Τα ρωσοφοβικά παραμύθια για τα θύματα του κορονοϊού-
Γράφει ο Θανάσης Αυγερινός
«Παρακολουθώ εδώ και κάποιες ημέρες το καινούργιο ρωσοφοβικό «εργάκι» που προσπαθούν να «ανεβάσουν», πλάι στο επίσης υπό κατασκευήν περί «ιού με ευθύνη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας», μερικά «έγκυρα» και άλλα «κατακίτρινα» δυτικά ΜΜΕ».-
Οι Ρώσοι συνηθίζουν να λένε ότι δεν είναι φρόνιμο να σκαλίζεις οστά και τάφους. Εννοώντας ότι είναι προτιμότερο να προσεγγίζεις τέτοια ευαίσθητα θέματα με σύνεση και με κάποια ψύχραιμη απόσταση. Άλλωστε οι νεκροί είναι για όλους τους λαούς ιεροί και όχι μόνο για τον δικό μας. Οι εποχές είναι, όμως, τέτοιες που μας αναγκάζουν. Παρακολουθώ εδώ και κάποιες ημέρες το καινούργιο ρωσοφοβικό «εργάκι» που προσπαθούν να «ανεβάσουν», πλάι στο επίσης υπό κατασκευήν περί «ιού με ευθύνη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας», μερικά «έγκυρα» και άλλα «κατακίτρινα» δυτικά ΜΜΕ.
Την αρχή έκαναν οι «Financial Times», οι οποίοι μέτρησαν περσινούς και φετινούς νεκρούς για τους τελευταίους μήνες στη Ρωσία και εκτίμησαν ότι ενδεχομένως οι ρωσικές Αρχές να μειώνουν έως και 70% τον αριθμό των θυμάτων από τον κορονοϊό, ο οποίος επισήμως ξεπέρασε έως τώρα στη χώρα τις 3.300 ψυχές σε έναν πληθυσμό περίπου 145 εκατομμυρίων. Πεθαίνει δηλαδή στη Ρωσία από την πανδημία, επιτρέψτε μου τον μακάβριο υπολογισμό, ένας στους 44.000 κατοίκους. Με παρόμοιες απορίες, πώς και είναι συγκριτικά τόσο χαμηλή η θνησιμότητα στη Ρωσία, συνέχισαν και άλλα δυτικά ΜΜΕ, όπως το αμερικανικό Bloomberg, που επέλεξε και τον ανοίκειο τίτλο «Γιατί δεν πεθαίνουν οι Ρώσοι;», τον οποίο υποχρεώθηκε στη συνέχεια, έπειτα από αντιδράσεις και διαψεύσεις, να αποσύρει.
Ομολογώ ότι μου πέρασε και εμένα η στερεότυπη σκέψη από το μυαλό: μήπως όντως «μαγειρεύονται» και πόσο οι στατιστικές στη Ρωσία… Και όσο είχα την απορία, μαθαίναμε ότι ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων στη Βρετανία είναι τελικά μεγαλύτερος από τον αρχικώς ανακοινωθέντα (εκεί πεθαίνει από τον κορονοϊό ένας κάτοικος στους 1.800 όσο και στην Ιταλία), επίσης μεγαλύτερος αποδείχθηκε και στην Κίνα (εκεί χάθηκε ένας στους 300.000), ενώ η ίδια εκτίμηση υπάρχει και για τις ΗΠΑ, οι οποίες πορεύονται με μικρότερη θνησιμότητα από τους «χειρότερους» Ευρωπαίους, ένας κάτοικος ανά 3.400. Στην Ελλάδα, για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης με τη μακάβρια μέθοδο που επέλεξα, χάσαμε περίπου έναν συμπατριώτη μας ανά 63.000.
Στη Ρωσία ομολογουμένως δεν υπήρξαν οι τραγικές εικόνες από μαζικούς τάφους, όπως στη Ν. Υόρκη και στο Σάο Πάολο ή από φορτηγά ψυγεία σε αμερικανικές πόλεις, γιατί δεν χωρούσαν πλέον τα νεκροτομεία τα πτώματα. Σε όλους τους τόνους Ρώσοι αξιωματούχοι διέψευσαν ως ανυπόστατους τους ισχυρισμούς περί αλλοίωσης των στατιστικών της πανδημίας. Επιμένουν ότι όλα τα στοιχεία είναι προσβάσιμα και διαμορφώνονται αυστηρά βάσει των ιατρικών γνωματεύσεων, οπωσδήποτε έπειτα από νεκροψία όλων των θυμάτων που συνδέονται με τον κορονοϊό, διαδικασία μη υποχρεωτική σε πολλές άλλες χώρες.
Πολυάριθμοι Ρώσοι γιατροί εξήγησαν ότι κατατάσσουν στα θύματα του κορονοϊού μόνον όσους χάνονται με «κύρια αιτία» θανάτου τον κορονοϊό και τις επιπλοκές του, εξηγώντας πρακτικά ότι με άλλη στατιστική μέθοδο θα μπορούσε ο αριθμός των θυμάτων να είναι κατά κάποιο ποσοστό μεγαλύτερος, χωρίς όμως να αλλάζει δραματικά η γενική εικόνα. Καταλαβαίνω ότι είναι «αχώνευτο» για πολλούς πολιτικούς και ΜΜΕ της Δύσης, που χτίζουν καριέρες με το κατασκευασμένο μίσος για την «Ανατολή» και τα βλακώδη μακαρθικά αντανακλαστικά των ΗΠΑ, να σου «βάζουν τα γυαλιά» σε μια παγκόσμια κρίση η μέχρι προχθές γονατισμένη Ρωσία και η «κομμουνιστική» Κίνα. Λίγη ψυχραιμία, όμως, δεν βλάπτει, γιατί πριν ενοχοποιήσεις τον άλλον πρέπει να κοιτάς τα δικά σου χάλια…
