Του Παναγιώτη Ν. Κρητικού*
Μέσα στη γενικότερη παρακμή που περνάει ο δημόσιος βίος της χώρας, χαλαρώνει όλο και περισσότερο το αίσθημα της εθνικής ευθύνης. Η πολιτική αντιπαράθεση αναλίσκεται και εξαντλείται στον καταγγελτικό λόγο της Αντιπολίτευσης και στον αμυντικό ή «αναδρομικό» λόγο της κυβέρνησης.
Κύριο αντικείμενο της αντιπαράθεσης τα σκάνδαλα τα οποία κινούνται πάντοτε σε χαμηλό βαρομετρικό. Μέσα σε αυτό το βαρύ και νοσηρό κλίμα πελαγοδρομεί η κυβέρνηση και παλινδρομεί η Αντιπολίτευση.
Παράλληλα, η σώρευση των βιοτικών προβλημάτων όλο και διογκώνεται στα μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα, ενώ η παιδεία βαθμολογείται κάτω από τη βάση τη στιγμή που οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και του γειτονικού μας περίγυρου έχουν εντάξει το εκπαιδευτικό τους σύστημα στις σύγχρονες ράγες και φυσικά η κάθε μια από αυτές στο ιδεολογικό πλαίσιο του εθνικού της προορισμού. Επίσης, η δημόσια υγεία ακολουθεί κατωφερική πορεία ενώ το κοινωνικό κράτος μέρα με τη μέρα συρρικνώνεται. Είναι φανερό ότι λείπει από την Κυβέρνηση η αποτελεσματικότητα, μια αποτελεσματικότητα η οποία προϋποθέτει σταθερή και ισχυρή πολιτική βούληση. Λείπει επίσης ο συντονισμός.
Εκείνο, όμως, που προβληματίζει κάθε υπεύθυνο Έλληνα πολίτη και προκαλεί έντονη ανησυχία είναι η, μεθοδευμένη; από τα δύο κόμματα εξουσίας διαγραφή από την πολιτική ατζέντα των εθνικών μας θεμάτων. Δεν ασχολούνται σε βάθος και με πάθος για την πορεία τους σε σχέση με τις διαγραφόμενες εξελίξεις στον ευρύτερο γεωπολιτικό χώρο, εξελίξεις οι οποίες προοιωνίζονται σημαντικές ανακατατάξεις, αλλά και αναπροσανατολισμοί κρατών. Και σε αυτές τις εξελίξεις αποφασιστικό ρόλο θα παίξει ο έλεγχος της ενέργειας. Εκείνος ο οποίος θα ελέγχει την ενέργεια θα έχει και την πολιτική δύναμη.
Τα εθνικά μας συμφέροντα θα τεθούν επί ξηρού ακμής γι΄αυτό εγκαίρως πρέπει να χαραχθεί από κοινού μία άλλη ευέλικτη εξωτερική πολιτική και μία νέα στρατηγική στη βάση της εθνικής ομοψυχίας, της κοινωνικής συνοχής και της ανύψωσης του ηθικού φρονήματος του Λαού μας. Μία τέτοια διαδικασία περνάει μέσα από την σφυρηλάτηση μιας γνήσιας ελληνικής συνείδησης, μέσα από την κατάκτηση της εθνικής αυτοπεποίθησης.
Η πολιτική ηγεσία στέκεται ανυποψίαστη σε μια πιθανή εθνική, πολιτική και κοινωνική κρίση σε γείτονα χώρα με επεκτατική βουλιμία και δεν προετοιμάζεται για την αξιοποίηση αυτού του ενδεχόμενου υπέρ των εθνικών μας συμφερόντων. Αντί τούτου, φοβούμαστε ότι η ενδοτική αντίληψη θα…σπεύσει σε διάσωσή της. Βλέπουμε τη συνεχή άμβλυνση της εθνικής συνείδησης, τη χαλάρωση των πατριωτικών ανακλαστικών της νεολαίας μας και την υποβάθμιση ιστορικών και πολιτιστικών αξιών, οι οποίες αποτέλεσαν και αποτελούν τα σταθερά χαρακτηριστικά της εθνικής μας ταυτοπροσωπίας.
Δεν διακατεχόμαστε από κανένα σωβινισμό πολλώ δε μάλλον από ρατσισμό. Διαβλέπουμε όμως να κυοφορούνται, και εν πολλοίς να μορφοποιούνται στην ευρωπαϊκή ήπειρο εθνικές ταυτότητες και δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί εμείς δεν πρέπει να θωρακιστούμε με όλες τις αξίες που το ιστορικό και πολιτιστικό μας αποθεματικό διαθέτει. Αυτό, στην ατζέντα του δικομματισμού, αποτελεί το εθνικό έλλειμμα. Στις πρώτες ευθύνες των κομμάτων εξουσίας ανήκει και η ευθύνη της ασφαλούς πορείας του εθνικού σκάφους στους φουρτουνιασμένους καιρούς που έρχονται.
Υ.Γ. Η Ελλάδα έχει μπροστά της μια μεγάλη ευκαιρία να ισχυροποιήσει τη θέση της στο διεθνές πεδίο. Και η ευκαιρία αυτή συνδέεται με την από 1-1-2009 ανάληψη της Προεδρίας του ΟΑΣΕ.
*Ο Παναγιώτης Ν. Κρητικός ήταν Αντ/ος της Βουλής και είναι Πρόεδρος του Πολιτικού και Κοινωνικού Συνδέσμου «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ»
