ΤΑ ΜΜΕ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΕΚΕΙΝΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ! ΣΗΜΕΡΑ! ΑΜΕΣΑ! ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ! ΚΑΘΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΕΙΛΗΣΕΙ ΜΙΑ ΠΑΙΔΙΚΗ ΖΩΗ…ΤΩΡΑ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ… ΠΡΙΝ ΘΡΥΝΗΣΟΥΜΕ ΘΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΣΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΕΙΝΑ…
Του Αλέξανδρου Στεφανόπουλου,
δημοσιογράφου υπεύθυνου συντονιστή της ομάδος διαχείρισης του GreekAmericanNewsAgency.com
Ως συνέχεια των όσων αναλύσαμε, σε προηγούμενο κείμενο μας σχετικά με τον τρόπο που μπορούμε να βοηθήσουν οι Έλληνες της Διασποράς τα αδέλφια μας στην Ελλάδα και κυρίως τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, τα παιδιά και τους γέροντες. σε αυτή την ειδική παρέμβαση προς τα ΜΜΕ της παγκόσμιας Ελληνικής διασποράς και ειδικά εκείνων των Ελλήνων στις ΗΠΑ, ήδη νομίζω έχω εξηγήσει επαρκώς και με στοιχεία, γιατί απευθύνομαι ειδικά προς τους εντιμότατους, κυρίους Αντώνη Διαματάρη, εκδότη του Εθνικού Κήρυκα της ΝΥ, και Μιχάλη Ιγνατίου εγνωσμένου κύρους ανταποκριτή στις ΗΠΑ. ζητώντας τους να ενεργοποιηθούν άμεσα! Αρχίζοντας από τα καθ υμάς την κοινότητα των ΜΜΕ. Εδώ στην Αμερική,
..καλά είναι τα λόγια, οι αναλύσεις, οι προτροπές και οι δημόσιες εκκλήσεις Κύριε Αντώνη Διαματάρη (του Εθνικού Κήρυκα της Νέας Υόρκης) με όλο τον σεβασμό, αλλά δεν αρκούν πια αυτά. Ο κόσμος χόρτασε λόγια και άρθρα με βαρύγδουπους τίτλους. Διακηρύξεις και υποσχέσεις όπως κάποιες στο πρόσφατο παρελθόν και την εξαγγελία για την ίδρυση «ταμείου για την παιδεία» στις ΗΠΑ και άλλες πολλές… Λόγια. Λόγια! Φτάνουν πια τα λόγια! Ήρθε η ώρα για έργα. Για πράξεις. Με ουσία και αποτέλεσμα! Υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει ένας και μάλιστα ιστορικό εκδοτικός οργανισμός με 97 χρόνια ιστορία όπως η εφημερίδα που σήμερα έχετε την τιμή να διευθύνετε. Πχ.Να οργανώσει μια ειδική έκδοση όπως αυτές που κάνετε κάθε Σαββατοκύριακο αφιερώμένες σε πρόσωπα που έκαστη αφήνει αρκετά έσοδα αυτό το ίδιο concept να το διαθέσετε με ειδική έκτακτη έκδοση για την παιδική φτώχεια και την πείνα στα ελληνικά σχολεία όλης της εθνικής επικράτειας και τα έσοδα να πάνε σε κάποιο σχολείο, σε κάποιο ίδρυμα κοινωνικής και παιδικής πρόνοιας που ετοιμάζεται να βάλει λουκέτο λόγω ανεπάρκειας κρατικών ή ιδιωτικών κονδυλίων. Το πιο απλό και τετριμένο για το γίγνεσθαι της Ομογένειας στην Νέα Υόρκη να οργανώσει μια εκδήλωση, στα πολυτελή γραφεία της εφημερίδας ή σε μεγαλύτερο χώρο (σας τον βρίσκουμε εμείς ΔΩΡΕΑΝ αν θέλετε) και τα έσοδα να πάνε σε ένα συγκεκριμένο φορέα. Σε ένα συγκεκριμένο στόχο. Σε ένα σχολείο. Σε ένα γηροκομείο. Σε ένα ορφανοτροφείο που κινδυνεύει με λουκέτο. Να συγκαλέσετε μια ευρεία σύσκεψη φορέων για κοινή και πολύ συγκεκριμένη δράση. Με στόχο και πρόγραμμα. Προτιμότερο από το να ανακηρύσσετε κάθε φορά ομάδες ηγετικές που στο κάτω κάτω δεν προσφέρει και τίποτα… Να προσκαλέσετε για συντονισμό και κοινή δράση, αλλά και ανταλλαγή απόψεων ή δυνατόν με όλους τους υπευθύνους(εκδότες δεν είναι και πολλοί άλλωστε δυο τρεις το πολύ απέμειναν ) τοπικών ομογενειακών εβδομαδιαίων εφημερίδων και περιοδικών εντύπων, υπεύθυνους ραδιοφωνικών προγραμμάτων στα Αμερικανικά και ελληνικά τοπικά ομογενειακά ΜΜΕ, ιδιοκτήτες τοπικών ομογενειακών ραδιοφώνων, διευθυντές ή εκδότες περιοδικών εκδόσεων και εφημερίδων , διαχειριστές διαδιακτυακών σελίδων –που όπως αποδείχτηκε είναι το μέλλον της δημοσιογραφίας και της άμεσης ενημέρωσης. Μια μεγάλη και ευρείας κλίμακας σύσκεψη για κατάθεση προτάσεων. Για κοινή αλλά και εξατομικευμένη ανά ΜΜΕ δράση… και άλλα πολλά θα μπορούσαμε να κάνουμε αν είμαστε για μια φορά έστω ενωμένοι και μονιασμένοι. Για το κοινό σκοπό. Σήμερα κανείς δεν περισσεύει. Έστω και ένας είναι χρήσιμος κάτι μπορεί να προσφέρει. Μια τρύπα με δυο τρεις ώρες εθελοντικής δουλειάς μπορεί να κλείσει. Σε αυτή την μάχη δεν έχουμε την πολυτέλεια να περισσεύει κανένας μας. Έχουμε τις διαφορές μας –και εμείς με τους περισσότερους αν όχι με όλους, με κάποιους έχουμε μεγάλες και έντονες ουσιώδης διαφορές στον τρόπο άσκησης των καθηκόντων μας. Αλλά, τώρα είναι ή ώρα που όλα αυτά, διχόνοιες, διαγωνισμοί, αποκλεισμοί και διαγκωνισμοί, ήρθε η ώρα -έστω για λίγο- να παραμεριστούν για το κοινό καλό. Να χαμηλώσουν οι τόνοι στις μεταξύ μας διαφορές και όλοι μαζί δίνοντας το παράδειγμα προς την ΕλληνοΑμερικανική, κοινότητα, για το πώς μπορεί να πετύχει πολλά όταν όλοι ,μαζί είμαστε ενωμένοι σαν μια σφιχτή γροθιά στον κοινό αγώνα για να αντιμετωπίσουμε τον κοινό εχθρό που δεν είναι άλλος από το φάσμα της πείνας που απειλεί το μέλλον της χώρας. Απειλεί το μέλλον του έθνους μας. Τα παιδιά της Ελλάδος. Αν δουν εμάς τους εκπροσώπους των ΜΜΕ για μια φορά στην ιστορία της Ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ να δουλεύουμε μαζί ενωμένοι θα δουν ένα ουσιαστικό παράδειγμα προς μίμηση. Γιατί δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας και να ξεχνάμε ότι πολλά από τα δεινά που επισώρευσε, ο κατά διαστήματα και εποχές, ήταν τροφοδοτούμενος διχασμός από τα ομογενειακά ΜΜΕ της κάθε εποχής. Να μη ανατρέχουμε τώρα στην ιστορία με τα Βενιζελικά ή άλλους πιο πρόσφατους εσωτερικούς διχασμούς ή διχασμούς με την Γενέτειρα. Έφριξα με όσα βρήκα στα αρχεία αμερικάνικου και παλαιού ομογενειακού Τύπου…
- Φίλε και καλέ συνάδελφε κύριε Μιχάλη Ιγνατίου, που έχετε τον σεβασμό και απολαμβάνεται πλήρως και δικαίως την αναγνώριση όλων μας, ως αρχαιότερος τη τάξη και ως επίσης διακεκριμένος στην δουλειά και το ρεπορτάζ σας καθώς και ως ένας πολυγραφότατος και αναγνωρισμένος συγγραφέας ιστορικών συγγραμμάτων. Με το κύρος και την βαρύτητα του ονόματος που διαθέτετε συγκαλέστε άμεσα, όσο πιο γρήγορα, αν και ξέρω ότι τελευταία έχετε πολλά προβλήματα προσωπικά και άλλων φίλων σας που τους συμπαρίστασθε , όμως τώρα ήρθε νομίσω η στιγμή για λίγο – ίσως είναι και μια ακόμα ευκαιρία για περεταίρω προσφοράς προς την Ομογένεια μετά το κλείσιμο της Πρωινής όπου επί των ημερών σας ως διευθυντή διέπρεψε εν μέρη- μια ευρεία ανοιχτή σύσκεψη συνεργασίας όλων των γνωστών αναγνωρισμένων επαγγελματιών ανταποκριτών στις ΗΠΑ. Δεν είμαστε δα και πολλοί. Ούτε δέκα όλοι και όλοι! Να μαζευτούμε να ανταλλάξουμε ιδέες και απόψεις. Να καταθέσουμε προτάσεις για κοινή ομαδική και συλλογική δράση. Προς αντιμετώπιση του κοινού εχθρού. Του κοινού μας αντιπάλου. Την παιδική πείνα. Την φτώχεια που μαστίζει το 21% του πληθυσμού της Ελλάδος. Πολλά μπορούμε να κάνουμε αν είμαστε ενωμένοι, και ας παραμένουν οι σοβαρές μεταξύ μας διαφορές μας δεν πειράζει έτσι υπάρχει μέσα από τις αντιθέσεις και η σύνθεση… Και ακόμα περισσότερα μπορούμε να πετύχουμε αν αναπτύξουμε κοινή υπεύθυνη και διασυλλογική δράση. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς όλοι μαζί ; Πολλά και το εννοώ! Γνωρίζω ότι ο κάθε ένας μας έχει να αντιμετωπίσει τα δικά του προσωπικά προβλήματα που αγγίζουν ή και ξεπερνούν την καθημερινότητα ή τις δυνατότητες μας. Αλλά όλοι μαζί ενωμένοι, βάζοντας ο κάθε ένας μας λίγες ώρες δουλειάς, από τον ελάχιστο όντως προσωπικό του χρόνου, είμαι βέβαιος και πεπεισμένος ότι μπορούμε πραγματικά να κάνουμε πάρα πολλά! Κυριολεκτικά πάρα πολλά! Και εξηγώ. Είμαστε σε μια χώρα που αν ήμασταν, ενωμένοι για μια φορά και εμείς οι δημοσιογράφοι, μεταξύ μας θα μπορούσαμε να καταφέρουμε πολλά. Θα παραθέσω απλώς μερικά επιγραμματικά που μπορούν άμεσα να γίνουν, άνευ κόστους. Λίγη δουλειά χρειάζεται απλώς εκ μέρους μας κάποιες ώρες από τον κάθε ένα μας, και μερικά τηλέφωνα . Είμαι σίγουρος ότι άλλοι συνάδελφοι θα έχουν ακόμα καλύτερες απόψεις και ακόμα πιο δυνατές ιδέες να καταθέσουν μέσα από τις γνωριμίες τους σε αυτή την ευρείας συμμετοχής σύσκεψη. Π.χ Α. ένα κοινό άρθρο μας στα ελληνικά και στα αγγλικά που θα μπορούσε να δημοσιευθεί όχι μόνον στα ελληνικά και ομογενειακά ΜΜΕ –εκεί εξυπακούεται –αλλά στα αμερικανικά ΜΜΕ, σε όποια μπορούμε και έχουμε προσβάσεις, και όλοι μας έχουμε τις προσβάσεις και τις γνωριμίες μας ειδικά εσείς οι παλαιοί, ένα άρθρο κείμενο που θα εκθέτει και θα περιγράφει την κατάσταση στην Ελλάδα εκφράζοντας συμβολικά και σημειολογικά την αλληλεγγύη μας προς τον σκληρά δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Άλλη ενέργεια. Να κινητοποιήσουμε όλους τους ελληνικής καταγωγής συναδέλφους και να τους προτείνουμε δράσεις με συγκεκριμένο στόχο και πρόγραμμα. Β. Να βγούν μερικοί από εμάς σε αμερικανικά τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά δελτία ειδήσεων με παρεμβάσεις για το ελληνικό πρόβλημα και να δώσουν την πραγματική διάσταση του προβλήματος απαντώντας έτσι σε πολλά και πολλές φορές φαιδρά που ακούγονται και ακόμα περισσότερα που γράφονται και σε όσα κυκλοφορούν εις βάρος της Ελλάδος. Γ. Να οργανώσουμε μια κοινή εκδήλωση αρωγής προς τους σκληρά δοκιμαζόμενους απολυμένους συναδέλφους μας από γνωστά ΜΜΕ της Ελλάδος ή δυνατόν να στείλουμε χρήματα με τα έσοδα κάποιας εκδήλωσης που μπορούμε να οργανώσουμε για τους απολυμένους π.χ του Alter Channel ή άλλων ΜΜΕ που έχουν απολύσει κατά 100αδες συναδέλφους μας. Δ. Να στείλουμε ένα ποσό στην ΕΣΗΕΑ που ήδη δίνει κάποιο βοήθημα σε συναδέλφους μας που έχασαν τις δουλειές τους εδώ και μήνες άνεργοι και καταπονημένοι. Ε. να αναληφθούν πρωτοβουλίες σε συλλογικά δημοσιογραφικά όργανα που είμαστε ενταγμένοι και εγγεγραμμένα μέλη και να εκφράσουμε και να εκθέσουμε, έστω σε μια εκδήλωση ανά φορέα, τις απόψεις μας, ενωμένοι πάντα εννοείται, για το ελληνικό πρόβλημα. Αν είναι δυνατόν να ευαισθητοποιήσουμε και άλλους συναδέλφους μας άλλων εθνικοτήτων για το πρόβλημα με τη παιδική πείνα στην Ελλάδα και την παιδική φτώχεια. ΣΤ. μια μεγάλη κοινή εκδήλωση υπεύθυνης ενημέρωσης φορέων για το που βρίσκεται το ελληνικό χρέος. Τι είναι το PSI. πόσα και σε ποιους χρωστά η Ελλάδα και από πότε και κυρίως το πως δημιουργήθηκαν αυτά τα χρέη. Και άλλα πολλά ουσιώδη που γνωρίζουμε από το καθημερινό ρεπορτάζ, ώστε να πάψει αυτή η ακατάσχετη κινδυνολογία και αυτό το υβρεολόγιο εναντίον της Ελλάδος αόριστα και ακαθόριστα. Πολύ δε περισσότερο να συμβάλουμε στην υπεύθυνη και έγκυρη ενημέρωση των ομογενειακών φορέων και αυτοί με την σειρά τους θα μπορούν να επαναλάβουν και παρόμοια εκδήλωση ενημέρωσης προς τα μέλη και τους αντιπροσώπους τους και εκείνοι ,με την σειρά τους τα μέλη των συλλόγων τους κ.ο.κ Σε αυτή την ίδια εκδήλωση στο δεύτερο μέρος της μπορεί να κατατεθούν προτάσεις και ιδέες για το πώς υπεύθυνα άμεσα και κυρίως αποτελεσματικά, μπορεί να συνδράμει αν μη τι άλλο τα πιο φτωχά αδύναμα και ιδιαιτέρως ευπαθή τμήματα της ελληνικής κοινωνίας που σήμερα δυστυχούν.
- Τα τοπικά ομογενειακά ηλεκτρονικά σε όλο τον κόσμο εφημερίδες, Τηλεόραση και ραδιόφωνο ΜΜΕ να οργανώσουν έναν τουλάχιστον, το κάθε ένα ΜΜΕ, μαραθώνιο αγάπης και υποστήριξης, με απόλυτη διαφάνεια (ώστε να μην έχουμε φαινόμενα διαφθοράς όπως στο παρελθόν στην Νέα Υόρκη με κάτι τηλεμαραθώνιους που τα περισσότερα πήγαιναν στις τσέπες γνωστών ονόματα δε λέμε τούτες τις ώρες και δε χρειάζεται) για κάποιο φορέα στην Ελλάδα. Ένα σχολείο σε κάποιο αστικό κέντρο. Ενα ίδρυμα. Ένα ορφανοτροφείο. Ένα γηροκομείο. Ένα ΚΑΠΗ που κλείνουν το ένα μετά το άλλο λόγω ανεπάρκειας κρατικών δημοτικών και περιφερειακών κονδυλίων… Ή ένα άλλο κοινωνικό φορέα πρόνοιας που κινδυνεύει με λουκέτο. Να οργανωθεί ένας διακαναλικός σε παναμερικανικό επίπεδο μαραθώνιος αγάπης πάλι στην ίδια φιλοσοφία και αντίληψη που προανέφερα και παρακάτω αναλύουμε εκτενώς. Με ένα συγκεκριμένο στόχο κάθε φορά. Ένας σταθμός θα κάνει για ένα σχολείο. Άλλος σταθμός θα κάνει για ένα ορφανοτροφείο κ.ο.κ. Μια εφημερίδα για ένα ίδρυμα. Μια ιστοσελίδα για ένα ορφανοτροφείο. Με δυο λόγια να υπάρξει συντονισμό και δράση όχι φούμαρα και πυροτεχνήματα. Να οργανωθούν ειδικές έκτατες ενημερωτικές εκπομπές για την κατάσταση στην Ελλάδα με προσκεκλημένους ειδικούς αλλά και δημοσιογράφους που ξέρουν το αντικείμενο, από το ρεπορτάζ για να μπορούν να το αναλύσουν χωρίς να τάσσονται με την μια ή την άλλη ιδεολογική πλευρά ή κομματική αντίληψη(αν και σήμερα δεν υπάρχουν πια ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές όλοι τα ίδια λένε οι αριστεροί έγιναν δεξιοί και οι δεξιοί αριστεροί)…
