Του Δημήτρη Δελεβέγκου
Ο περιορισμός των ρυθμιστικών κανόνων και η απλούστευση της νομοθεσίας, δηλαδή η διαδικασία της απορρύθμισης (deregulation) αποτελεί το άλφα και το ωμέγα για τη δημιουργία ενός φιλικού στο επιχειρείν κλίματος και κατ’ επέκταση για την επίτευξη υψηλών ρυθμών ανάπτυξης.
Ο Ross ανέφερε ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει την προσπάθεια για την ελαχιστοποίηση των νομοθετικών ρυθμίσεων και κανόνων που επιτρέπει την λήψη γρήγορων επιχειρηματικών αποφάσεων και καθιστά το αποτέλεσμα (σημ.: μίας επιχειρηματικής ενέργειας) πιο βέβαιο.
Και εν είδει παράθεσης των βασικών αρχών του πώς πρέπει να λειτουργεί η οικονομία, τόνισε πως μέσω της απορρύθμισης, “επιταχύνεις το ρυθμό λήψης επιχειρηματικών αποφάσεων και κατ’ επέκταση την λήψη αποφάσεων για την υλοποίηση επενδύσεων, την πρόσληψη προσωπικού και συνολικά τις διαδικασίες. Και αν η απορρύθμιση συνδυαστεί με την μείωση της φορολογίας, ώστε τα cash flow να βελτιωθούν, τότε μία κυβέρνηση διαθέτει πολύ ισχυρά εργαλεία”.
Τη συγκεκριμένη όμως, “αλυσίδα” αγνοούν διαχρονικά οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα και γι’ αυτό, ο Ross δήλωσε, χθες, εντυπωσιασμένος με την κυβέρνηση Μητσοτάκη που “έχει την αίσθηση του επείγοντος παραμένοντας προσανατολισμένη στην επίτευξη αποτελεσμάτων”.
Πληγή η πολυνομία
Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, στην Ελλάδα, όπως εξηγούν παράγοντες της δημόσιας διοίκησης, συνήθης πρακτική είναι αυτή της δημιουργίας νομοθετικών ρυθμίσεων που δεν οδηγούν στην κατάργηση των προηγούμενων, αλλά στην επικάλυψή τους.
Σύμφωνα με μελέτη του οργανισμού έρευνας και ανάλυσης Διανέοσις, στην Ελλάδα, σήμερα, πολυνομία παρατηρείται σε πολλούς τομείς της δημόσιας πολιτικής, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν η φορολογική πολιτική, η πολεοδομική και περιβαλλοντική πολιτική.
Βάσει έρευνας των αναλυτών του οργανισμού στα Τεύχη Α’ και Β’ της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως για το διάστημα 2001-2015, θεσπίστηκαν συνολικά 1.478 νόμοι, δηλαδή περίπου 100 νόμοι ετησίως.
Οι νόμοι από το 2001 μέχρι το 2015 που δεν είναι κυρώσεις διεθνών συμβάσεων ή συμφωνιών είναι περίπου οι μισοί, δηλαδή 749, με αποτέλεσμα η “καθαρή” εθνική παραγωγή να είναι κατά μέσον όρο 50 νόμοι τον χρόνο για την προαναφερόμενη περίοδο.
“Από το 2001 μέχρι το 2015 εκδόθηκαν 3.452 Προεδρικά Διατάγματα (ΠΔ), δηλαδή η αναλογία είναι 5 ΠΔ ανά 1 Νόμο, λαμβάνοντας υπόψη τη νομοθεσία, εξαιρουμένων των κυρώσεων διεθνών συμβάσεων και συμφωνιών” σημειώνει η έρευνα.
Ακόμη οι κανονιστικές και οι ατομικές διοικητικές πράξεις αριθμούν εκατοντάδες χιλιάδες, καθώς ο αριθμός των Τευχών Β’ από το 2001 μέχρι το 2015 είναι 38.677, και κάθε τεύχος περιλαμβάνει τις περισσότερες φορές παραπάνω από 5 πράξεις. Οι νόμοι συμπεριλαμβάνουν 19.727 εξουσιοδοτήσεις σε περίπου 60.000 σελίδες νομοθεσίας.
Κατά την έρευνα, με την υπογραφή της πρώτης δανειακής σύμβασης (Μνημόνιο I, 2010), είναι αυξημένος ο αριθμός των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου (67 σε σύνολο 80) και των Πολυνομοσχεδίων (24 σε σύνολο 25).
capital.gr
