Όπλο στα χέρια του ελληνισμού η πολιτισμική μοναδικότητά του
Ο ελληνισμός της διασποράς τον 21ο αιώνα: Οι νέες προκλήσεις
Γράφει ο Δρ. Ιωάννης Νομικός
H ανάλυση μου θα σας περιγράψει την μεθοδολογία των κυριότερων ομάδων επιρροής (στην αγγλοσαξονική έκφραση το ονομαζόμενα Lobby) που επηρεάζουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ όπως ακριβώς την μελέτησα στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον κατά την παραμονή μου για αρκετά χρόνια στις ΗΠΑ. Πρώτον θα αναφερθώ στα χαρακτηριστικά του Ελληνικού, Αρμενικού του Σερβικού και του Εβραϊκού καθώς και άλλων Μοντέλων Διασποράς και την επιτυχία που έχουν σημειώσει σε πολλούς τομείς στις ΗΠΑ. Μετέπειτα, θα σας παρουσιάσω προτάσεις και σκέψεις που αφορούν την καλύτερη οργάνωση της Ελληνικής Διασποράς.
Θα ξεκινήσω θέτοντας σας ένα ερώτημα που μπορεί να σας αιφνιδιάσει: Μπορεί ο Ελληνισμός της Διασποράς να αποκτήσει παγκόσμια δύναμη στο 21ον αιώνα?
Με τις ραγδαίες επαναστάσεις στο χώρο των επικοινωνιών, ο ιστορικός χρόνος επιταχύνεται. Η οργάνωση των Αποδήμων στηρίζεται αποφασιστικά σε επικοινωνιακά μέσα. Με σωστές μορφές οργάνωσης και με την σύγχρονη τεχνολογία μπορούμε να επιτύχουμε θεαματικά αποτελέσματα σε συντομότερο χρόνο.
Οι Έλληνες, οι Αρμένιοι και οι Εβραίοι της Διασποράς είναι μοναδικοί στις δυτικές χώρες και γλωσσικά και πολιτισμικά. Αυτή η μοναδικότητα δίνει την δυνατότητα τόσο στους Έλληνες όσο και στους Αρμενίους της Διασποράς να ενσωματωθούν στο σύστημα χωρίς να αφομοιωθούν πολιτισμικά.
Το ίδιο όμως δεν ισχύει για παράδειγμα, ούτε για τους ισπανόφωνους στις ΗΠΑ, ούτε για τους γαλλόφωνους διεθνώς ούτε ασφαλώς για την κοινότητα των Ιρλανδών, αλλά ούτε και για όλους τους ασιάτες, με χαρακτηριστική εξαίρεση την Κινεζική Διασπορά. Είναι ένα χαρακτηριστικό που περιγράφει αποκλειστικά τους Έλληνες, και τους Αρμενίους της Διασποράς.
Σε σύγκριση όμως με την Ελληνική, Αρμενική και Σερβική Διασπορά, σημαντικό είναι να αναφέρω ότι το Εβραϊκό Mοντέλο Διασποράς στηρίζεται στην αρχή της “Συμπυκνωμένης Δύναμης.” Στην επέμβαση δηλαδή σε εκείνους του μηχανισμούς διαμόρφωσης πολιτικής, ώστε να μεγιστοποιείται κάθε φορά το επιδιωκόμενο πολιτικό αποτέλεσμα. Από αυτή την άποψη το μοντέλο αυτό μας δίνει ένα μοναδικό πρότυπο “αξιοποίησης του πολιτικού κεφαλαίου.”
Τι εννοώ με την έκφραση “Αξιοποίηση Πολιτικού Κεφαλαίου.” Λόγω του δημοκρατικού πλουραλισμού στις ΗΠΑ, αλλά και λόγω του υψηλού βαθμού αποχής από τις εκλογικές αναμετρήσεις, μεγάλος αριθμός εδρών στο Κογκρέσο κρίνονται για λίγες σχετικά ψήφους.
Επίσης, λόγω της οργιώδους παρέμβασης των οργανωμένων ομάδων “ειδικών συμφερόντων” στο ίδιο το Κογκρέσο, του υψηλού βαθμού αποκέντρωσης και της χαλαρότητας που παρουσιάζει η κομματική πειθαρχία, μια σειρά από κρίσιμες ψηφοφορίες στα νομοθετικά σώματα κρίνονται επίσης για λίγες ψήφους.
Αυτό σημαίνει ότι, με λίγες σχετικά συμπαγείς ψήφους, στρατηγικά διατεταγμένες σε διάφορες περιφέρειες των ΗΠΑ, μια μικρή, σχετικά, ομάδα ψηφοφόρων μπορεί να ασκεί δυσανάλογα μεγάλη επιρροή στα κέντρα λήψης αποφάσεων των ΗΠΑ.
Αξίζει επίσης να υπογραμμιστεί και ένα άλλο στοιχείο: Ένα “Εθνικό Lobby”, υιοθετώντας ευέλικτη πολιτική στις διάφορες ψηφοφορίες του Κογκρέσου, μπορεί να υποχρεώνει διάφορους βουλευτές ή γερουσιαστές που δεν ελέγχει άμεσα, και που έχουν ανάγκη υποστήριξης σε θέματα της περιφέρειας τους, ώστε να κερδίζει την ψήφο τους σε αλλά θέματα που αφορούν το ίδιο. Αξιοσημείωτο παράδειγμα αποτελούν τα επιτεύγματα του Αρμενικού Lobby στην Γαλλία, όπου αναγνωρίστηκε η Γενοκτονία των Αρμενίων από την Γαλλική Βουλή, και το ίδιο έγινε στην Βουλή των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ. Δυστυχώς όμως η τελευταία εξέλιξη στο Μακεδονικό με την ονομασία του Κράτους των Σκοπίων και η παρέμβαση των ΗΠΑ (στις τελευταίες εκλογές που έγιναν στις ΗΠΑ και επανεξελέγη ο George Bush ο νεώτερος) στα Βαλκάνια για ζήτημα εθνικά ευαίσθητο βρήκαν απροετοίμαστη την ομογένεια της Αμερικής. Ταυτόχρονα αναδείχθηκε το έλλειμμα του ελληνικού λόμπι στην Ουάσιγκτον. Η πορεία των εθνικών θεμάτων κατά τις τελευταίες δεκαετίες καταδεικνύουν σαφώς μια πραγματικότητα που συχνά λησμονούμε ή θέλουμε να αγνοούμε:
Η Ελλάδα πρέπει να βρει τρόπους ώστε να ασκήσει επιρροή στη διαμόρφωση της αμερικανικής πολιτικής στα Βαλκάνια.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ, γίνεται επιτακτική η αναθεώρηση της όλης τακτικής προασπίσεως των εθνικών θεμάτων. Πληθαίνουν διαρκώς οι φωνές που ζητούν ένα μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, συστηματικό προγραμματισμό και πλήρη αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων που παρέχει ο απανταχού γης Ελληνισμός.
Όμως, σήμερα αποτελεί δαπανηρότατη πολυτέλεια η αδράνεια στο χώρο αυτό, διότι ένα λόμπι με προεκτάσεις σε όλη την Ομογένεια είναι εκ των πραγμάτων ο μόνος μοχλός δυνάμενος να δράσει αποτελεσματικά ασκώντας πίεση στο αμερικανικό πολιτικό κόσμο που διακρίνεται για την ξεχωριστή ψηφοθηρική του τάση.
Πρέπει επιτέλους να βρεθεί τρόπος να παρακαμφθούν οι λόγοι που στο παρελθόν επέβαλαν ίσως μια ομογένεια διαμελισμένη και ένα λόμπι εικονικό.
Απόκειται στην Ελληνική Πολιτεία, μόνη ικανή να συσπειρώσει σήμερα την ομογένεια, να λάβει πρωτοβουλία θέτοντας τα θεμέλια ενός αληθινού λόμπι με συγκεκριμένη δομή, στόχους και προοπτική.
Ας δούμε εν συντομία πως επιτυγχάνεται η οικονομική αυτονομία των ομάδων πίεσης στην Διασπορά χωρίς την εξάρτηση άλλων παραγόντων, ώστε να μπορούν αποτελεσματικά να εκπληρώσουν τους στόχους τους.
Μέσα από ένα ολόκληρο δίκτυο αυτοτελών οικονομικά οργανώσεων, η Ελληνική, Σερβική και η Εβραϊκή Διασπορά των ΗΠΑ καταφέρνει να κινητοποιήσει τους πάντες, παίρνοντας από το καθένα ότι μπορεί να προσφέρει – εθελοντική εργασία, χρήματα, προσωπική παρουσία σε μαζικές κινητοποιήσεις, αποστολή τηλεγραφημάτων σε πολιτικούς και έντυπα – και συνδυάζει με τον καλύτερο τρόπο κάθε φορά όλα τα “εργαλεία επιρροής” που διαθέτει.
“Η στρατηγική λοιπόν της Ελληνικής Διασποράς πρέπει να είναι πάντα ένα βήμα μπροστά από τους άλλους!”
Η Ελληνική Διασπορά μπορεί να μάθει αρκετά από την μεθοδολογία που χρησιμοποιούν πολλές εθνικότητες στις ΗΠΑ, στο Καναδά, και στην Αυστραλία που έχουν διαφοροποιημένους μηχανισμούς άντλησης εσόδων από τα μέλη τους ώστε να στηρίξουν τα λειτουργικά τους έξοδα. Με άλλο τρόπο, να σας το πω, – συνήθως “ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟΥΣ” (υψηλές εισφορές από ολιγάριθμα πλούσια μέλη τους) και τελείως διαφορετικά “ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΛΙΓΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ” (μικρές σχετικά εισφορές από τεράστιο αριθμό μελών τους).
Τελικά οι μεγάλες εισφορές από ολίγους αθροίζουν συνήθως πολύ λιγότερα από όσα οι μικρές εισφορές από πολλούς. Εδώ εκμεταλλεύονται άριστα το “νόμο των μεγάλων αριθμών.”
Παρά το γεγονός όμως ότι η Αρμενική, η Σερβική Διασπορά των ΗΠΑ, έχουν οικονομική άνεση, δίνουν μεγάλη σημασία στο που και πως θα τοποθετήσουν και το τελευταίο δολάριο. Έτσι διατηρούν την πολιτική ανεξαρτησία τους, που αποτελεί προϋπόθεση ύπαρξης για αυτούς, και κερδίζουν αξιοπιστία διαχείρισης απέναντι στα μέλη τους. Επειδή τα μέλη τους, βλέπουν αυστηρή και αποτελεσματική διαχείριση, για αυτό και προσφέρουν πρόθυμα.
Τι μπορεί όμως ο Απόδημος Ελληνισμός να διδαχθεί από τον τρόπο Διοίκησης των άλλων εθνικών κοινοτήτων στις ΗΠΑ.
Αυτά τα οποία σας περιγράφω, τα έχω ζήσει συμμετέχοντας στην μεθοδολογία αυτών των οργανώσεων, και δεν είναι μόνο ακαδημαϊκή έρευνα αλλά περισσότερο πρακτική εφαρμογή με την αναγκαία στρατηγική που απαιτείται!
Σε πρώτη φάση, χρειάζεται μια πρωτοβουλία που να συνεγείρει όλες τις δυνάμεις του Απόδημου Ελληνισμού. Η μάλλον χρειάζεται μια σειρά από πρωτοβουλίες, που θα απευθύνονται ταυτόχρονα με τρόπο συμπληρωματικό σε όλα τα κέντρα αποφάσεων και επιρροής, στις χώρες φιλοξενίας του Απόδημου.
Πρώτον, θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε στη συγκρότηση “Ενώσεων Φίλων της Ελλάδας” σε διάφορες χώρες, όπου θα προσκαλείται ετησίως η “αφρόκρεμα” της πολιτικής, της πανεπιστημιακής διανόησης και της δημοσιογραφίας – έντυπης και ηλεκτρονικής – από τις χώρες αυτές. Και ορισμένοι θα λαμβάνουν προσκλήσεις να επισκεφθούν την Ελλάδα. Τέτοιες Ενώσεις Φίλων της Ελλάδας μπορούν να γίνουν τουλάχιστον σε πρώτη φάση – στις ΗΠΑ, και στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ας σημειωθεί ότι την πρακτική αυτή χρησιμοποιεί ευρύτατα το Τούρκικο Lobby, κυρίως στην Αγγλία.
Δεύτερον, συστηματική καταγραφή και συσπείρωση δυο ειδικών κατηγοριών διακεκριμένων ομογενών: Των Πανεπιστημιακών και των Οικονομικά Ευπόρων.
Τρίτο, συσπείρωση του Πνευματικού Κεφαλαίου σε κάθε χώρα όπου ευρίσκονται Έλληνες της Διασποράς με απώτερο στόχο την δημιουργία Πανεπιστημιακών Εδρών για Ελληνικές Σπουδές και Ερευνητικών Ινστιτούτων που θα μπορούν να επεξεργάζονται την συναρμογή των ελληνικών συμφερόντων με τα συμφέροντα των ισχυρών κρατών της Δύσης και να προβάλουν τον γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας κατά τρόπο ελκυστικό προς τις κυβερνήσεις των ισχυρών χωρών.
Είναι σημαντικό να αναφέρω ότι το Ωνάσειο Ίδρυμα έχει προωθήσει με μεγάλη επιτυχία την δημιουργία Πανεπιστημιακών Εδρών για Ελληνικές Σπουδές σε πολλές κοινότητες της Ελληνικής Διασποράς.
Πιστεύω απόλυτα ότι ακολουθώντας αυτή την στρατηγική που περιέγραψα, η παρουσία του Ομογενειακού Ελληνισμού θα γίνει πιο αισθητή και θα υπολογίζεται η δύναμη της Ελληνικής Διασποράς από όλους όσους επηρεάζουν τις πολιτικές αποφάσεις και τη στάση της κοινής γνώμης στις χώρες αυτές.
Τι κάνουνε οι Έλληνες της Διασποράς όμως, πρακτικά για να ενημερώσουν με γρήγορο τρόπο τους Γερουσιαστές και Βουλευτές σε άλλες χώρες όπως και τους πολιτικούς αναλυτές που σχεδιάζουν την στρατηγική που θα ακολουθήσουν οι κυβερνήσεις τους στην Κύπρο, στα Βαλκάνια, και στη Μεσόγειο?
Οι απαντήσεις στο ερώτημα που μόλις σας έθεσα είναι ότι έχουμε στην διάθεση του Ελληνισμού ένα σημαντικό εργαλείο το Ερευνητικό Δίκτυο Νέων Ελλήνων Επιστημόνων της Διασποράς (RIEAS) (www.rieas.gr) που αποστέλλει κάθε μήνα περίπου 4.5000 ηλεκτρονικά μηνύματα σε ερευνητικά ιδρύματα, και πανεπιστήμια του εξωτερικού ώστε να ενημερώσει πολιτικούς αναλυτές για τρέχοντα θέματα στην χώρα μας, στα Βαλκάνια, και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Δηλαδή, αξιοποιούμε στο έπακρο το “Πολιτικό Κεφάλαιο Νέων Επιστημόνων” που εργάζονται για τις κυβερνήσεις των κρατών τους, παρέχοντας τους αντικειμενική ακαδημαϊκή ενημέρωση.
Ελπίζω ότι θα βρείτε ενδιαφέρουσες τις ιδέες αυτές και θα σας προβληματίσουν. Νομίζω ότι ο χρόνος είναι κατάλληλος για να κινηθούμε πιο αποτελεσματικά και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με την κατάλληλη στρατηγική και συντονισμό – παρατηρώντας όπως σας περιέγραψα αναλυτικώς – μερικές από τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι εθνικές κοινότητες στις ΗΠΑ, στο Καναδά, στην Αυστραλία και στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τέλος, επιτρέψτε μου να κλείσω την ανάλυση μου με την φράση του μεγάλου Έλληνα φιλόσοφου μας, του ΣΩΚΡΑΤΗ, που τόσο απλά έλεγε – Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΑΓΑΘΟ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ!
