Τη συμφωνία του Montigo Bay και το διεθνές δίκαιο της θάλασσας που ισχύει έκτοτε, την έχουν υπογράψει σχεδόν όλες οι χώρες του πλανήτη, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως η Τουρκία…
Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου
Σήμερα θα αναφερθούμε σε ένα θέμα που απορρέει από το ισχύον διεθνές δίκαιο για τη θάλασσα. Αυτό που αφορά την ελληνική ΑΟΖ.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του περιοδικού "Crash", στο τεύχος που κυκλοφορεί, στο Αμβούργο της Γερμανίας θα κριθεί σε εύθετο χρόνο η τύχη του Καστελλόριζου και θα διευθετηθεί το σύνολο των ελληνοτουρκικών διαφορών.
Ο σχετικός «οδικός χάρτης» της ελληνικής πλευράς έχει ως στόχο να αξιοποιήσει η Ελλάδα την ευνοϊκή γι αυτή γεωστρατηγική συγκυρία στη Μεσόγειο, να εκμεταλλευθεί τον ενεργειακό πλούτο της και να λύσει(;) τις διαφορές με την Τουρκία!!!
Αυτή η διαδρομή θα έχει ως τελική κατάληξη την παραπομπή της διαφοράς μας –για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ- με την Τουρκία σε ad hoc διαιτητικό δικαστήριο που θα συσταθεί στην έδρα του Δικαστηρίου της Θάλασσας, στο Αμβούργο.
Τα ενδιάμεσα στάδια κατά το ρεπορτάζ είναι:
Πρώτον, η διακήρυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας) για τα ευρωπαϊκά θαλάσσια σύνορα και την ΑΟΖ στη Μεσόγειο.
Δεύτερον, η υπογραφή συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου για την οριοθέτηση της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της θαλάσσιας ζώνης στη Μεσόγειο με τρόπο που να αναγνωρίζεται η υφαλοκρηπίδα του Καστελλόριζου και η επήρεια της νήσου στη διαμόρφωση της ελληνικής ΑΟΖ στη Μεσόγειο.
Πρόκειται για εξέλιξη που, αν συμβεί, θα δημιουργήσει ισχυρό τετελεσμένο.
Τρίτον, η αναγνώριση αυτής της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου –και συνακόλουθα της ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ- από τα παράκτια κράτη, δηλαδή Ισραήλ και Κύπρο.
Και αυτή η εξέλιξη θα δημιουργήσει τετελεσμένο για τις εξελίξεις.
Τέταρτον, η αξιοποίηση αυτών των συμφωνιών θα αποτελέσει ένα μεγάλο ευρωπαϊκ΄λο new deal στον τομέα της ενέργειας. Η εξόρυξη των υδρογονανθράκων από τα χρυσοφόρα κοιτάσματα που υπάρχουν σε όλη την περιοχή της Μεσογείου, εκτιμάται ότι θα βάλει τη χώρα στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη καθώς θα ικανοποιήσει και τους Αμερικανούς, αλλά και τους Γερμανούς. Το υγροποιημένο αέριο θα μεταφέρεται μέσω της εμπορικής ναυτιλίας σε λιμάνια της Μεσογείου (Γαλλία, Μάλτα, Ιταλία, Ισπανία) και θα αξιοποιηθεί ακόμη και για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Πέμπτον, η οριστικοποίηση της συμφωνίας για το ελληνικό χρέος, προκειμένου να μην χρησιμοποιηθεί από τους δανειστές ο ενεργειακός πλούτος στις διαπραγματεύσεις για τα ρύθμισή του.
Τελικός σταθμός αυτής της διαδρομής θα είναι η υπογραφή μίας συμφωνίας ειρήνης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, βάση της οποίας θα είναι το περιεχόμενο της απόφασης ενός ad hoc διαιτητικού δικαστηρίου, που θα λύσει φαινομενικά το θέμα της υφαλοκρηπίδας, αλλά κατ’ ουσίαν θα επηρεάσει όλα τα εκκρεμή θέματα, την έκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης (χωρικά ύδατα), τα εναέρια σύνορα που «καταπονούν» την Πολεμική Αεροπορία, ώστε να τα προστατεύει και τέλος τον ενεργειακό πλούτο πάνω στον οποίο «κάθεται» τα Καστελλόριζο.
Και η Τουρκία;
Θα συναινέσει σε τέτοιες ευνοϊκές ρυθμίσεις υπέρ της Ελλάδας;
Δεν μας έχει συνηθίσει η γείτων σε τέτοιες ευκολίες…
Καλές Γιορτές!
Πηγή εφημ. "Το Παρόν"
