Η διαχρονική κυβερνητική κυριαρχία στην ΕΡΤ και η μεγάλη χαμένη ευκαιρία
Παραιτήθηκε ο Τσακνής. Και;
Του Γιάννη Παντελάκη
Χθες, ο πρόεδρος της ΕΡΤ, Διονύσης Τσακνής, υπέβαλε την παραίτησή του. Επικαλείται διάφορους λόγους που συνδέονται με ενός είδους «Καλφαγιανισμό» της ΕΡΤ, όπως δηλώνει. Για όσους αγνοούν τι σημαίνει αυτό, να σημειώσουμε ότι Καλφαγιάννης είναι ο σχεδόν διαχρονικός πρόεδρος της ΠΟΣΠΕΡΤ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Προσωπικού Εργαζομένων Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης). Ο «Καλφαγιανισμός» ουσιαστικά αποτελεί μια ολόκληρη νοοτροπία στην ΕΡΤ που συνοψίζεται στη λογική ότι οι συνδικαλιστές πρέπει να έχουν λόγο στη διοίκηση, για την ακρίβεια στη συνδιοίκησή της. Ή κάτι σχετικό. Αυτό συνέβαινε για αρκετά χρόνια στη Λεωφόρο Μεσογείων. Αυτό εννοεί ο Τσακνής ότι θα συμβεί και τώρα.
Ωστόσο, το πρόβλημα της ΕΡΤ δεν βρίσκεται ακριβώς εκεί, στους λόγους δηλαδή που επικαλείται ο Δ. Τσακνής για να δικαιολογήσει την παραίτησή του. Ο κάθε είδους «Καλφαγιανισμός», θα αντιμετωπιζόταν εύκολα αν δεν τον στήριζαν εκπρόσωποι της εκτελεστικής εξουσίας και συνδικαλιστές που αναζητούν εξουσία. Το πρόβλημα της ΕΡΤ, βρίσκεται σ’ ένα άλλο γεγονός που σημειώθηκε λίγο πριν την παραίτηση Τσακνή. Στο ότι ο υπουργός Παππάς, επισκέφτηκε την ΕΡΤ για να παρουσιάσει τη νέα διοίκησή της. Αυτή η είδηση, που όπως ακούγεται – διαβάζεται δεν κάνει σε κανέναν εντύπωση (γιατί έχουμε εθιστεί σ’ αυτήν), αποτελεί και το ουσιαστικό πρόβλημα της ΕΡΤ. Ένας υπουργός παρουσιάζει τη νέα διοίκηση της ΕΡΤ! Σε ποια ευρωπαϊκή χώρα, συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Για να προεκτείνουμε λίγο αυτή την είδηση, να σημειώσουμε ότι ο Παππάς και ο κάθε Παππάς, δεν αρκείται στις παρουσιάσεις των διοικήσεων της ΕΡΤ. Τις διορίζει ο ίδιος και απλά μετά αυτές παίρνουν την έγκριση της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Και οι παροικούντες στην… Ιερουσαλήμ της ΕΡΤ γνωρίζουν πως δεν διορίζει μόνο διοικήσεις, αλλά διευθυντές, υπευθύνους τμημάτων, μέχρι και γι αυτούς που θα κάνουν εκπομπές έχει λόγο. Τα παραδείγματα πολλά, δεν χρειάζεται να τα αναφέρουμε. Ο υπουργός Παππάς -όπως και η πλειονότητά των προκατόχων του- θεωρεί ότι η ΕΡΤ αποτελεί ιδιοκτησία τους. Είναι δική τους, διορίζουν όποιους θέλουν, επιλέγουν τη στρατηγική της.
Ο πρώην πια πρόεδρος της ΕΡΤ, Δ. Τσακνής, για περισσότερα από δυο χρόνια, ανέχτηκε αυτή τη λογική. Κατά συνέπεια, έχει ευθύνες γι’ αυτό, για τη διαιώνιση δηλαδή μια άρρωστης κατάστασης παλαιοκομματικού χαρακτήρα. Γι’ αυτό και δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία οι λόγοι που επικαλείται. Σημασία έχει ότι και η σημερινή κυβέρνηση ακολουθεί την ιδιοκτησιακή αντίληψη για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Αυτή την αντίληψη που αποτελεί συνέχεια της βουλιμίας της να επηρεάζει τα ιδιωτικά Μέσα Ενημέρωσης για να την στηρίζουν. Η οποία, εκτός από βαθιά συντηρητική και παλαιοκομματική αντίληψη, είναι και ατελέσφορη. Κανένας ή ελάχιστοι βλέπουν ή ακούνε και κυρίως αποδέχονται ως έγκυρα, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις με κομματικό προσανατολισμό.
Το «δια ταύτα» της υπόθεσης της ΕΡΤ, είναι πως το άνοιγμά της το καλοκαίρι του 2015, δεν συνοδεύτηκε από κάποιες έστω δόσεις ανεξαρτησίας, δεν αφέθηκαν δηλαδή οι άνθρωποί της να κάνουν αυτό που αρκετοί τουλάχιστον γνωρίζουν καλά. Τη δουλειά τους. Ακολουθήθηκε η λογική διορισμού των απόλυτα δικών μας παιδιών σε θέσεις κλειδιά. Μια επανάληψη δηλαδή του παλιού κακού προηγούμενου που ακολουθείτο χρόνια. Ο Παππάς αν μπορούσε, θα έλεγχε και την τελευταία εκπομπή της ΕΡΤ.
Συμπερασματικά, η ευκαιρία εκείνη χάθηκε. Και μάλλον δεν θα δοθεί άλλη στο μέλλον. Άρα, οι όποιες αιτίες παραίτησης του Τσακνή σήμερα ή οποιουδήποτε αλλού στο μέλλον, έχουν μικρή έως ελάχιστη σημασία. Όσο συνεχίζει η ΕΡΤ να λειτουργεί ως προέκταση ενός υπουργού, σωτηρία δεν υπάρχει…
Περισσότερες δημοσιεύσεις της κατηγορίας Απόψεις εδώ
