Όταν οι πνευματικοί ταγοί δείχνουν να αγνοούν την ιστορία
«Η Συνθήκη Εγγυήσεως και η άγνοια καθηγητή του Παντείου.»
Γράφει η Φανούλα Αργυρού
Δεν ικανοποιεί η ‘διόρθωση’ του καθηγητή κ. Άγγελου Συρίγου στην Καθημερινή
Ο συγγραφέας του άρθρου «Επτά ερωτήσεις για τις συνθήκες εγγυήσεως και την Κύπρο» στην Καθημερινή 4.12.2016 καθηγητής της Παντείου κ. ‘Αγγελος Α. Συρίγος (κατόπιν του δικού μου άρθρου Η Συνθήκη Εγγυήσεως και η άγνοια καθηγητή της Παντείου» Taneadiaspora 10.12.2016 προέβη σε ‘διόρθωση’ στο τέλος του άρθρου με την εξής διατύπωση.
«Διόρθωση:
Στο άρθρο αναφέρεται λανθασμένα ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος στις συνθήκη εγγυήσεως. Το ορθό είναι ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ήταν ουσιαστικό συμβαλλόμενο μέρος στη συνθήκη εγγυήσεως καθ’ ότι δεν συμμετείχε στις διαβουλεύσεις μεταξύ των εγγυητριών δυνάμεων.»
Δυστυχώς καθόλου δεν με ικανοποιεί η ‘διόρθωσή’ του συγγραφέα. Δεν είναι αυτό το αντικείμενο. H ‘διόρθωσή’ του περιπλέκει ακόμα χειρότερα τα πράγματα και τη θέση του έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Απλά διπλασιάζει τα λάθη του. Ο ίδιος έγραψε επιγραμματικά ότι –
1) «5. Ποιες χώρες συμμετείχαν στη Συνθήκη Εγγυήσεως της Κύπρου του 1960;
Η Συνθήκη Εγγυήσεως υπεγράφη μεταξύ Βρετανίας, Τουρκίας και Ελλάδος. Η άμεσα θιγόμενη από το περιεχόμενο της Συνθήκης, η Κυπριακή Δημοκρατία, δεν υπήρξε συμβαλλόμενο μέρος. Την 1η Ιανουαρίου 1964 ο Μακάριος κατήγγειλε τη συνθήκη αλλά υπαναχώρησε λόγων των έντονων αντιδράσεων Βρετανίας και Τουρκίας και της μη σύμφωνης γνώμης της Ελλάδος.»
Το αν η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ήταν ουσιαστικό συμβαλλόμενο μέρος ΣΤΗΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ
δεν διορθώνει ΤΙΠΟΤΑ. Το λάθος του συγγραφέα είναι ξεκάθαρο: Έγραψε «Η Συνθήκη Εγγυήσεως υπεγράφη μεταξύ Βρετανίας, Τουρκίας και Ελλάδος. Η άμεσα θιγόμενη από το περιεχόμενο της Συνθήκης, η Κυπριακή Δημοκρατία, δεν υπήρξε συμβαλλόμενο μέρος». Η Κυπριακή Δημοκρατία, όμως, ΥΠΕΓΡΑΨΕ την Συνθήκη Εγγυήσεως, τελεία και παύλα.
Αυτό οφείλει να παραδεχτεί και να διορθώσει. Μέχρι στιγμής δεν το έκανε και η αλλοπρόσαλλη ‘διόρθωση’ στην οποία προέβη προκαλεί προβληματισμό.
Φανούλα Αργυρού, Λονδίνο.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ Φ.ΑΡΓΥΡΟΥ
Διαβάσαμε πρόσφατα στην έντυπη Καθημερινή, 4.12.2016 ένα άρθρο του κ. Αγγελου Α. Συρίγου [φωτό], αναπληρωτή καθηγητή Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών με τίτλο «Επτά ερωτήσεις για τις συνθήκες εγγυήσεως και την Κύπρο» και πραγματικά προβληματίζει η τεράστιας σημασίας άγνοια του καθηγητή όσον αφορά την Συνθήκη Εγγυήσεως για την Κύπρο, όταν στην 5η του ερώτηση, έγραψε πως:
1) «5. Ποιες χώρες συμμετείχαν στη Συνθήκη Εγγυήσεως της Κύπρου του 1960;
Η Συνθήκη Εγγυήσεως υπεγράφη μεταξύ Βρετανίας, Τουρκίας και Ελλάδος. Η άμεσα θιγόμενη από το περιεχόμενο της Συνθήκης, η Κυπριακή Δημοκρατία, δεν υπήρξε συμβαλλόμενο μέρος. Την 1η Ιανουαρίου 1964 ο Μακάριος κατήγγειλε τη συνθήκη αλλά υπαναχώρησε λόγων των έντονων αντιδράσεων Βρετανίας και Τουρκίας και της μη σύμφωνης γνώμης της Ελλάδος.»
Ορθώς επεσήμανε σε σχόλιό του στην Καθημερινή ο κ. Αυγουστίνος Αυγουστής ότι «Είναι επιεικώς ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ο καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου κ. Συρίγος να μην γνωρίζει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι αυτή που υπέγραψε την Συνθήκη των Εγγυήσεων την 16η Αυγούστου 1960…»
Παραθέτουμε την εν λόγω Συνθήκη Εγγυήσεως όπως αυτή υπογράφτηκε στην Λευκωσία στις 16 Αυγούστου 1960 από τους Κύπρου Μακάριο και Φαζίλ Κουτσιούκ για την Κυπριακή Δημοκρατία, τον Γ. Χριστόπουλο εκ μέρους της Ελλάδας, τον Verdi Turel εκ μέρους της Τουρκίας και τον Σερ Χιού Φούτ εκ μέρους του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και Βορείου Ιρλανδίας, όπως αυτή βρίσκεται σε ιστοσελίδα του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών. ( Οι Γ. Χριστόπουλος και Β. Τουρέλ ήσαν οι γενικοί πρόξενοι Ελλάδας και Τουρκίας αντίστοιχα ).
2) Η Συνθήκη Εγγυήσεως παραβιάστηκε κατάφορα και ενσυνείδητα τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974 από Βρετανία και Τουρκία για να προχωρούσε η Τουρκία στην αρπαγή της μισής Κύπρου. Το παραδέχθηκε ο ίδιος ο διπλοπρόσωπος και ψεύτης Υπουργός Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας της ‘εγγυήτριας’ Βρετανίας Τζέιμς Κάλλαχαν στην Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή του Βρετανικού Κοινοβουλίου τον Ιανουάριο του 1976, όταν καλέστηκε να καταθέσει για το τι έκανε και τι δεν έκανε η Βρετανία το 1974 σε σχέση με τις υποχρεώσεις της έναντι της Κύπρου. Η επιτροπή είχε διορισθεί για να ερευνήσει το ρόλο της Βρετανίας κατά τις τουρκικές εισβολές υπό την πίεση των καταιγιστικών κατηγοριών εναντίον της Βρετανίας και της κυβέρνησης Γουίλσον/Κάλλαχαν που άφησε τον Ετσεβίτ να διαπράξει τα εγκλήματά του δίχως να τον εμποδίσει. Παρόλο που και η Επιτροπή στο πόρισμά της απέκρυψε το τι ακριβώς τους παραδέχθηκε ο Κάλλαχαν, τα αποδεσμευμένα βρετανικά έγγραφα τελικά τους εξέθεσαν όλους εφόσον μας αποκάλυψαν την αλήθεια και ότι η τότε Εργατική Κυβέρνηση συμμάχησε ουσιαστικά με τον σφαγέα Ετσεβίτ στο να εισβάλει με τον τουρκικό στόχο υπόψη. Όχι για την επικαλούμενη αρχικά αποκατάσταση της νόμιμης τάξης, αλλά την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και αντικατάστασής της με άλλο τουρκο-βρετανικό συνταγματικό πλαίσιο, γεωγραφικού διαχωρισμού, δηλαδή της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Εκείνο των δύο κρατών, που μέχρι σήμερα προσπαθούν απεγνωσμένα να επιβάλουν. Αφού απέτυχαν τόσο με τις βρετανικές λεγόμενες ‘Ιδέες Γκάλι’ όσο και με το απότοκο τους και αποριφθέν ‘Σχέδιο Ανάν’ φθάνοντας στη σημερινή τους προσπάθεια μέσω Νίκου Αναστασιάδη… (Βλέπε άρθρα μας στην Σημερινή 10 Σεπτεμβρίου 2015 « Οι πραγματικές προθέσεις του Λονδίνου – Τι αποκαλύπτεται έπειτα από 41 χρόνια, για τον Ιούλιου του 1974 – Οι Βρετανοί επεδίωξαν κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και νέα συνταγματική τάξη γεωγραφικού διαμελισμού, όπως η Τουρκία» και « Τα ψέματα του Κάλαχαν για το 1974» Σημερινή, 23, Ιουλίου 2015»).
Η παραδοχή του Τζέρεμυ Κόρπιν
Μετά από 42 χρόνια επίσης, το βράδυ της 23ης Οκτωβρίου 2016, σε χοροεσπερίδα του Συνδέσμου Αμμοχώστου Ηνωμένου Βασιλείου, τελικά ο νυν ηγέτης των Εργατικών στην Βρετανία, κ. Τζέρεμυ Κόρμπιν, αναγνώρισε τις αδικίες που έγιναν το 1974, όπως είπε, με την τουρκική εισβολή εννοώντας καθαρά την στάση του κόμματός του με το δίδυμο Γουίλσον/Κάλλαχαν… (βλέπε «Η παραδοχή του Κόρμπιν» Σημερινή, της γράφουσας 26 Οκτωβρίου 2016).
Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
NO. 5475. TREATY OF GUARANTEE. SIGNED AT NICOSIA ON 16 AUGUST 1960
The Republic of Cyprus of the one part, and Greece, Turkey and the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland of the other part,
I. Considering that the recognition and maintenance of the independence, territorial integrity and security of the Republic of Cyprus, as established and regulated by the Basic Articles of its Constitution, are in their common interest,
II. Desiring to co-operate to ensure respect for the state of affairs created by that Constitution,
Have agreed as follows: –
Article I
The Republic of Cyprus undertakes to ensure the maintenance of its independence, territorial integrity and security, as well as respect for its Constitution.
It undertakes not to participate, in whole or in part, in any political or economic union with any State whatsoever. It accordingly declares prohibited any activity likely to promote, directly or indirectly, either union with any other State or partition of the Island.
Article II
Greece, Turkey and the United Kingdom, taking note of the undertakings of the Republic of Cyprus set out in Article I of the present Treaty, recognise and guarantee the independence, territorial integrity and security of the Republic of Cyprus, and also the state of affairs established by the Basic Articles of its Constitution.
Greece, Turkey and the United Kingdom likewise undertake to prohibit, so far as concerns them, any activity aimed at promoting, directly or indirectly, either union of Cyprus with any other State or partition of the Island.
Article III
The Republic of Cyprus, Greece and Turkey undertake to respect the integrity of the areas retained under United Kingdom sovereignty at the time of the establishment of the Republic of Cyprus, and guarantee the use and enjoyment by the United Kingdom of the rights to be secured to it by the Republic of Cyprus in accordance with the Treaty concerning the Establishment of the Republic of Cyprus signed at Nicosia on to-day’s date.
Article IV
In the event of a breach of the provisions of the present Treaty, Greece, Turkey and the United Kingdom undertake to consult together with respect to the representations or measures necessary to ensure observance of those provisions.
In so far as common or concerted action may not prove possible, each the three guaranteeing Powers reserves the right to take action with the sole aim of re-establishing the state of affairs created by the present Treaty.
Article V
The present Treaty shall enter into force on the date of signature. The original texts of the present Treaty shall be deposited at Nicosia.
The High Contracting Parties shall proceed as soon as possible to the registration of the present Treaty with the Secretariat of the United Nations in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations.
IN WITNESS WHEREOF, the undersigned have signed the present Treaty.
DONE at Nicosia this sixteenth day of August, 1960, in English and French, both texts being equally authoritative.
For the Republic of Cyprus:
Ο ΚΥΠΡΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΣ F.Kucuk
For Greece:
G. CHRISTOPOULOS
For Turkey:
Vecdi Turel
For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland:
Hugh Foot
Το άρθρο το Καθηγητή Άγγελου Συρίγγου στην Καθημερινή: Επτά ερωτήσεις για τις συνθήκες εγγυήσεως και την Κύπρο
Tα άρθρα της Φανούλας Αργυρίου
Οι πραγματικές προθέσεις του Λονδίνου
Tα ψέματα του Κάλαχαν για το ’74
