Του Το ένα και μοναδικό αντιγραφειοκρατικό μέτρο που προετοιμάζεται (μετά από πέντε χρόνια εξαγγελιών πέντε κυβερνήσεων) είναι η δυνατότητα και των Εμπορικών Επιμελητηρίων να εκδίδουν άδειες για εργοστάσια. Η εφαρμογή του όμως συνδυάζεται με προσλήψεις που λόγω της ημικρατικής δομής των Επιμελητηρίων δεν θα αποφύγουν τον ρουσφετολογικό χαρακτήρα. Έτσι λοιπόν θα πατάξουμε την γραφειοκρατία;
Μα, θα μου πείτε, βρήκες τώρα μέσα σε αυτήν την ανεργία να θίξεις θέμα προσλήψεων; Και στο κάτω – κάτω πως θα τα βγάλουν πέρα τα Εμπορικά Επιμελητήρια αφού το προσωπικό τους και δεν φτάνει και δεν ξέρει από την έκδοση αδειών εργοστασίων. Δεν πρέπει λοιπόν να προσλάβει κόσμο;
Ας δούμε πως έχουν τα πράγματα και σε αυτό το τεράστιο πλοκάμι της γραφειοκρατίας και ας αφήσουμε τις απαντήσεις για το τέλος.
Το έχω σημειώσει και άλλη φορά από την στήλη.
Ακόμη και σήμερα για να στήσεις, ας πούμε, μια βιοτεχνία επίπλων, ξύλινων ή και μεταλλικών ή, (άντε για κάτι πιο βαρύ) μια μονάδα παραγωγής σκυροδέματος, θα χρειαστείς τρεις άδειες του υπουργείου Ανάπτυξης, ( σκοπιμότητας, εγκατάστασης και λειτουργίας) δύο άδειες του ΥΠΕΚΑ (πολεοδομική και περιβαλλοντική) και μια περιβαλλοντική μελέτη.
Τα ίδια θα χρειαστείς αν (τελικά) στήσεις την βιοτεχνία και χρειαστείς επέκταση.
Μα δεν πρέπει να πάρεις άδειες για να στήσεις την μονάδα σου και να προστατέψεις το περιβάλλον;
Βεβαίως και πρέπει.
Αλλά στο ελληνικό Σουλτανάτο για να τις πάρεις αυτές τις άδειες θα περάσουν στην καλύτερη περίπτωση 2 χρόνια χωρίς να είναι βέβαιο ότι κάτι δεν θα ανατραπεί την τελευταία στιγμή.
Αν υποθέσουμε μάλιστα ότι η επένδυση αφορά έστω και μεσαία βιομηχανία οι διαδικασίες θα απαιτήσουν 3-4 χρόνια και θα φθάσουν μέχρι και υπουργικό συμβούλιο!!
Προσέξτε τώρα. Οι άδειες που θα πάρεις (ας λένε στην κορυφή υπουργείο Ανάπτυξης, ή υπουργείο Περιβάλλοντος) δεν θα έχουν απολύτως καμία αξία στην περίπτωση που ο Δήμος της περιοχής σε επισκεφθεί και σου πει να τα μαζεύεις γιατί διαμαρτύρονται οι κάτοικοι. Και ας εφαρμόζεις όλα αυτά που σε υποχρεώνουν οι άδειες.
Και ας έχεις και περιβαλλοντική άδεια.
Ο Δήμος βέβαια μπορεί να σου μπλοκάρει και τις άδειες με παρέμβαση στις υπηρεσίες της Περιφέρειας. Οπότε θα τραβιέσαι με τον περιφερειάρχη και δεν θα βγάζεις άκρη.
Το ελληνικό κράτος δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να συνηγορήσει στην περίπτωσή σου και να τα βάλει με τον Δήμο και τον περιφερειάρχη του.
Ακόμη και αν οι αντιδράσεις για την βιοτεχνία σου θα έχουν γίνει από μια ομάδα αγνώστου προέλευσης κατοίκων και δικηγόρων που θα παριστάνουν τους οικολόγους. Και δεν είναι λίγες αυτές οι ομάδες…
Άδικα θα φωνάζεις εσύ ότι έχεις νόμιμες άδειες. Την απόφαση θα την πάρει η το ΣτΕ ή δικαστήριο. Αλλά ακόμη και αν σε δικαιώσει το δικαστήριο τίποτε δεν σε βεβαιώνει ότι ο Δημοτικός πόλεμος τελείωσε. Γιατί η συγκεκριμένη «ομάδα-επίθεσης» θα έχει την ευλογία του Δημάρχου ο οποίος θα έχει τις σκοπιμότητές του…
Αυτό το αλαλούμ, στο οποίο και η έκταση της διαφθοράς είναι εντυπωσιακά υπολογίσιμη, δημιουργήθηκε την δεκαετία του 1980 πάλι για την πάταξη της γραφειοκρατίας!!
Να τι έγινε ακριβώς. Επειδή τότε τις άδειες τις έβγαζαν τα αρμόδια υπουργεία (Βιομηχανίας στην συνέχεια Ανάπτυξης και ΥΠΕΧΩΔΕ) που ήθελαν επίσης δύο χρόνια η αρμοδιότητα μεταφέρθηκε στις περιφερειακές υπηρεσίες.
Της Νομαρχίας αρχικά και στην συνέχεια της Περιφέρειας.
Αυτό «βαφτίσθηκε» απλοποίηση και πάταξη της γραφειοκρατίας…
Μετά από 30 χρόνια η τελευταία κυβέρνηση Σημίτη, οι κυβερνήσεις Καραμανλή, η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά υποσχέθηκαν επίσης, στο όνομα της ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού του κράτους, να λύσουν το πρόβλημα των αδειών των εργοστασίων.
Τουλάχιστον τρία νομοσχέδια άλλαξαν χέρια αυτά τα χρόνια και τίποτε δεν έγινε επί της ουσίας.
Το μόνο που έγινε το 2004-2007, στις κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας, ήταν μια πολιτική φανφάρα περί της δημιουργίας Επιχειρηματικών Πάρκων όπου μέσα εκεί (λέει) οι αδειοδοτήσεις έχουν άλλες προϋποθέσεις.
Όμως την περασμένη εβδομάδα ο κ. Ράιχενμπαχ ενημερώθηκε για τα Βιοτεχνικά Πάρκα (όπου ισχύει «το μέγα μπάχαλο») και τράβαγε τα μαλλιά του…
Η σημερινή κυβέρνηση λοιπόν αποφάσισε να δώσει μια λύση.
Και ποια είναι αυτή;
Να αναλάβουν και τα Εμπορικά Επιμελητήρια (που δεν έχουν ιδέα από διαδικασίες αδειοδοτήσεων) να εκδίδουν άδειες για εργοστάσια. Για να το κάνουν θέλουν κόσμο για να στελεχωθούν. Όλα τα Εμπορικά Επιμελητήρια που λειτουργούν στην χώρα και θα υποχρεωθούν να ασκήσουν την αρμοδιότητα. Βεβαίως αυτοί που θα προσληφθούν κατά πάσα βεβαιότητα δεν θα γνωρίζουν το συγκεκριμένο αντικείμενο και θα πρέπει να εκπαιδευτούν για να το μάθουν.
Είναι λοιπόν αυτό πάταξη της γραφειοκρατίας και κίνητρο για προσέλκυση επενδύσεων και επενδυτών; Εάν είναι τότε έχουμε καθυστερήσει τις προσλήψεις και την έναρξη εφαρμογής του μέτρου.
Κρίνετε και αποφασίστε μόνοι σας.
