Μια Αθήνα που τις συνέπειες της κρίσης τις νιώθεις και τις βλέπεις παντού. Στην ατμόσφαιρα, στην διάθεση, στα σκυθρωπά πρόσωπα, στους εξαθλιωμένους της πόλης… Δείτε και διαβάστε.
Διαβάστε το ρεπορτάζ "Οι κλοσάρ, άστεγοι και επαίτες των Αθηνών" από το πρώτο θέμα & Δείτε την έρευνα του GreekAmericanNewsAgency για τους άστεγους
{youtube}ysdWK7rOJzQ{/youtube}
{youtube}1Xki-7F_OEk{/youtube}
Ιστορίες της σημερινής Αθήνας – Χριστούγεννα χωρίς εορταστικό κλίμα – Το σαντούρι στην Αιόλου, το τρενάκι για τη βόλτα των μικρών
Ο καιρός περνά, τα Μνημόνια πάνε και έρχονται, οι πολιτικοί συνεχώς αυτοαναιρούνται, ευτελίζονται και σέρνουν μια χώρα καθημερινά στο αδιέξοδο και έναν λαό με μια ζηλευτή ιστορία στον μαρασμό.
Από καλοκαίρι φθινόπωρο και από φθινόπωρο χειμώνα και κανείς δεν αναζητά ευθύνες από τους πολιτικούς για τους λόγους που ο Έλληνας οδηγήθηκε στο κατάντημα αυτό.
Και ο χρόνος περνά άπρακτα μέχρι που έφτασαν τα Χριστούγεννα του 2014 και όλοι κάνουν λόγο για προεδρικές εκλογές, πρόωρες βουλευτικές εκλογές και έχει ο θεός…
Χριστούγεννα σχεδόν χωρίς κανένα εορταστικό χρώμα. Στους δρόμους βλέπεις μόνο θλιμμένα, σκυθρωπά και αγχωμένα πρόσωπα. Ο στολισμός στα καταστήματα είναι και αυτός ελάχιστος, όπως ελάχιστα είναι και τα ευρώ στις τσέπες των Ελλήνων.
Πού και πού βλέπεις κάποια μικρά παιδάκια, με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, να κρατούν ένα μπαλόνι και το προσωπάκι τους να λάμπει από χαρά. Είναι μια εξαίρεση του κανόνα. Το χαμόγελο όμως θα σβήσει όταν φτάσουν σε μια βιτρίνα με παιχνίδια και η μητέρα του πει ότι δεν έχει χρήματα να αγοράσει δώρο.
Στενοχώρια, θλίψη, απογοήτευση, μαρασμό, εξαθλίωση, απελπισία και άλλα πολλά εκπέμπουν και εισπράττουν όσοι κινούνται μέσα στους δρόμους της Αθήνας, με ελάχιστες αναλαμπές.
Η εξαθλίωση των εξαρτησιογόνων χρηστών συνεχίζεται
Είτε καλοκαίρι είναι είτε χειμώνας το πρόβλημα των άστεγων χρηστών εξαρτησιογόνων ή ψυχότροπων ουσιών παραμένει στους δρόμους της Αθήνας. Απλά αλλάζει η ένδυση ανάλογα με την εποχή και το μακό μπλουζάκι αντικαθίσταται με πουλόβερ ή μπουφάν.
Στο σκαλάκι της πλαϊνής εισόδου της Παλαιάς Βουλής επί της οδού Ανθίμου Γαζή ένας ακόμη νέος παραδόθηκε στον κόσμο των ναρκωτικών ουσιών, αδιαφορώντας για αυτά που γίνονται γύρο του, αφού έτσι και αλλιώς δεν μπορεί να τα ελέγξει.
Απλά, μα πολύ απλά, είναι ένας ακόμη άστεγος χρήστης σε ένα κράτος που, πλέον των άλλων, δεν έχει ούτε κοινωνική πρόνοια.
Οι φαρμακευτικές εξαρτησιογόνες ουσίες έφτασαν να πωλούνται στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας από τους αλλοδαπούς εμπόρους – πραγματευτές μόλις 5 ευρώ.
Έτσι, η επαιτεία των νέων τους οδηγεί εύκολα και φτηνά στην χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, κάτω από το αδιάφορο βλέμμα των αρμοδίων οργάνων του κράτους.
Άστεγη επαιτεία στην Τράπεζα Ελλάδος
Η επαιτεία και η πληθώρα των άστεγων δεν είναι κάτι καινούργιο στην Πρωτεύουσα, είναι μια τραγική καθημερινότητα.
Όμως, δίνει ένα διαφορετικό στίγμα για την έκταση του φαινομένου όταν ο άστεγος και παράλληλα επαίτης είναι ξαπλωμένος σε πεζοδρόμιο της οδού Πανεπιστημίου, έξω από το κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος.
Για αρκετούς και ειδικά για εξαρτώμενα άτομα όπως είναι οι χρήστες η επαιτεία έχει μετατραπεί σε τρόπο ζωής.
Τρόπο ζωής για να βρεθούν τα αναγκαία χρήματα για την αγορά των παραισθησιογόνων.
Περήφανα γερατειά…..
Σκληρή, αλλά πραγματική είναι η εικόνα που συναντάς απέναντι από την Πλατεία Κλαυθμώνος.
Η τρίτη ηλικία κάθεται όλο το πρωί πάνω σε ένα πλαστικό καφάσι και ζητά την βοήθεια των συνανθρώπων μας που διέρχονται από το πεζοδρόμιο της οδού Σταδίου.
Το παντελόνι (τζιν) είναι σκισμένο στο ένα γόνατο, όχι από μόδα, αλλά κάπου πιάστηκε και σκίστηκε και δεν υπάρχει άλλο.
Οι πρωινές ώρες είναι πολλές, η ηλικία μεγάλη και πολύ μεγαλύτερη η ταλαιπωρία της ζωής. Γι΄ αυτό κάπου κάπου τα βλέφαρα κλείνουν και το κεφάλι γέρνει, άλλοτε προς τα μπρος και άλλοτε στα πλάγια. Κάποια στιγμή πετάγεται και ξυπνά.
Άραγε το βράδυ πού θα κοιμάται αυτός ο απόμαχος της εργασίας;
Επιτέλους το πήρε το ….. πτυχίο
Επιτέλους το πήρε το ….. το πτυχίο. Και όχι μόνο το πήρε, αλλά το φωτογραφίζουμε για όσους αμφισβητήσουν την πραγματικότητα.
Στην αίθουσα τελετών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών ορκίστηκε και πήρε επιτέλους μετά από κόπους και ιδρώτες το πολυπόθητο πτυχίο.
Ο βήχας, ο έρωτας, η χαρά και το χρήμα δεν κρύβονται, λέει ο σοφός λαός.
Έτσι, μόλις πήρε το «χαρτί» στα χέρια (της έδωσαν και μια ανθοδέσμη -όπως συνηθίζεται στις περιπτώσεις αυτές-) και βουρ για το πειστήριο…
Φωτογράφηση για τους άπιστους και άσπονδους φίλους.
Παρά την ψηλοτάκουνη γόβα τρεχάλα δίπλα από το Πανεπιστήμιο, στο κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης για φωτογράφηση.
Στο ένα χέρι υψωμένο, για να φαίνεται καλά, ανοικτό το πτυχίο και στο άλλο η ανθοδέσμη.
Το επόμενο βήμα…. Η επίσκεψη σε ένα κορνιζάδικο για να μπορεί να κρεμαστεί το πτυχίο στον τοίχο.
Παλιές καλές εποχές και δόξες
Ένα από τα κεντρικά ξενοδοχεία της Αθήνας το Esperia Palace επί της οδού Σταδίου 22 έζησε μεγάλες δόξες.
Προσωπικότητες πολιτικές, καλλιτεχνικές, επιχειρηματικές και άλλες φιλοξενήθηκαν στους χώρους του Esperia Palace, ενώ πολυάριθμες ήταν οι δεξιώσεις και οι εκδηλώσεις που έγιναν στις σάλες του.
Σήμερα, οι χώροι του ξενοδοχείου είναι βουβοί. Το ξενοδοχείο νέκρωσε, κατέβηκαν μόνιμα τα ρολά, ενώ στο κτίριο είναι πλέον φανερές οι αλλοιώσεις στην τοιχοποιία.
Ήδη τα εξωτερικά ρολά ασφαλείας του ξενοδοχείου γέμισαν γκράφιτι και ο χώρος δίπλα από την παλαιά είσοδο μετατράπηκε σε χώρο στάθμευσης δικύκλων.
Τζακόσομπα για τα τραπεζάκια έξω
Τα πάντα κάνουν οι ιδιοκτήτες των καφετεριών, σουβλατζίδικων και γενικά των καταστημάτων που έχουν τραπεζάκια στους πεζόδρομους και τα πεζοδρόμια για να προσελκύσουν πελατεία.
Μέχρι τώρα οι καταστηματάρχες χρησιμοποιούσαν της κακόγουστες ψιλές σόμπες «μανιτάρια» γκαζιού που τις τοποθετούσαν στο μέσο του εξωτερικού χώρου ανάμεσα στα τραπεζάκια, έτσι ώστε οι πελάτες να μην κρυώνουν.
Τώρα οι επιχειρηματίες τοποθετούν μία χαμηλή συσκευή γκαζιού που δίνει την εντύπωση ότι είναι κάτι μεταξύ τζακιού και σόμπας. Έχει διακοσμητικά κάρβουνα από τα οποία ξεπετάγονται φλόγες, ενώ με το γυάλινο καπάκι αποφεύγονται τα ατυχήματα.
Αντίκες αναπηρικές καρέκλες
Όσο και αν από την εικόνα μιας αναπηρικής καρέκλας οι σκέψεις να σε οδηγούν αυτόματα σε κάτι αρνητικό, η παλιά ψάθινη καρέκλα, που πλέον είναι αντίκα, σου δίνει μια άλλη διαφορετική αίσθηση.
Έξω από ένα παλαιοπωλείο στις παρυφές του Κολωνακίου εκτίθενται προς πώληση δύο ξύλινες αναπηρικές καρέκλες με καλοδουλεμένη ψάθα και διατηρημένες σε πολύ καλή κατάσταση.
Μάλιστα ο καταστηματάρχης σε μία από τις δύο έχει τοποθετήσει δίπλα της μια απλή καρέκλα με ψάθα, έτσι το μάτι αφενός να έχει το μέτρο σύγκρισης και αφετέρου να μην πηγαίνει –όσο αυτό είναι δυνατόν- το μυαλό του περαστικού σε αρνητικές σκέψεις.
Πράγματι, αν δεις εντελώς ψυχρά και χωρίς περαιτέρω μεταφορά και αναγωγή της σκέψης, οι αναπηρικές αυτές καρέκλες αποτελούν κομψοτεχνήματα.
Φυσικά κάποιοι θα έχουν τις έντονες ενστάσεις τους, λόγω του σκοπού που εξυπηρετούν οι καρέκλες αυτές, αλλά άλλο το ένα και άλλο το άλλο…..
Άπαικτο το πνεύμα του Έλληνα
Μερικές φορές τα σχόλια και τα λόγια είναι περιττά μπροστά στο πνεύμα του Έλληνα.
Στην γωνία Ιπποκράτους και ενός από τους αρκετούς κάθετους πεζόδρομους υπάρχει ένα «γραφείο τελετών» με τις γνωστές επιγραφές «διανυκτερεύει», τηλέφωνα, κ.λπ.
Ακριβώς απέναντι από το γραφείο τελετών που είναι πεζόδρομος υπάρχει ένα νεοκλασικό διώροφο σπίτι, που κάποιος με σπρέι έγραψε:
«Δε θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη».
Από τότε ο ιδιοκτήτης του γραφείου τελετών έχει πέσει σε κατάθλιψη και μαρασμό……
Χαρούμενες νότες σε υποτονικό Χριστουγεννιάτικο κλίμα
Στον εμπορικότερο πεζόδρομο της Αθήνας, αυτόν της Έρμου, μια μικρή τριμελής ομάδα νέων χαρίζει όμορφες μουσικές νότες στους περαστικού διαβάτες, ενώ η τραγουδίστρια της παρέας διανθίζει την χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα με την γλυκιά και χαρακτηριστικής φωνή της.
Μάλιστα, η τραγουδίστρια για να είναι στο κλίμα των ημερών, φοράει σκούφο του Αι Βασίλη, ενώ δίπλα της έχει το τετράδιο με τα λόγια των τραγουδιών.
Πάντως η κίνηση στους εμπορικούς δρόμους της Πρωτεύουσας είναι αρκετά υποτονική σε σύγκριση με τις περασμένες χρονιές, παρά το γεγονός ότι απομένουν λίγες μόνο μέρες για τα Χριστούγεννα.
Παραδοσιακές νότες στους δρόμους
Σ’ έναν άλλο εμπορικό πεζόδρομο, αυτόν της Αιόλου, ένα άλλο μουσικό όργανο, το σαντούρι, διανθεί με μουσικές νότες τους περαστικούς διαβάτες.
Μπροστά από το σαντούρι υπάρχει μια καρέκλα, με μια ανοικτή τσάντα, όπου ο καλλιτέχνης έχει προς πώληση τα CD με τις δημιουργίες του.
Επιπλέον στην τσάντα μπορεί ο διαβάτης να αφήσει τον οβολό του προς ενίσχυση του καλλιτέχνη.
Η χαρά μικρών και μεγάλων τα τρενάκια
Μέσα στο γιορτινό κλίμα των Χριστουγέννων, μια βόλτα στους κεντρικούς δρόμους και τα στενάκια της πρωτεύουσας με τα κατακόκκινα τρενάκια, είναι η χαρά των μπόμπιρων, των γονέων, αλλά και των τουριστών.
Αφετηρία και τερματισμός των εκτός σταθερών τροχιών κόκκινων τρένων είναι η πλατεία Συντάγματος στην αρχή της οδού Ερμού. Σε πολύ μικρή απόσταση είναι ο σταθμός του Μετρό που διευκολύνει όσους γονείς αποφασίσουν να πάνε τα παιδιά τους μια βολτούλα στην Αθήνα.
Πολύχρωμα μπαλόνια
Μετά την βόλτα με τα κόκκινα τρενάκια βέβαιο είναι ότι το επόμενο βήμα για τους μπόμπιρες είναι η αγορά ενός από τα δεκάδες πολύχρωμα και γουστόζικα μπαλόνια που αναπαριστούν ζωάκια, πεταλούδες, αλλά και τους ήρωες που κάθε μέρα στροβιλίζουν μέσα στα παιδικά μυαλουδάκια.
Πράγματι, είναι δύσκολη η επιλογή. Θέλεις να αγοράσεις όλα τα μπαλόνια, αλλά η θεία Τρόικα δεν σε αφήνει…. Τα έχει πάρει όλα η θεία Τρόικα και άφησε μόνο ένα χαρτζιλικάκι, ούτε καν χαρτζιλίκι.
Δεν άντεξε…. στο κάλεσμα του Μορφέα
Πάντως, μετά από όλη αυτή τη βόλτα, την κίνηση στους δρόμους, τις νέες εικόνες που είδε για πρώτη φορά στη μέχρι τώρα ζωή του ο ξανθομπάμπουρας αφέθηκε στο κάλεσμα Μορφέα, που σύμφωνα με ελληνική μυθολογία ήταν ένας από τους χίλιους γιους του `Υπνου και μητέρα του ήταν η Νυξ.
Τα βλέφαρα του μπόμπιρα δεν άντεξαν και παραδόθηκε …. στον ώμο του πατέρα του, βλέποντας όνειρα τρελά. Ο πατέρας του μικρούλη συνεχίζει την βόλτα του στα στενά της Αθήνας για να την γνωρίσει αφού ήρθε από άλλη χώρα για διακοπές.
