Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΒΟΣΤΩΝΗΣ ΜΕΘΟΔΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΔΙΑΔΟΧΟΣ …ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΑΡΧ. ΙΑΚΩΒΟΥ. ΑΥΤΟΝ ΘΕΛΟΥΜΕ! ΑΥΤΟΝ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΠΟΜΝΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
Μια συνέντευξη, σπάνια ως προς την ουσία και το το περιεχόμενο της, παραχώρησε στα Επίκαιρα και την ΠΡΩΝΗ ο father Robert Stefanopoulos, πατέρας του δημοφιλούς δημοσιογράφου του ABC και πρώην προσωπάρχης του Λευκού Οίκου, επί προεδρείας Κλίντον, George Stefanopoulos .
Μια συνέντευξη – παρέμβαση στα δημόσια πράγματα της Ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ η οποία αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις ένθεν κακείθεν καθώς ο σεμνός κληρικός, ίσως στην πρώτη δημόσια παρέμβαση του, δεν εκφράζει μόνο τον προβληματισμό του για όσα διαδραματίζονται στο εσωτερικό της πολύπαθης Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής, θεωρώντας όχι μόνον δεδομένη αλλά και επιβεβλημένη την αλλαγή στον θρόνο της Αρχ. Αμερικής, αλλά προχωρά ένα βήμα πιο πέρα!
Προτείνει, φωτογραφίζει, σχεδόν «υποδεικνύει» και προτρέπει(να αποδεχθεί την θέση αυτή ) τον διάδοχο του κ. Δημητρίου τονίζοντας χωρίς δισταγμό « το είχα πει εδώ και χρόνια πολλά πίσω πως ο Αρχ. Ιάκωβος όφειλε να πάρει δίπλα του τον Μεθόδιο, σήμερα Μητροπολίτη Βοστώνης. Να τον μάθει. Να το μυήσει. Να τον διδάξει όλα εκείνα που χρειάζεται. Να τον προετοιμάσει κατάλληλως, να τον διαδεχθεί για την θέση του. Μια θέση δύσκολη. Θρησκευτική αλλά και πολιτική».
Στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στα Ε, και που ολόκληρη στο σύνολο της θα δημοσιοποιηθεί στις 20 Δεκεμβρίου* από την διαδικτυακή έκδοση της ΠΡΩΙΝΗΣ( www.neaproini.gr ), ο σεμνός κληρικός, μέσα από την αφήγηση της δικής του προσωπικής πορείας των 60 και πλέον ποιμαντικής διακονίας στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής, δεν διστάζει να μιλήσει ακόμα και για τα ιστορικά λάθη του Οικουμενικού Πατριαρχείου τονίζοντας πως «ήταν λάθος ο επιμερισμός (τεμαχισμός) και η κατάτμιση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Βορείου και Νοτίου Αμερικής. Αποδυνάμωσε το θεσμό. Το πατριαρχείο έχασε όπως έχασε και η Αρχ. Αμερικής. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ήταν ένα λάθος!»
Μιλάει επίσης για τα γεγονότα του 1995 που οδήγησαν στην υποχρεωτική απομάκρυνση του Αρχιεπισκόπου Ιακώβου από τον θρόνο της Ιεράς Αρχ. Αμερικής και τονίζει πως «ήταν μια αδικία …και ορίστε που ευρισκόμεθεα σήμερα; Σε ποια κατάσταση φτάσαμε;» ενώ με όσα λέει φωτίζει κάποιες από τις πτυχές εκείνων των ημερών…
Παρ ότι θιασώτης και άλλοτε ένθερμος υποστηριχτής της άποψης πως ωρίμασε ο χρόνος ώστε η Αρχ. Αμερικής πρέπει να αναβιβασθεί σε καθεστώς είτε ημιαυτονομίας είτε ακόμα και αυτοκεφαλίας, όπως δημοσίως γράφονταν την περίοδο της μεγάλης αναταραχής (1998-1999) σήμερα εμφανίζεται προβληματισμένος τονίζοντας πως «δεν είναι ώριμο κάτι τέτοιο… δεν είμεθα έτοιμοι όχι μόνον εμείς, της Ιεράς Αρχ. Αμερικής αλλά κυρίως οι άλλοι ομόδοξοι Ορθόδοξοι των άλλων εθνικοτήτων. Το βλέπουμε πως δεν προχωράει ο θεσμός των επισκοπικών συνενλεύσεων που συγκαλούνται κάτ έτος ή κάθε έξι μήνες. Δεν ενδιαφέρονται. Υπάρχει αδράνεια…»
Διαπιστώνει, πως όλα όσα συμβαίνουν αυτή την περίοδο στην Ιερά Αρχ. Αμερικής, που προσομοιάζουν μόνο με μια τελματωμένη κατάσταση η οποία δεν προχωρά παρά μένει στάσιμη, απαιτούν και επιβάλουν «… να φανεί ένας νέος Ιάκωβος. Να είναι ο άνθρωπος που με την τόλμη, την παρησία, το θάρρος, του Ιακώβου και τα άλλα χαρίσματα του, σε συνδυασμό με τα δικά του προσωπικά πνευματικά χαρίσματα (εκείνου που θα διαδεχθεί τον κ. Δημήτριο), που υπό την ηγεσία του θα ενώσει τις διεστώτες δυνάμεις τις Ορθοδοξίας στις ΗΠΑ!…» και συμπληρώνει με νόημα για τον διάδοχο του Αρχ. Αμερικής Δημητρίου «θα πρέπει να δώσει νέα πνοή στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Θα πρέπει να ξανά δώσει την ελπίδα. Να ξανά πάει μπροστά την Ιερά Αρχιεπισκοπή μας. Να ξανά ζήσουμε εκείνο τον ενθουσιασμό των αλμάτων προόδου της Ιεραρχικής Εκκλησίας μας εδώ στις ΗΠΑ, όπως εκείνα τα χρόνια επί εποχής του Αρχ. Ιακώβου» τονίζει με έμφαση αλλά και μεγάλο, έντονο προβληματισμό ο π. Χαράλαμπος Στεφανόπουλος, μέχρι προ ολίγων ετών ιερατικώς προϊστάμενος του ιστορικού Ιερού Καθεδρικού Ναού της Αγίας Τριάδος στο Manhattan, στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στα Επίκαιρα και την εφημερίδα Πρωινή.
Μια συνέντευξη που αναμένεται να προκαλέσει αίσθηση στους εκκλησιαστικούς και πνευματικούς κύκλους όχι μόνον στο Οικουμενικό Πατριαρχείο προς το οποίο και απευθύνεται αλλά και στο εσωτερικό της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής στο σύνολο της. Μια συνέντευξη, σπάνια και για πρώτη φορά εφ όλης της ύλης! Ο κληρικός, με το σπάνιο ήθος αλλά και την χρηστή, και επί πολλά έτη ταπεινή διακονία του, θα λέγαμε «σπάει» την σπιωπή του και μιλάει για όλους και για όλα! Για το φλέγον ζήτημα της Ελληνικής παιδείας που θεωρείται το υπαρθμόν ένα ζήτημα για το μέλλον και την επιβίωση της Ελληνικής Κοινότητας και της συνέχεια της στις ΗΠΑ αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «σε ορισμένες περιοχές η ελληνική γλώσσα θα επιζήσει! Δεν υπάρχει πρόβλημα. Θα εξακολουθήσει να υπάρχει! Έχουμε καλά σχολεία ημερήσια και απογευματινά. Θα συνεχίζει εδώ στην Νέα Υόρκη. Στην βοστώνη. Στο Σικάγο στην Ατλάντα ίσως… Αλλά σε άλλες πολλές περιοχές όμως δεν θα τα καταφέρει. Θα την ξέρουν. Θα την καταλαβαίνουν ίσως αλλά δεν θα την μιλάνε. Είμαστε 5η γενιά πια… Η Ελληνική γλώσσα θα υπάρχει. Θα την διδάσκουμε. Θα την φροντίζουμε αλλά δεν θα είναι η ζώσα επικοιωνία μεταξύ μας! Πάντως η συνείδηση θα είναι ελληνική! Ελάχιστοι είναι εκείνοι που επιδιώκουν να σβήσουν εντελώς το όνομα Greek ή το Ελληνικό συστατικό της κάθε κοινότητας και ενορίας. Αλλά και αυτοί ακόμα που δνε θέλουν να ανήκουν -για τους δικούς τους λόγους – στην ιστορική πρόθεση και ταυτότητα Έλληνας, αναγνωρίζουν ότι ιστορικώς φιλοσοφικά αλλά και θεολογικά είμεθα και καταγώμεθα από την Ελλάδα! ». Περιγράφει επίσης τις σχέσεις με τους άλλους ορθόδοξους αλλά και τους μη χριστιανούς ενώ ακροθιγώς θίγει και το ζήτημα της Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης.
Ο σεβάσμιος κληρικός μιλά, επίσης με θέρμη για τα προβλήματα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής και τονίζει πως «όλα όσα ακούγωνται μας προβληματίζουν όλους. Ποίμνιο και κληρικούς. Βεβαίως υπάρχει ακόμα εμπιστοσύνη στον κληρικό. Στον ψάλτη στον δάσκαλο αλλά όλοι προβληματισμόμαστε με όσα ακούμε… οπωσδήποτε χρειαζόμεθα μια ανανέωση. Παντού. Σε όλα τα επίπεδα και φυσικά και χρειάζεται μια αλλαγή! Να έρθει να αναλάβει ένας ικανός Ιεράρχης. Δεν είναι απαραίτητο να είναι νέος εις την ηλικία αλλά να συγκεντρώνει όλα εκείνα τα χαρίσματα που είχε ο Αρχιεπίσκοπος Ιακωβος» και συνεχίζει τον προβληματισμό του «δείχνοντας» τον Ιεράρχη εκείνο που κατά την γνώμη μου μπορεί και πρέπει να διαδεχθεί επαξίως τον Αρχ. Δημήτριο. «αν δεχθεί να αναλάβει ο Άγιος Βοστώνης νομίζω είναι ο μόνος που μπορεί να οδηγήσει και πάλι το τιμόνι της Ιεράς Αρχεπισκοπής Αμερικής σε δρόμους επιτυχίας. Είμαι βέβαιος ότι θα επιτύχει. Είναι κατιρτισμένος. Τον γνωρίζω πολλά χρόνια από τα χρόνια της σχολής. Τα ελληνικά του είναι άπταιστα. Είναι Αμερικανός. Οι σχέσεις του με άλλους Ορθοδόξους αλλά και οι σχέσεις του με άλλα χριστιανικά (και μη) δόγματα είναι σε τέτοιο βαθμό που μόνο πρόοδο μπορεί να επιφέρει. Το ίδιο και οι σχέσεις του με τους πολιτικούς. Βεβαίως άλλα τα χαρίσματα του ενός (σ.σ. του Ιακώβου δηλαδή) και άλλα τα χαρίσματα του άλλου. Νομίζω αν έχει την καλή διάθεση και με την δική μας βοήθεια, προ παντώς του Κλήρου αλλά και του Λαού, θα καταφέρει να πάει πάλι ψηλά την Αρχιεπισκοπή μας. Νομίζω ότι μπορεί να προσφέρει μια διακονία πέντα – δέκα χρόνια στην Εκκλησία της Αμερικής και θα την αφήσει καλύτερη από ότι την παρέλαβε». Αλεξανδρος Στεφανόπουλος
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΡΟΜΠΕΡΤ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιος του π. Γεωργίου Στεφανόπουλου και της Πρεσβυτέρας Αναστασίας, ο π. Χαράλαμπος( fr Robert) γεννήθηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1934 στο Νεοχώριο Κυλήνης, του Νομού Ηλείας.
Γνήσιος γόνος Λευϊτικής οικογένειας αφού εκτός του πατέρα του και ο Θείος του, π. Δημήτριος Στεφανόπουλς ήταν κληρικός στο Νεοχώριον Κυλήνης, αλλά και ο κατά ένα έτος μικρότερος αδελφός του π. Ηλίας Στεφανόπουλος, που ήταν επίσης κληρικός της Ορθόδοξης Εκκλησίας Αμερικής τον οποίο έχασε σε νεαρή ηλικία από καρκίνο.
Σε μικρή ηλικία, 4 ετών μαζί την οικογένειά του, τις δυο αδελφές του και τον αδελφός του, υπό την καθοδήγηση και την πατρική νουθεσία του πατρός του π. Γεωργίου και της Μητέρας του Αναστασίς, δυο ευσεβών και πστών ανθρώπων με την ουσιαστική συνδρομή του τότε Αρχ. Αμερικής Αθηναγόρα κατόπιν προσκλήσεως του οποίου , μετανάστευσε οικογενειακώς στις ΗΠΑ. Αρχικά στις ΗΠΑ είχε προπορευθεί ένα έτος νωρίτερα προ της εγκαταστάσεως ολόκληρης της οικογένειας ο πατήρ Γεώγιος ο οποίος τοποθετήθηκε από τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο (τοτε ακόμα ) Βορείου και Νοτίου Αμερικής και μετέπειτα Οικουμενικό Πατριιάρχη Αθηναγόρα στον Ιερό Ναό Αγίου Κων/νου και Ελένης στην πολιτει ατης Μοντάνα στην πόλη Great Palls. Αργότερα, τέσσερα έτη μετά και αφού η κοινότητα που υπηρετούσε ο π. Γεώγιος δήλωνε ευχαριστημένη και απολύτος ικονοποιημένη από την ποιμαντορία του πατρός Γεωργίου, η Ιερά Αρχ. Αμεικής με εντολή του Αρχ. Αθηναγόρα μεταθέτει τον πατέρα Γεώργιο στην πολιτεία του Οχάϊο.
Τις εγκύκλιες σπουδές του τις ολοκλήρωσε το 1952 στο γυμνάσιο του Lorain στο Οχάιο, και εν συνεχεία κατόπιν εξετάσεων εισήχθει στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης. Αφού ολοκληρώνει τις σπουδές τυ εκεί η φλόγα και η ζέση για την Ελλάδα αλλά και την Ορθοδοξία τον κατευθείνει στις πηγές των πατερικών Κειμένων και έτσι με την παρότρυνση και τουε ευσεβούς πατρός του, πηγαίνει για ένα έτος στην Θεολογική σχολή της Αθήνα , στην Ελλάδα για να σπουδάσει θεολογία στο πανεπιστήμιο Αθηνών.
Στη συνέχεια επιστρέφει στις Ηνωμένες Πολιτείες και συνεχίζει στη θεολογική σχολή του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης, από όπου αποφοίτησε το 1959. Συνεχίζοντας τις σπουδές του στη θεολογία στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης, το 1970 ο fr. Robert παίρνει τον τίτλο του διδάκτορα, με ειδίκευση στον οικουμενισμό και τις θρησκείες του κόσμου.
Η θητεία του στην Θεολογική σχολή της Βοστώνης την οποία θυμάται με νοσταλγία και αγάπη, όπως μαρτυρούν οι κατά καιρούς προσωπικές αφηγήσεις και διηγήσεις του για περιστατικά που ελάμβαναν χώρα κατά τα χρόνια φοίτησης του, θεωρείται από τον ίδιο σταθμός για την ζωή του ολόκληρη. Αναπολώντας αυτά τα χρόνια δεν θα διστάει να πει σε συνέντευξη στον Εθνικό Κήρυκα το 2014 επ αφορμή ειδικού αφιερώματος που έκανε η εφημερίδα στον εσεβή κληρικό και διακεκριμένο ακαδημαϊκό πως « ήταν τα καλύτερα χρόνια! Περάσαμε θαμάσια. Η σχολή τότε είχε πειθαρχια. Πρόγραμμα.Τάξη. Είχαμε όλοι μας έναν σκοπό: να γίνουμε ιερείς! Έτσι πιστεύαμε. Έτσι μας δίδασκαν οι καθηγητές μας. σκοπός μας ήταν να γίνουμε πρώτα ιερείς κατιρτησμένοι και μετά θεολόγοι». Κατά τα έτη των σπουδών του στην Θεολογική σχολή της Βοστώνης, υπηρετούσαν προσωπικότητες υψηλότατου εκκλησιαστικού ήθους και με διορθόδοξο κύρος όπως ο π. Κωνσταντίνος Ρωμανίδης, ο π. Γεώργιος Φλορώφσκι, επίσης ο μετέπειτα Αρχ. Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβος (Κουκούζης) ο μετέπειτα Αρχ. Θυατείρων & Μεγ. Βρετανίας Αθηναγόρας (Κοκκινάκης) το οποίου ο πατήρ Χαράλαμπος είναι χειροτονία εις Διάκονον. Το ίδιο διάστημα στην Σχολή τα Τιμίου Σταυρου υπηρέτησαν αναστήματα όπως ο Παναγιώτης Νύχης και ο Γεώργιος Λιακόπουλος, καθηγητές της Ελληνικής γλώσσας. Σήμερα ο π. Χαράλαμπος αντιμετωπίζει με έντονο σκεπτικισμό και προβληματισμό την σχολή του Τιμίου Σταυρο΄και ατό γιατί θεωρεί πως έχει χάσει την δυναμική και την ουσιαστική της αποστολή πο είναι να εκπαιδεύει πρώτα άριστους και με Ορθόδοξο ήθος κληρικούς και άρτια κατηρτισμενους Ορθόδοξους Θεολόγους.
Ο fr Robert Stephanopoulos χειροτονήθηκε διάκος στην εκκλησία Κωνσταντίνου και Ελένης στο Cambridge της Μασαχουσέτης το 1959 και ένα μήνα μετά χειροτονείται πρωτοπρεσβύτερος στον Ιερό Ναό του Ταξιάρχη της πόλης Watertown της Μασαχουσέτης. Ο πρώτος του διορισμός ως ήταν στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στην ελληνική κοινότητα στο Φολ Ρίβερ στην σνέχεια μετατέθηκε στον Ιερό Ναό το Σωτήρος στο Ράι, συνέχισε την διακονία του στον Ιερό Ναό των Αγίων Κων/νο & Ελένης στο στο Κλήβελαντ της Πολιτείας του Οχάϊο, και επί 25 συναπτά στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος στο Μανχάταν της Πολιτείας της Νέας Υόρκης από όπου και ευδοκίμως και με λαμπρές τιμές συνταξιοδοτήθηκε το 2007.
Στα χρόνια των σπουδών του στη Μασαχουσέτη, και μετά την χειροτονία του, ήταν ως ιερατικώς προϊστάμενος στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου του Fall River από 1959 μέχρι και το 1966, ενώ στη συνέχεια μεταβαίνει στην Νέα Υόρκη διορίζεται στην Κοινοτική Εκκλησία του Σωτήρος στο Rye, όπου και διακονεί μέχρι το 1974.
Το 1966 και για μια χρονιά, πριν βρεθεί στο Rye της Νέας Υόρκης, γίνεται ιερατικώς προιστάμενος της Κοινοτικής ενορίας Κωνσταντίνου και Ελένης στο Κλίβελαντ του Οχάιο, όπου και επιστρέφει ξανά από το 1974 έως το 1982. Από το 1982, μέχρι και το 2007, οπότε και συνταξιοδοτείται ο Fr. Robert είναι ο επικεφαλής ιερατικώς προϊστάμενος του Καθεδρικού της Αγίας Τριάδας στο Μανχάταν.
Ο fr Robert Stephanopoulos την τετραετία 1970-1974 διετέλεσε πρόεδρος των αποφοίτων της θεολογικής σχολής του Τιμίου Σταυρού, και ιδρυτικό μέλος της επιτροπής για τις ορθόδοξες διαβουλεύσεις με τους Καθολικούς, Αγγλικανούς, Ευαγγελιστές και Εβραίους. Παράλληλα, σημαντική ήταν η δράση του στο Εθνικό Συμβούλιο Εκκλησιών των ΗΠΑ, όπου και από το 1972 έως και το 1974 διετέλεσε σύμβουλος- εκπρόσωπος για την ορθοδοξία σε θέματα πίστης και Τάξης καθώς και Γραμματέας Πρακτικών, μέχρι και τη διετία 1990-2.
Από το 1970 έως και το 1974 διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της SCOBA, ενώ παράλληλα από το 1970 έως και το 1975 Διευθυντής Αρχιεπισκοπής στις οικουμενικές υποθέσεις στη GOA. Επίσης το 1974 συμμετείχε στην αποστολή του Εθνικού Συμβουλίου Εκκλησιών των ΗΠΑ στη Ρωσία και το 1991 συμμετείχε στην διάσκεψη στην Καμπέρα της Αυστραλίας στην 7η συνάντηση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών.
Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει, πέρα από τη διδακτορική διατριβή του, τις «Οδηγίες για Ορθόδοξους Χριστιανούς για τις Οικουμενικές Σχέσεις (1973), «Η Ελληνική Ανατολική ορθόδοξη Εκκλησία» (1990), «Ο Πατριάρχης Δημήτριος στις Ηνωμένες Πολιτείες (1991) και ο «Ιάκωβος: Η δημιουργία ενός Αρχιεπισκόπου (1996).
Έχει τιμηθεί με το Βραβείο εθνικών θρησκευτικών ηγετών της εθνικής συνδιάσκεψης Χριστιανών και Εβραίων 1968 (1990), επίσης με το βραβείο της «Αγίας Τριάδας» του καθεδρικού της Αρχιεπισκοπής Αμερικής (1993), οπου και υπηρέτησε ως ιερατικώς προϊσταμενος. Τιμήθηκε με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα στης Ιερή θεολογία από το Πανεπιστήμιο του St John’s του Queens (2007), με τον τίτλο που επίτιμου καθηγητή στον καθεδρικό της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, ενώ συμμετείχε το 1993 στην προσευχή πριν από την προεδρική ορκωμοσία του Μπιλ Κλίντον.
Σήμερα, ο fr Robert Stephanopoulos είναι επίτιμος πρόεδρος του Καθεδρικού της Αγίας Τριάδας στο Μανχάταν, ενώ από το 1986 μέχρι και σήμερα είναι βοηθός καθηγητή στην Ανατολική Χριστιανική Σκέψη στο πανεπιστήμιο του St. John’s του Queens.
Παρότι συνταξιοδοτημένος τις Κυριακές εξακολουθεί και διακονεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Ελευθερίου και του Αγίου Φανουρίου στο Manhattan εκ περιτροπής.
Είναι παντρεμένος με την πρεσβυτέρα Νίκη και έχουν τέσσερα παιδιά. Τον Γιώργο, δημοσιογράφο και παρουσιαστή στο ABC, και πρώην προσωπάρχης του Λευκού οίκου επί προεδρίας Κλίντον, τον Ανδρέα, ψυχοθεραπευτή, την Μαργαρίτα, στο συντονισμό εκδηλώσεων σε ινστιτούτο Κλινικής του Κλήβελαντ & την μοναχή Αγαπία. Στην Ελλάδα έρχεται σχεδόν κάθε καλοκαίρι και μαθαίνει στα εγγόνια του την ελληνική γλώσσα.
Περισσότερες δημοσιεύισεις της κατηγορίας ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΔΩ
