Γράφει ο Γιώργος Κουβαράς
Στην πορεία για την κατάκτηση των δημαρχιακών θώκων εκατοντάδες υποψήφιοι σε ολόκληρη τη χώρα εκθέτουν στους πολίτες τους εαυτούς τους και την πραμάτεια τους, όπως την εννοεί ο καθένας, στην προσπάθειά τους να κεντρίσουν το ενδιαφέρον και να μαζέψουν ψήφους.
Βασικός κανόνας που ισχύει για όλους είναι ότι πρέπει να γίνουν όσο το δυνατόν πιο αναγνωρίσιμοι, να ασχοληθούν μαζί τους οι ψηφοφόροι, έτσι ώστε να τους θυμούνται όταν θα φτάσουν στην κάλπη. Δεν είναι το ευκολότερο πράγμα του κόσμου, αν μαζί με την αναγνωρισιμότητα θέλεις να κρατήσεις και την αξιοπρέπειά σου. Αν θέλεις να σεβαστούν την προσωπική σου ζωή, να μη σε κρεμάσουν στα μανταλάκια, να ασχοληθούν τέλος πάντων μαζί σου γι' αυτά που έχεις να δώσεις στην πόλη σου κι όχι για όλα τα υπόλοιπα. Μπορεί όμως να γίνει και πολύ εύκολο, αν αποφασίσεις ότι θα εκτεθείς στους ψηφοφόρους όχι μόνο μέσα από το ψηφοδέλτιό σου αλλά και μέσα από την κλειδαρότρυπα.
Ο Γρηγόρης Βαλιανάτος, ειδικός στην επικοινωνία, δείχνει να το έχει αντιληφθεί περίφημα. Αντί να ξεκινήσει την προεκλογική του εκστρατεία μιλώντας για το πώς φαντάζεται την Αθήνα αν ο ίδιος εκλεγεί δήμαρχος, την ξεκίνησε με προσωπικές αποκαλύψεις. Μας γνωστοποίησε ότι είναι φορέας του Έιτζ από το 1990 καθώς επίσης και ότι έχει εργαστεί ως escort (συνοδός ανδρών) στα φοιτητικά του χρόνια στο Λονδίνο.
Το να αποκαλύπτει ένα δημόσιο πρόσωπο ότι είναι φορέας του Έιτζ έχει σίγουρα τη θετική του πλευρά, βοηθώντας να σπάσει ένα ταμπού που εμποδίζει την καταπολέμηση της ασθένειας. Το να επιλέγει όμως να το αποκαλύψει παραμονές δημοτικών εκλογών, ενώ το έχει κρατήσει κρυφό περίπου 15 χρόνια, είναι προφανώς ύποπτο. Γιατί επιβεβιώνει ότι ακόμη και το συγκεκριμένο πρόσωπο έζησε επί πολλά χρόνια με το ταμπού του και απλώς τώρα το μοιράζεται μαζί μας για να έχουμε έναν παραπάνω λόγο να τον θυμόμαστε όταν θα πάμε στην κάλπη.
Όσο για την εξομολόγηση “ήμουν escort και δεν το έκανα μόνο για τα χρήματα αλλά και από καύλα” εδώ πια η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά και χειροκροτεί τον κυνισμό του επικοινωνιολόγου. Αν δημοσιεύσει ο Γρηγόρης Βαλιανάτος και τις φωτογραφίες με τις οποίες διεκδικούσε τους πελάτες του – την τιμή την αποκάλυψε, ήταν περίπου 500 ευρώ τη βραδιά – τότε είναι βέβαιο ότι η αναγνωρισιμότητά του θα αποκτήσει άλλη διάσταση.
Αξίζουν συγχαρητήρια στον υποψήφιο δήμαρχο για την επικοινωνιακή του δεινότητα. Μην θεωρήσει όμως ότι θα λάβει συγχαρητήρια για την “τόλμη” του ή γιατί δήθεν είναι ο μόνος που δεν ντρέπεται να μας πει την αλήθεια για τον εαυτό του. Ούτε βέβαια μπορεί να πάρει συγχαρητήρια γιατί με τη στάση του αποενοχοποιεί καθ΄οιονδήποτε τρόπο τους ομοφυλόφιλους. Γιατί κάνει ακριβώς το αντίθετο: Αναπαράγει με τον τρόπο του όλα τα στερεότυπα που τους ακολουθούν – δίκαια ή άδικα, δεν έχει σημασία – σε μια κοινωνία που ανέχεται τη διαφορετικότητα μόνο όταν αυτή κάνει φασαρία τύπου Βαλιανάτου.
