ΑΠΟΨΗ
ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΑΓΓΕΛΙΔΗ *
Η γένεση της Κυπριακής Δημοκρατίας με το Σύνταγμα του 1960 αποτέλεσε μια λύση που δόθηκε στον κυπριακό λαό χωρίς να την εγκρίνει, με στόχο να την εφαρμόσουμε εμείς, ανεξάρτητα με τα προβλήματα που εμπεριείχε, ώστε να εξυπηρετηθούν ευρύτερα συμφέροντα, και κυρίως της Μεγάλης Βρετανίας.
Η ίδια η λύση, με το δοτό Σύνταγμα, εμπεριείχε το σπέρμα των μη απόλυτα δημοκρατικών και λειτουργικών θεσμικών «διευθετήσεων» που έφεραν, όχι τυχαία, την αντιπαλότητα με τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 1963, ως επιδίωξη από τουρκικής πλευράς να επιτύχει την κατάρρευση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Στρατηγική που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα από την Τουρκία, που άδραξε την ευκαιρία του πραξικοπήματος και εισέβαλε στρατιωτικά, με στόχο τη διαίρεση του νησιού, με εθνοκάθαρση στο κατεχόμενο τμήμα, με δημογραφική διαφοροποίηση και με παράνομο εποικισμό. Γιατί, όμως, οι ξένοι αναζητούν και υποδεικνύουν να υπάρξει λύση με υποχωρήσεις εκατέρωθεν; Γιατί επιδιώκουν απλώς το κλείσιμο του προβλήματος; Δεν αντιλαμβάνονται ότι πρόσκαιρη θα είναι μια λύση όπου οι αδικίες και η τραγωδία του 1974 θα διατηρούνται μέσα από τις νέες ρυθμίσεις;
Ο κ. Ταλάτ τουλάχιστον πρέπει να αντιληφθεί ότι στις 3.9.2008 θα ξεκινήσει ο ίδιος μαζί με τον Πρόεδρο Χριστόφια μια προσπάθεια, που θα αποβλέπει σε λύση που θα έχει διάρκεια, κατά τις αρχές και αξίες της Ε.Ε., στην οποία ανήκει η Κυπριακή Δημοκρατία. Τούτο δε χάριν των συμφερόντων του συνόλου των νομίμων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Άλλωστε, τα ανθρώπινα δικαιώματα αφορούν το κάθε άτομο ξεχωριστά, ανεξάρτητα εάν ανήκει σε διαφορετική φυλή, έθνος ή κοινότητα.
Για να έχει διάρκεια μια λύση, πρέπει να είναι δίκαιη και λειτουργική, όχι μόνο στη θεωρία. Απαιτείται (α) να αποσυρθεί ο τουρκικός στρατός (β) να φύγουν οι έποικοι (γ) να αποκλειστεί η παρθενογένεση (δ) να εγγυηθεί τη διάρκεια και λειτουργικότητα της λύσης η Ε.Ε. (ε) να διασφαλιστεί το δικαίωμα επιστροφής των εκτοπισμένων και το δικαίωμα επί της περιουσίας, μαζί με όλα τα άλλα ανθρώπινα δικαιώματα και (στ) να αποτελέσουν βάση λύσης οι αρχές και οι αξίες του κοινοτικού κεκτημένου. Τόσα εκατομμύρια πολίτες της Ε.Ε. υπάγονται έστω και εάν έχουν διαφορετικές γλώσσες, εθνικότητες και πολιτισμό στο ευρωπαϊκό κεκτημένο (που είναι υπέρτερο δίκαιο από τα αντίστοιχα εθνικά συντάγματα) και έχουν επιτύχει απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Άρα, εάν θυσιάσουν οι κ.κ. Ταλάτ και Χριστόφιας οποιεσδήποτε από τις αρχές και τις αξίες αυτές, ουσιαστικά είναι ως να εξυπηρετούν συμφέροντα ξένα προς αυτά του κυπριακού λαού και είναι ως να υποθηκεύουν το μέλλον του λαού και του τόπου σε νέες μελλοντικές τραγωδίες, πόνο και καταστροφές. Άρα είναι καθήκον ώστε η λύση να μην παραβιάζει το ισχύον στην Ε.Ε. δίκαιο.
Ας αποδείξουν με αφετηρία την 3/9/2008 στην πράξη, πως σέβονται το λαό και το δικαίωμά του να ζει σε Κράτος Δικαίου, με ασφάλεια και να έχει ένα ειρηνικό ευρωπαϊκό μέλλον, κοινό και ίσο με όλους τους άλλους πολίτες της Ε.Ε. Αυτό είναι το καθήκον τους έναντι του τόπου.
* Βουλευτής ΔΗΚΟ
