Το σχέδιο εξόδου ήταν έτοιμο από το 2012, σύμφωνα με τον Τ. Βίζερ
Μέσα στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη στην οδό Πειραιώς πραγματοποιήθηκε χθες η παρουσίαση του βιβλίου «Η τελευταία μπλόφα» της Ελένης Βαρβιτσιώτη και της Βικτώριας Δενδρινού (εκδ. Παπαδόπουλος). Ο διευθυντής της «Καθημερινής» Αλέξης Παπαχελάς, συντονιστής της εκδήλωσης, εξέφρασε την άποψη ότι το βιβλίο έχει σημασία επειδή «θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια truth commission, τη δημιουργία μιας επιτροπής αλήθειας για να βρούμε τι συνέβη το 2015, αλλά και νωρίτερα, πώς φτάσαμε στη χρεοκοπία». «Μιλάμε απόψε για τον Αμλετ χωρίς τον πρίγκιπα», είπε με νόημα προκαλώντας το γέλιο του κοινού. Παρουσιάζοντας τους ομιλητές, τον πρώην επικεφαλής του Euroworking Group Τόμας Βίζερ, τον Πίτερ Σπίγκελ, δημοσιογράφο των Financial Times, και τον Γιάννη Στουρνάρα, διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, ο Αλέξης Παπαχελάς έκανε λόγο για «ένωση βετεράνων της ελληνικής κρίσης».
Η Ελένη Βαρβιτσιώτη περιέγραψε τη συγκίνηση που ένιωσαν οι δύο συγγραφείς όταν έπιασαν στα χέρια τους το «σχέδιο Β» για την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης. Παράλληλα, υπογράμμισε ότι μέσα από το βιβλίο φωτίζεται η σημασία των διαπροσωπικών σχέσεων για το μέλλον της Ευρώπης. Ενάμιση χρόνο έγραφαν οι δύο δημοσιογράφοι το βιβλίο, που συχνά αναρωτιούνταν πόσοι θα το διαβάσουν, πέρα από πέντε δέκα ανθρώπους, φίλους και συγγενείς. Τελικά «Η τελευταία μπλόφα» έγινε ένα από τα μεγαλύτερα μπεστ σέλερ των τελευταίων ετών. Η Βικτώρια Δενδρινού εξήγησε πως στόχος του βιβλίου ήταν μια νηφάλια αφήγηση και ένα σημείο αναφοράς για την ελληνική κρίση. «Μια κάμερα στις κλειστές συναντήσεις του Eurogroup», όπως ανέφερε. Και αποκάλυψε ότι η απόφαση για το βιβλίο ελήφθη τον Ιούνιο του 2015, τις φορτισμένες συναισθηματικά ώρες αφότου ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προκήρυξε το δημοψήφισμα.
Ο Τόμας Βίζερ, «ο ανώνυμος Ευρωπαίος αξιωματούχος», όπως τον χαρακτήρισε ο Αλέξης Παπαχελάς σε μια αναφορά στις συχνές «διαρροές» του προς τους δημοσιογράφους που κάλυπταν την κρίση, κατέρριψε τον μύθο της ελληνικής ιδιαιτερότητας. Αναγνώρισε όμως ότι δεν αρκεί μια στενά οικονομική ερμηνεία, αλλά πως χρειάζεται να ληφθούν υπόψη κοινωνικές και πολιτικές παράμετροι στην ανάγνωση της κρίσης. «Είχαμε ένα εξαιρετικό βιβλίο για την κρίση, το “Game over” του Γιώργου Παπακωνσταντίνου (σ.σ. ο οποίος ήταν παρών στην εκδήλωση) τώρα έχουμε δύο», είπε ο κ. Βίζερ.
Υπήρξαν εξαιρετικά στελέχη σε όλες τις κυβερνήσεις που υπέστησαν φίλια πυρά από τις δικές τους κυβερνήσεις, απάντησε σε σχετική ερώτηση του Αλέξη Παπαχελά. Δύο φορές βρέθηκε η Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού, το 2012 και το 2015, και το σχέδιο ήταν έτοιμο από την πρώτη φορά· ήταν εξάλλου η απόκριση του κατά πόσον ο Σόιμπλε ήθελε την Ελλάδα εκτός ευρώ. Και αποκάλυψε ότι, αν και το 2012 ο τότε Γερμανός υπουργός Οικονομικών ήταν κατά της εξόδου της χώρας μας, το 2015 έβλεπε ότι η ίδια η ελληνική κυβέρνηση ήθελε να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη και γι’ αυτό υιοθέτησε αυτήν τη στάση.
«Ιστορικό βιβλίο, ένα συγκλονιστικό χρονικό», χαρακτήρισε την «Τελευταία μπλόφα» ο κ. Στουρνάρας, ο οποίος εξήρε τη δουλειά των δύο συγγραφέων σημειώνοντας ότι δεν έχει υπάρξει ούτε μία διάψευση αποσπασμάτων του βιβλίου. «Θα μείνει στην Ιστορία επειδή γράφει την Ιστορία», επεσήμανε ο διοικητής της ΤτΕ. Σκιαγράφησε επίσης την εσφαλμένη πεποίθηση της ελληνικής κυβέρνησης το 2015 ότι θα μπορούσε να επιτύχει η απόπειρα ρήξης –«η τελευταία μπλόφα του βιβλίου»– ενώ η Ευρώπη είχε ήδη θωρακιστεί από ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας. Εκτίμησε το κόστος της περιόδου εκείνης στα 47 δισ. ευρώ, αν και το βασικότερο πρόβλημα, κατά τη γνώμη του, ήταν η απώλεια εμπιστοσύνης της διεθνούς κοινότητας στη χώρα μας. Διηγήθηκε επίσης πως, όταν κατάλαβε ότι υπήρχε η περίπτωση να περάσει από τη Βουλή η αλλαγή νομίσματος, ενημέρωσε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και εκείνος του είπε: «Μην ανησυχείς, δεν θα υπογράψω τέτοιο πράγμα».
Ασκώντας κριτική τόσο στους Ευρωπαίους αξιωματούχους όσο και στις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, ο Πίτερ Σπίγκελ χαρακτήρισε τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τον Γιάνη Βαρουφάκη «δύο όψεις του ίδιου νομίσματος». Κάνοντας μια αναδρομή στα λάθη που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης εκ μέρους της Αθήνας, τόνισε πως, «αν ο Βενιζέλος χρειάστηκε μία ώρα και ο Σαμαράς μία εβδομάδα για να καταλάβουν τα λάθη που διέπραξαν, ο Τσίπρας χρειάστηκε επτά μήνες».
kathimerini.gr
Διαβάστε επίσης
