Ψηφίδες της επικαιρότητας-Protagon Radar
-
La Repubblica (έντυπη έκδοση)
Επέτειος/ Τα άλλα «Εκατό χρόνια μοναξιάς»
Είναι δυνατόν; Κι όμως είναι: λίγους μήνες πριν ολοκληρώσει τα «Εκατό χρόνια μοναξιάς», γράφει ο Αλβάρο Σαντιάγο Ακούνια στη Repubblica, ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες αμφέβαλε σοβαρά για την αξία αυτού του σπουδαίου μυθιστορήματος. «Όταν διάβασα αυτό που είχα γράψει», είχε εξομολογηθεί επιστολικώς σε έναν φίλο του, «είχα την αποκαρδιωτική αίσθηση πως έμπλεκα σε μια περιπέτεια που μπορούσε να αποδειχθεί τόσο ευτυχής όσο και καταστροφική».
- Advertisement -
Από τότε έχουν περάσει ακριβώς πενήντα χρόνια – το αριστούργημα του Μάρκες εκδόθηκε για πρώτη φορά στις 30 Μαΐου του 1967. Είναι ελάχιστα γνωστό όμως ότι ακριβώς εξαιτίας αυτής της ανασφάλειας ο κολομβιανός συγγραφέας είχε δημοσιεύσει επτά κεφάλαια σε εφημερίδες και περιοδικά που κυκλοφορούσαν σε περισσότερες από είκοσι χώρες. Αντίτυπα αυτών των περιοδικών μπορεί να βρει κανείς σε κάποιες βιβλιοθήκες της Γαλλίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Κολομβίας και της Ισπανίας. Κι αν ξεχάστηκαν είναι επειδή όλοι πίστευαν πως ήταν τα προδημοσιευμένα κεφάλαια ήταν ίδια με αυτά του βιβλίου.
Αλλά δεν ήταν. Μόνο στο πρώτο κεφάλαιο υπάρχουν 42 αλλαγές σε σχέση με την αρχική εκδοχή. Τα σπίτια του Μακόντο, για παράδειγμα, δεν ήταν από «άργιλο και άγρια ζαχαροκάλαμα», αλλά από «σκέτο χώμα». Σημαντικές αλλαγές υπάρχουν και στη συνολική δομή του μυθιστορήματος. Στην τελική εκδοχή, ας πούμε, η καταστροφική δράση των τερμιτών με την οποία προαναγγέλλεται η παρακμή της οικίας της οικογένειας Μπουντία περιγράφεται στο τελευταίο κεφάλαιο. Στην αρχική εκδοχή, όμως, «οι τερμίτες κατέτρωγαν τα θεμέλια του σπιτιού» στο πρώτο κεφάλαιο. Και τον Μάρκες κατέτρωγε η αγωνία.
Φωτό: «Δεν θα κουραστώ ποτέ να λέω ότι τα “Εκατό χρόνια μοναξιάς” είναι ένα βαλενάτο 350 σελίδων» έλεγε ο Μαρκές. Οπου βαλενάτο, μουσικό είδος της Κολομβίας. Πηγή: Photo by Hulton Archive/Getty Images.
-
Politico, Guardian, FT
Ανατροπές/ Και στο τέλος κερδίζει ο Κόρμπιν;
Όταν διεκδίκησε για πρώτη φορά την ηγεσία των Εργατικών, οι πιθανότητες που του έδιναν τα γραφεία στοιχημάτων να κερδίσει την κούρσα ήταν 200 προς 1. Και να που τώρα μια δημοσκόπηση – «σοκ», σύμφωνα με τους Times, δείχνει ότι ο Τζέρεμι Κόρμπιν ,μπορεί να κάνει για ακόμη μία φορά τη μεγάλη ανατροπή και να γίνει αυτός ο νέος ένοικος της Ντάουνινγκ Στριτ. Η δημοσκόπηση αυτή δείχνει ότι οι Συντηρητικοί της Τερέζα Μέι μπορεί και να χάσουν την πλειοψηφία στη βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές της 8ης Ιουνίου. Μια τέτοια εξέλιξη θα έδινε τη δυνατότητα στους Εργατικούς να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Τζέρεμι Κόρμπιν.
Πώς έχασε η Μέι το προβάδισμα των 18 μονάδων; Μια απάντηση βρίσκεται στην καταστροφική της προεκλογική εκστρατεία, αποκορύφωμα της οποίας ήταν ο λεγόμενος «φόρος άνοιας», δηλαδή η πρόθεσή της να αυξήσει τις κοινωνικές εισφορές για τα άτομα της τρίτης ηλικίας. Φαίνεται ακόμη, σημειώνει το Politico, ότι με την παρουσίαση των δυο προγραμμάτων τελείωσε για τους Τόρις το αφήγημα των «κακών Ευρωπαίων» και οι πολίτες άρχισαν να κάνουν συγκρίσεις προτιμώντας εμφανώς το πιο φιλολαϊκό πρόγραμμα του Κόρμπιν. Που στο κάτω κάτω, ορκίζεται ο σκηνοθέτης Κεν Λόουτς, «δεν είναι ένας γέρος και πολύ αριστερός που δεν τον συμπαθεί το κόμμα του», όπως τον περιγράφει ο συντηρητικός Τύπος.
- Advertisement -
Ο Κόρμπιν που γνωρίζουν τώρα οι ψηφοφόροι είναι «αγνός, ήρεμος, προσηνής», αρέσει στους ψηφοφόρους τώρα που τον γνωρίζουν. Αντίθετα με την Μέι που «όσο περισσότερο τη γνωρίζει κάποιος τόσο λιγότερο τον πείθει», όπως διαβεβαιώνει ο Guardian. Και ως τις κάλπες έμειναν οκτώ ολόκληρες ημέρες.
Φωτό: Το φόντο βάφτηκε κόκκινο. Πηγή: Reuters/Peter Nicholls
-
The Times
Νταλικέρηδες/ Εφτασαν στο τέλος του δρόμου;
Στις ταινίες είναι οι τελευταίοι καουμπόηδες της Αμερικής. Περίμενε ποτέ κανείς ότι μια μέρα θα εξαφανιστούν όπως και οι γελαδάρηδες; Κι όμως. Το επάγγελμα του οδηγού νταλίκας κινδυνεύει να περάσει και αυτό στην Ιστορία. Αιτία; Η επέλαση των ρομπότ.
Σύμφωνα με τους Times, η ημέρα αυτή δεν είναι μακριά. Μέσα στην επόμενη πενταετία οι ατελείωτοι δρόμοι της αμερικανικής ενδοχώρας θα γεμίσουν από νταλίκες που θα κινούνται με τον αυτόματο πιλότο. «Κανένας δεν μιλάει γι’ αυτό» λέει στην εφημερίδα ο Φιν Μέρφι, οδηγός από το Κολοράντο και συγγραφέας του «The Long Haul» όπου διηγείται τρεις δεκαετίες ζωής στους δρόμους. «Κανένας δεν πιστεύει ότι θα μας αντικαταστήσουν οι μηχανές».
Και να φανταστεί κανείς ότι κάποτε ήταν ένα προσοδοφόρο επάγγελμα αφού στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ένας οδηγός κέρδιζε ως και 100.000 δολάρια τον χρόνο με τα σημερινά δεδομένα. Σήμερα, οι μισθοί έχουν μειωθεί κάτω από το μισό. Και η αιτία, λένε οι ίδιοι, είναι η απορρύθμιση της αγοράς. Ενώ όσοι που συνεχίζουν να κερδίζουν 65.000 δολάρια, θα πρέπει να εργάζονται 2.000 με 3.000 ώρες τον χρόνο.
Μαζί τους, λένε οι νοσταλγοί, θα χαθούν η μουσική κάντρι, τα καουμπόικα καπέλα και οι ζώνες με τις βαριές, μεταλλικές αγκράφες. Μια ολόκληρη κουλτούρα θα αντικατασταθεί από ρομπότ που δεν υπάρχει περίπτωση να σταματούν στο σήμα του ότοστοπ.
Φωτό: Και τώρα πώς θα γυριστεί το ριμέικ της «Αγριας Σύγκρουσης» του Σαμ Πέκινπα; Με ρομπότ; Πηγή: filmlink.org
-
Elle Decor
Κάμα Σούτρα/ Μια ντιζάιν εκδοχή με χιούμορ
Δεν μπορεί να ξέρει κανείς πόσους εμπνέει ερωτικά σήμερα το Κάμα Σούτρα. Ενέπνευσε πάντως σχεδιαστικά τη γαλλίδα ντιζάινερ Ιωάννα Βοτρέν, η οποία έδωσε με το πενάκι της μια πιο χιουμοριστική και φινετσάτη διάσταση στο αιώνιο εγχειρίδιο του αισθησιασμού. Οι πρωταγωνιστές που απεικονίζονται σε αυτή τη νέα εκδοχή είναι ακροβάτες, χορευτές, ταυρομάχοι, θεράποντες της Γιόγκα, μουσικοί και σχοινοβάτες, αλλά και πρόσωπα της βιομηχανίας του θεάματος, όπως η θρυλική Εμμανουέλα, η Κιμ Καρντάσιαν και πριγκίπισσα Λέια του «Πόλεμου των «Αστρων».
Η νέα, πιο ντιζαϊνάτη εκδοχή του Κάμα Σούτρα κυκλοφόρησε πρόσφατα στη Γαλλία από τις εκδόσεις Flammarion. Και όπως γράφει το Elle Decor, «έχει την αίγλη ενός έργου τέχνης που με τίποτα δεν πρέπει να κρύβεται κάτω απ’ το κρεβάτι». Ο σκοπός του; «Να δώσει στον αναγνώστη την ευκαιρία να δει με άλλο μάτι, μακριά από στερεότυπα, την ηδονή του έρωτα που είναι το πολύ προσωπικό κομμάτι της ζωής, εξυμνώντας με χιούμορ τους πειραματισμούς που πρέπει να μοιράζεται κανείς στο κρεβάτι του». Σεξ και γέλιο δηλαδή. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Φωτό: Και πού να δείτε τι γίνεται μετά. Πηγή: Elle Decor
