Σύντομη αναδρομή από τον Υποναύαρχο Σωτήριο Γεωργιάδη ΠΝ, εα
Η κεντρική είσοδος του περίφημου Μεγάρου Μουσικής στο κέντρο της Βιέννης, που είναι έδρα της Φιλαρμονικής της Βιέννης, βρίσκεται επί της οδού Νικόλαου Δούμπα. Το διάσημο ανά τον κόσμο επιβλητικό χρυσοποίκιλτο Μέγαρο ανήκει στο Σωματείο των Φίλων Μουσικής της Βιέννης, το περιώνυμο Μουσικφεράϊν. Το Μέγαρο αυτό αποτελεί απώτερο όνειρο κάθε κλασικού καλλιτέχνη παγκοσμίου κύρους, προκειμένου να περιληφθεί στους βασικούς συντελεστές των μοναδικής σημασίας μουσικών εκδηλώσεων της Αυστριακής πρωτεύουσας, που γίνονται σ' αυτό.
Ο τάφος του Νικόλαου Δούμπα, βρίσκεται σε άκρως τιμητική θέση στο κεντρικό Νεκροταφείο της Βιέννης, έχοντας αριστερά τους τάφους των μεγάλων μουσουργών Μπραμς και Στράους, ενώ δίπλα εκεί αναπαύονται και οι άλλοι διασημότεροι των μουσικών, όπως οι Μόζαρτ, Μπετόβεν κτλ. 
Η Αυστριακή πόλη Τάτεντορφ έχει ανακηρύξει τον Νικόλαο Δούμπα μεγάλο ευεργέτη, έχει αναγείρει μνημείο προς τιμή του σε κεντρική της πλατεία, η οποία φέρει το όνομά του, και έχει δώσει επίσης το όνομά του σε δρόμο καθώς και πάρκο. Ποίος ήταν όμως ο Νικόλαος Δούμπας, που η Αυστρία τιμά με τέτοιες μοναδικές διακρίσεις και στη Ελλάδα παραμένει άγνωστος στους περισσοτέρους;
Το Σωματείο Φίλων της Μουσικής της Βιέννης, το περίφημο Μουσικφεράϊν, ιδρύθηκε το 1812 από έγκριτους πολίτες της Βιέννης, στο οποίο ο Μπετόβεν έγινε ήδη από το 1814 επίτιμο μέλος και ο Αυτοκράτορας της Αυστρο-Ουγγαρίας το έθεσε υπό την αιγίδα του. Αυτό το καλλιεπέστατο Μέγαρο Μουσικής ανεγέρθηκε περί το 1870, με σχέδια του πολύ γνωστού ανά την Ευρώπη Δανού μεγάλου Αρχιτέκτονα Θεοφίλου φον Χάνσεν και προσωπική επιμέλεια του Αντιπροέδρου του Μουσικφεράϊν Νικολάου Δούμπα, καθώς και με σημαντικές οικονομικές χορηγίες του Αυτοκράτορα και προσωπικοτήτων της Αυστρίας, στις οποίες συμπεριλαμβάνοντο και εκείνες της οικογένειας του Στέργιου και Νικόλαου Δούμπα.
Ο Θεόφιλος φον Χάνσεν ήταν επίσης προσωπικός Αρχιτέκτονας, των μεγάλων εθνικών ευεργετών αδελφών Σίνα, οι οποίοι κατάγοντο από τη Μοσχόπολη της Βορείου Ηπείρου. Πολλά δημιουργήματα του Χάνσεν κοσμούν την Αθήνα, τα κυριότερα των οποίων αποτέλεσαν δωρεές των αδελφών Σίνα, όπως π.χ. Ακαδημία Αθηνών, Εθνική Βιβλιοθήκη, Εθνικό Αστεροσκοπείο και άλλα.
Ο επίσης καταγόμενος από τη Μοσχόπολη της Βορείου Ηπείρου Στέργιος Δούμπας, είχε γεννηθεί στο χωριό Βλάστη της Κοζάνης το 1794 και είχε μεταναστεύσει στην Βιέννη στις αρχές του 19ου αιώνα, όπου διέπρεψε ως έμπορος. Ο υιός του Νικόλαος Δούμπας γεννήθηκε στη Βιέννη το 1830, όπου μεγάλωσε, σπούδασε και διακρίθηκε σε πολλούς τομείς.
Ο αρχικά πάμπτωχος αυτοδίδακτος μετανάστης και μετέπειτα επιτυχημένος έμπορος και εθνικός ευεργέτης Στέργιος Δούμπας (1794-1870), ακολουθώντας το μεταναστευτικό προς την Αυστρο-Ουγγαρία ρεύμα της εποχής του, διέφυγε περί το 1817 από την Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα και κατέφυγε στην Αυστρία μαζί με τους αδελφούς του Θεόδωρο και Νικόλαο. Εκεί οι τρεις αδελφοί Δούμπα συνέστησαν την εμπορική εταιρεία «Αδελφών Δούμπα» και ασχολήθηκαν με ιδιαίτερη επιτυχία με το εμπόριο και την υφαντουργία βάμβακος. Μετά τον θάνατο των αδελφών Θεόδωρου και Νικόλαου, την εταιρεία διηύθυνε ο Στέργιος Δούμπας, ο οποίος απέκτησε μεγάλη περιουσία και μεταξύ άλλων, όχι μόνο φαίνεται ότι στήριξε οικονομικά τη Φιλική Εταιρεία, αλλά προσέφερε υποτροφίες σε παιδιά της Αυστρίας και της Ελλάδας, προίκιζε σχολεία στην Αυστρία και Ελλάδα και υπήρξε εκ των μεγάλων δωρητών του Πανεπιστημίου των Αθηνών. Τα ονόματα των Στέργιου και Νικόλαου Δούμπα είναι χαραγμένα σε μαρμάρινη πλάκα των Ευεργετών του Πανεπιστημίου Αθηνών στα Προπύλαιά του. Ο άλλος υιός του Στεργίου, ο Μιχαήλ, έγινε Διοικητής της Εθνικής Τραπέζης της Αυστρίας, ενώ ο εγγονός του Βαρώνος Δούμπας, ήταν Πρέσβης της Αυστρο-Ουγγαρίας στην Ουάσιγκτον, κατά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ας παρακολουθήσουμε όμως εν συντομία τη διαδρομή του Νικόλαου Δούμπα, που γεννήθηκε στη Βιέννη το 1830 και πέθανε το 1900. Το 1853, σε ηλικία 23 ετών, μετοίκησε στην πόλη Τάταντορφ, και με τη στήριξη του πατέρα του αγόρασε εκεί ένα υφαντουργείο βάμβακος. Με την εργατικότητα και καλή συμπεριφορά του έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στους εργαζόμενους και τους συμπολίτες του, κάνοντας, όπως ο πατέρας του, αγαθοεργίες. Στήριζε με δαπάνες του την εκπαίδευση των νέων, με την ανέγερση Σχολείων και με υποτροφίες παιδιών από τουρκοκρατούμενες και μη Ελληνικές περιοχές. Διατηρώντας την Ορθόδοξη πίστη του πατέρα του, στάθηκε παράλληλα αρωγός της τοπικής εκκλησίας, προς την οποία έκανε διάφορες δωρεές. Έγινε επίσης μαικήνας των καλών τεχνών στην Βιέννη και συνέβαλε αποφασιστικά στην ανέγερση πολλών μνημείων και κτιρίων, στα οποία περιλαμβάνεται και το αρχιτεκτονικά ελληνοπρεπέστατο Αυστριακό Κοινοβούλιο. Ήταν προσωπικός φίλος εξεχόντων μουσικών, όπως του Ριχάρδου Βάγκνερ, του Γιοχάνες Μπραμς και άλλων. Αρχικά εξελέγη στην τοπική Βουλή και αργότερα στο Αυστριακό Κοινοβούλιο. Εις αναγνώριση των μεγάλων συνεισφορών του στις Τέχνες, τα Γράμματα και την Βιομηχανία, απέκτησε πολλές διακρίσεις και θέσεις, όπως π.χ. του Επιτίμου Μέλους της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέννης και άλλες. Ο Αυτοκράτορας της Αυστρίας τον είχε ορίσει ως προσωπικό του Σύμβουλο. Ο Νικόλαος Δούμπας τιμούσε την Ελληνική του καταγωγή και βοηθούσε την Ελλάδα με αγάπη και πάθος.
Εκτεταμένη αναφορά στους Στέργιο και Νικόλαο Δούμπα γίνεται στο βιβλίο των Δρ. Ι.Μ.Τζαφέττα και Dr. E. Konecny, πόνημα πολυετών ερευνών με τίτλο ¨Νικόλαος Δούμπας», που κυκλοφορεί ήδη σε δεύτερη έκδοση του 2009. Παράλληλα έχει καταγραφεί σε DVD από τον Φώτη Κωνσταντίδη πολύτιμο υλικό, το οποίο παρουσιάζεται κινηματογραφικά με τίτλο «Νικόλαος Δούμπας μαικήνας των τεχνών και της μουσικής και εθνικός ευεργέτης Ελλάδας και Αυστρίας»
Το Μέγαρο Φίλων Μουσικής της Βιέννης, οφείλει μέρος της δόξας του και σε έναν άλλο διακεκριμένο απόγονο Ελλήνων της Μακεδονίας. Πρόκειται γιά τον παγκοσμίου φήμης καταγόμενο από τη Κοζάνη Αρχιμουσικό Χέρμπερτ φον Κάραγιαν (Χέριβερτ Καραγιάννη 1908-1989) που κατείχε μεταξύ πολλών άλλων σημαντικών θέσεων στον χώρο της μουσικής και εκείνη του ισόβιου Διευθυντή του εν λόγω Μεγάρου. Το όνομα των Καραγιάννη και συγκεκριμένα του Καθηγητή της Γερμανικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Βιέννης και Προέδρου της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών Θεόδωρου Καραγιάννη (1810-1873), κοσμεί ένα από τους κεντρικούς δρόμους της Βιέννης. Οι πρόγονοί τους, αδελφοί Γεώργιος, Θεόδωρος και Ιωάννης, ξεκίνησαν ως Έλληνες μετανάστες από τη Μακεδονία και εγκαταστάθηκαν στην Αυστρο-Ουγγαρία περί τα μέσα του 18 αιώνα, όπου διέπρεψαν στο εμπόριο και την υφαντουργία βάμβακος. Το 1792, σε αναγνώριση των σημαντικών επιτευγμάτων τους και της μεγάλης κοινωνικής τους προσφοράς, τους δόθηκε τίτλος ευγενείας στη Δρέσδη, και το όνομά τους εκγερμανίστηκε σε φον Κάραγιαν. Αργότερα ο Γεώργιος μετοίκισε στη Βιέννη και το 1810 απέκτησε τον υιό Θεόδωρο, από τον οποίο προήλθαν 6 παιδιά. Ένας από τους υιούς του Ορθοδόξου Θεοδώρου, ο Μαξιμιλιανός, ο οποίος μετέπειτα ασπάστηκε τον Καθολικισμό, έγινε Καθηγητής της Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Γκράτζ 1833-1914. Ο υιός του Μαξιμιλιανού Έρνστ έγινε Ιατρός στο Ζαλτζμπουργκ και πατέρας του Αρχιμουσικού Χέμπερτ φον Κάραγιαν.
Σήμερα που συνήθως μας απασχολούν εφήμερα και όχι σπάνια ήσσονος σημασίας θέματα, καλό θα ήταν να μη ξεχνάμε τους πολλούς και διακεκριμένους συμπατριώτες μας που διέπρεψαν και αναγνωρίστηκαν στο εξωτερικό, χωρίς ποτέ να χάσουν την Ελληνικότητά τους και την έμπρακτη αγάπη τους προς την Πατρίδα.
