Κανένα πολιτικό σύστημα δεν είναι ικανό να αποφασίσει για αυτό το τόσο ιστορικό και σοβαρό ζήτημα. Μόνη λύση το δημοψήφισμα.
Χοντρό παρασκήνιο παίζεται γύρω από το όνομα των Σκοπίων. Προσωπικές στρατηγικές, ακραίες θέσεις, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, υπουργοί που κάνουν κουμάντο αντί για τους πρωθυπουργούς κι ένα όνομα που παίζεται και που δεν το θέλει ούτε ο θεός.
Όλα τα κόμματα και στην Ελλάδα και στα Σκόπια είναι πιεσμένα. Αλλά υπάρχει και κάτι κοινό. Όπως και στη γειτονική χώρα που σκοτώνεται ο Ζάεφ με τον Ντιμιτρόφ, έτσι και στην Ελλάδα οι σχέσεις του Μαξίμου με τον Κοτζιά δεν είναι και οι καλύτερες.
Και στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στη ΝΔ υπάρχουν σοβαρά προβλήματα και αγωνία για το τι θα γίνει όταν έρθει μια συμφωνία προς κύρωση.
Σε όλες τις μεγάλες διαπραγματεύσεις υπάρχουν αυτά και από το αποτέλεσμα κρίνονται όλα. Όμως, έχουμε μια μεγάλη διαφοροποίηση: Στα Σκόπια έχουν δεσμευτεί ότι θα πάνε σε δημοψήφισμα. Ο κόσμος, ο λαός θα ψηφίσει και θα επικυρώσει ή όχι το μέλλον του. Πώς θα λέγεται, πώς θα γράφεται, τι θα είναι από εδώ και στο εξής. Δεν μπορεί ένας πρωθυπουργός ή ένας υπουργός να φέρουν μια συμφωνία και να δεσμεύσουν το λαό τους για τα επόμενα δεκάδες ή εκατοντάδες χρόνια. Την ιστορία δεν την γράφουν οι μονάδες αλλά το σύνολο. Ως εκ τούτου, ό,τι κι αν τους πάει ο Ζάεφ, τον τελευταίο λόγο θα τον έχουν οι Σκοπιανοί.
Στην Ελλάδα, όμως, η κυβέρνηση κάνει παζάρια και στήνει πλειοψηφίες. Ποιος θα ψηφίσει υπέρ, ποιος κατά, τι θα κάνουν τα κόμματα; Θα διαλυθεί η ΝΔ; Αυτά καίνε το Μαξίμου ενώ για να λέμε την αλήθεια όλα τα κόμματα δεν έχουν κοινή στάση και κανείς δεν ξέρει πώς θα ψηφίσουν.
Αυτά όμως τα λύνει η ίδια η ζωή. Και δεν είναι άλλη από την προσφυγή στον ελληνικό λαό. Έτσι θα βγάλουν από πάνω τους το βάρος μιας προδοτικής υπογραφής όλα τα κόμματα.
Ας φέρει ο Τσίπρας όποια συμφωνία γουστάρει. Ας λένε στα χαρτιά τα Σκόπια και… Θεσσαλονίκη ή Κρήτη. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα αν είναι μόνο στα χαρτιά. Η τελική συμφωνία πρέπει να περάσει από την κρίση του ελληνικού λαού. Τελεία και παύλα. Αυτό είναι εθνική γραμμή. Τόσο κρίσιμο ζήτημα πρέπει να το αποφασίσει ο κόσμος και κανένα κόμμα, κανένα πολιτικό σύστημα.
Έτσι δεν έγινε και με το Κυπριακό; Κανένας Ανάν ή κανένας Παπαδόπουλος δεν είχε το δικαίωμα να το κάνει. Μόνον ο κυπριακός λαός.
Αυτό πρέπει να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα και να τελειώνουμε με τα πολιτικά παιχνίδια.
