Γράφει ο Γ.Ε. Σέκερης
Η συνταγματική αναθεώρηση αποτελεί εκ νέου αντικείμενο του δημοσίου διαλόγου – και όχι τυχαίως. Η δυσλειτουργία του πολιτικού μας συστήματος και ειδικότερα η ανεπάρκεια των κρατικών μας υπηρεσιών είναι πλέον εμφανής τοις πάσι. Και συνεπώς δεν εκπλήσσει το ότι οι πρωτίστως υπεύθυνοι για την οιονεί τριτοκοσμική εικόνα της ελληνικής πολιτείας κυβερνώντες επιχειρούν να στρέψουν την οργή της κοινής γνώμης από τα αμαρτωλά τους πρόσωπα στους θεσμούς.
Οι οποίοι θεσμοί πράγματι χρήζουν αναμόρφωσης – και δη ριζικής. Διότι έχουν προσφέρει έδαφος για την εκκόλαψη ενός πολιτικού προσωπικού εν πολλοίς διεφθαρμένου και γενικώς αναποτελεσματικού. Θα ήταν όμως αφελές να πιστέψουμε ότι τα παράγωγα αυτά του συστήματος, τα οποία έχουν κάθε λόγο να το διαιωνίσουν, θα το αναμορφώσουν· ότι δηλαδή μπορούμε να εμπιστευθούμε στον λύκο τη φύλαξη των προβάτων.
Άλλωστε οι προτάσεις τους, όπως έχουν έλθει στη δημοσιότητα (βλ. Αν. Σαμαράς για συνταγματική Αναθεώρηση, Το Βήμα, 29-4-2014, και Οι 31 θέσεις της ΝΔ για την συνταγματική Αναθεώρηση, Η Καθημερινή, 29-4-2014) είναι αποκαλυπτικές της στενά ψηφοθηρικής τους πρόθεσης: χαρακτηρίζονται από αποσπασματικότητα, ασάφεια, έλλειψη στρατηγικής συνοχής, και παντελή απουσία ολοκληρωμένου πολιτειακού – και άρα και εθνικού – οράματος.
Αντί δηλαδή για την μηδέποτε πραγματωθείσα «επανίδρυση του κράτους» – επικοινωνιακό και εκείνη τρικ των τότε κρατούντων παλαιοκομματικών – μας προσφέρονται τώρα μπαλώματα. Ενώ είναι βέβαιο ότι ούτε αυτά πρόκειται να υλοποιηθούν – όπως καταδεικνύει και η περί το συνταγματικό σκιαμαχία μεταξύ των κομμάτων, συμπεριλαμβανομένης και της αντιπαράθεσης των δύο κυβερνητικών εταίρων.
Αξίζει ίσως να επισημανθεί ότι οι προτάσεις αυτές αναπαράγουν, με αμιγώς επικοινωνιακά όμως κριτήρια, στοιχεία του προγράμματος εθνικής ανόρθωσης που ήδη το 2011 είχε δημοσιοποιήσει ο Όμιλος Χάραξης Εθνικής Στρατηγική «Ένωση για την Ελλάδα», προεδρευόμενος τότε από τον αείμνηστο Ναύαρχο Νίκο Παππά.
Στοχεύοντας στην ανανέωση της πολιτικής ζωής, την εξάλειψη των φαινομένων ολιγαρχίας, οικογενειοκρατίας και διαφθοράς, και την αξιοκρατική ανασυγκρότηση του τυμπανιαίου, αναποτελεσματικού, και εν πολλοίς διεφθαρμένου κρατικού μας μηχανισμού, και με κεντρικό άξονα τον διαχωρισμό της νομοθετικής, της εκτελεστικής, και της δικαστικής εξουσίας, η Ένωση εισηγείται μεταξύ άλλων:
Την άμεση εκλογή από τον λαό Προέδρου της Δημοκρατίας με εκτελεστικές αρμοδιότητες.
Την επικέντρωση της Βουλής στο νομοθετικό της έργο και τον έλεγχο της κυβερνητικής πολιτικής.
Το ασυμβίβαστο των θέσεων υπουργού και βουλευτή.
Την περιστολή του αριθμού των βουλευτών.
Την κατάργηση της ποινικής ασυλίας και των καταχρηστικών προνομίων των βουλευτών και υπουργών.
Την θέσπιση αποτελεσματικού μηχανισμού ελέγχου του πόθεν έσχες των αξιωματούχων.
Την εγκαθίδρυση πάγιου και δίκαιου εκλογικού συστήματος.
Και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και τον θεσμικό αποκλεισμό κάθε πολιτικής παρέμβασης στην ανάδειξη της ηγεσίας της.
Η συνταγματική αναθεώρηση είναι επιβεβλημένη. Αποτελεί προϋπόθεση για τη σωτήρια ανασύνταξη του δημόσιου βίου μας και συνακόλουθα για την έξοδο του ελληνισμού από τον παρακμιακό μαρασμό. Μόνο όμως μια νέα, ανεπίληπτη, και συγχρόνως επαρκής πολιτική δύναμη θα μπορέσει να την κάνει πράξη.
