Προβληματισμός ή έξαρση μισανθρωπισμού;
Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος,
Εξαρτημένο αντανακλαστικό των αποδοκιμασθέντων στην εκλογική διαδικασία: καμπυλώνουν φρύδι, σηκώνουν μύτη, υψώνουν δάχτυλο και κατεβάζουν το επίπεδο της συζήτησης καντηλιάζοντας τους πολλούς: «Λαός είναι αυτός; Ζώα, δεν διορθώνονται με τίποτα. Δεν υπάρχει ελπίδα. Καθένας την πάρτη του. Πουθενά στον κόσμο τέτοια κατάντια. Εγώ προσπάθησα, αλλά λίγοι με άκουσαν. Στους πολλούς αξίζει ό,τι παθαίνουν, και τους πρέπουν και χειρότερα».
Η ανάγνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων αντί να τους προβληματίσει ποικιλοτρόπως (από το αν είναι αδιάβλητη η διαδικασία ή «πειραγμένη» έως το αν χειραγωγήθηκε δολίως η κοινή γνώμη και -πάνω απ’ όλα- αν τα κόμματά τους και οι ίδιοι είναι άξιοι εκλογικού εμπτυσμού) τους προκαλεί μια άνευ προηγουμένου μισανθρωπική έξαρση! Δηλαδή, ένας εχέφρων άνθρωπος διαπιστώνει ότι οι «αρχηγάρες» και τα κομματόσκυλά τους, μόλις δουν τα σκούρα στρέφονται εναντίον του λαού, τον οποίον υποτίθεται ότι ήθελαν να… σώσουν. Κι αφού ο λαός έδειξε ότι δεν επιθυμεί να σωθεί από δαύτους, θέλουν να τον πνίξουν!
Εν τω μεταξύ, αυτοί που λένε κάτι τέτοια και καθίζουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου εκατομμύρια εκλογείς, τους οποίους θεωρούν ανοήτους, αδυνατούν να καταλάβουν ότι με το να καθυβρίζουν τις μάζες αποδεικνύονται οι βλακωδέστεροι των βλακών. Άνθρωπέ μου, αν είναι ειλικρινή τα λόγια σου (που δεν είναι), φαίνεται ότι έχεις συμπληρώσει τουλάχιστον μισόν αιώνα στον πλανήτη και κατάλαβες το επίπεδο των πολλών μόλις χθες, όταν σε μαύρισαν. Δηλαδή, τόσες εκλογικές αναμετρήσεις που έχεις παρακολουθήσει, τόσες εμπειρίες που έχεις βιώσει και τόσες σκέψεις που έχεις κάνει σε είχαν οδηγήσει να πιστέψεις το ακριβώς αντίθετο από αυτό που τώρα ισχυρίζεσαι. Μόλις έφαγες το φούμο, σου ξίνισαν οι Ελληνες και σου ήρθε, σαν επιφοίτηση, κατακούτελα, η «αλήθεια».
Κι αφού αυτοί είναι χαζοί και δόλιοι και μικροαστοί και… άσωστοι, γιατί εσύ, που είσαι έξυπνος και ηθικός και άρχοντας, δεν κάνεις το παν για να «σώσεις» όσους μπορείς εκτός της εκλογικής διαδικασίας;
Ο στόχος δεν είναι να κάνεις το καλό, όπως κι αν επιτευχθεί αυτό, ή είσαι εσύ ο χαζούλης, δόλιος, μικροαστός που ενδιαφέρεται μόνο για το δεκαχίλιαρο του βουλευτικού μισθού και τα προνόμια της εξουσίας;
