(Πρωτεῖο ἐξουσίας καί ἀλάθητο)
Του καθηγητή Κ Μπούμη
Μία βασική βιβλική περικοπή, στήν ὁποία στηρίζονται οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, γιά νά θεμελιώσουν τό πρωτεῖο τοῦ Πάπα Ρώμης εἶναι ἡ Ἰω. 21,15-17. Σ’ αὐτή ὁ Κύριος λέει τρεῖς φορές καί κατά διαφορετικό τρόπο τά ἑξῆς στόν ἀπόστολο Πέτρο: α) «Βόσκε τά ἀρνία μου», β) «Ποίμαινε τά πράβατά (προβάτιά) μου, γ) «Βόσκε τά πρόβατά μου».
Ἰσχυρίζονται λοιπόν ὅτι ὁ Πάπας Ρώμης ἔχοντας τή θέση τοῦ Πέτρου εἶναι ὑποχρεωμένος νά ποιμαίνει ὅλη τήν ἐκκλησιαστική κοινότητα. Ἄλλοι διαφωνοῦν. Ἐμεῖς δέν εἰσερχόμεθα σ’ αὐτήν τή διαμάχη, ἀλλά διερωτώμαστε: «Ἀφοῦ τό θέλει ὁ Πάπας Ρώμης, ἐμεῖς γιατί νά τοῦ τό ἀρνούμαστε; Μόνο ὅτι εἶναι ὑποχρεωμένος νά ἀναλαμβάνει καί τίς ὑποχρεώσεις τοῦ Πέτρου, ὅπως αὐτές καθορίζονται στήν ἐν λόγῳ τριπλή ἐντολή τοῦ Κυρίου».
Ὅπως εἴδαμε τήν α΄ φορά τοῦ λέει «Βόσκε τά ἀρνία μου». Δηλαδή φρόντιζε γιά τήν τροφή τους. Τή β΄ φορά τοῦ λέει: «Ποίμαινε τά προβάτιά μου». Δηλαδή ὄχι μόνο νά ἐνδιαφέρεσαι γιά τή διατροφή τους, ἀλλά νά τά κατευθύνεις καί νά τά ἐπιβλέπεις στήν πορεία τους ὡς ζωηρότερα. Καί τήν γ΄ φορά τοῦ λέει: «Βόσκε τά πρόβατά μου». Δηλαδή καί πάλι νά ἐνδιαφέρεσαι γιά τήν τροφοδοσία τῶν καί ἀναπτυγμένων πλέον προβάτων.
Οἱ τρεῖς αὐτές ἐντολές τοῦ Κυρίου, ὅπως προκύπτει καί ἀπό τήν ἱστορία, ἀντικατοπτρίζουν τίς τρεῖς μεγάλες περιόδους τῆς διαδρομῆς τῆς χριστιανοσύνης, τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ θεανθρώπινου αὐτοῦ ὀργανισμοῦ: Τήν α΄, ἡ ὁποία ἀναλογεῖ πρός τήν πρώτη χιλιετία, ὁπότε ὁ Πάπας τῆς Ρώμης, ὡς «προκαθημένης τῆς ἀγάπης», ἔπρεπε νά φροντίζει γιά τήν «τροφή» τῶν νεοφωτίστων χριστιανῶν. Τήν β΄ περίοδο, ἡ ὁποία ἀναλογεῖ πρός τή β΄ μετά Χριστόν χιλιετία καί περιλαμβάνει τίς ποικίλες ἐπαναστατικές τάσεις καί τῶν χριστιανῶν («ὡς ἐφήβων»), ὅπως τή Διαφώτιση, τή Μεταρρύθμιση, τή Διαμαρτύρηση κ.τ.τ. Κατ’ αὐτήν ἔπρεπε ὁ Πάπας νά ἀναλάβει μία μεγαλύτερη εὐθύνη καί ἐπιστασία γιά τήν πορεία τῶν χριστιανῶν πού ἀνήκαν σ’ αὐτόν. Τήν γ΄ περίοδο, ἡ ὁποία ἀναλογεῖ πρός τήν τρίτη χιλιετία, στήν ὁποία ἤδη εἰσήλθαμε. Κατ’ αὐτήν οἱ ἄνθρωποι, φυσικά καί οἱ χριστιανοί, παρουσιάζουν ἀρκετά μεγάλη «ἐξέλιξη». Ἔχουν ἔντονο τό αἴσθημα τῆς αὐτάρκειας καί δέν δέχονται καμμία κηδεμονία ἤ ἐπιστασία.
Τώρα, λοιπόν, πού ἔχει νά κάνει καί ὁ Πάπας Ρώμης μέ μεγάλα «πρόβατα», πρέπει νά ἀφήσει κάθε δεσποτεία καί νά ἐπανέλθει στό «βόσκε» τῆς α΄ περιόδου. Νά ἀφήσει τό πρωτεῖο ἐξουσίας καί νά ἀναλάβει τό πρωτεῖο ἀληθείας, τῆς ἀληθινῆς τροφοδοσίας. Νά ὑποδεικνύει δηλαδή στούς πιστούς καί μή τή διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἴσως μερικοί δέν συμφωνοῦν. Πάντως τό ἀναντίρρητο εἶναι ὅτι πρέπει νά ἐπανέλθει στό «βόσκε», γιά νά εἶναι ἀποδεκτός ἀπό ὅλους τούς χριστιανούς, ὅλα «τά πρόβατα» τοῦ Χριστοῦ. Ἤδη τό Ἰω. 21,15-17 τόν προτρέπει, τόν ἐνισχύει καί τόν κατοχυρώνει σ’ αὐτό.
