Με μεγάλη επιλφυλακτικότητα, πλήρη αποστασιοποίηση από κάθε παρόμοια ενέργεια (του) και σκληρή σε ύφος γλώσσα που κάνει λόγο για “φαιδρότητες”, “επιπολαιότητα”, “ζήλο ού κατ επίγνωση”, “ανευθυνότητα” και χαρακτηρισμούς όπως ” λίγη αιδώς δεν θα έβλαπταν” το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η Μητέρα Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, δια του γνωστού και διακεκριμένου Μέγα Πρωτοπσρεσβύτερου π. Γεώργιου Τσέτση ο οποίος έχει παρέμβει με σχετικό άρθρο του στην γνωστή διαδικτυακή Πύλη Εκκλησιαστικών ειδήσεων AMEN.GR αντιμετωπίζουν το ύποπτο ενχείρημα αυτοπροβολής με αμφίβολα αποτελέσμα για την Ρωμιοσύνη της Πόλης του γνωστού ΕλληνοΑμερικανού Κρίς Σπύρου στις 17 Σεπτεμβρίου να λειτουργηθεί μια ομάδα εντός της Αγίας Σοφίας στην Κωσνταντινούπολη. To GreekaAmericanNewsAgency σήμερα ξεκινά μια μεγάλη έρευνα που αφορά στον γνωστό ΕλληνοΑμερικανό από το μεγάλο οικονομικό πολιτικό σκάνδαλο Νιού Χαμασάϊρ την δεκαετεία του 1990.
Η πρόσφατη, μετά τυμπανοκρουσιών, κινητοποίηση του Ελληνοαμερικανού πολιτευτή Κρις Σπύρου, όπως, εν ονόματι της «Παγκόσμιας Ενορίας Αγίας Σοφίας» την οποία ίδρυσε προ πενταετίας [και που «εδρεύει» κάπου στις ΗΠΑ!!!], τελεσθεί Θεία Λειτουργία στην Αγιασοφιά την 17η προσεχούς Σεπτεμβρίου, ημέρα μνήμης των Αγίων Μαρτύρων Σοφίας, Πίστεως, Αγάπης και Ελπίδος, [γιορτή που, σημειωτέον, δεν έχει καμιά σχέση με την Σοφία του Θεού στην οποία είναι αφιερωμένος ο μνημειώδης αυτός Ναός], θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως φαιδρή και επιπόλαια, αν δεν περιέκλειε κινδύνους, ικανούς να πλήξουν τόσο την υπόσταση της εναπομείνασας στη Βασιλεύουσα Ρωμιοσύνης, όσο και τη ζωή και μαρτυρία της Μητέρας Εκκλησίας της, του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου.
Την φαιδρότητα του εγχειρήματος του εν λόγω πολιτευτού αποκαλύπτουν τα παιδαριώδη επιχειρήματα τα οποία προβάλλει, με περισσή μάλιστα έπαρση, προκειμένου να προωθήσει την πρωτοβουλία του. Ομιλεί περί «Παγκόσμιας Ενορίας» χωρίς να γνωρίζει αυτό που ξέρει ίσως και ο πιο ταπεινός και αμόρφωτος ορθόδοξος πιστός. Ότι δηλ. μια Ενορία, ως το μικρότερο ζωντανό κύτταρο του Σώματος της Εκκλησίας, ευρίσκεται «εν-ορίοις», δηλ. σ΄ένα περιωρισμένο χώρο, και συνεπώς δεν έχει παγκόσμιο, αλλά αυστηρά τοπικό χαρακτήρα.
Το τραγικότερο είναι ότι ο ελληνορθόδοξος (;) αυτός Δημοκρατικός πολιτευτής, επαίρεται πως στην κίνησή του «συμμετέχουν άτομα με διαφορετική εθνική καταβολή και προασανατολισμό», και πως «ενορίτες της παγκόσμιας αυτής “Ενορίας” δεν είναι μόνο ορθόδοξοι χριστιανοί, αλλά και Καθολικοί, Προτεστάντες, Εβραίοι, Μουσουλμάνοι, Τούρκοι (sic), Βουδιστές, ακόμη και άθεοι»!!
Και γεννάται το διπλό ερώτημα: Η Αγιασοφιά την οποία θέλει να ελευθερώσει ο κ. Σπύρου εν ονόματι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα είναι ο Καθεδρικός Ναός της οικουμενικής Ορθοδοξίας, ο οποίος θα εποπτεύεται από μια «Ενορία» πανθρησκειακής σύνθεσης που εδρεύει στο New Hampshire; Και η Λειτουργία που θα «τελέσει» τον Σεπτέμβριο (με ποιόν παπά, όμως, και με ποιόν ψάλτη;) στην Αγιασοφιά, και στην οποία κάλεσε τον…Πρωθυπουργό της Τουρκίας και πληθύν όλην πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών από ολόκληρο τον κόσμο, τι θα είναι; Ορθόδοξη αναίμακτη Λατρεία ή μια πανθρησκειακή εκδήλωση;
Το χειρότερο όμως και γελοιωδέστερο είναι ότι ο κ. Σπύρου, αποφασίζων και διατάσσων, έχρισε την εαυτού «Ενορία» «θρησκευτική κληρονόμο-διάδοχο της Μεγάλης Εκκλησίας» (We, “the International Congregartion of Agia Sofia”, are the religious heirs to the Great Church) [βλ. το από 16ης Σεπτ. 2009 «προσκλητήριο» γράμμα του στον κ. Ταγίπ Ερντογάν!], και με μιά κογκρεγκασιοναλιστική αντίληψη, η οποία υποβόσκει σε μερικές ορθόδοξες ελληνοαμερικανικές ενορίες των ΗΠΑ, διατείνεται πως «η Εκκλησία είναι των πιστών και όχι του Δεσπότη ή του Πατριάρχη» [βλ. συνέντευξή του στο από 26 Σεπτ. 2009 φύλλο του Press Time]. Ωσάν να μπορεί να υπάρξει Εκκλησία άνευ Επισκόπου! Και ωσάν μπορεί να τελεσθεί μια οποιαδήποτε ιεροπραξία σε ενα δεδομένο τόπο, χωρίς την συγκατάθεση και ευλογία του οικείου Αρχιερέως.
Και εάν μεν ο περί ου ο λόγος πολιτευτής στερείται ορθοδόξου εκκλησιαστικού φρονήματος, αγνοεί την κανονική παράδοση της Εκκλησίας του, και συνεπώς επιμένει να οργανώσει μια Θεία Λειτουργία στην Αγιασοφιά, «θέλουν-δε θέλουν οι Βαρθολομαίος και Ερντογάν» καθώς δηλώνει, όσοι Ορθόδοξοι Αρχιερείς συγχρωτίζονται μαζί του και φαίνεται να τον ενθαρρύνουν στο εγχείρημά του αυτό, είναι ανάγκη να αλλάξουν ρότα. Όταν μάλιστα τυχαίνει να ανήκουν στην πνευματική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Και κυρίως να υπενθυμίσουν στον «μακρόθεν εστώτα και θερμαινόμενον» κ. Σπύρου, ότι τον αιώνα που μας πέρασε, το Γένος υπέστη πάμπολλα δεινά από παρόμοιες συμπεριφορές θερμοκέφαλων «εθνοσωτήρων».
Να μη ξεχνούμε πώς ξεριζώθηκε ο εύρωστος ελληνισμός της Μικράς Ασίας και της Θράκης, πώς πήρε τον δρόμο της προσφυγιάς ο έλληνας του Πόντου, πώς χάθηκε η μισή Κύπρος, και πώς μέσα στη δίνη της πολιτικής διελκυστίνδας μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας την τελευταία πεντηκονταετία, καταποντίστηκε και η ακμάζουσα Ρωμιοσύνη της Πόλης. Και τούτο, χωρίς αυτή να φταίει απολύτως σε τίποτα.
Σ΄ένα σημείο ο Κρίς Σπύρου έχει δίκαιο. Όταν στο μήνυμα του με την ευκαιρία της ιδρύσεως της «Ενορίας» του, λέγει πως «Η Αγία Σοφία παραμένει το αιώνιο σύμβολο της Ορθοδόξου Χριστιανικής Πίστεως». Ουδείς αντιλέγει. Και βέβαια κάθε ορθόδοξη ψυχή ματώνει και θλίβεται βλέποντας το Παλλάδιο αυτό της Ορθοδοξίας να έχει καταντήσει πλέον χώρος μουσειακός. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχθούμε, μας αρέσει ή όχι, πως η Αγιασοφιά κατέστη σύμβολο και για την altera pars. Γι΄αυτό και οποιαδήποτε συζήτηση γύρο από το λεπτό αυτό θέμα, πρέπει να γίνεται με νηφαλιότητα και ψυχραιμία, όχι δε με προκλήσεις και φωνασκίες, που παράγουν μεν θόρυβο, αλλά δεν κομίζουν τίποτε το θετικό.
Στις Η.Π.Α. υπάρχουν και σοβαροί κληρικοί και διαπρεπείς θεολόγοι και βυζαντινολόγοι για να απευθυνθούν όσοι αγνοούν θέματα ιστορικά και λειτουργικά προκειμένου να μην γελοιοπούνται με φαιδρότητες όπως είναι αυτή η αυτόβουλη δήθεν «λειτουργία στην Αγία Σοφία» στις 17 Σεπτεμβρίου! Οσοι από μακρού προπαγανδίζουν αυτή την ανοησία δεν είχαν χρόνο να ερωτήσουν κάποιους ειδικούς ότι τέτοια ευαίσθητα θέματα δεν προσφέρονται για δημόσιες σχέσεις και πολιτική αυτοδιαφήμιση, αλλά ούτε ακόμη και για να εξάψουν την φαντασία των εραστών της τραγικά πληρωθείσης το 1922 «Μεγάλης Ιδέας»!
Η αμέλειά τους φανερώνει πόσο αδιάβαστοι είναι για το θέμα που δήθεν κόπτονται να «υπηρετήσουν» και πόσο άσχετοι παραμένουν με την Ιστορία, την λειτουργική και κανονική τάξη της Ορθοδόξου Εκκλησίας! Διαβάζοντας τις δηλώσεις τους καταλαβαίνει κάθε Ελληνορθόδοξος πόσο άσχετοι είναι με τα εκκλησιαστικά θέματα και πως τώρα μάλλον παρεμβάλλονται για άλλους στόχους, ένας των οποίων είναι να προκαλέσουν τους εθνικιστές και τους ισλαμιστές της Τουρκίας να αντιδράσουν κατά των Ορθοδόξων τώρα που μετά το 1923 η τουρκική κυβέρνηση έχει αρχίζει να διαλέγεται δειλά και πολιτισμένα με το Πατριαρχείο μας;
Δυστυχώς, οι κύριοι που πρωτοστατούν σ’ αυτές τις φαιδρότητες φαίνεται πως αγνούν το όλο θέμα της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ!
α) Η σημερινή Αγιά Σοφιά είναι το τρίτο κτίσμα του ναού στην ίδια θέση που οικοδομήθηκε μέσα σε μια πενταετία από τον Ιουστινιανό το 532-537. Το κτίσιμο τελείωσε στις 22 Δεκεμβρίου 537 και εγκαινιάστηκε μετά πενθήμερο στις 27 Δεκεμβρίου, ημέρα που από τότε εόρταζε κάθε χρόνο ο ναός, κατά τα κρατούντα στην αρχαία Εκκλησία. Τότε οι ναοί «εόρταζαν μόνον τα γενέθλια των εγκαινίων τους» και όχι οπως μεταγενέστερα στη μνήμη του α ή β Αγίου που μετά τον αφιέρωσαν. Επομένως κανείς εορτασμός δεν γινόταν κατά την μνήμη της μάρτυρος Αγία Σοφίας στις 17 Σεπτεμβρίου στον ναό «της του Θεού Σοφίας», γιατι η Κων/πολη δεν είχε σχέση με την Ρωμαία μάρτυρα επειδή στην Πόλη ετιμάτο κυρίως η Αγία Ευφημία, όπως δείχνουν τα ερείπια του ναού της παρά τον Ιππόδρομο.
β) Ο ναός «της του Θεού Σοφίας», είναι αφιερωμένος στην ιδιότητα της Πανσοφίας του Θεού, που γνωρίζει και κατευθύνει τα πάντα στη φύση και στην Ιστορία με τη σάρκωση του Λόγου Του για τη σωτηρία μας, που είναι ο Ιησούς Χριστός. Ο περίπυστος αυτός ναός μετά του αρχαιότερου ναού «της του Θεού Ειρήνης», στην παλαιότερη μορφή του από την Ιουστινιάνειο σημερινή, αποτελούσαν την αρχιεπισκοπική καθέδρα της «Μεγάλης του Χριστού Εκκλησία» η οποία λειτουργούσε «υπερόρια» και όχι «ενόρια» όπως ψευδώς τώρα οι άσχετοι διαδίδουν. Αυτό δείχνουν οι Ασματικές Ακολουθίες της και το μέγα πλήθος των πρεσβυτέρων, των διακόνων, των ψαλτών και οστιαρίων της κλπ που διακονούσαν στις πολλές γύρω εκκλησίες της Βασιλεύουσας, όπως σήμερα περίπου λειτουργεί ο καθεδρικός ναός του Σωτήρος Χριστού στο Λατερανό της Ρώμης, μετωνομαστείς αργότερα σε Άγιο Ιωάννη, για να τιμώνται ο Πρόδρομος και ο Ευαγγελιστής. Επομένως, ο ναός «της του Θεού Σοφίας» της βασιλεύουσας δεν ήταν μια μικρή μονάδα του εκκλησιαστικού σώματος, όπως είναι κάθε άλλη ενορία μέσα στη δικαιοδοσία του κλίματος της αρχιεπισκοπής Κων/πόλεως. Ήταν ο πυρήνας της Αποστολικης Καθέδρας της Νέας Ρώμης και λειτουργούσε ως θεσμικόν κέντρο της κατ’ Ανατολάς Εκκλησίας και δεν μπορούν κατά το δοκούν να μεταχειρίζονται τις ιερές μνήμες του Γένους μας όσοι αγνούν την Ιστορία του. Ήδη κάποιες άκριτες ενέργειες για την λειτουργική χρήση του ναού υπό των Ορθοδόξων το 1919-1921, δημιούργησαν προβλήματα στην Εκκλησία μας στη Λωζάννη και ενίσχυσαν τις σκανδαλώδεις φιλοτουρκικές διαθέσεις των Γάλλων το 1922-1923 εναντίον μας!
γ) Το πόσον ξένοι προς τα εκκλησιαστικά πράγματα μας είναι όσοι σκέπτονται τέτοια τολμήματα φαίνεται αφου αγνοούν πως κανείς κανονικός ορθόδοξος κληρικός δεν μπορεί να φορέσει καν πετραχήλι για να κάνει κάπου ακολουθία στη Πόλη χωρίς την ευλογία του αρχιεπισκόπου Κων/πόλεως. Αν αυθαιρετίσει αμέσως θα τιμωρηθεί και αν αυθαδιάσει θα καθαιρεθεί. Μόνον κάποιος αναρχικός ψευτοκληρικός μπορεί να επιχειρήσει τέτοια προσβολή στον «Πρώτο» της κατ’ Ανατολάς Εκκλησίας, ο οποίος όπως είναι γνωστό δεν φοβήθηκε ποτέ να διεκδικήσει από τις τουρκικές αρχές τα δίκαια της Εκκλησίας.
Πληροφορώ τους απερίσκεπτους οργανωτές ότι: πριν και πέραν του γεγονότος της προσευχής στην Αγιά Σοφιά της 25ης Ιουλίου 1967 του πάπα Παύλου ΣΤ , πολλοί Ορθόδοξοι Πατριάρχες, ιεράρχες και κληρικοί και λαϊκοί προσευχήθηκαν σιωπηρά στον ίδιο τόπο από το 1934 που ο Μουσαφά Κεμάλ γνωρίζοντας τον σεβασμό της χριστιανοσύνης στην ιστορία του ναού τον μετέβαλε σε μουσείο υπερβαίνοντας τον εθνικισμό του και τις αντιδράσεις των μουσουλμάνων συμπατριωτών του! Στη συνέχεια επέτρεψε την αποκάλυψη των ψηφιδωτών του που είναι διδασκαλείο της πίστεως των κτιτόρων του στους προσκυνητές και στους επισκέπτες του, αψευδής μαρτυρία της χριστιανικής καταβολής του.
Πολλά από τα γραφόμενα όζουν προτεσταντικής ασυναρτησίας. Η Εκκλησία μας δεν είναι ασύντακτη αγέλη βόσκουσαν στους αφύλακτους λειμώνες των Η.Π.Α. Λίγη μελέτη και πρόσοχή διαφυλάσσει και τις πολιτικές φιλοδοξίες όσων τολμούν να παίζουν ακόμη και με την Ιστορία ενός πάνσεπτου ναού.
Ποιος Ορθόδοξος δεν θα ήθελε να λειτουργηθεί στο Ναό της του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη; Ποιος Έλληνας δεν θα ήθελε να διαβεί και πάλι τις γιγαντιαίες ξύλινες πόρτες του Ιουστινιανού και να εισέλθει στη Μεγάλη Εκκλησιά του Γένους και της Ορθοδοξίας, στο σύμβολο της εξελληνισμένης Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας; Σίγουρα όλοι. Είναι ο μύχιος πόθος μας, η κρυφή μας ελπίδα, η σιωπηλή μας προσευχή.Και αυτή την ελπίδα θέλει να την κάνει πραγματικότητα ένας ελληνοαμερικανός πολιτικός. “Κρατώντας” σφιχτά στα χέρια του το αμερικανικό διαβατήριο του, περιφέρεται ανά την Ελλάδα και διακηρύσσει την πρόθεσή του να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη για να τελέσει την πρώτη θεία λειτουργία από το 1453.
Αγνοώντας επιδεικτικά τις κρατικές Αρχές της γειτονικής χώρας που –είτε μας αρέσει είτε όχι – έχουν την ευθύνη προστασίας του Ναού που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο, αδιαφορώντας προκλητικά για την Κανονική εκκλησιαστική Αρχή που είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο – γιατί όπως ισχυρίζεται ο Πατριάρχης είναι «όμηρος» (sic!)- αλλά και την δισχιλιετή παράδοση και τους Ιερούς Κανόνες της Ορθοδοξίας – η “Παγκόσμια Ενορία” που δημιούργησε δεν υπάγεται σε εκκλησιαστική Αρχή- ετοιμάζει τις βαλίτσες του, μαζί με άλλους 250 περισσότερο «πατριώτες και Ορθοδόξους» από όλους εμάς για να μεταβούν στην Πόλη, ώστε στις 17 Σεπτεμβρίου, ανήμερα της εορτής της Αγίας Σοφίας, να τελέσει τη λειτουργία, με παπά αγνώστου ταυτότητας και προελεύσεως, στον περίλαμπρο Ναό.
Καταρχήν ας τον ενημερώσει κάποιος ότι ο Ναός της Αγίας Σοφίας δεν είναι αφιερωμένος στην Αγία Σοφία που εορτάζει στις 17 Σεπτεμβρίου αλλά στην του Θεού Σοφία. Μάλιστα κατά τα βυζαντινά χρόνια ο Ναός πανηγύριζε την ημέρα των εγκαινίων του, δηλαδή στις 23 Δεκεμβρίου και την Τετάρτη της Μεσοπεντηκοστής.
Δεύτερον ας μας εξηγήσει γιατί ενώ δηλώνει ότι προτίθεται να ξεκινήσει μια δικαστική διαδικασία υπέρ της επαναλειτουργίας της Αγίας Σοφίας ως χριστιανικού Ναού και της αποδόσεως της λατρευτικής χρήσης του στους Ορθοδόξους Χριστιανούς, την ίδια ώρα σπεύδει για την τέλεση – αν γίνει – θείας λειτουργίας στο Ναό δημιουργώντας ενδεχομένως τις προϋποθέσεις όξυνσης του κλίματος στις σχέσεις μεταξύ των δύο λαών, πέραν των όποιων επιπτώσεων σε πολιτικό επίπεδο.
Καλό θα ήταν ο ομογενής αδελφός να ενημερωθεί ότι στην Ελλάδα, την Τουρκία – και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής- θρησκευτικά μνημεία υπάγονται στην ευθύνη προστασίας και συντήρησης των αρμοδίων υπηρεσιών των υπουργείων Πολιτισμού. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ναός των Αγίων Αποστόλων στην Αρχαία Αγορά υπάγεται στην ευθύνη του υπουργείου Πολιτισμού, οι υπηρεσίες του οποίου εκδίδουν ειδική άδεια ώστε ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος, ανήμερα της εορτής, να τελεί την πανηγυρική θεία λειτουργία. Όμως έτσι όπως θέτει το ζήτημα τότε αύριο θα πρέπει να αποδοθεί η λατρευτική χρήση του Παρθενώνα στους Έλληνες Αρχαιόθρησκους, για να μην αναφέρουμε άλλες περιπτώσεις με επικίνδυνες προεκτάσεις για τα εθνικά μας θέματα.
Αυτά όμως ο Ελληνικής καταγωγής αμερικανός υπήκοος, δεν φαίνεται να τα λαμβάνει υπόψη του. Αυτό φάνηκε και από την απάντηση που έδωσε στο ερώτημα εάν θα υποστήριζε μια ενδεχόμενη πρωτοβουλία ενός τουρκικής καταγωγής αμερικανού πολιτευτή ή απλού πολίτη να δημιουργήσει μια κίνηση με σκοπό την τέλεση ιεροπραξίας στο Τζαμί του Μοναστηρακίου στην Αθήνα που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.
«Θα είμαι μαζί του» είπε αφοπλιστικά ο ελληνοαμερικανός για να προσθέσει: «Εάν ένας μουσουλμάνος πιστός ασχέτου εθνικής ταυτότητας διεκδικούσε έναν θρησκευτικό του χώρο εγώ θα ήμουν μαζί του γιατί η δική μου θρησκεία μου επιτρέπει να συμπροσευχηθώ μαζί του και θα ήμουν εκεί».
Πρώτη φορά ακούω ότι η Ορθόδοξη θεολογία επιτρέπει την συμπροσευχή με τους μουσουλμάνους. Ίσως από τότε που σταμάτησα το Κατηχητικό – στο οποίο πήγα μέχρι που τελείωσα το Λύκειο – να έγινε η ένωση της Ορθοδοξίας με το Ισλάμ και να μην το πήρα είδηση.
Ωστόσο όμως η άποψη του είναι σίγουρα βούτυρο στο ψωμί των γειτόνων και κάθε μουσουλμάνου. Γιατί τώρα ένας τουρκο-αμερικανός μπορεί να ξεκινήσει και εκείνος μια εκστρατεία για την επαναλειτουργία του Τζαμιού του Διδυμοτείχου – του πρώτου τεμένους που κτίστηκε επί Ευρωπαϊκού εδάφους και σήμερα είναι κλειστό, του Τζαμιού του Μοναστηρακίου και όποιου άλλου παλαιού μουσουλμανικού λατρευτικού χώρου υπάρχει στην Ελλάδα και δεν λειτουργεί, έχοντας στο πλευρό του τον ελληνο-αμερικανό πολιτικό.
Άραγε αντιλαμβάνεται τις λεπτές εθνικές και θρησκευτικές ισορροπίες της υπόθεσης;
Γιατί είναι διαφορετικό να διεκδικήσει κάτι με την προσφυγή του στη Δικαιοσύνη, είτε της Τουρκίας είτε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και άλλο να προσπαθεί ετσιθελικά, με «παλικαρισμούς» και την ασφάλεια της αμερικανικής υπηκοότητας, να δημιουργήσει de facto καταστάσεις και τετελεσμένα.
Δηλαδή έτσι όπως θέτει το θέμα, γιατί όχι, αύριο μια ομάδα γυναικών, που ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, να μην πάνε και να παραβιάσουν το άβατο του Αγίου Όρους υποστηρίζοντας ότι το μοναστικό καθεστώς «καταπατά» τις θρησκευτικές ελευθερίες τους.
Άραγε αυτός ο κύριος θα τολμούσε να διανοηθεί να αγνοήσει τον τοπικό Κυβερνήτη ή το Σερίφη της Πολιτείας στην οποία ζει στις ΗΠΑ; Και αν το έκανε ποια θα ήταν η τύχη του;
Τι είδους συμπεριφορά τσαμπουκά είναι αυτή; Τι θα συμβεί εάν 200 φανατικοί Τούρκοι τους επιτεθούν όταν θα πάνε να κάνουν την λειτουργία, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με τις Αρχές, χωρίς να έχουν άδεια; Τι θα συμβεί αν σκοτωθεί ένας άνθρωπος; Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στις σχέσεις των δύο χωρών; Ποιος θα έχει προκαλέσει την κρίση;
Έχει λάβει κανείς υπόψη του τις πιθανές παρενέργειες μιας τέτοιας μονομερούς πρωτοβουλίας στη ζωή της ομογένειας της Πόλης; Στους ανθρώπους εκείνους που ήταν μόνοι στα Σεπτεμβριανά του ’55; Στις απελάσεις του ’64 – όταν μαζί με χιλιάδες ακόμα εκδιώχθηκε και η θεία μου, σε μια νύχτα, κρατώντας δυο μωρά και μια βαλίτσα στα χεριά; Στους ανθρώπους εκείνους που βίωσαν τις επιπτώσεις του Κυπριακού, που είδαν συγγενείς και φίλους να εγκαταλείπουν την Πόλη μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, που κάθε φορά πρώτοι εισπράττουν οποιαδήποτε αναταραχή στις σχέσεις των δύο χωρών, Ελλάδος και Τουρκίας;
Τα έλαβε λοιπόν όλα αυτά υπόψη του ο μαχητικός ελληνοαμερικανός;
Μάλλον όχι. Γιατί; Δεν γνωρίζω. Ίσως αναζητά έναν ρόλο, μια θέση στο κάδρο της δημοσιότητας, μετά την «αποστρατεία» του από την τοπική πολιτική της περιφέρειας όπου ζει στις ΗΠΑ. Και φαίνεται να βρήκε πρόσφορο έδαφος στην ευαισθησία και τον συναισθηματισμό, την ελπίδα και το όνειρο των Ελλαδιτών. Και την πρωτοβουλία του υποστηρίζουν και κάποιοι που αναζητούν εναγωνίως να εντοπίσουν τον «μαρμαρωμένο» βασιλιά. Κάποιοι που μέχρι σήμερα δεν πάτησαν το πόδι τους στην Πόλη, που υπονόμευσαν και υπονομεύουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που δεν βρήκαν λίγο χρόνο να επισκεφθούν τα ιδρύματα, τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα γηροκομεία της Ομογένειας. Που δεν βρήκαν λίγο χρόνο να μάθουν πως ζουν οι αδελφοί μας εκεί, ποιες οι ανάγκες τους, οι ανησυχίες τους, τα προβλήματά τους. Και βρήκαν τώρα την ευκαιρία να κρυφτούν πίσω από την πρωτοβουλία του διακεκριμένου ελληνοαμερικανού για να ικανοποιήσουν τις εθνικιστικές τους αναζητήσεις.
Περιμένουμε λοιπόν να δούμε τι θα γίνει στις 17 Σεπτεμβρίου.
Και ευχόμαστε να μην ανοίξει ο ασκός του Αιόλου.
Σχετικά Άρθρα:
- Οι φαιδρότητες περί την Αγία Σοφία
- Κρις Σπύρου: “Στις 17 Σεπτεμβρίου θα είμαστε στην Αγιά Σοφιά”
- Διάλογο για την Αγία Σοφία ζητάει ο Σπύρου από τον Ερντογάν
- Ανοιχτό το ενδεχόμενο τέλεσης λειτουργίας στην Αγια Σοφιά αφήνει ο ανώτατος θρησκευτικός αξιωματούχος της Τουρκίας
- Θέτουν αίτημα για επαναλειτουργία της Αγίας Σοφίας
- Παπανδρέου:”Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ένας παγκόσμιος θεσμός της Ορθοδοξίας που η χώρα μας σέβεται και στηρίζει”
- Πολιτική ανευθυνότητα και «ζήλος ου κατ΄επίγνωσιν»
- Οι Τούρκοι ανακάλυψαν ιδιοκτήτη της Αγια-Σοφιάς
- Θεία Λειτουργία στην Αγία Σοφία ανακοίνωσε και πάλι ο Κρίς Σπύρου
- “Είναι δέσμευσή μας να λειτουργηθούμε στην Αγία Σοφία”
- Λειτουργία στην Αγία Σοφία ζητάει ο Κρίς Σπύρου
