Μία ἄνοιξη πού πασχίζει νά ἔρθει.
Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης,
ΔΙΑΒΑΖΩ ὅτι μεταξύ τῶν θεμάτων πού ἀπασχολοῦν τό προεκλογικό ἐπιτελεῖο τῆς Κυβερνήσεως εἶναι καί ἡ ἀποχή. Εἶναι ἕνα ἐνδεχόμενο. Ἄν τά δύο κόμματα συνεχίσουν νά διασταυρώνουν τά ξίφη τους ἐπί προσωπικοῦ, μέ λάβαρα ὑποθέσεις ὅπως τοῦ κυρίου Πάτση, τῆς κυρίας Νικολάου, τοῦ κυρίου Καππάτου, τοῦ κυρίου Παπαθανάση (ΝΔ), τοῦ Γιάννη Ραγκούση (τόν ἔχει ἄχτι ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἀπό τότε πού ἦταν Ὑπουργός Διοικητικῆς Μεταρρύθμισης, μαθαίνω, ἐξ οὗ καί οἱ ἀποκαλύψεις βαθείας καταψύξεως γιά τήν οἰκία του στόν Κῶστο Πάρου), τότε αὐτό πού θά ἐπικρατήσει στήν κοινωνία θά εἶναι ἡ γενική ἀηδία. Καί, συνακόλουθα, ἡ ἀποχή. Ἔτσι καί ἀλλιῶς, οἱ πρῶτες ἐκλογές δέν εἶναι καί οἱ τελικές. Καί ὅσο τά κόμματα τό διαδίδουν αὐτό τόσο θά λυτρώνεται καί θά ἀπελευθερώνεται ὁ κόσμος, ὥστε νά ἀπόσχει χωρίς τύψεις σέ περίπτωση πού δυσαρεστεῖται μέ κάτι καί θέλει νά στείλει μήνυμα. Ὅ,τι καί νά γίνει, ἡ ψῆφος του δέν θεωρεῖται ἀπό τά κόμματα κρίσιμη, δέν κρίνεται ἡ διακυβέρνηση. Θά ἔχει καί δεύτερη εὐκαιρία, θεωρεῖ.
Τούτων δοθέντων, δέν ἀποκλείεται τό δρομολόγιο τῶν ὑπερήφανων γηρατειῶν «Ἐκκλησία- ἐκλογικό κέντρο-καφενεῖο» νά συρρικνωθεῖ μέ τήν παράλειψη ἑνός σταθμοῦ σέ «Ἐκκλησία-Καφενεῖο». Ὀρθῶς προβληματίζεται ἡ Κυβέρνηση. Ὡστόσο, κάτι μοῦ λέει ὅτι σέ αὐτές τίς ἐκλογές τό κρίσιμο δέν θά εἶναι ἡ ἀποχή ἀλλά ἡ συμμετοχή. Τά νέα παιδιά ἀκοῦνε ἐξοργισμένα ὅτι οἱ δεύτερες ἐκλογές προσδιορίστηκαν γιά τίς 2 Ἰουλίου, προκειμένου ἐργαζόμενα νά μήν μποροῦν νά ψηφίσουν. Γι’ αὐτό καί σχεδιάζουν νά ψηφίσουν μαζικά ἅπαξ, στίς 21 Μαΐου, καί νά ἀνατινάξουν τό σύστημα. Ὅπου ἀνατίναξις, θεωρεῖται ἡ καταψήφιση τῶν παλαιῶν κομμάτων, ὅπως ἀποκαλοῦν στίς κρυφές μετρήσεις τήν ΝΔ, τό ΠΑΣΟΚ καί τό ΚΚΕ (τό ὁποῖο κατάλαβε τόν κίνδυνο πού διατρέχει καί ἤδη κάνει μοντερνιές, ὅπως οἱ ἀδιανόητες γιά τήν συλλογική κουλτούρα του ἀρχηγικές λαμπάδες Κουτσούμπα.) Καί τό πλέον ἐνδιαφέρον εἶναι –σᾶς ἔχω νέα καθώς παρακολουθῶ ἐκ τοῦ σύνεγγυς τίς ἐξελίξεις στήν νεολαία– πώς «τά νέα τά παιδιά», πού θά ἔλεγε καί ὁ πρώην Πρωθυπουργός Ἀντώνης Σαμαρᾶς, ἐκδηλώνουν ξαφνικά ἐνδιαφέρον νά συμμετάσχουν στήν πολιτική. Ὄχι μόνο στίς ἐκλογές. Ἤδη μέ ἔχει ἐπισκεφθεῖ στό γραφεῖό μου μιά νεοϊδρυθεῖσα κίνηση νέων ἀντένταχτων φιλελεύθερων κεντροδεξιῶν πού ἀποδοκιμάζουν τίς τρέχουσες φοιτητικές ἡγεσίες, καί μετά ἀπό διάλογο πού εἴχαμε, καταλήξαμε στήν διαπίστωση, ὅτι σέ αὐτές τίς ἐκλογές προστίθεται μία νέα παράμετρος. Οἱ νέοι.
Οἱ νέοι προστίθενται στήν ἐξίσωση. Προχθές «ἔστησα» αὐτί στόν καβγᾶ μιᾶς νεαρῆς μέ τούς «δικομματικούς» γονεῖς της σέ ρεστωράν τῆς Θεσσαλονίκης καί ἄκουσα ἔκπληκτος τήν ψηφοφόρο νά τούς δηλώνει ὑπερηφάνως ὅτι θά ψηφίσει τό κόμμα τῶν ζώων… (Δέν ἤξερα κἄν ὅτι ὑπάρχει.) Ἡ θυγατέρα μιᾶς συναδέλφου μας, ἐντελῶς ἀπολιτίκ μέχρι πρό τινος, ἀνεκοίνωσε στήν μητέρα της ὅτι ἄρχισε νά διαβάζει βιβλία γιά τήν πολιτική, ὅτι θέλει νά δεῖ τήν τελευταία ταινία γιά τήν Σιμόν Βέιλ, καί ὅτι στό μέλλον θέλει νά ἐμπλακεῖ σέ κόμματα. Γιά τόν ἀνιψιό μου, τόν Μιχάλη, ὁ ὁποῖος τελειώνει τό Πολιτικό τῆς Νομικῆς, δέν τό συζητῶ. Ἔχει βουτήξει ἀπό μικρός στά βαθιά τῆς πολιτικῆς, χωρίς νά ἐπηρεαστεῖ μάλιστα ἀπό κανέναν. Τό «ζεῖ» χωρίς νά κομματίζεται. Εἴμαστε λοιπόν κοντά στήν ἀρχή ἑνός bing bang, ἡ ἔναρξη τοῦ ὁποίου τοποθετεῖται στίς ἐπερχόμενες ἐθνικές ἐκλογές καί ἡ ὁλοκλήρωσή του στίς εὐρωεκλογές τῆς ἄνοιξης τοῦ 2024.
Ἡ ἀλλαγή μοιάζει μέ τά βαρομετρικά χαμηλά: Οἱ πρῶτες μπόρες ξεσποῦν στήν Δυτική Ἑλλάδα, ἀλλά τό φαινόμενο κορυφώνεται μετακινούμενο μέ καταιγίδες καί μέ οὐράνια τόξα ἀνατολικά στό λεκανοπέδιο, στήν Θεσσαλονίκη καί στήν Εὔβοια. Τό ἐκλογικό σῶμα σήμερα μοιάζει μέ τόν ἐξαιρετικό ὁρισμό πού ἔδωσε ὁ Σάββας Σαββόπουλος στό ἐρώτημα τῆς «Καθημερινῆς» γιά τό «τί εἶναι Ἑλλάδα»: Μία ἄνοιξη πού πασχίζει νά ἔρθει.
Υ.Γ: Στίς ἐθνικές ἐκλογές ψηφίζουν καί οἱ Κύπριοι πού ζοῦν καί ἐργάζονται στήν Ἑλλάδα… Ἄλλη παράμετρος στήν ἐξίσωση αὐτή! Τό γράφω γιά τήν περίπτωση πού τό Μαξίμου δέν κατάλαβε τί τοῦ συνέβη μέ τό βιβλίο Χατζηκωστῆ. Οἱ –καθ’ ὑπόδειξιν– διαψεύσεις φέρνουν τά ἀντίθετα ἀποτελέσματα ἀπό τά συνήθως προσδοκώμενα, κύριε Πρωθυπουργέ! Νά σκεφτεῖτε ὅτι στήν συνάντηση Χατζηκωστῆ – Ἀναστασιάδη ὑπῆρχαν καί δύο μάρτυρες μπροστά. Γιά τόν ἕνα, δέν θέλετε νά ξέρετε ποιός εἶναι!
