Του Γιώργου Δελαστίκ
Την αποφυγή της ταλιμπανοποίησης του Πακιστάν και όχι πια τη νίκη στο Αφγανιστάν επιδιώκουν οι ΗΠΑ
Κλίμα παραίτησης και ηττοπάθειας διαπερνά όλα τα δημοσιεύματα του ευρωπαϊκού και του αμερικανικού Τύπου το τελευταίο διάστημα, που αναφέρονται στο Αφγανιστάν. «Μια στρατηγική για να αποφευχθεί η ήττα» προσφέρει με κύριο άρθρο του το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ» στο τεύχος που κυκλοφορεί αυτήν την εβδομάδα. Για την αποφυγή της ήττας με κραυγαλέο τρόπο συζητούν πλέον στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ, όχι για νίκη. Ο «Εκόνομιστ» είναι σαφής:
«Η νίκη, η οποία κάθε μήνα που περνάει ορίζεται με όλο και πιο μετριοπαθείς όρους, φαίνεται πιο απόμακρη παρά ποτέ. Ακόμη χειρότερα, η συνέχιση του πολέμου φαίνεται να διακινδυνεύει μια ακόμη πιο καταστροφική στρατηγική ήττα: την ταλιμπανοποίηση του Πακιστάν, μιας ισλαμικής χώρας 170 εκατομμυρίων κατοίκων, που συμβαίνει να κατέχει ένα πυρηνικό οπλοστάσιο», υπογραμμίζει στο κύριο άρθρο του.
Απόγνωση απέπνεε ο τίτλος σχετικού ρεπορτάζ της γερμανικής «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» προ δύο εβδομάδων: «Σχεδόν πάντα, σχεδόν παντού», έγραφε αναφερόμενη στην ικανότητα των Ταλιμπάν να χτυπούν όταν και όποτε θέλουν. Ηταν η επομένη της ημέρας που οι Ταλιμπάν έκαναν τρεις σχεδόν ταυτόχρονες επιθέσεις μέσα στην ίδια την καρδιά της Καμπούλ, εναντίον των υπουργείων Δικαιοσύνης (το οποίο και κατέλαβαν για μία – δύο ώρες) και Παιδείας, καθώς και εναντίον των φυλακών της Καμπούλ, προκαλώντας περίπου τριάντα νεκρούς και εξήντα τραυματίες.
Ο «πολύς» Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο ειδικός απεσταλμένος του προέδρου των ΗΠΑ για το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, είχε αλαζονικά προαναγγείλει την επίσκεψή του στην Καμπούλ και οι Ταλιμπάν έκαναν αυτήν την πρωτοφανή επίδειξη ισχύος την παραμονή της άφιξης του Χόλμπρουκ στην αφγανική πρωτεύουσα. Κατά παράδοξο τρόπο, πάντως, δεν αποκλείεται αυτές οι επιθέσεις των Ταλιμπάν να… έσωσαν τον Αφγανό πρόεδρο Χαμίντ Καρζάι, ανδρείκελο των ΗΠΑ, που η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους τοποθέτησε ως τοποτηρητή της μετά την κατάληψη του Αφγανιστάν.
Ο Ομπάμα και στελέχη της κυβέρνησής του, συμπεριλαμβανομένης της υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, δεν έχουν κρύψει την πρόθεσή τους να παραμερίσουν τον Καρζάι, θεωρώντας τον ανίκανο και διεφθαρμένο.
«Ο Καρζάι από ευνοούμενος των Αμερικανών πέφτει σε δυσμένεια», ήταν ο κεντρικός τίτλος της αμερικανικής «Χέραλντ Τρίμπιουν», της ευρωπαϊκής έκδοσης των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» την παραμονή της επίθεσης των Ταλιμπάν.
Η ανάλυση της ναυαρχίδας του αμερικανικού Τύπου ήταν άκρως επιθετική, προδικάζοντας το πολιτικό τέλος του Αφγανού ηγέτη: «Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα είπε ότι θεωρεί τον Καρζάι αναξιόπιστο και αναποτελεσματικό. Η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Ρόντχαμ Κλίντον είπε ότι προεδρεύει ενός "ναρκοκράτους". Οι άνθρωποι που χαράζουν την αφγανική πολιτική στις ΗΠΑ, ανήσυχοι για το ότι ο πόλεμος χάνεται, ορκίζονται να παρακάμψουν τον Καρζάι και να έχουν δοσοληψίες απευθείας με τους κυβερνήτες στην αφγανική ύπαιθρο», έγραφε μεταξύ πολλών άλλων.
Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν συντονισμένη και δισέλιδη ανάλυση του βρετανικού «Εκόνομιστ» πέντε μέρες αργότερα. «Αλλάζοντας τη φρουρά στην Καμπούλ;», ήταν ο χαρακτηριστικός τίτλος της. Το ερώτημα φυσικά για την κυβέρνηση Ομπάμα είναι αν έχει κάποιον καλύτερο να βάλει στη θέση του Καρζάι.
Ο νέος πρόεδρος έχει αποφασίσει να κλιμακώσει τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, ανακοίνωσε ήδη ότι θα στείλει 17.000 πρόσθετους Αμερικανούς στρατιώτες εκεί, πιέζει τους συμμάχους των ΗΠΑ να στείλουν και αυτοί επιπλέον στρατεύματα και έτσι λογικό είναι να επιδιώκει η επιχείρηση καθυπόταξης του Αφγανιστάν να βοηθηθεί από μια κατοχική κυβέρνηση ευρύτερης αποδοχής από αυτήν του Καρζάι.
ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΟ ΘΥΜΑ
Η Αμερική σκοτώνει, η Καμπούλ πληρώνει
Μπορεί ο Καρζάι να είναι ανίκανος και διεφθαρμένος, αλλά φυσικά δεν είναι αυτός το κύριο πρόβλημα των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν. Η πολιτική της Ουάσιγκτον είναι το πρόβλημα και η άρνηση του αφγανικού λαού να αποδεχθεί την αμερικανική κατοχή και τις θηριωδίες που διαπράττουν εναντίον των αμάχων τα κατοχικά στρατεύματα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Τη δολοφονία συνολικά 829 (!) αμάχων κατά τη διάρκεια του 2008 χρεώνει στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ ακόμη και ο ΟΗΕ με έκθεσή του. Οταν λοιπόν οι Αμερικανοί κατακτητές εξοντώνουν εκατοντάδες γυναικόπαιδα σε χωριά για να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό ώστε να μην υποστηρίζει τους Ταλιμπάν, πώς είναι δυνατόν να είναι δημοφιλής η κυβέρνηση «κουίσλινγκ» του Καρζάι;
