοσιαλιστική της ιδεολογία{7}, είχε την τύχη (σύμφωνα με το σλόγκαν της Nature Conservancy), «προστατεύοντας τη φύση, να προστατεύσει και τη ζωή».
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1.- Ο απίστευτος για την κοινή λογική αριθμός αυτών των εταιρειών/λόμπι, αναφέρεται σε σχετική ερώτηση του έλληνα ευρωβουλευτή Δημήτρη Παπαδημούλη, η οποία υποβλήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο το καλοκαίρι του 2015. Η έγκυρη πληροφορία βασίστηκε σε διαπιστώσεις του οργανισμού Transparency International (Διεθνής Διαφάνεια), όπου επισημαίνεται και ο ρόλος αυτών των εταιρειών οι οποίες δημιουργούν «ένα θεσμικό πλαίσιο που ευνοεί την αδιαφάνεια, τη διαφθορά και την απάτη».
2.- Για αυτή την «Τριμερή Επιτροπή», που από πολλούς θεωρείται ως η Παγκόσμια Κυβέρνηση, αλλά και για τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, υπάρχουν λεπτομερέστερες πληροφορίες στην πολιτιστική πραγματεία μου «Το Θαύμα του Ελληνικού Πολιτισμού» (δωρεάν ανάγνωση και εκτύπωση στο website: siskos-logotexnia.gr).
3.- Το σχετικό κείμενο στα αγγλικά έχει ως εξής: «However, the organization also offers business development of its operations; some of these developments have a catastrophic result the natural habitat of some species and the homelands of indigenous who are not respected». Για τις καταστροφικές συνέπειες των περιβαλλοντικών επεμβάσεων του Οργανισμού στις περιοχές των αυτοχθόνων, υπάρχουν πολλά αναλυτικά κείμενα, όπως του ακτιβιστή Ιρλανδού δημοσιογράφου και ερευνητή Jay Thomas Taber με τίτλο: «Green Growth False Promise» που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2016. Σε αυτό το κείμενο, ο προαναφερόμενος δημοσιογράφος και ενεργητικό μέλος μιας ομάδας ερευνητών και αναλυτών του «Κέντρου Μελέτης του Κόσμου των Αυτοχθόνων» και συμπαραστάτης των ιθαγενών πληθυσμών σε προσφυγές τους στον ΟΗΕ και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αποκαλύπτει τις διασυνδέσεις των θεωρούμενων ως φιλοπεριβαλλοντικών οργανισμών TNC, Group 350 κλπ με τη Γουώλ Στριτ (κυρίως με τον μεγιστάνα των πετρελαίων Γουόρεν Μπάφετ, τους Ροκφέλερ, τον Μπιλ Γκέιτς κ.ά.).
4.- Ο χαρακτηρισμός αυτός, ως πλέον μια γενικευμένη άποψη και αντίληψη των ευρωπαίων πολιτών, βρίσκεται και στον τίτλο του βιβλίου του δημοσιογράφου της «Le Monde» Μαρκ Ρος: «La Banque – Comment Goldman Sachs dirige le monde» και σε μετάφραση στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο» (Η Τράπεζα-Πως η Goldman Sachs κυβερνά τον κόσμο).
5.-«Ubi solitudinem faciunt, pacem appellant». Είναι η φράση που, κατά τον ρωμαίο ιστορικό, είπε για τις «εκπολιτιστικές ρωμαϊκές εκστρατείες» ο Καληδόνιος πολέμαρχος Καλγκάκος, ο ηγέτης της τελευταίας Βρετανικής φυλής (στη Σκωτία) η οποία ακόμα δεν είχε υποταχθεί στους Ρωμαίους. Στην τελική πολεμική σύγκρουση το έτος 83 ή 84 μ. Χ. στο βουνό Γρόπιους, ο πεθερός του Τάκιτου, ο Γναίος Ιούλιος Αγκρικόλας, τους κατατρόπωσε και τους υπόταξε. Γι’ αυτή τη νίκη του τιμήθηκε από τον αυτοκράτορα Τίτο Φλάβιο Δομιτιανό με την οργάνωση ενός «Θριάμβου» στη Ρώμη.
6.- Στις 10 του Σεπτέμβρη 2015, η Μονσάντο είχε καταδικαστεί στη Γαλλία από το Εφετείο σε πλήρη αποζημίωση ενός γάλλου αγρότη, ο οποίος είχε υποστεί μερική αναπηρία και άλλες επακόλουθες παρενέργειες από τη χρήση του τοξικού ζιζανιοκτόνου «λάσσο». Το γεωργικό αυτό φάρμακο είχε χρησιμοποιηθεί σε αγροτική καλλιέργεια αραβοσίτου και η επικινδυνότητά του οφείλονταν στις τοξικές του αναθυμιάσεις. Η εταιρεία, αν και γνώριζε τους μεγάλους κινδύνους του φαρμάκου για τους χρήστες γεωργούς, αφού είχε ήδη από το 1985 και μετά απαγορευθεί στον Καναδά, στο Βέλγιο και στη Βρετανία, το κυκλοφορούσε στη Γαλλία με εγκληματική ασυνειδησία. Μπροστά στο κέρδος η ανθρώπινη ζωή έχει μηδαμινή αξία.
7.- Ο πατριάρχης του δημοκρατικού σοσιαλισμού Ζαν Ζορές, σε λόγο του τον Οκτώβρη του 1911 διατύπωσε με σαφήνεια το ιδεολογικό στίγμα κάθε σοσιαλιστικής δράσης ως εξής: «Partout l’action socialiste peut s’effectuer au profit d’une civilisation supérieure dans le sens de ce que l’ humanité a rêvé de plus grand et de plus noble» (παντού η σοσιαλιστική δράση μπορεί να πραγματοποιηθεί προς όφελος ενός ανώτερου πολιτισμού, υπό την έννοια αυτού που η ανθρωπότητα έχει ονειρευτεί ως το πιο μεγάλο και το πιο ευγενές).
Διαβάστε ακόμα
Ο «ανήθικος» Έλληνας και οι «άμεπτοι» Δυτικοί επικριτές του
Ευρωπαϊκό πελατειακό κράτος: Μια ιστoρία σκανδάλων και διαφθροράς
Ο ρόλος των ΜΜΕ και η ανθελληνική προπαγάνδα στα χρόνια της κρίσης
Οι λομπίστες των Βρυξελλών: Η μυστική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Περισσότερες δημοσιεύσεις της κατηγορίας Αναλύσεις ΕΔΩ
