Μεταφέρω το χρονογράφημα του Άγγελου Τανάγρα, από την “ΕΣΤΙΑ” της 15 Οκτωβρίου, το οποίο με τον τίτλο: “Πειθαρχία και Νόμος”, είχε δημοσιευθεί στις 15/10/1910. Έγραφε, λοιπόν, ο Χρονογράφος της εποχής: “Ο Έλλην γνωρίζει, ότι ο νόμος του είναι ελαστικός, ότι το μπιλιετάκι κάμπτει τον δικαστήν του και ο βουλευτής θα του παράσχη προθύμως όχι μόνο το μπιλιετάκι, αλλά και πάσαν δυνατήν βοήθειαν… Κατ’ αυτόν τον τρόπον η διαφθορά του πειθαρχικού αισθήματος εμπεδούται, ο καθέις κυττάζει μόνον την ευκολίαν του και όχι την κοινήν αλληλεγγύην, ο νόμος καταπατείται, ο δε αντιπρόσωπος του νόμου, είτε δικαστής είναι είτε αστυνόμος, είτε αστυφύλαξ δεν εμπνέει κανένα σεβασμόν”.
Μετά από έναν αιώνα τα πράγματα είναι όμοια και χειρότερα, αν στην τελευταία φράση της ανυποληψίας προσθέσουμε τη φράση: “είτε βουλευτής είτε υπουργός, είτε πρωθυπουργός”.
Στην Ελλάδα των Ελλήνων… χριστιανών όλα αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν!
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου, Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
