Όλες οι κατηγορίες:

Φανή Πεταλίδου
Ιδρύτρια της Πρωινής
΄Έτος Ίδρυσης 1977
ΑρχικήΙστορία - ΜνήμεςΠερὶ τῆς Ἁλώσεως!

Περὶ τῆς Ἁλώσεως!

- Advertisement -
alosi-newΠάλι με χρόνια και καιρούς … πάλι δικιά μας θα ‘ναι.

Η «ΠΟΛΙΣ» θα είναι δική μας όταν ξυπνήσει ο Μαρμαρωμένος «ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ».

Ο Πολίτης θα είναι Ε-λεύθερος και Ε-υδαίμων στην Πλατωνική ΠΟΛΙΤΕΙΑ, όταν η Φλόγα της Ζωής σμίξει με τη Φλόγα της Γνώσης και δώσουν πάλι σάρκα και οστά στον Παλαιό Λόγο του Αγαθού και του Καλού, σε αντίθεση με τον Σύγχρονο Λόγο της Δύναμης χωρίς Ηθική.

Ο πολίτης χρειάζεται υλικά αγαθά για να ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ, αλλά χρειάζεται Ηθικές Αρχές για να ΖΗΣΕΙ και να ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ  ένα Οικοδόμημα άξιο να στεγάσει τα παιδιά του και τα δικά τους παιδιά.
Όταν ο Κόσμος γύρω σου καταρρέει, η επιστροφή στην Παράδοση και τις φυλετικές και Εθνικές ρίζες είναι το μόνο ασφαλές καταφύγιο.

Όταν οι αρχαίοι Έλληνες έγραφαν Φιλοσοφία, δεν το έκαναν για να αφήσουν παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές, αλλά απλά κατέγραφαν την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ τους.

Δεν αρκεί να παπαγαλίζουμε το ΤΙ έγραψαν οι Μεγάλοι Έλληνες.

Πρέπει να μάθουμε να ζούμε όπως αυτοί που Μεγαλούργησαν…

Όταν μέτρο Αξίας δεν θα αποτελεί ο αριθμός κατοχής οικονομικών μονάδων μέτρησης όπως το Νόμισμα, αλλά η ύπαρξη πολυπληθών και διαφορετικών Αρετών.

Όταν δε θα έχει αξία το «πόσα έχεις» αλλά το με πόσο σεβασμό  θα συμπεριφέρεσαι στον διπλανό σου, κυρίως στον ασθενέστερό σου.

Όταν θα έχεις  την Παιδεία να διαφεντεύεις το μέλλον σου και δε θα εκχωρείς τα δικαιώματα του Αύριο των παιδιών σου σε δημαγωγούς που πλουτίζουν από το αίμα και τον ιδρώτα σου, κατηγορώντας σε μετά για συνένοχο επειδή σου έδωσαν ΔΟΥΛΕΙΑ (και όχι ΕΡΓΑΣΙΑ), πετώντας σου ένα ξεροκόμματο από τα κλεμμένα.

Όταν οι μανάδες θα φέρνουν στον κόσμο παιδιά με σκοπό να δημιουργήσουν ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ με ΑΡΧΕΣ και ΟΡΑΜΑ για το Μέλλον, και όχι για να παίρνουν τα επιδόματα της ανύπαντρης μητέρας από το κράτος και για να αποκτήσουν «γηροκόμους» όταν γεράσουν.
Όταν τα παιδιά θα ξέρουν να μιλούν με σεβασμό στους μεγαλύτερους τους, σεβασμό τον οποίο οι μεγαλύτεροι θα ΕΜΠΝΕΟΥΝ και δε θα απαιτούν.

Όταν το Αγαθό θα επικρατεί του Κακού…

Τότε η «ΠΟΛΙΣ» θα είναι δική μας και εμείς θα είμαστε ΠΟΛΙΤΕΣ.

Μέχρι τότε είμαστε απλώς κάτοικοι…


Δὲν ἀσχολήθηκα ἐχθὲς διόλου μὲ τὰ τῆς ἁλώσεως.
Γιατί νά τό κάνω;
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς, ὅσα χάσαμε,  τὰ χάσαμε μόνοι μας! Τὰ παραδόσαμε!
Γιατί κλαιγόμαστε;
Ναί, στὴν Πόλιν ἔγινε μάχη. Κι ἀλλοῦ ἔγιναν μᾶχες. Καὶ πάντα γίνονταν μᾶχες…
Ἀλλὰ οἱ μᾶχες γίνονταν ἀπὸ κάτι ῥομαντικούς, λιγοστούς, ἀνοήτους, κατὰ πῶς ἀπέδειξε ἡ ἱστορία…
Ἥρωες τοὺς λέμε κάπου κάπου…
Διότι οἱ προδότες ἦταν μέσα στὴν πόλιν… Ἦταν στὰ μοναστήρια, περισσότεροι ἀπὸ 400.000 τότε, ἀποφεύγοντας τὴν στράτευσιν καὶ προπαγανδίζοντας ὑπὲρ τοῦ τουρκικοῦ σαρικίου καὶ κατὰ τῆς φραγκολεβαντίνικης τιάρας.
Ἀπό ποῦ λοιπόν εἰσῆλθε ὁ ἐχθρός; Ἀπό ἔξω ἤ ἀπό μέσα; Καί γιατί συζητᾶμε γιά Ἅλωσιν κι ὄχι γιά Παράδοσιν;
Σήμερα, κατ’ ἀντιστοιχίαν, μποροῦμε νὰ δοῦμε μίαν ἀπόλυτον ἅλωσιν!
Αὑτὴν τὴν φορὰ δὲν ὑπάρχουν ὀχυρά, πολεμίστρες καὶ πανοπλίες.
Κάτι παλαβοί, γραφικοί, ἀνόητοι πασχίζουν μὲ νύχια καὶ μὲ δόντια νὰ ἀποδείξουν πὼς ἐπαναλαμβάνεται ἡ ἴδια ἰστορία.
Πὼς ἡ ἅλωσις ἐκ νέουν θὰ συμβῇ ἐκ τῶν ἔσω….
Μόνον ποὺ ὑπάρχει μία πάρα πολὺ μεγάλη διαφορὰ τοῦ τότε μὲ τὰ τοῦ τώρα.
Τότε ἕνα μεγάλο κομμάτι τῆς κοινωνίας πολέμησε μὲ νύχια καὶ μὲ δόντια τὴν Ἀναγέννησιν τῶν Ἑλλήνων. (Πλήθων.)
Καὶ νίκησε!
Νίκησε διότι ἡ ἀντίστασις ἦταν τοπική, μονομερής, ὅλη ἡ Εὐρώπη κοιμόταν βαθειὰ μέσα στὸν μεσαίωνά της.
Σήμερα ὅμως ὅλος ὁ πλανήτης, καὶ φυσικὰ ἡ Εὐρώπη, ἀναγεννᾶται πραγματικῶς!
Ἀνακαλύπτει τὴν Ἑλληνικότητά του καὶ τὴν πραγματική του δύναμιν!
Ὁ ἴδιος ἐχθρὸς τότε καὶ τώρα…
Φόραγε σαρίκι, φορᾶ γραβάτα… Ἄλλαξε δῆλα δὴ τὸ σημεῖον ποὺ τοποθέτησε τὴν δέστρα του…
Τότε ἐπεκράτησαν ἐπὶ τῶν λιγοστῶν οἱ πολλοί, οἱ βάρβαροι, τὰ κτήνη…
Τώρα, ἄν κι ἐπίσης λιγοστοί, τὰ δεδομένα εἶναι διαφορετικά!
Τώρα ἔχουμε σπείρει σπόρο! Κι αὐτὸς ἔχει ῥιζώσει! Κι ὅπου νὰ ‘ναι καρπίζει… Κι αὐτὸ ἀγαπητοί μου δὲν νικιέται!
Τότε ἔκαψαν ἀκόμη καὶ τὸν σπόρο!
Τώρα ὁ σπόρος εἶναι ζωντανός, βλασταίνει, ἀναπτύσσεται….
Ἀλλά…Ἐμεῖς;
Τί κάνουμε ἐμεῖς;
Μήπως ἐπίσης τώρα κλεινόμαστε στά ἀντίστοιχα μοναστήρια, (καναπέδες τὰ λένε, Μύκονο τὰ λένε, βόλεμα τὰ λένε) προσευχόμενοι στούς ἁγίιους καί τούς ὁσίους νά μᾶς λυπηθοῦν;
Μήπως ὁμοίως κι ἐμεῖς, ὅπως τόσοι καὶ τόσοι ἄλλοι προσκυνημένοι τότε, πράττουμε τά ὅμοια;
Ἐλπίζουμε σέ τί; Σέ θείαν παρέμβασιν; Καί πότε μᾶς ἔφθασε ἡ θεία παρέμβασις γιά νά φθάσῃ καί τώρα;
Πότε, ὅταν δέν κουνήσαμε τό δακτυλάκι μας, ἔβαλε τό χέρι της ἡ κάθε Ἀθηνᾶ ἤ ἡ κάθε Παναγιά;
Ἀγαπητοί μου συνέλληνες, καλημέρα σας!
Δὲν ζητῶ ἀπὸ κανέναν νὰ «ξυπνήσῃ»! Δὲν μὲ ἀφορᾶ τὸ ἄθλημα αὐτό!
Ἄλλως τε, ὅσοι ἦταν νὰ ξυπνήσουν, τὸ ἔχουν κάνει πρὸ πολλοῦ…
Ἦταν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι πάντα ἐκεῖ, Πολεμιστές, μάχιμοι καὶ τελικῶς νικητές!
Ἐτούτη ἡ Ἅλωσις ποὺ μᾶς ἔρχεται ἀγαπητοί μου εἶναι ἡ τελική!
Κάποιοι Παλαιολόγοι, ὅπως καὶ τότε, μαζὺ μὲ κάποιους Ἰουστινιάνηδες, παρέα μὲ κάτι ἄλλους τρελλούς, εἶναι ἤδη στὶς ἐπάλξεις.
Μόνον ποὺ τώρα ἡ μεγάλη μάχη δὲν δίδεται στὰ τείχη κάποια πόλεως…
Δίδεται στὰ τείχη καὶ στὶς πολεμίστρες τοῦ ΕΓΩ μας!
Αὐτὴ ἡ μάχη, αὐτὸς ὁ πόλεμος, αὐτὴ ἡ τεραστία σύγκρουσις, δὲν γίνεται διότι πρέπει νὰ ἐπικρατήσῃ ὁ καλὸς ἤ ὁ κακός.
Αὐτὰ μᾶς τελείωσαν. Τὰ εἴδαμε, τὰ ξαναείδαμε… Πάπαλα!
Αὐτὴ ἡ σύγκρουσις συμβαίνει διότι πρέπει νὰ βγοῦμε ἐκτὸς ὁρίων! Ἐκτὸς τῶν τετριμμένων!  Ἐκτὸς τῆς πεπατημένης!
Ὅσοι ἐξέλθουν, νίκησαν…
Ἀλλὰ δὲν θὰ τραβήξουν μαζύ τους καὶ ἄλλους!
Ἡ Νίκη αὐτὴ εἶναι μὲν συλλογική, ἀλλὰ ἀφορᾶ σὲ συγκεκριμένον εἶδος. Ἀφορᾷ μόνον στὸ εἶδος τῶν Πολεμιστῶν!
Ποιοί εἶναι αὐτοί;
Μὰ εἴπαμε ἤδη… Οἱ νικητές!


Υ.Γ. 1.Ὅταν θὰ ξαναγίνουμε αὐτοὶ ποὺ πρέπει νὰ γίνουμε, τότε μόνον θὰ ἔχουμε τὸ δικαίωμα στὴν ζωή.

Ἔως τότε θὰ ὑπάρχουμε, ὑπὸ ἄλλων ἀρχῶν, τέτοιων ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγοῦν σὲ ὅλο καὶ πιὸ δυσκολοπάτητα μονοπάτια!

Σαφῶς καὶ εἶναι θέμα ἐπιλογῆς…

Μόνον!

Ὅταν θὰ ξαναγίνουμε ἄνθρωποι, μόνον τότε θὰ μπορέσουμε νὰ λογιστοῦμε καὶ ἐλευθεροι…
Ἀντὶ περαιτέρῳ δικοῦ μου σχολιασμοῦ ἕνα ποιήμα τοῦ Νίκου Λυγεροῦ:
Οι αλλάνθρωποι
Αν τα καταφέρεις άτομο
θα γίνεις συνάνθρωπος
μέσω των ανθρώπων
αλλά για να γίνεις αλλάνθρωπος
ο θάνατος δεν αρκεί
χρειάζεται η γενοκτονία
για να πάρεις θέση
μέσα στην ανθρωπότητα
μα και τον χρόνο.
Δεν είναι εύκολο να είσαι ο άλλος
εκτός αν ήσουν τέρας,
αλλιώς πρέπει να το παλέψεις
για να γίνεις δίκαιος.
Υ.Γ.2. Καλημέρα μας.
- Advertisement -

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ εισάγετε το σχόλιό σας!
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ